Adam Drath: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 9: Linia 9:
|death_place=Farah (Afganistan)
|death_place=Farah (Afganistan)
|fields=geologia
|fields=geologia
|faculty=Wydział Górniczy AGH
|faculty=Wydział Górniczy
|name=Adam Drath
|name=Adam Drath
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=11797
|image_size=11797
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Doc. dr inż. '''Adam Drath''' (1904–1942)
Doc. dr inż. '''Adam Drath''' (1904–1942)


Specjalność: geologia
Dyscyplina/specjalności: geologia




Linia 56: Linia 24:
W latach 1922–1927 studiował na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie. Dyplom inżyniera górniczego uzyskał w grudniu 1929 roku. W 1930 roku wyjechał jako stypendysta Funduszu Kultury Narodowej na studia do Niemiec, Francji i Stanów Zjednoczonych. W latach 1930–1931 studiował petrografię węgla i metody metalograficzne badań rud w AG we Freibergu Saskim. Studiował również geofizykę i petrografię węgla w Berlinie, a w Paryżu nowe metody badań rud w Museum de Histoire Naturelle u prof. Lacroix. W latach 1931–1932 w Uniwersytecie Harvarda i w Massachusetts Institute of Technology w Cambridge, studiował geologię stosowaną, badania mikroskopowe rud, geofizykę stosowaną i teoretyczną oraz szacowanie złóż. W 1932 roku na Uniwersytecie Harvarda uzyskał stopień master of science.
W latach 1922–1927 studiował na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie. Dyplom inżyniera górniczego uzyskał w grudniu 1929 roku. W 1930 roku wyjechał jako stypendysta Funduszu Kultury Narodowej na studia do Niemiec, Francji i Stanów Zjednoczonych. W latach 1930–1931 studiował petrografię węgla i metody metalograficzne badań rud w AG we Freibergu Saskim. Studiował również geofizykę i petrografię węgla w Berlinie, a w Paryżu nowe metody badań rud w Museum de Histoire Naturelle u prof. Lacroix. W latach 1931–1932 w Uniwersytecie Harvarda i w Massachusetts Institute of Technology w Cambridge, studiował geologię stosowaną, badania mikroskopowe rud, geofizykę stosowaną i teoretyczną oraz szacowanie złóż. W 1932 roku na Uniwersytecie Harvarda uzyskał stopień master of science.


Od 1933 roku związany z Akademią Górniczą, gdzie został asystentem w Katedrze Geologii Stosowanej na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]], w 1934 roku starszym asystentem. W roku akademickim 1935/1936 prowadził wykłady z zakresu geologii złóż węglowych. W 1936 roku otrzymał stopień doktora nauk technicznych oraz został mianowany współpracownikiem Komisji Fizjograficznej PAU.


Od 1933 roku związany z Akademią Górniczą, gdzie został asystentem w Katedrze Geologii Stosowanej na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]], w 1934 roku starszym asystentem. W latach 1935/36 prowadził wykłady z zakresu geologii złóż węglowych. W 1936 roku otrzymał stopień doktora nauk technicznych, w 1936 roku został mianowany współpracownikiem Komisji Fizjograficznej PAU. W 1938 roku habilitował się.
W 1939 roku uzyskał habilitację.


Wykonywał badania geosejsmiczne i ekspertyzy geologiczne występowania rud żelaza, węgla w Polsce, Grecji, Afganistanie. Był naczelnym geologiem ministerstwa górnictwa  Afganistanu.
Wykonywał badania geosejsmiczne i ekspertyzy geologiczne występowania rud żelaza i węgla w Polsce oraz Grecji. W 1939 roku otrzymał zaproszenie od rządu Afganistanu do przeprowadzenia poszukiwań złóż surowców mineralnych w tym kraju. Następnie został mianowany naczelnym geologiem Ministerstwa Górnictwa Królestwa Afganistanu.


Członek Stowarzyszenia Polskich Inżynierów Górniczych i Hutniczych, członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego, członek Krakowskiego Towarzystwa Technicznego, członek American Institute of Mining and Metallurgical Engineers w Nowym Jorku, członek Komitetu Technicznego Geofizycznych Metod Poszukiwawczych (podkomitete metod grawimetrycznych) A.I.M.M.E., członek American Association for the Advancement of Science w Waszyngtonie.


Członek Stowarzyszenia Polskich Inżynierów Górniczych i Hutniczych, członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego, członek Krakowskiego Towarzystwa Technicznego, członek American Institute of Mining and metallurgical Engineers w Nowym Jorku, członek Komitetu Technicznego Geofizycznych Metod Poszukiwawczych (podkomitete metod grawimetrycznych) A.I.M.M.E., członek American Association for the Advancement of Science w Waszyngtonie.
== Źródła do biogramu ==
 
 
== Bibliografia ==
====Książki====
====Książki====
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 37-38  
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 37-38  
Linia 73: Linia 40:
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s. 31, 33, 35
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s. 31, 33, 35
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 70
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 70
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. nacz. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 70-72, [foto.] ( Zeszyty Naukowe / Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)  
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. nacz. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 70-72, [foto.] ( Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)  


====Artykuły====
====Artykuły====
* Bocheński T.: Adam Drath 1904-1942. ''Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego'' 1949, T. 19, z. 1, s. 21-26
* Bocheński T.: Adam Drath 1904-1942. ''Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego'' 1949, T. 19, z. 1, s. 21-26
* Bolewski A.: Osiągnięcia Akademii Górniczej w Krakowie w okresie 1919-1939 : z kart historii. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników'' 1994, nr 6-7, s. 5-8
* Bolewski A.: Osiągnięcia Akademii Górniczej w Krakowie w okresie 1919-1939 : z kart historii. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników'' 1994, nr 6-7, s. 5-8
* Jaros J.: "Salamandra"- pamięci kolegów górników (7) : Drath Adam. ''Przegląd Górniczy'' 1992, t. 48, nr 12, s. 19  
* Graniczny M., Kacprzak J., Urban H.: Nasi w Afganistanie, jeszcze jeden niezwykły życiorys geologa - Adam Drath (1904-1942). ''Przegląd Geologiczny'' 2008, nr 8/2, s. 755-757
* Jaros J.: "Salamandra"- pamięci kolegów górników (7). ''Przegląd Górniczy'' 1992, T. 48, nr 12, s. 19  




Aktualna wersja na dzień 08:21, 19 sty 2018

Adam Drath
Adam Drath.jpg
Nazwisko Drath
Imię / imiona Adam
Tytuły / stanowiska Doc. dr inż.
Data urodzenia 2 października 1904
Miejsce urodzenia Sieniawa
Data śmierci 5 lipca 1942
Miejsce śmierci Farah (Afganistan)
Dyscyplina/specjalności geologia
Wydział Wydział Górniczy



Doc. dr inż. Adam Drath (1904–1942)

Dyscyplina/specjalności: geologia


Nota biograficzna

Urodził się 2 października 1904 roku w Sieniawie pow. Jarosław, zmarł 5 lipca 1942 roku w Farah (Afganistan). Pochowany w Farah.

W latach 1922–1927 studiował na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie. Dyplom inżyniera górniczego uzyskał w grudniu 1929 roku. W 1930 roku wyjechał jako stypendysta Funduszu Kultury Narodowej na studia do Niemiec, Francji i Stanów Zjednoczonych. W latach 1930–1931 studiował petrografię węgla i metody metalograficzne badań rud w AG we Freibergu Saskim. Studiował również geofizykę i petrografię węgla w Berlinie, a w Paryżu nowe metody badań rud w Museum de Histoire Naturelle u prof. Lacroix. W latach 1931–1932 w Uniwersytecie Harvarda i w Massachusetts Institute of Technology w Cambridge, studiował geologię stosowaną, badania mikroskopowe rud, geofizykę stosowaną i teoretyczną oraz szacowanie złóż. W 1932 roku na Uniwersytecie Harvarda uzyskał stopień master of science.

Od 1933 roku związany z Akademią Górniczą, gdzie został asystentem w Katedrze Geologii Stosowanej na Wydziale Górniczym, w 1934 roku starszym asystentem. W roku akademickim 1935/1936 prowadził wykłady z zakresu geologii złóż węglowych. W 1936 roku otrzymał stopień doktora nauk technicznych oraz został mianowany współpracownikiem Komisji Fizjograficznej PAU.

W 1939 roku uzyskał habilitację.

Wykonywał badania geosejsmiczne i ekspertyzy geologiczne występowania rud żelaza i węgla w Polsce oraz Grecji. W 1939 roku otrzymał zaproszenie od rządu Afganistanu do przeprowadzenia poszukiwań złóż surowców mineralnych w tym kraju. Następnie został mianowany naczelnym geologiem Ministerstwa Górnictwa Królestwa Afganistanu.

Członek Stowarzyszenia Polskich Inżynierów Górniczych i Hutniczych, członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego, członek Krakowskiego Towarzystwa Technicznego, członek American Institute of Mining and Metallurgical Engineers w Nowym Jorku, członek Komitetu Technicznego Geofizycznych Metod Poszukiwawczych (podkomitete metod grawimetrycznych) A.I.M.M.E., członek American Association for the Advancement of Science w Waszyngtonie.

Źródła do biogramu

Książki

  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 37-38
  • Olszewicz B.: Lista strat kultury polskiej (1.IX.1939 - 1.III.1946). Warszawa 1947, s. 53
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej ... 1935/36]. Kraków 1935, s. 28
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej ... 1938/39]. Kraków 1938, s. 40-41
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999, s. 31, 33, 35
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 70
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. nacz. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 70-72, [foto.] ( Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

  • Bocheński T.: Adam Drath 1904-1942. Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego 1949, T. 19, z. 1, s. 21-26
  • Bolewski A.: Osiągnięcia Akademii Górniczej w Krakowie w okresie 1919-1939 : z kart historii. Biuletyn Informacyjny Pracowników 1994, nr 6-7, s. 5-8
  • Graniczny M., Kacprzak J., Urban H.: Nasi w Afganistanie, jeszcze jeden niezwykły życiorys geologa - Adam Drath (1904-1942). Przegląd Geologiczny 2008, nr 8/2, s. 755-757
  • Jaros J.: "Salamandra"- pamięci kolegów górników (7). Przegląd Górniczy 1992, T. 48, nr 12, s. 19
Źródło: „http://historiatest.cri.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Adam_Drath&oldid=36994”