Władysław Rubczyński-Prawdzic: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 14 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
Linia 7: | Linia 7: | ||
|death_date=5 czerwca 1962 | |death_date=5 czerwca 1962 | ||
|death_place=Kraków | |death_place=Kraków | ||
|image= | |||
|fields=pojazdy mechaniczne | |fields=pojazdy mechaniczne | ||
|function=Kierownik Katedry Pojazdów Mechanicznych Wydziału Komunikacji AG | |function=Kierownik Katedry Pojazdów Mechanicznych Wydziału Komunikacji AG | ||
|faculty=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych | |faculty=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych | ||
|awards=Krzyż Oficerski | |awards=Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 10-lecia Polski Ludowej | ||
}} | }} | ||
Prof. zw. inż. '''Władysław Rubczyński-Prawdzic''' (1884–1962) | Prof. zw. inż. '''Władysław Rubczyński-Prawdzic''' (1884–1962) | ||
Dyscyplina/specjalności: pojazdy mechaniczne | |||
== Nota biograficzna == | == Nota biograficzna == | ||
Linia 56: | Linia 23: | ||
Studiował na Wydziale Budowy Maszyn Cesarsko-Królewskiej Szkoły Politechnicznej we Lwowie. Edukację uzupełniał praktykami zawodowymi w fabrykach samochodów we Francji i Szwajcarii. Początkowo związany z Politechniką Lwowską. | Studiował na Wydziale Budowy Maszyn Cesarsko-Królewskiej Szkoły Politechnicznej we Lwowie. Edukację uzupełniał praktykami zawodowymi w fabrykach samochodów we Francji i Szwajcarii. Początkowo związany z Politechniką Lwowską. | ||
Od 1947 roku aż do przejścia na emeryturę w 1960 roku, zastępca profesora i kierownik Katedry Pojazdów Mechanicznych na [[ | Od 1947 roku aż do przejścia na emeryturę w 1960 roku, zastępca profesora i kierownik Katedry Pojazdów Mechanicznych na Wydziale Komunikacji [[Wydziały Politechniczne|Wydziałów Politechnicznych]] Akademii Górniczej w Krakowie (od 1952 roku Katedry Budowy Samochodów i Ciągników). Związany również z [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziałem Maszyn Górniczych i Hutniczych]]. | ||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
[[Krzyż Oficerski | [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal 10-lecia Polski Ludowej]], Krzyż Walecznych, Krzyż Obrony Lwowa z Mieczami, Odznakę Lotniczą Obrony Lwowa, Odznakę Orląt Lwowskich | ||
== | ==Źródła do biogramu== | ||
====Książki==== | ====Książki==== | ||
* Czy wiesz kto to jest? : uzupełnienia i sprostowania. Pod red. S. Łozy. Warszawa 1938, s. 262 | * Czy wiesz kto to jest? : uzupełnienia i sprostowania. Pod red. S. Łozy. Warszawa 1938, s. 262 |
Aktualna wersja na dzień 11:32, 30 lis 2017
Władysław Rubczyński-Prawdzic | |
---|---|
Nazwisko | Rubczyński-Prawdzic |
Imię / imiona | Władysław |
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. inż. |
Data urodzenia | 26 kwietnia 1884 |
Miejsce urodzenia | Radziechów |
Data śmierci | 5 czerwca 1962 |
Miejsce śmierci | Kraków |
Dyscyplina/specjalności | pojazdy mechaniczne |
Pełnione funkcje | Kierownik Katedry Pojazdów Mechanicznych Wydziału Komunikacji AG |
Wydział | Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 10-lecia Polski Ludowej |
Prof. zw. inż. Władysław Rubczyński-Prawdzic (1884–1962)
Dyscyplina/specjalności: pojazdy mechaniczne
Nota biograficzna
Urodził się 26 kwietnia 1884 roku w Radziechowie, zmarł 5 czerwca 1962 roku w Krakowie.
Studiował na Wydziale Budowy Maszyn Cesarsko-Królewskiej Szkoły Politechnicznej we Lwowie. Edukację uzupełniał praktykami zawodowymi w fabrykach samochodów we Francji i Szwajcarii. Początkowo związany z Politechniką Lwowską.
Od 1947 roku aż do przejścia na emeryturę w 1960 roku, zastępca profesora i kierownik Katedry Pojazdów Mechanicznych na Wydziale Komunikacji Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej w Krakowie (od 1952 roku Katedry Budowy Samochodów i Ciągników). Związany również z Wydziałem Maszyn Górniczych i Hutniczych.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 10-lecia Polski Ludowej, Krzyż Walecznych, Krzyż Obrony Lwowa z Mieczami, Odznakę Lotniczą Obrony Lwowa, Odznakę Orląt Lwowskich
Źródła do biogramu
Książki
- Czy wiesz kto to jest? : uzupełnienia i sprostowania. Pod red. S. Łozy. Warszawa 1938, s. 262
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 6. Red. T. Skrzyński. Warszawa 1995, s. 126-127
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 304