Andrzej Witold Staronka: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
Linia 8: | Linia 8: | ||
|death_date=15 sierpnia 2000 | |death_date=15 sierpnia 2000 | ||
|death_place=Kraków | |death_place=Kraków | ||
|fields=chemia | |fields=chemia, metalurgia, chemia fizyczna, procesy metalurgiczne, korozja metali | ||
|function=Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa w Instytucie Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa Wydziału Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa AGH (1975–1986) | |function=Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa w Instytucie Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa Wydziału Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa AGH (1975–1986) | ||
|faculty=Wydział Odlewnictwa | |faculty=Wydział Odlewnictwa | ||
|awards=Krzyż Kawalerski | |awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi | ||
|name=Andrzej Witold Staronka | |name=Andrzej Witold Staronka | ||
|image_size=11976 | |image_size=11976 | ||
}} | }} | ||
Prof. dr hab. inż. '''Andrzej Witold Staronka''' (1916–2000) | Prof. dr hab. inż. '''Andrzej Witold Staronka''' (1916–2000) | ||
Dyscyplina/specjalności: chemia | Dyscyplina/specjalności: chemia, metalurgia, chemia fizyczna, procesy metalurgiczne, korozja metali | ||
== Nota biograficzna == | == Nota biograficzna == | ||
Urodził się 21 marca | Urodził się 21 marca 1916 roku w Tarnowie. Zmarł 15 sierpnia 2000 roku w Krakowie, tam też pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Syn Wilhelma, profesora Akademii Górniczej. | ||
Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej | Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1947 roku) oraz Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJ (dyplom w 1953 roku). Pracę doktorską obronił w 1962 roku, habilitował się w 1969 roku, tytuł profesora otrzymał w 1978 roku | ||
Był wykładowcą Państwowej Szkoły Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1945–1946). Z Akademią Górniczą związany od | Był wykładowcą Państwowej Szkoły Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1945–1946). Z Akademią Górniczą związany od 1946 roku. Był młodszym asystentem w Katedrze Chemii Ogólnej i Analitycznej na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]], starszym asystentem w Zakładzie Chemii Górniczej [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]]. W latach 1952-1953 był pracownikiem [[Wydział Odlewnictwa|Wydziału Odlewnictwa]]. W latach 1954–1962 był adiunktem w Katedrze Chemii Fizycznej i Elektrochemii [[Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]], w latach 1962–1970 w Katedrze Chemii Fizycznej Metalurgii Żelaza [[Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]] (docent w latach 1970–1973). W latach 1973–75 pracował w Zakładzie Fizykochemicznych Podstaw Metalurgii na [[Wydział Metalurgiczny|Wydziale Metalurgicznym]] (docent). Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa w Instytucie Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa [[Wydział Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa|Wydziału Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa]] (1975–1986). W 1986 roku przeszedł na emeryturę. | ||
Kierownik Zespołu do badania fizykochemicznych procesów zw. z wytwarzaniem stopów odlewniczych Komitetu Metalurgii i Nauk o Materiałach PAN. | Kierownik Zespołu do badania fizykochemicznych procesów zw. z wytwarzaniem stopów odlewniczych Komitetu Metalurgii i Nauk o Materiałach PAN. | ||
Linia 65: | Linia 33: | ||
Badania: teoria jonowa żużli metalurgicznych (szczególnie wielkopiecowych), ich struktura oraz mechanizm reakcji z metalem, opracowanie krystalochemicznych skal zasadowości żużli i wykazanie ich pełnej przydatności w metalurgii, nowe opracowanie układu równowagi fazowej SiO2-Al2O3 metodą analizy termicznej i rentgenograficznej, udział w opracowaniu optymalnych parametrów pasywacji blach ocynowanych w hucie T. Sendzimira, opracowanie nowych stali Cr-Ni-Si odpornych na korozję w stężonych roztworach HNO3. | Badania: teoria jonowa żużli metalurgicznych (szczególnie wielkopiecowych), ich struktura oraz mechanizm reakcji z metalem, opracowanie krystalochemicznych skal zasadowości żużli i wykazanie ich pełnej przydatności w metalurgii, nowe opracowanie układu równowagi fazowej SiO2-Al2O3 metodą analizy termicznej i rentgenograficznej, udział w opracowaniu optymalnych parametrów pasywacji blach ocynowanych w hucie T. Sendzimira, opracowanie nowych stali Cr-Ni-Si odpornych na korozję w stężonych roztworach HNO3. | ||
Działalność pozanaukowa: działalność publicystyczna | Działalność pozanaukowa: działalność publicystyczna w czasopismach "Dziś i jutro", "Życie Szkoły Wyższej". | ||
Autor lub współautor około 40 prac oryginalnych, 9 książek. Opracował około 100 haseł z działu korozja i powłoki ochronne w „Encyklopedii techniki. Metalurgia”. Autor 2 patentów. Promotor 4 prac doktorskich. | Autor lub współautor około 40 prac oryginalnych, 9 książek. Opracował około 100 haseł z działu korozja i powłoki ochronne w „Encyklopedii techniki. Metalurgia”. Autor 2 patentów. Promotor 4 prac doktorskich. | ||
Linia 71: | Linia 39: | ||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
[[Krzyż Kawalerski | [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego, Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego | ||
== Źródła do biogramu == | |||
====Książki==== | ====Książki==== | ||
* Kronika 1951-2019 : Wydział Odlewnictwa, Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Oprac. Z. Kulig, J. Cholawa. Kraków 2019, s. 150-153 | |||
* Kronika Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej 1951-2011. Oprac. Z. Kulig. Kraków 2011, s. 137-140 | |||
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 172 | * Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 172 | ||
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 17. Red | * Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 189-191, [foto] | ||
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 17. Red. J. Piłatowicz. Warszawa 2006, s. 139-141, [foto] | |||
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 335, [foto] | * Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 335, [foto] | ||
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 212-213, [foto] | * Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 212-213, [foto] | ||
====Artykuły==== | ====Artykuły==== | ||
* Holtzer M.: Wspomnienie o profesorze Andrzeju Staronce. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2000, nr 84, s. 15 | * Holtzer M.: Wspomnienie o profesorze Andrzeju Staronce. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2000, nr 84, s. 15 | ||
Aktualna wersja na dzień 08:40, 22 kwi 2021
Andrzej Witold Staronka | |
---|---|
Nazwisko | Staronka |
Imię / imiona | Andrzej Witold |
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 21 marca 1916 |
Miejsce urodzenia | Tarnów |
Data śmierci | 15 sierpnia 2000 |
Miejsce śmierci | Kraków |
Dyscyplina/specjalności | chemia, metalurgia, chemia fizyczna, procesy metalurgiczne, korozja metali |
Pełnione funkcje | Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa w Instytucie Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa Wydziału Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa AGH (1975–1986) |
Wydział | Wydział Odlewnictwa
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi |
Prof. dr hab. inż. Andrzej Witold Staronka (1916–2000)
Dyscyplina/specjalności: chemia, metalurgia, chemia fizyczna, procesy metalurgiczne, korozja metali
Nota biograficzna
Urodził się 21 marca 1916 roku w Tarnowie. Zmarł 15 sierpnia 2000 roku w Krakowie, tam też pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Syn Wilhelma, profesora Akademii Górniczej.
Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1947 roku) oraz Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym UJ (dyplom w 1953 roku). Pracę doktorską obronił w 1962 roku, habilitował się w 1969 roku, tytuł profesora otrzymał w 1978 roku
Był wykładowcą Państwowej Szkoły Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1945–1946). Z Akademią Górniczą związany od 1946 roku. Był młodszym asystentem w Katedrze Chemii Ogólnej i Analitycznej na Wydziale Hutniczym, starszym asystentem w Zakładzie Chemii Górniczej Wydziału Górniczego. W latach 1952-1953 był pracownikiem Wydziału Odlewnictwa. W latach 1954–1962 był adiunktem w Katedrze Chemii Fizycznej i Elektrochemii Wydziału Metalurgicznego, w latach 1962–1970 w Katedrze Chemii Fizycznej Metalurgii Żelaza Wydziału Metalurgicznego (docent w latach 1970–1973). W latach 1973–75 pracował w Zakładzie Fizykochemicznych Podstaw Metalurgii na Wydziale Metalurgicznym (docent). Kierownik Zakładu Odlewnictwa Staliwa w Instytucie Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa Wydziału Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa (1975–1986). W 1986 roku przeszedł na emeryturę.
Kierownik Zespołu do badania fizykochemicznych procesów zw. z wytwarzaniem stopów odlewniczych Komitetu Metalurgii i Nauk o Materiałach PAN.
Staże: Bergakademie Freiberg, Technische Universität, Niemcy 1963, 1970, 1977, Lyon Inst. National des Sciences Appliquées, IRSID, Paryż 1966–1967.
Badania: teoria jonowa żużli metalurgicznych (szczególnie wielkopiecowych), ich struktura oraz mechanizm reakcji z metalem, opracowanie krystalochemicznych skal zasadowości żużli i wykazanie ich pełnej przydatności w metalurgii, nowe opracowanie układu równowagi fazowej SiO2-Al2O3 metodą analizy termicznej i rentgenograficznej, udział w opracowaniu optymalnych parametrów pasywacji blach ocynowanych w hucie T. Sendzimira, opracowanie nowych stali Cr-Ni-Si odpornych na korozję w stężonych roztworach HNO3.
Działalność pozanaukowa: działalność publicystyczna w czasopismach "Dziś i jutro", "Życie Szkoły Wyższej".
Autor lub współautor około 40 prac oryginalnych, 9 książek. Opracował około 100 haseł z działu korozja i powłoki ochronne w „Encyklopedii techniki. Metalurgia”. Autor 2 patentów. Promotor 4 prac doktorskich.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Ministra Oświaty i Szkolnictwa Wyższego, Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego
Źródła do biogramu
Książki
- Kronika 1951-2019 : Wydział Odlewnictwa, Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Oprac. Z. Kulig, J. Cholawa. Kraków 2019, s. 150-153
- Kronika Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej 1951-2011. Oprac. Z. Kulig. Kraków 2011, s. 137-140
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 172
- Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 189-191, [foto]
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 17. Red. J. Piłatowicz. Warszawa 2006, s. 139-141, [foto]
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 335, [foto]
- Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 212-213, [foto]
Artykuły
- Holtzer M.: Wspomnienie o profesorze Andrzeju Staronce. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2000, nr 84, s. 15