Andrzej Witold Staronka: Różnice pomiędzy wersjami

Andrzej Witold Staronka
Nazwisko	Staronka
Imię / imiona	Andrzej Witold
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia	21 marca 1916
Miejsce urodzenia	Tarnów
Data śmierci	15 sierpnia 2000
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	chemia, metalurgia, chemia fizyczna, procesy metalurgiczne, korozja metali
Pełnione funkcje	Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa w Instytucie Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa Wydziału Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa AGH (1975–1986)
Wydział	Wydział Odlewnictwa ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi

Aktualna wersja na dzień 08:40, 22 kwi 2021

Prof. dr hab. inż. Andrzej Witold Staronka (1916–2000)

Dyscyplina/specjalności: chemia, metalurgia, chemia fizyczna, procesy metalurgiczne, korozja metali

Nota biograficzna

Urodził się 21 marca 1916 roku w Tarnowie. Zmarł 15 sierpnia 2000 roku w Krakowie, tam też pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Syn Wilhelma, profesora Akademii Górniczej.

Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1947 roku) oraz Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJ (dyplom w 1953 roku). Pracę doktorską obronił w 1962 roku, habilitował się w 1969 roku, tytuł profesora otrzymał w 1978 roku

Był wykładowcą Państwowej Szkoły Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1945–1946). Z Akademią Górniczą związany od 1946 roku. Był młodszym asystentem w Katedrze Chemii Ogólnej i Analitycznej na Wydziale Hutniczym, starszym asystentem w Zakładzie Chemii Górniczej Wydziału Górniczego. W latach 1952-1953 był pracownikiem Wydziału Odlewnictwa. W latach 1954–1962 był adiunktem w Katedrze Chemii Fizycznej i Elektrochemii Wydziału Metalurgicznego, w latach 1962–1970 w Katedrze Chemii Fizycznej Metalurgii Żelaza Wydziału Metalurgicznego (docent w latach 1970–1973). W latach 1973–75 pracował w Zakładzie Fizykochemicznych Podstaw Metalurgii na Wydziale Metalurgicznym (docent). Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa w Instytucie Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa Wydziału Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa (1975–1986). W 1986 roku przeszedł na emeryturę.

Kierownik Zespołu do badania fizykochemicznych procesów zw. z wytwarzaniem stopów odlewniczych Komitetu Metalurgii i Nauk o Materiałach PAN.

Staże: Bergakademie Freiberg, Technische Universität, Niemcy 1963, 1970, 1977, Lyon Inst. National des Sciences Appliquées, IRSID, Paryż 1966–1967.

Badania: teoria jonowa żużli metalurgicznych (szczególnie wielkopiecowych), ich struktura oraz mechanizm reakcji z metalem, opracowanie krystalochemicznych skal zasadowości żużli i wykazanie ich pełnej przydatności w metalurgii, nowe opracowanie układu równowagi fazowej SiO2-Al2O3 metodą analizy termicznej i rentgenograficznej, udział w opracowaniu optymalnych parametrów pasywacji blach ocynowanych w hucie T. Sendzimira, opracowanie nowych stali Cr-Ni-Si odpornych na korozję w stężonych roztworach HNO3.

Działalność pozanaukowa: działalność publicystyczna w czasopismach "Dziś i jutro", "Życie Szkoły Wyższej".

Autor lub współautor około 40 prac oryginalnych, 9 książek. Opracował około 100 haseł z działu korozja i powłoki ochronne w „Encyklopedii techniki. Metalurgia”. Autor 2 patentów. Promotor 4 prac doktorskich.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego, Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego

Źródła do biogramu

Książki

Kronika 1951-2019 : Wydział Odlewnictwa, Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Oprac. Z. Kulig, J. Cholawa. Kraków 2019, s. 150-153
Kronika Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej 1951-2011. Oprac. Z. Kulig. Kraków 2011, s. 137-140
Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 172
Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 189-191, [foto]
Słownik biograficzny techników polskich. Z. 17. Red. J. Piłatowicz. Warszawa 2006, s. 139-141, [foto]
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 335, [foto]
Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 212-213, [foto]

Artykuły

Holtzer M.: Wspomnienie o profesorze Andrzeju Staronce. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2000, nr 84, s. 15

@@ Linia 8: / Linia 8: @@
 |death_date=15 sierpnia 2000
 |death_place=Kraków
-|fields=chemia — metalurgia (chemia fizyczna i jej zastosowanie do procesów metalurgicznych oraz korozji metali)
+|fields=chemia, metalurgia, chemia fizyczna, procesy metalurgiczne, korozja metali
 |function=Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa w Instytucie Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa Wydziału Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa AGH (1975–1986)
 |faculty=Wydział Odlewnictwa
-|awards=Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi
+|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi
 |name=Andrzej Witold Staronka
-|honorific-suffix=
-|native_name=
-|native_name_lang=
 |image_size=11976
-|alt=
-|caption=
-|resting_place=
-|resting_place_coordinates=
-|other_names=
-|residence=
-|citizenship=
-|nationality=
-|workplaces=
-|alma_mater=
-|thesis_title=
-|thesis_url=
-|thesis_year=
-|doctoral_advisor=
-|academic_advisors=
-|doctoral_students=
-|notable_students=
-|known_for=
-|varia=
-|author_abbrev_bot=
-|author_abbrev_zoo=
-|influences=
-|influenced=
-|signature=
-|signature_alt=
-|website=
-|footnotes=
-|spouse=
-|children=
 }}
 Prof. dr hab. inż. '''Andrzej Witold Staronka''' (1916–2000)
-Specjalność: chemia — metalurgia (chemia fizyczna i jej zastosowanie do procesów metalurgicznych oraz korozji metali)
+Dyscyplina/specjalności: chemia, metalurgia, chemia fizyczna, procesy metalurgiczne, korozja metali
 == Nota biograficzna ==
-Urodził się 21 marca 1916 r. w Tarnowie. Zmarł 15 sierpnia 2000 r. w Krakowie, tam też pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
+Urodził się 21 marca 1916 roku w Tarnowie. Zmarł 15 sierpnia 2000 roku w Krakowie, tam też pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Syn Wilhelma, profesora Akademii Górniczej.
-Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1947 r.) oraz Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJ (dyplom w 1953 r.). Pracę doktorską obronił w 1962 r., habilitował się w 1969 r., tytuł profesora otrzymał w 1978 r.
+Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1947 roku) oraz Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJ (dyplom w 1953 roku). Pracę doktorską obronił w 1962 roku, habilitował się w 1969 roku, tytuł profesora otrzymał w 1978 roku
-Był wykładowcą Państwowej Szkoły Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1945–1946). Z Akademią Górniczą związany od 1946 r. Był młodszym asystentem w Katedrze Chemii Ogólnej i Analitycznej na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]], starszym asystentem w Zakładzie Chemii Górniczej [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]]. W latach 1952-1953 był pracownikiem [[Wydział Odlewnictwa|Wydziału Odlewnictwa]]. W latach 1954–1962 był adiunktem w Katedrze Chemii Fizycznej i Elektrochemii [[Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]], w latach 1962–1970 w Katedrze Chemii Fizycznej Metalurgii Żelaza [[Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]] (docent w latach 1970–1973). W latach 1973–75 pracował w Zakładzie Fizykochemicznych Podstaw Metalurgii na [[Wydział Metalurgiczny|Wydziale Metalurgicznym]] (docent). Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa w Instytucie Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa [[Wydział Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa|Wydziału Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa]] (1975–1986). W 1986 roku przeszedł na emeryturę.
+Był wykładowcą Państwowej Szkoły Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1945–1946). Z Akademią Górniczą związany od 1946 roku. Był młodszym asystentem w Katedrze Chemii Ogólnej i Analitycznej na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]], starszym asystentem w Zakładzie Chemii Górniczej [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]]. W latach 1952-1953 był pracownikiem [[Wydział Odlewnictwa|Wydziału Odlewnictwa]]. W latach 1954–1962 był adiunktem w Katedrze Chemii Fizycznej i Elektrochemii [[Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]], w latach 1962–1970 w Katedrze Chemii Fizycznej Metalurgii Żelaza [[Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]] (docent w latach 1970–1973). W latach 1973–75 pracował w Zakładzie Fizykochemicznych Podstaw Metalurgii na [[Wydział Metalurgiczny|Wydziale Metalurgicznym]] (docent). Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa w Instytucie Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa [[Wydział Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa|Wydziału Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa]] (1975–1986). W 1986 roku przeszedł na emeryturę.
 Kierownik Zespołu do badania fizykochemicznych procesów zw. z wytwarzaniem stopów odlewniczych Komitetu Metalurgii i Nauk o Materiałach PAN.
@@ Linia 65: / Linia 33: @@
 Badania: teoria jonowa żużli metalurgicznych (szczególnie wielkopiecowych), ich struktura oraz mechanizm reakcji z metalem, opracowanie krystalochemicznych skal zasadowości żużli i wykazanie ich pełnej przydatności w metalurgii, nowe opracowanie układu równowagi fazowej SiO2-Al2O3 metodą analizy termicznej i rentgenograficznej, udział w opracowaniu optymalnych parametrów pasywacji blach ocynowanych w hucie T. Sendzimira, opracowanie nowych stali Cr-Ni-Si odpornych na korozję w stężonych roztworach HNO3.
-Działalność pozanaukowa: działalność publicystyczna w czasopimach „Dziś i jutro”, „Życie Szkoły Wyższej”.
+Działalność pozanaukowa: działalność publicystyczna w czasopismach "Dziś i jutro", "Życie Szkoły Wyższej".
 Autor lub współautor około 40 prac oryginalnych, 9 książek. Opracował około 100 haseł z działu korozja i powłoki ochronne w „Encyklopedii techniki. Metalurgia”. Autor 2 patentów. Promotor 4 prac doktorskich.
@@ Linia 71: / Linia 39: @@
 ==== Odznaczenia i nagrody ====
-[[Krzyż Kawalerski OOP]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego, Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego
+[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego, Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego
+== Źródła do biogramu  ==
-Źródło:
+====Książki====
-* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). Kraków 1979. S. 172
-* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 212–213, portr.
+* Kronika 1951-2019 : Wydział Odlewnictwa, Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Oprac. Z. Kulig, J. Cholawa. Kraków 2019, s. 150-153
-* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2000 nr 84. s. 15
+* Kronika Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej 1951-2011. Oprac. Z. Kulig. Kraków 2011, s. 137-140
-* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 17. Warszawa 2006. S. 139–141
+* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 172
+* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 189-191, [foto]
+* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 17. Red. J. Piłatowicz. Warszawa 2006, s. 139-141, [foto]
+* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 335, [foto]
+* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik.  Warszawa 2002, s. 212-213, [foto]
+====Artykuły====
+* Holtzer M.: Wspomnienie o profesorze Andrzeju Staronce. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2000, nr 84, s. 15
 {{DEFAULTSORT:Staronka, Andrzej Witold}}
 [[Category:Biogramy]]