Stanisław Dawidowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 20 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 9: Linia 9:
|death_place=Kraków
|death_place=Kraków
|fields=termodynamika techniczna, gazownictwo ziemne
|fields=termodynamika techniczna, gazownictwo ziemne
|function=Prodziekan Wydziału Wiertniczo-Naftowego AGH (1972–1977) i  (1981–1983)
|function=Prodziekan Wydziału Wiertniczo-Naftowego AGH (1972–1974, 1974-1977, 1981–1983)
|faculty=Wydział Wiertniczo-Naftowy
|faculty=Wydział Wiertniczo-Naftowy
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
|name=Stanisław Dawidowicz
|name=Stanisław Dawidowicz
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=12077
|image_size=12077
|alt=
}}{{Funkcja
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Wiertniczo-Naftowy
|Jednostka=Wydział Wiertniczo-Naftowy
|Rok_od=1972
|Rok_od=1972
|Rok_do=1977
|Rok_do=1974
}}
}}{{Funkcja
{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Wiertniczo-Naftowy
|Jednostka=Wydział Wiertniczo-Naftowy
|Rok_od=1981
|Rok_od=1981
|Rok_do=1983
|Rok_do=1983
}}{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Wiertniczo-Naftowy
|Rok_od=1974
|Rok_do=1977
}}
}}
Prof. dr inż. '''Stanisław Dawidowicz''' (1917–1993)
Prof. dr inż. '''Stanisław Dawidowicz''' (1917–1993)


Specjalność: termodynamika techniczna, gazownictwo ziemne
Dyscyplina/specjalności: termodynamika techniczna, gazownictwo ziemne
 


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 29 stycznia 1917 roku w Borysławiu, zmarł 7 marca 1993 roku w Krakowie.  
Urodził się 29 stycznia 1917 roku w Borysławiu, zmarł 7 marca 1993 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.  


Ukończył szkołę średnią w Borysławiu. W roku 1935 został przyjęty na Wydział Mechaniczny Politechniki Lwowskiej, gdzie studiował do końca semestru letniego 1938/39. Wojna przerwała Jego studia. Jako ochotnik Obrony Narodowej we wrześniu 1939 roku brał udział w wojnie obronnej i został wzięty do niewoli niemieckiej 18 września. Udało mu się uciec w trakcie transportu kierowanego do Przemyśla. Wojnę przeżył w Borysławiu.
Ukończył szkołę średnią w Borysławiu. W roku 1935 został przyjęty na Wydział Mechaniczny Politechniki Lwowskiej, gdzie studiował do końca semestru letniego 1938/39. Wojna przerwała Jego studia. Jako ochotnik Obrony Narodowej we wrześniu 1939 roku brał udział w wojnie obronnej i został wzięty do niewoli niemieckiej 18 września. Udało mu się uciec w trakcie transportu kierowanego do Przemyśla. Wojnę przeżył w Borysławiu.
Linia 88: Linia 58:


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Kawalerski OOP]], Krzyż AK, Medal KEN, Medal Wojska
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], Krzyż Armii Krajowej, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal Wojska


== Źródła do biogramu ==


====Książki====


== Bibliografia ==
* 40th anniversary 1967-2007. Drilling, Oil and Gas Faculty AGH University of Science and Technology in Cracow. Kraków 2007, s. 32, 196, [foto]
====Książki====
* Informator Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. S. Staszica. Red. K. Matl, K. Norwicz. Kraków 1993, s. 135-136  
* Informator Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. S. Staszica. Red. K. Matl, K. Norwicz. Kraków 1993, s. 135-136  
* Jubileusz XXX-lecia 1967-1997. Kraków 1997, s. [20]  
* Jubileusz 50-lecia : 1967 - 2017 : Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 2017, s. 284, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 66, [foto]  
* Jubileusz XXX-lecia 1967-1997. [Wydział Wiertnictwa Nafty i Gazu Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie]. Kraków 1997, s. [20]  
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 66, [foto]


====Artykuły====
====Artykuły====
* S. Dawidowicz. ''Biuletyn Rektora'' 1993, nr 7, s. 11
 
* ''Biuletyn Rektora'' [''AGH''] 1993, nr 7, s. 12
* Gonet A., Rychlicki S., Siemek J.: Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu w 90-lecie Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. ''Wiertnictwo, Nafta, Gaz'' [Wyd. AGH] 2009, T. 26, z. 1-2, s. 41-54


{{DEFAULTSORT:Dawidowicz, Stanisław }}
{{DEFAULTSORT:Dawidowicz, Stanisław }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 07:24, 29 mar 2021

Stanisław Dawidowicz
Stanislaw Dawidowicz.jpg
Nazwisko Dawidowicz
Imię / imiona Stanisław
Tytuły / stanowiska Prof. dr inż.
Data urodzenia 29 stycznia 1917
Miejsce urodzenia Borysław
Data śmierci 7 marca 1993
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności termodynamika techniczna, gazownictwo ziemne
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Wiertniczo-Naftowego AGH (1972–1974, 1974-1977, 1981–1983)
Wydział Wydział Wiertniczo-Naftowy


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Wiertniczo-Naftowy19721974
ProdziekanWydział Wiertniczo-Naftowy19741977
ProdziekanWydział Wiertniczo-Naftowy19811983

Prof. dr inż. Stanisław Dawidowicz (1917–1993)

Dyscyplina/specjalności: termodynamika techniczna, gazownictwo ziemne

Nota biograficzna

Urodził się 29 stycznia 1917 roku w Borysławiu, zmarł 7 marca 1993 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Ukończył szkołę średnią w Borysławiu. W roku 1935 został przyjęty na Wydział Mechaniczny Politechniki Lwowskiej, gdzie studiował do końca semestru letniego 1938/39. Wojna przerwała Jego studia. Jako ochotnik Obrony Narodowej we wrześniu 1939 roku brał udział w wojnie obronnej i został wzięty do niewoli niemieckiej 18 września. Udało mu się uciec w trakcie transportu kierowanego do Przemyśla. Wojnę przeżył w Borysławiu.

Zaprzysiężony w AK Okręg Lwów Region Borysław w dniu 13 maja 1943 roku — pseudonim „Serwacy”. Otrzymał stopień strzelec z cenzusem. Przydzielony został do komórki informacyjno-wywiadowczej.

Po przyjeździe do Krakowa zimą 1945 roku kontynuował studia na Wydziale Komunikacji Akademii Górniczej, gdzie w 1946 roku uzyskał dyplom mechanika ze specjalnością cieplno-energetyczną. Jako wolontariusz-asystent rozpoczął pracę w AGH w roku 1945. W 1954 roku zakończył pracę jako adiunkt i przeniósł się na Politechnikę Częstochowską. W 1961 roku obronił pracę doktorską na Politechnice Śląskiej. Od roku 1961 pełnił obowiązki kierownika Katedry Termodynamiki. W styczniu 1966 roku został powołany na stanowisko docenta Politechniki Częstochowskiej jako kierownik katedry.

Od roku 1970 pracował w Akademii Górniczo-Hutniczej w Instytucie Wiertniczo-Naftowym, najpierw w Zakładzie Urządzeń Wiertniczych i Eksploatacyjnych — później w Zakładzie Eksploatacji Złóż Gazu Ziemnego i Gazownictwa na Wydziale Wiertniczo-Naftowym.

Wielokrotnie był powoływany do władz Wydziału Wiertniczo-Naftowego jako prodziekan (1972–1977, 1981–1983) i Instytutu Wiertniczo-Naftowego (wicedyrektor 1981–1983). W latach 1985–1987 pełnił funkcję kierownika Zakładu Przepływów w Złożach i Termodynamiki.

Przez długi okres czasu był członkiem Rady Naukowej Instytutu Maszyn Przepływowych PAN w Gdańsku i członkiem Komitetu Termodynamiki i Spalania PAN.

Przez cały okres pracy w szkolnictwie wyższym utrzymywał żywy kontakt z przemysłem. W latach 1954–1979 współpracował z ZPP „Polcargo” wykonując ponad 1000 ekspertyz aparatury mierniczej. Współautor 2 patentów, ponad 20 opracowań dla przemysłu. Wypromował 7. doktorów. Łącznie opublikował ponad 30 artykułów.

Utrzymywał kontakty zagraniczne z ośrodkami w Budapeszcie, Freibergu i Lwowie.

Prawie trzydzieści lat spędził w laboratorium i przywiązywał dużą wagę do prowadzenia badań laboratoryjnych. Był wspaniałym dydaktykiem i wykładowcą, humanistą o szerokich zainteresowaniach, głównie historyczno-numizmatycznych.


Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Armii Krajowej, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal Wojska

Źródła do biogramu

Książki

  • 40th anniversary 1967-2007. Drilling, Oil and Gas Faculty AGH University of Science and Technology in Cracow. Kraków 2007, s. 32, 196, [foto]
  • Informator Stowarzyszenia Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej im. S. Staszica. Red. K. Matl, K. Norwicz. Kraków 1993, s. 135-136
  • Jubileusz 50-lecia : 1967 - 2017 : Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 2017, s. 284, [foto]
  • Jubileusz XXX-lecia 1967-1997. [Wydział Wiertnictwa Nafty i Gazu Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie]. Kraków 1997, s. [20]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 66, [foto]

Artykuły

  • Biuletyn Rektora [AGH] 1993, nr 7, s. 12
  • Gonet A., Rychlicki S., Siemek J.: Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu w 90-lecie Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Wiertnictwo, Nafta, Gaz [Wyd. AGH] 2009, T. 26, z. 1-2, s. 41-54