Tadeusz Karol Czechowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 12: Linia 12:
|faculty=Wydział Górniczy
|faculty=Wydział Górniczy
|name=Tadeusz Karol Czechowicz
|name=Tadeusz Karol Czechowicz
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=13306
|image_size=13306
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
{{Funkcja
{{Funkcja
Linia 58: Linia 26:
== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 12 października 1898 r. w Tarnobrzegu. Zmarł 25 kwietnia 1960 r. w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
Urodził się 12 października 1898 roku w Tarnobrzegu. Zmarł 25 kwietnia 1960 roku w Krakowie. Pochowany w Krakowie na Cmentarzu Rakowickim.


W 1924 r. ukończył studia na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AG. Już w czasie studiów pracował jako młodszy asystent w Katedrze Maszynoznawstwa II AG.
W 1924 roku ukończył studia na Wydziale Górniczym AG. Już w czasie studiów pracował jako młodszy asystent w Katedrze Maszynoznawstwa II AG.


Później pracował w przemyśle węglowym. Pełnił funkcję zastępcy sztygara, a później sztygara w kopalni ,,Błogosławieństwo Boże" w Nowej Wsi. W l. 1925-1930 pracował jako referendarz w Okręgowym Urzędzie Górniczym w Chorzowie. Był również zastępcą kierownika zakładu, a później dyrektorem kopalni ,,Karol" w Orzegowie, dyrektorem kopalni ,,Wanda" w Nowej Wsi oraz dyrektorem kopalni ,,Paweł" w Chebziu. Po wojnie pracował jako inspektor w Gliwickim Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego.  
Później pracował w przemyśle węglowym. Pełnił funkcję zastępcy sztygara, a później sztygara w kopalni ,,Błogosławieństwo Boże" w Nowej Wsi. W latach 1925-1930 pracował jako referendarz w Okręgowym Urzędzie Górniczym w Chorzowie. Był również zastępcą kierownika zakładu, a później dyrektorem kopalni ,,Karol" w Orzegowie, dyrektorem kopalni ,,Wanda" w Nowej Wsi oraz dyrektorem kopalni ,,Paweł" w Chebziu. Po wojnie pracował jako inspektor w Gliwickim Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego.  


Pracę w AG rozpoczął w 1946 r. Początkowo był asystentem wolontariuszem, a od 1947 r. - starszym asystentem w Zakładzie Górnictwa III na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AG. W 1950 r. został mianowany adiunktem, a w 1954 r. zastępcą profesora i kierownikiem Zakładu Organizacji i Planowania w Górnictwie na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]]. W 1955 obronił pracę doktorską. W 1956 r. otrzymał nominację na docenta, a w 1958 r. na profesora nadzwyczajnego. Prodziekan Wydziału Górniczego AGH (1956–1958).
Pracę w AG rozpoczął w 1946 roku. Początkowo był asystentem wolontariuszem, a od 1947 roku starszym asystentem w Zakładzie Górnictwa III na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AG. W 1950 roku został mianowany adiunktem, a w 1954 roku zastępcą profesora i kierownikiem Zakładu Organizacji i Planowania w Górnictwie na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]]. W 1955 roku obronił pracę doktorską. W 1956 roku otrzymał nominację na docenta, a w 1958 roku na profesora nadzwyczajnego. Prodziekan Wydziału Górniczego AGH (1956–1958).


Przyczynił się do powstania Katedry Ekonomiki i Organizacji, był jednym z założycieli nowej specjalności z zakresu ekonomiki górnictwa.
Przyczynił się do powstania Katedry Ekonomiki i Organizacji, był jednym z założycieli nowej specjalności z zakresu ekonomiki górnictwa.
Linia 70: Linia 38:
Wykonał wiele ekspertyz i projektów dla przemysłu węglowego i przyczynił się do wdrożenia w praktyce naukowych podstaw w dziedzinie organizacji. Był autorem dwóch książek z zakresu organizacji robót górniczych i transportu oraz kilkunastu artykułów fachowych.
Wykonał wiele ekspertyz i projektów dla przemysłu węglowego i przyczynił się do wdrożenia w praktyce naukowych podstaw w dziedzinie organizacji. Był autorem dwóch książek z zakresu organizacji robót górniczych i transportu oraz kilkunastu artykułów fachowych.


Członek Sekcji Tąpań Głównego Instytutu Górnictwa, członek Komitetu Naukowego Pionu Energo-Mechanicznego Głównego Instytutu Górnictwa, członek Związku Urzędników Państwowych, członek Związku Urzędników Pracujących w Przedsiębiorstwach Prywatnych, członek Związku Nauczycielstwa Polskiego, członek zarządu krakowskiego oddziału Towarzystwa Naukowej Organizacji i Kierownictwa, członek aktywista Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa, członek Stowarzyszenia Wychowanków AGH, członek Komitetu Współpracy Naukowców z Robotnikami, Członek Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, członek Naczelnej Organizacji Technicznej.


Członek Sekcji Tąpań Głównego Instytutu Górnictwa, członek Komitetu Naukowego Pionu Energo-Mechanicznego Głównego Instytutu Górnictwa, członek Związku Urzędników Państwowych, członek Związku Urzędników Pracujących w Przedsiębiorstwach Prywatnych, członek Związku Nauczycielstwa Polskiego, członek zarządu krakowskiego oddziału Towarzystwa Naukowej Organizacji i Kierownictwa, członek aktywista Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa, członek Stowarzyszenia Wychowanków AGH, członek Komitetu Współpracy Naukowców z Robotnikami, Członek Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, członek Naczelnej Organizacji Technicznej.
== Źródła do biogramu ==


== Bibliografia ==
==== Książki ====
==== Książki ====
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 30
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 30
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 46-48, [foto]
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 13. Red. nacz. Z. Skoczyński. Warszawa 2002, s. 44–45
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 13. Red. nacz. Z. Skoczyński. Warszawa 2002, s. 44–45
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 113
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 113
Linia 83: Linia 52:


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====
* "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników. ''Przegląd Górniczy'' 1986, T. 42, nr 11-12, s. 391
* Śp. dr inż. Tadeusz Czechowicz, Profesor Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. ''Rudy Żelaza'' 1960, nr 6/7, s. 1
* Śp. dr inż. Tadeusz Czechowicz, Profesor Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. ''Rudy Żelaza'' 1960, nr 6/7, s. 1



Aktualna wersja na dzień 09:03, 5 gru 2019

Tadeusz Karol Czechowicz
Tadeusz Czechowicz.jpg
Nazwisko Czechowicz
Imię / imiona Tadeusz Karol
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. dr inż.
Data urodzenia 12 października 1898
Miejsce urodzenia Tarnobrzeg
Data śmierci 25 kwietnia 1960
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności ekonomika i organizacja górnictwa
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Górniczego AGH (1956–1958)
Wydział Wydział Górniczy



FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Górniczy19561958


Prof. nadzw. dr inż. Tadeusz Karol Czechowicz (1898–1960)

Dyscyplina/specjalności: ekonomika i organizacja górnictwa

Nota biograficzna

Urodził się 12 października 1898 roku w Tarnobrzegu. Zmarł 25 kwietnia 1960 roku w Krakowie. Pochowany w Krakowie na Cmentarzu Rakowickim.

W 1924 roku ukończył studia na Wydziale Górniczym AG. Już w czasie studiów pracował jako młodszy asystent w Katedrze Maszynoznawstwa II AG.

Później pracował w przemyśle węglowym. Pełnił funkcję zastępcy sztygara, a później sztygara w kopalni ,,Błogosławieństwo Boże" w Nowej Wsi. W latach 1925-1930 pracował jako referendarz w Okręgowym Urzędzie Górniczym w Chorzowie. Był również zastępcą kierownika zakładu, a później dyrektorem kopalni ,,Karol" w Orzegowie, dyrektorem kopalni ,,Wanda" w Nowej Wsi oraz dyrektorem kopalni ,,Paweł" w Chebziu. Po wojnie pracował jako inspektor w Gliwickim Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego.

Pracę w AG rozpoczął w 1946 roku. Początkowo był asystentem wolontariuszem, a od 1947 roku starszym asystentem w Zakładzie Górnictwa III na Wydziale Górniczym AG. W 1950 roku został mianowany adiunktem, a w 1954 roku zastępcą profesora i kierownikiem Zakładu Organizacji i Planowania w Górnictwie na Wydziale Górniczym. W 1955 roku obronił pracę doktorską. W 1956 roku otrzymał nominację na docenta, a w 1958 roku na profesora nadzwyczajnego. Prodziekan Wydziału Górniczego AGH (1956–1958).

Przyczynił się do powstania Katedry Ekonomiki i Organizacji, był jednym z założycieli nowej specjalności z zakresu ekonomiki górnictwa.

Wykonał wiele ekspertyz i projektów dla przemysłu węglowego i przyczynił się do wdrożenia w praktyce naukowych podstaw w dziedzinie organizacji. Był autorem dwóch książek z zakresu organizacji robót górniczych i transportu oraz kilkunastu artykułów fachowych.

Członek Sekcji Tąpań Głównego Instytutu Górnictwa, członek Komitetu Naukowego Pionu Energo-Mechanicznego Głównego Instytutu Górnictwa, członek Związku Urzędników Państwowych, członek Związku Urzędników Pracujących w Przedsiębiorstwach Prywatnych, członek Związku Nauczycielstwa Polskiego, członek zarządu krakowskiego oddziału Towarzystwa Naukowej Organizacji i Kierownictwa, członek aktywista Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa, członek Stowarzyszenia Wychowanków AGH, członek Komitetu Współpracy Naukowców z Robotnikami, Członek Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, członek Naczelnej Organizacji Technicznej.

Źródła do biogramu

Książki

  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 30
  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 46-48, [foto]
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 13. Red. nacz. Z. Skoczyński. Warszawa 2002, s. 44–45
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 113
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 59
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 620-621 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 47-49, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

  • "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników. Przegląd Górniczy 1986, T. 42, nr 11-12, s. 391
  • Śp. dr inż. Tadeusz Czechowicz, Profesor Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Rudy Żelaza 1960, nr 6/7, s. 1