Jerzy Kolbe: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 9: Linia 9:
|death_place=Katowice
|death_place=Katowice
|fields=organizacja i zarządzanie
|fields=organizacja i zarządzanie
|function=zastępca profesora w Katedrze Ekonomiki i Organizacji AGH (1954–55)
|function=Kierownik Zakładu Ekonomiki i Planowania w Katedrze Ekonomiki i Organizacji Górnictwa AGH (od 1960)
|faculty=Wydział Górniczy
|faculty=Wydział Górniczy
|awards=Krzyż Komandorski OOP, Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Medal X-lecia Polski Ludowej,
|awards=Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej, Order Sztandaru Pracy
|name=Jerzy Kolbe
|name=Jerzy Kolbe
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Prof. nadzw. dr inż. '''Jerzy Kolbe''' (1906–1977)
Prof. nadzw. dr inż. '''Jerzy Kolbe''' (1906–1977)


specjalność: organizacja i zarządzanie
Dyscyplina/specjalności: organizacja i zarządzanie


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Urodził się 3 listopada 1906 roku w miejscowości Grodziec k. Będzina. Zmarł 12 maja 1977 roku w Katowicach.


Urodził się 3 listopada 1906 r. w miejscowości Grodziec. Zmarł 12 maja 1977 r. w Katowicach.  
Ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej (dyplom w 1930 roku).  


Ukończył studia na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AG (dyplom w 1930 r.). Pracę doktorską obronił w 1951 r. W marcu 1955 r. obronił pracę kandydacką pt. "Wpływ zbiorników na zdolność produkcyjną zakładu", a w październiku tego roku otrzymał w AGH stopień doktora nauk technicznych. W 1956 r. został mianowany profesorem nadzwyczajnym. Od 1960 r. pełnił funkcje kierownika Zakładu Ekonomiki i Planowania w Katedrze Ekonomiki i Organizacji Górnictwa. 
W marcu 1955 roku obronił pracę kandydacką pt. "Wpływ zbiorników na zdolność produkcyjną zakładu", a w październiku tegoż roku otrzymał w AGH stopień doktora nauk technicznych. We wrześniu 1954 roku uzyskał nominację na zastępcę profesora, a w 1956 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym.  


Podczas studiów odbył praktyki górnicze w kopalniach "Grodziec" i "Wujek" oraz w Noeux-les-Mines we Francji. W 1931 był zatrudniony jako robotnik w kopalniach "Barney" i "Gamma" w stanie Alabama, w USA. W latach 1932 i 1933 pracował kolejno w kopalniach "Siemianowice", "Rydułtowy" i "Anna" jako sztygar oddziałowy. Od 1934 do 1939 r. był zatrudniony w dyrekcji S. A. "Godula" i "Wirek", kopalnie w Chebziu i w Katowicach, początkowo jako kierownik Biura Kontroli Ruchu, następnie jako inspektor kopalń. W czasie wojny pracował w archiwum i registraturze kopalni "Grodziec", a od 1943 po przenosinach do Krakowa, w Oddziale Techniki Cieplnej Państwowego Instytutu Badawczego. Od lutego 1945 r. w Grupie Operacyjnej Górnego Śląska w Katowicach pełnił funkcję pełnomocnika do spraw przejęcia i uruchomienia kopalni "Polska" w Świętochłowicach i "Śląsk" w Chropaczowie. Od marca 1945 r. pracował w Centralnym Zarządzie Przemysłu Węglowego w Katowicach jako kierownik, a od 1946 r. jako dyrektor Wydziału Planowania. Po reorganizacji CZPW w późniejsze Ministerstwo Górnictwa i Energetyki w 1950 r. został wicedyrektorem Departamentu Planowania, a w 1955 przeszedł na stanowisko wicedyrektora Departamentu Inwestycji i w 1958 został jego dyrektorem. W 1964 awansował na generalnego dyrektora w Ministerstwie Górnictwa i Energetyki.     
W Akademii Górniczej był wykładowcą w Katedrze Górnictwa III na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] w l. 1946-1954, zastępcą profesora w Katedrze Ekonomiki i Organizacji (1954-1955). Od 1960 roku pełnił funkcję kierownika Zakładu Ekonomiki i Planowania w Katedrze Ekonomiki i Organizacji Górnictwa.
 
Podczas studiów odbył praktyki górnicze w kopalniach "Grodziec" i "Wujek" oraz w Noeux-les-Mines we Francji. W 1931 roku był zatrudniony jako robotnik w kopalniach "Barney" i "Gamma" w stanie Alabama, w USA. W latach 1932 i 1933 pracował kolejno w kopalniach "Siemianowice", "Rydułtowy" i "Anna" jako sztygar oddziałowy. Od 1934 do 1939 roku był zatrudniony w dyrekcji S.A. "Godula" i "Wirek" w kopalniach w Chebziu i w Katowicach, początkowo jako kierownik Biura Kontroli Ruchu, następnie jako inspektor kopalń. W czasie wojny początkowo pracował w archiwum i registraturze kopalni "Grodziec", a od 1943 roku po przenosinach do Krakowa, w Oddziale Techniki Cieplnej Państwowego Instytutu Badawczego. Od lutego 1945 roku w Grupie Operacyjnej Górnego Śląska w Katowicach pełnił funkcję pełnomocnika do spraw przejęcia i uruchomienia kopalni "Polska" w Świętochłowicach i "Śląsk" w Chropaczowie. Od marca 1945 roku pracował w Centralnym Zarządzie Przemysłu Węglowego w Katowicach jako kierownik, a od 1946 roku jako dyrektor Wydziału Planowania. Po reorganizacji CZPW w późniejsze Ministerstwo Górnictwa i Energetyki, w 1950 roku został wicedyrektorem Departamentu Planowania, w 1955 roku przeszedł na stanowisko wicedyrektora Departamentu Inwestycji, a w 1958 roku został dyrektorem departamentu. W 1964 roku awansował na generalnego dyrektora w Ministerstwie Górnictwa i Energetyki.     


Poza pracą w administracji przemysłowej, zajmował się pracą dydaktyczno-pedagogiczną w AGH w Krakowie oraz w Wyższej szkole Ekonomicznej w Katowicach i w Krakowie.   
Poza pracą w administracji przemysłowej, zajmował się pracą dydaktyczno-pedagogiczną w AGH w Krakowie oraz w Wyższej szkole Ekonomicznej w Katowicach i w Krakowie.   


W 1970 r. przeszedł na emeryturę.
W 1970 roku przeszedł na emeryturę.


Opublikował ponad 80 prac m. in. z zakresu planowania, inwestycji, ekonomiki, zdolności produkcyjnej kopalń, statystyki, technologii i mechaniki górnictwa, surowcowych zasobów energetycznych. Ponadto był autorem 37 recenzji doktorskich i habilitacyjnych oraz opinii o nadanie tytułów profesorskich.
Opublikował ponad 80 prac m.in. z zakresu planowania, inwestycji, ekonomiki, zdolności produkcyjnej kopalń, statystyki, technologii i mechaniki górnictwa, surowcowych zasobów energetycznych. Ponadto był autorem 37 recenzji doktorskich i habilitacyjnych oraz opinii o nadanie tytułów profesorskich.
 
Członek wielu organizacji, m.in.: Stowarzyszenia Inżynierów Górniczych i Hutniczych, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa, Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, Śląskiego Instytutu Naukowego.  
   
   
==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal 10-lecia Polski Ludowej]], Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”, [[Order Sztandaru Pracy|Order Sztandaru Pracy]] II klasy


Order Sztandaru Pracy II klasy, Krzyż Komandorski OOP, Krzyż Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, Brązowy Medal za Zasługi dla Obronności Kraju, Medal X-lecia Polski Ludowej
== Źródła do biogramu ==
 
== Bibliografia ==
 
==== Książki ====
==== Książki ====
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 82
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 82
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s. 115
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s. 115
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 159
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 159
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 623 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)   
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 623 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)   
==== Artykuły ====  
==== Artykuły ====  
 
* Meisser K.: Kronika Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa : profesor dr inż. Jerzy Kolbe : wspomnienie pośmiertne. ''Przegląd Górniczy'' 1978, T. 34, nr 4, s. 188-189, [foto]
* Meisser K.: Kronika Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa : profesor dr inż. Jerzy Kolbe : wspomnienie pośmiertne. ''Przegląd Górniczy'' 1978, nr 4, s. 188-189, [foto]
* "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników. ''Przegląd Górniczy'' 1986, T. 42, nr 11-12, s. 394-395
 
==== Inne ====
==== Inne ====
* Baza DOKTOR (dostępna w Oddziale Informacji Naukowej BG AGH), rek. 82
* Baza DOKTOR (dostępna w Oddziale Informacji Naukowej BG AGH), rek. 82


{{DEFAULTSORT:Kolbe, Jerzy }}
{{DEFAULTSORT:Kolbe, Jerzy }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 12:49, 23 sty 2018

Jerzy Kolbe
Jerzy Kolbe.jpg
Nazwisko Kolbe
Imię / imiona Jerzy
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. dr inż.
Data urodzenia 3 listopada 1906
Miejsce urodzenia Grodziec
Data śmierci 12 maja 1977
Miejsce śmierci Katowice
Dyscyplina/specjalności organizacja i zarządzanie
Pełnione funkcje Kierownik Zakładu Ekonomiki i Planowania w Katedrze Ekonomiki i Organizacji Górnictwa AGH (od 1960)
Wydział Wydział Górniczy


Odznaczenia i nagrody Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej, Order Sztandaru Pracy

Prof. nadzw. dr inż. Jerzy Kolbe (1906–1977)

Dyscyplina/specjalności: organizacja i zarządzanie

Nota biograficzna

Urodził się 3 listopada 1906 roku w miejscowości Grodziec k. Będzina. Zmarł 12 maja 1977 roku w Katowicach.

Ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej (dyplom w 1930 roku).

W marcu 1955 roku obronił pracę kandydacką pt. "Wpływ zbiorników na zdolność produkcyjną zakładu", a w październiku tegoż roku otrzymał w AGH stopień doktora nauk technicznych. We wrześniu 1954 roku uzyskał nominację na zastępcę profesora, a w 1956 roku został mianowany profesorem nadzwyczajnym.

W Akademii Górniczej był wykładowcą w Katedrze Górnictwa III na Wydziale Górniczym w l. 1946-1954, zastępcą profesora w Katedrze Ekonomiki i Organizacji (1954-1955). Od 1960 roku pełnił funkcję kierownika Zakładu Ekonomiki i Planowania w Katedrze Ekonomiki i Organizacji Górnictwa.

Podczas studiów odbył praktyki górnicze w kopalniach "Grodziec" i "Wujek" oraz w Noeux-les-Mines we Francji. W 1931 roku był zatrudniony jako robotnik w kopalniach "Barney" i "Gamma" w stanie Alabama, w USA. W latach 1932 i 1933 pracował kolejno w kopalniach "Siemianowice", "Rydułtowy" i "Anna" jako sztygar oddziałowy. Od 1934 do 1939 roku był zatrudniony w dyrekcji S.A. "Godula" i "Wirek" w kopalniach w Chebziu i w Katowicach, początkowo jako kierownik Biura Kontroli Ruchu, następnie jako inspektor kopalń. W czasie wojny początkowo pracował w archiwum i registraturze kopalni "Grodziec", a od 1943 roku po przenosinach do Krakowa, w Oddziale Techniki Cieplnej Państwowego Instytutu Badawczego. Od lutego 1945 roku w Grupie Operacyjnej Górnego Śląska w Katowicach pełnił funkcję pełnomocnika do spraw przejęcia i uruchomienia kopalni "Polska" w Świętochłowicach i "Śląsk" w Chropaczowie. Od marca 1945 roku pracował w Centralnym Zarządzie Przemysłu Węglowego w Katowicach jako kierownik, a od 1946 roku jako dyrektor Wydziału Planowania. Po reorganizacji CZPW w późniejsze Ministerstwo Górnictwa i Energetyki, w 1950 roku został wicedyrektorem Departamentu Planowania, w 1955 roku przeszedł na stanowisko wicedyrektora Departamentu Inwestycji, a w 1958 roku został dyrektorem departamentu. W 1964 roku awansował na generalnego dyrektora w Ministerstwie Górnictwa i Energetyki.

Poza pracą w administracji przemysłowej, zajmował się pracą dydaktyczno-pedagogiczną w AGH w Krakowie oraz w Wyższej szkole Ekonomicznej w Katowicach i w Krakowie.

W 1970 roku przeszedł na emeryturę.

Opublikował ponad 80 prac m.in. z zakresu planowania, inwestycji, ekonomiki, zdolności produkcyjnej kopalń, statystyki, technologii i mechaniki górnictwa, surowcowych zasobów energetycznych. Ponadto był autorem 37 recenzji doktorskich i habilitacyjnych oraz opinii o nadanie tytułów profesorskich.

Członek wielu organizacji, m.in.: Stowarzyszenia Inżynierów Górniczych i Hutniczych, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa, Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego, Śląskiego Instytutu Naukowego.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal 10-lecia Polski Ludowej, Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”, Order Sztandaru Pracy II klasy

Źródła do biogramu

Książki

  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 82
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s. 115
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 159
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 623 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)

Artykuły

  • Meisser K.: Kronika Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa : profesor dr inż. Jerzy Kolbe : wspomnienie pośmiertne. Przegląd Górniczy 1978, T. 34, nr 4, s. 188-189, [foto]
  • "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników. Przegląd Górniczy 1986, T. 42, nr 11-12, s. 394-395

Inne

  • Baza DOKTOR (dostępna w Oddziale Informacji Naukowej BG AGH), rek. 82