Zdzisław Karol Wilk: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 39 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 8: Linia 8:
|death_date=13 lipca 1968
|death_date=13 lipca 1968
|death_place=Kraków
|death_place=Kraków
|fields=gazownictwo i eksploatacja ropy naftowej
|fields=gazownictwo, eksploatacja ropy naftowej
|function=Dziekan Wydziału Górniczego AGH (1952–54) (1960–62)
|function=Dziekan Wydziału Górniczego AGH (1952–54) (1960–62)
|faculty=Wydział Górniczy
|faculty=Wydział Górniczy
|awards=Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia PRL
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej
|name=Zdzisław Karol Wilk
|name=Zdzisław Karol Wilk
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=7565
|image_size=7565
|alt=
}}{{Funkcja
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
{{Funkcja
|Stanowisko=Dziekan
|Stanowisko=Dziekan
|Jednostka=Wydział Górniczy
|Jednostka=Wydział Górniczy
|Rok_od=1952
|Rok_od=1952
|Rok_do=1954
|Rok_do=1954
}}
}}{{Funkcja
{{Funkcja
|Stanowisko=Dziekan
|Stanowisko=Dziekan
|Jednostka=Wydział Górniczy
|Jednostka=Wydział Górniczy
Linia 61: Linia 27:
Prof. nadzw. inż. '''Zdzisław Karol Wilk''' (1893–1968)
Prof. nadzw. inż. '''Zdzisław Karol Wilk''' (1893–1968)


Specjalność: gazownictwo i eksploatacja ropy naftowej
Dyscyplina/specjalności: gazownictwo, eksploatacja ropy naftowej
 


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się  19 sierpnia 1893 r. w Sieniawie, zmarł  13 lipca 1968 r. w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
Urodził się  19 sierpnia 1893 roku w Sieniawie koło Jarosławia, zmarł  13 lipca 1968 roku w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.


Studiował na Wydziale Budowy Maszyn Szkoły Politechnicznej we Lwowie, dalsze studia odbywał w Wiedniu. Po uzyskaniu dyplomu inżyniera mechanika pracował w przemyśle.
Studiował na Wydziale Budowy Maszyn Szkoły Politechnicznej we Lwowie, dalsze studia odbywał w Wiedniu. Po uzyskaniu dyplomu inżyniera mechanika pracował w przemyśle.


Zastępca dyrektora Centralnego Zarządu Przemysłu Paliw Płynnych w Krakowie (1945–1946); naczelny dyrektor (1946–1947); dyrektor Wierceń Poszukiwawczych w Krakowie(1948).
Zastępca dyrektora Centralnego Zarządu Przemysłu Paliw Płynnych w Krakowie (1945–1946); naczelny dyrektor (1946–1947); dyrektor Wierceń Poszukiwawczych w Krakowie (1948).
 
Od 1948 roku związany z Akademią Górniczą. Praca na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] (1948–1963); kierownik Katedry Kopalnictwa Naftowego (1952–1963); dziekan Wydziału Górniczego (1952–54 oraz 1960–1962).  


Od 1948 r. związany z AG. Praca na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] (1948–1963); kierownik Katedry Kopalnictwa Naftowego (1952–1963); dziekan Wydziału Górniczego (1952–54 oraz 1960–1962). W 1963 r. przeszedł na emeryturę.
W 1963 roku przeszedł na emeryturę.


Członek Komisji Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego do zbadania możliwości wydobywania siarki w fazie ciekłej w Tarnobrzegu, do spraw odmentowania węgla w Rybnickim Okręgu Węglowym, Rady Techniczno-Ekonomicznej przy MGiE, przewodniczący Zespołu Wiertnictwa i Nafty przy Komitecie Górnictwa PAN, Rady Naukowej Instytutu i Centralnego Laboratorium Gazownictwa, Komitetu naukowego do spraw zgazowania złóż węgla w Głównym Instytucie Górnictwa i innych.
Członek Komisji Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego do zbadania możliwości wydobywania siarki w fazie ciekłej w Tarnobrzegu, do spraw odmentowania węgla w Rybnickim Okręgu Węglowym, Rady Techniczno-Ekonomicznej przy MGiE, przewodniczący Zespołu Wiertnictwa i Nafty przy Komitecie Górnictwa PAN, Rady Naukowej Instytutu i Centralnego Laboratorium Gazownictwa, Komitetu Naukowego do spraw Zgazowania Złóż Węgla w Głównym Instytucie Górnictwa i innych.


Ogłosił drukiem 80 prac i artykułów z zakresu górnictwa naftowego. Autor 5 patentów.
Ogłosił drukiem 80 prac i artykułów z zakresu górnictwa naftowego. Autor 5 patentów.
Linia 82: Linia 49:
==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Krzyż Kawalerski OOP]] (1963); [[Złoty Krzyż Zasługi]] (1946); nagroda Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego II st. (1963); [[Medal 10-lecia PRL]] (1954); Brązowy Medal „Górnictwo w 1000-lecie Państwa Polskiego”; Złota Odznaka Honorowa Stow. Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego w Polsce
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal 10-lecia Polski Ludowej]], Nagroda Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego II st., Brązowy Medal „Górnictwo w 1000-lecie Państwa Polskiego”,  Złota Odznaka Honorowa Stow. Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego w Polsce
 
== Źródła do biogramu ==
 
==== Książki====


== Bibliografia ==
* 40th anniversary 1967-2007. Drilling, Oil and Gas Faculty AGH University of Science and Technology in Cracow. Kraków 2007, s. 217
* Filcek H.: Rektorskie opowiadania. Kraków 2005, s. 29-30, [foto]
* Jubileusz 50-lecia : 1967 - 2017 : Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 2017, s. 315
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 199
* Nafta i gaz Podkarpacia : zarys historii. Kraków - Kijów 2004, 496, [foto]
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. [Z. 1]. Oprac. H. Sieński. Kraków 2018, s. 73-74, [foto]
* Ropa C.E.: kanony eksploatacji nagazowanych wód leczniczych w latach powojennych. W: Zdrojowisko Krynica w 100-lecie państwowości : epoka wybitnych naukowców. Red. nauk. T. Słomka. Kraków 2020, s. 117-145, [foto]
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 6. Red. T. Skarzyński. Warszawa 1995, s. 163
* Szkoły. Nauczyciele. Uczniowie : przyczynek do historii szkolnictwa, oświaty i wychowania na obszarze Kresów Południowo-Wschodnich II Rzeczypospolitej. W oprac. J. Kowalczuka. Kraków 2017, s. 253, 314-318, [foto] (Monografia Wydawnictw Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie)
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s. 119
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 395
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 628 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)


* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 6. s. 163
====Artykuły====
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 395


* Cząstka J.: Prof. Zdzisław Karol Wilk : [wspomnienie pośmiertne]. ''Przegląd Geologiczny'' 1968, nr 12, s. 586-587
* Cząstka J.: Prof. Zdzisław Karol Wilk : z żałobnej karty. '' Gaz, Woda i Technika Sanitarna'' 1969, T. 43, nr 7, s. 252
* Cząstka J.: Wspomnienie pośmiertne o prof. Z. Wilku (1893-1968). ''Zeszyty Naukowe AGH'' ; nr 240. [Seria] ''Górnictwo'' 1969, z. 21, s. 9-12, [foto]
* Cząstka J.: Zdzisław Karol Wilk 1893-1968 : [wspomnienie pośmiertne]. ''Kwartalnik Historii Nauki i Techniki'' 1968, nr 4, s. 815-817, [foto]
* [[Media:Tablice - Zdzislaw Wilk. Biuletyn AGH nr 104-105.pdf|Sieński H.: Profesor Zdzisław Wilk : tablice - pamięć wiecznie żywa - część 41. ''Biuletyn AGH'' 2016, nr 104/105, s. 30-31, [foto]]]
* Szafran S.: Prof. mgr inż. Zdzisław Karol Wilk (1893-1968). ''Wiadomości Naftowe i Gazowe'' 2019, nr 9, s. 8, [foto]
* [Wilk Zdzisław : wspomnienie pośmiertne]. ''Nafta'' 1968, R. 24, nr 8, s. 255-256, [foto]
* [Zdzisław Wilk]. ''Wiek Nafty'' 1993, nr 3, s. 22-23, [foto]
* Zdzisław Wilk (1893-1968). ''Wiek Nafty'' 2009, nr 2, s. 42, [foto]
* Zuzak J.: Ludzie nafty w karykaturach artysty malarza Stanisława Kochanka : prof. inż. Zdzisław Wilk. ''Wiek Nafty'' 1994, nr 1, s. 36, [foto]


{{DEFAULTSORT:Wilk, Zdzisław Karol}}
{{DEFAULTSORT:Wilk, Zdzisław Karol}}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 13:11, 3 lut 2022

Zdzisław Karol Wilk
Zdzislaw Wilk.jpg
Nazwisko Wilk
Imię / imiona Zdzisław Karol
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. inż.
Data urodzenia 19 sierpnia 1893
Miejsce urodzenia Sieniawa
Data śmierci 13 lipca 1968
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności gazownictwo, eksploatacja ropy naftowej
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Górniczego AGH (1952–54) (1960–62)
Wydział Wydział Górniczy


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Górniczy19521954
DziekanWydział Górniczy19601962

Prof. nadzw. inż. Zdzisław Karol Wilk (1893–1968)

Dyscyplina/specjalności: gazownictwo, eksploatacja ropy naftowej

Nota biograficzna

Urodził się 19 sierpnia 1893 roku w Sieniawie koło Jarosławia, zmarł 13 lipca 1968 roku w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Studiował na Wydziale Budowy Maszyn Szkoły Politechnicznej we Lwowie, dalsze studia odbywał w Wiedniu. Po uzyskaniu dyplomu inżyniera mechanika pracował w przemyśle.

Zastępca dyrektora Centralnego Zarządu Przemysłu Paliw Płynnych w Krakowie (1945–1946); naczelny dyrektor (1946–1947); dyrektor Wierceń Poszukiwawczych w Krakowie (1948).

Od 1948 roku związany z Akademią Górniczą. Praca na Wydziale Górniczym (1948–1963); kierownik Katedry Kopalnictwa Naftowego (1952–1963); dziekan Wydziału Górniczego (1952–54 oraz 1960–1962).

W 1963 roku przeszedł na emeryturę.

Członek Komisji Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego do zbadania możliwości wydobywania siarki w fazie ciekłej w Tarnobrzegu, do spraw odmentowania węgla w Rybnickim Okręgu Węglowym, Rady Techniczno-Ekonomicznej przy MGiE, przewodniczący Zespołu Wiertnictwa i Nafty przy Komitecie Górnictwa PAN, Rady Naukowej Instytutu i Centralnego Laboratorium Gazownictwa, Komitetu Naukowego do spraw Zgazowania Złóż Węgla w Głównym Instytucie Górnictwa i innych.

Ogłosił drukiem 80 prac i artykułów z zakresu górnictwa naftowego. Autor 5 patentów.

W budynku A-4, na pierwszym, piętrze znajduje się tablica poświęcona profesorowi Zdzisławowi Karolowi Wilkowi.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej, Nagroda Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego II st., Brązowy Medal „Górnictwo w 1000-lecie Państwa Polskiego”, Złota Odznaka Honorowa Stow. Inżynierów i Techników Przemysłu Naftowego w Polsce

Źródła do biogramu

Książki

  • 40th anniversary 1967-2007. Drilling, Oil and Gas Faculty AGH University of Science and Technology in Cracow. Kraków 2007, s. 217
  • Filcek H.: Rektorskie opowiadania. Kraków 2005, s. 29-30, [foto]
  • Jubileusz 50-lecia : 1967 - 2017 : Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 2017, s. 315
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 199
  • Nafta i gaz Podkarpacia : zarys historii. Kraków - Kijów 2004, 496, [foto]
  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. [Z. 1]. Oprac. H. Sieński. Kraków 2018, s. 73-74, [foto]
  • Ropa C.E.: kanony eksploatacji nagazowanych wód leczniczych w latach powojennych. W: Zdrojowisko Krynica w 100-lecie państwowości : epoka wybitnych naukowców. Red. nauk. T. Słomka. Kraków 2020, s. 117-145, [foto]
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 6. Red. T. Skarzyński. Warszawa 1995, s. 163
  • Szkoły. Nauczyciele. Uczniowie : przyczynek do historii szkolnictwa, oświaty i wychowania na obszarze Kresów Południowo-Wschodnich II Rzeczypospolitej. W oprac. J. Kowalczuka. Kraków 2017, s. 253, 314-318, [foto] (Monografia Wydawnictw Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie)
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s. 119
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 395
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 628 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)

Artykuły

  • Cząstka J.: Prof. Zdzisław Karol Wilk : [wspomnienie pośmiertne]. Przegląd Geologiczny 1968, nr 12, s. 586-587
  • Cząstka J.: Prof. Zdzisław Karol Wilk : z żałobnej karty. Gaz, Woda i Technika Sanitarna 1969, T. 43, nr 7, s. 252
  • Cząstka J.: Wspomnienie pośmiertne o prof. Z. Wilku (1893-1968). Zeszyty Naukowe AGH ; nr 240. [Seria] Górnictwo 1969, z. 21, s. 9-12, [foto]
  • Cząstka J.: Zdzisław Karol Wilk 1893-1968 : [wspomnienie pośmiertne]. Kwartalnik Historii Nauki i Techniki 1968, nr 4, s. 815-817, [foto]
  • Sieński H.: Profesor Zdzisław Wilk : tablice - pamięć wiecznie żywa - część 41. Biuletyn AGH 2016, nr 104/105, s. 30-31, [foto]
  • Szafran S.: Prof. mgr inż. Zdzisław Karol Wilk (1893-1968). Wiadomości Naftowe i Gazowe 2019, nr 9, s. 8, [foto]
  • [Wilk Zdzisław : wspomnienie pośmiertne]. Nafta 1968, R. 24, nr 8, s. 255-256, [foto]
  • [Zdzisław Wilk]. Wiek Nafty 1993, nr 3, s. 22-23, [foto]
  • Zdzisław Wilk (1893-1968). Wiek Nafty 2009, nr 2, s. 42, [foto]
  • Zuzak J.: Ludzie nafty w karykaturach artysty malarza Stanisława Kochanka : prof. inż. Zdzisław Wilk. Wiek Nafty 1994, nr 1, s. 36, [foto]
Źródło: „http://historiatest.cri.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Zdzisław_Karol_Wilk&oldid=69233”