Eugeniusz Mazanek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 45 wersji utworzonych przez 7 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Eugeniusz Mazanek
|family-name=Mazanek
| image = mazane.jpg
|given-name=Eugeniusz
| family-name = Mazanek
|honorific-prefix=Prof. zw. dr inż.
| given-name = Eugeniusz
|image=Eugeniusz_Mazanek.jpg
| additional-name =
|birth_date=4 grudnia 1910
| honorific-prefix = Prof. zw. dr inż.
|birth_place=Rzeszów
| honorific-suffix =
|death_date=12 października 1984
| native_name =
|death_place=Kraków
| native_name_lang =
|fields=metalurgia, technologia spiekalnicza i wielkopiecowa
| image = mazane.jpg
|function=Prodziekan Wydziału Metalurgicznego AGH (1962–1966)
| image_size = 10678
|faculty=Wydział Metalurgiczny
| alt =
|awards=Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski,  Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi
| caption =
|name=Eugeniusz Mazanek
| birth_date = 1910–1984
|image_size=10678
| birth_place =  
}}{{Funkcja
| death_date =  
|Stanowisko=Prodziekan
| death_place =  
|Jednostka=Wydział Metalurgiczny
| resting_place =
|Rok_od=1962
| resting_place_coordinates =
|Rok_do=1966
| other_names =
| residence =
| citizenship =
| nationality =
| fields = technologia spiekalnicza i wielkopiecowa
| workplaces =  
| alma_mater =  
| thesis_title =  
| thesis_url =  
| thesis_year =  
| doctoral_advisor =
| academic_advisors =
| doctoral_students =
| notable_students =
| known_for =
| author_abbrev_bot =
| author_abbrev_zoo =
| influences =
| influenced =
| awards =
| signature =
| signature_alt =
| website =  
| footnotes =  
| spouse =  
| children =  
}}
}}
Prof. zw. dr inż. '''Eugeniusz Mazanek''' (1910–1984)
Prof. zw. dr inż. '''Eugeniusz Mazanek''' (1910–1984)


Specjalność: technologia spiekalnicza i wielkopiecowa
Dyscyplina/specjalności:metalurgia, technologia spiekalnicza i wielkopiecowa


Urodził się 4.12.1910 r. w Rzeszowie. Zmarł 12.10.1984 r. w Krakowie, pochowany na cmentarzu Rakowickim. Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej (1933). Początkowo pracował w przemyśle. Podczas okupacji był nauczycielem w Szkole Górniczo-Hutniczej na Krzemionkach. Po wojnie uruchamiał zniszczony przemysł hutniczy. Do 1960 r. przewodniczący polskiej delegacji sekcji wielkopiecowej RWPG. W 1959 r. objął Katedrę Metalurgii Surówki AGH, którą kierował do 1980 r. Docent od 1957 r., prof. nadz. — 1964, prof. zw. — 1971. Podejmował prace badawcze i wdrożeniowe z wieloma instytucjami i zakładami przemysłowymi, m.in. z Katedrą Krystalografii UJ. Wiele jego rozwiązań i ulepszeń znalazło zastosowanie w praktyce, m.in. zmodernizowane urządzenie zasypowe wielkiego pieca.
== Nota biograficzna ==
Urodził się 4 grudnia 1910 roku w Rzeszowie. Zmarł 12 października 1984 roku w Krakowie, pochowany na Cmentarzu Rakowickim.


Zajmował się m.in. badaniami zmian składu fazowego i tekstury spieków. W latach 1970–1980 pracował nad rodzajem tworzywa żelazonośnego, tj. grudkami metalizowanymi. Był pionierem propagowania tej technologii w Polsce.
Ukończył studia na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]] Akademii Górniczej (1933), uzyskując dyplom inżyniera metalurga. Następnie podjął pracę wielkopiecownika w Hucie "Kościuszko" w Chorzowie, awansując z biegiem czasu do stanowiska zastępcy kierownika wydziału wielkich pieców (1938).  


Jest autorem ogromnej liczby publikacji : monografii, artykułów w czasopismach polskich i zagranicznych.
Kandydat nauk technicznych 1956. Docent w AGH (od 1957). W 1964 roku otrzymał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, a w 1971 roku profesora zwyczajnego.


Źródło:
Podczas okupacji pracował w krakowskich Miejskich Kolejach Elektrycznych, a od 1941 roku był nauczycielem w Szkole Górniczo-Hutniczo-Mierniczej na Krzemionkach. Po wojnie powrócił do Huty "Kościuszko" i kierował wydziałem wielkich pieców. W kolejnych latach był zarządcą inwestycji wielkopiecowych w Centralnym Zarządzie Przemysłu Hutniczego w Katowicach. Jednocześnie od 1950 roku pracował bezpośrednio w produkcji hutniczej, kolejno na stanowiskach: kierownika wielkich pieców w Hucie "Bobrek", głównego metalurga w Hucie "Pokój", a w latach 1954-1959 w Hucie im. Lenina (obecnie ArcelorMittal Poland S.A. Oddział w Krakowie) na stanowisku głównego wielkopiecownika i zastępcy głównego technologa. Do 1960 roku pełnił funkcję przewodniczącego polskiej delegacji sekcji wielkopiecowej Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej (RWPG).
* BIP 1997 nr 44–45. s. 20–21
* Jubileusz 75-lecia Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej 1922–1997. s. 43–44
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 23. Warszawa 2012. S. 84–86


Z AGH związany od 1959 roku, kiedy to objął Katedrę Metalurgii Surówki, którą kierował do 1980 roku. W latach 1962-1966 pełnił funkcję prodziekana [[Wydział Metalurgiczny|Wydziału Metalurgicznego]] oraz zastępcy dyrektora Instytutu Metalurgii (1974-1978). Podejmował prace badawcze i wdrożeniowe z wieloma instytucjami i zakładami przemysłowymi, m.in. z Katedrą Krystalografii Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Autor wielu publikacji w czasopismach naukowych polskich i zagranicznych, w tym również podręczników i opracowań. Spośród nich wymienić należy:
"Technologia i praktyka wielkopiecowa" (1969)
"Wybrane zagadnienia z zakresu metalurgii surówki" cz. I i II (1971)
"Proces wielkopiecowy" (1972)
"Hutnictwo ogólne" (1977)
"Wybrane zagadnienia z konstrukcji i technologii dużych jednostek wielkopiecowych (1980).
Podejmował badania m.in. z zakresu zmian składu fazowego i tekstury spieków. W latach 1970–1980 pracował nad rodzajem tworzywa żelazonośnego, tj. grudkami metalizowanymi. Był pionierem propagowania tej technologii w Polsce. Wiele jego rozwiązań i ulepszeń znalazło zastosowanie w praktyce, m.in. zmodernizowane urządzenie zasypowe wielkiego pieca.
Członek Komitetu Hutnictwa, Komitetu Metalurgii PAN, członek Komitetu Redakcyjnego czasopisma "Archiwum Hutnictwa".
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], Medal im. Stanisława Staszica, inne.
== Źródła do biogramu ==
==== Książki ====
* Eugeniusz Mazanek. W: Manecki A.: Alfabet wspomnień o ludziach nauki i wydarzeniach lat minionych. Kraków 2015, s. 188
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 115
* Kto jest kim w Polsce 1984 : informator biograficzny. Red. zespół L. Becela [et al.]. Ed. 1. Warszawa 1984,  s. 604
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 141-142, [foto]
* Profesor Eugeniusz Mazanek. W: 100 anegdot na stulecie Wydziału 1922-2022 : jubileusz 100-lecia Wydziału Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej AGH. Oprac. I. Suliga. Kraków 2022, s. 86-87, [foto]
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 23. Red. J. Piłatowicz . Warszawa 2012, s. 84-86, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 226, [foto]
* Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej : Wydział Hutniczy (1922-1951); Wydział Metalurgiczny (1951-1993); Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej (1993-2005) : jubileusz 90-lecia Wydziału 1922-2012. Kraków 2012, s. 91-92, [foto]
* Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 75-lecia Wydziału 1922-1997. [AGH]. Kraków 1997, s. 43-44, [foto]
* Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 80-lecia Wydziału 1922-2002. [AGH]. Kraków 2002, s. 86-87, [foto]
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 625 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
==== Artykuły ====
* Janowski J.: Dział Informacyjny Wydziału Metalurgicznego AGH za okres 50-lecia Wydziału 1922 - 1972 r. ''Zeszyty Naukowe AGH'' ; nr 367. [Seria] ''Metalurgia i Odlewnictwo'' 1973, z. 51, s. 277-339
* Janowski J.: Profesor Eugeniusz Mazanek 1910-1984 : wspomnienie pośmiertne. ''Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza'' ; nr 1018. Seria ''Metalurgia i Odlewnictwo'' 1984, T. 10, z. 4, s. 337-344, [foto]
* Janowski J.: Wspomnienie o profesorze Eugeniuszu Mazanku. ''Hutnik'' 1984, nr 3, s. 460-461
* Jubileusz prof. E. Mazanka - wybitnego polskiego uczonego i metalurga. ''Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza'' ; nr 825. Seria ''Metalurgia i Odlewnictwo'' 1980, T. 6, z. 4, s. 385-390, [foto]
* Wyderko M., Jasieńska S.: Wspomnienie o Profesorze zwyczajnym dr inż. Eugeniuszu Mazanku 1910-1984. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1997, nr 44/45, s. 20-21


{{DEFAULTSORT:Mazanek, Eugeniusz }}
{{DEFAULTSORT:Mazanek, Eugeniusz }}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 13:09, 2 cze 2022

Eugeniusz Mazanek
Eugeniusz Mazanek.jpg
Nazwisko Mazanek
Imię / imiona Eugeniusz
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia 4 grudnia 1910
Miejsce urodzenia Rzeszów
Data śmierci 12 października 1984
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności metalurgia, technologia spiekalnicza i wielkopiecowa
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Metalurgicznego AGH (1962–1966)
Wydział Wydział Metalurgiczny


Odznaczenia i nagrody Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Metalurgiczny19621966

Prof. zw. dr inż. Eugeniusz Mazanek (1910–1984)

Dyscyplina/specjalności:metalurgia, technologia spiekalnicza i wielkopiecowa

Nota biograficzna

Urodził się 4 grudnia 1910 roku w Rzeszowie. Zmarł 12 października 1984 roku w Krakowie, pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej (1933), uzyskując dyplom inżyniera metalurga. Następnie podjął pracę wielkopiecownika w Hucie "Kościuszko" w Chorzowie, awansując z biegiem czasu do stanowiska zastępcy kierownika wydziału wielkich pieców (1938).

Kandydat nauk technicznych 1956. Docent w AGH (od 1957). W 1964 roku otrzymał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, a w 1971 roku profesora zwyczajnego.

Podczas okupacji pracował w krakowskich Miejskich Kolejach Elektrycznych, a od 1941 roku był nauczycielem w Szkole Górniczo-Hutniczo-Mierniczej na Krzemionkach. Po wojnie powrócił do Huty "Kościuszko" i kierował wydziałem wielkich pieców. W kolejnych latach był zarządcą inwestycji wielkopiecowych w Centralnym Zarządzie Przemysłu Hutniczego w Katowicach. Jednocześnie od 1950 roku pracował bezpośrednio w produkcji hutniczej, kolejno na stanowiskach: kierownika wielkich pieców w Hucie "Bobrek", głównego metalurga w Hucie "Pokój", a w latach 1954-1959 w Hucie im. Lenina (obecnie ArcelorMittal Poland S.A. Oddział w Krakowie) na stanowisku głównego wielkopiecownika i zastępcy głównego technologa. Do 1960 roku pełnił funkcję przewodniczącego polskiej delegacji sekcji wielkopiecowej Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej (RWPG).

Z AGH związany od 1959 roku, kiedy to objął Katedrę Metalurgii Surówki, którą kierował do 1980 roku. W latach 1962-1966 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Metalurgicznego oraz zastępcy dyrektora Instytutu Metalurgii (1974-1978). Podejmował prace badawcze i wdrożeniowe z wieloma instytucjami i zakładami przemysłowymi, m.in. z Katedrą Krystalografii Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Autor wielu publikacji w czasopismach naukowych polskich i zagranicznych, w tym również podręczników i opracowań. Spośród nich wymienić należy: "Technologia i praktyka wielkopiecowa" (1969) "Wybrane zagadnienia z zakresu metalurgii surówki" cz. I i II (1971) "Proces wielkopiecowy" (1972) "Hutnictwo ogólne" (1977) "Wybrane zagadnienia z konstrukcji i technologii dużych jednostek wielkopiecowych (1980).

Podejmował badania m.in. z zakresu zmian składu fazowego i tekstury spieków. W latach 1970–1980 pracował nad rodzajem tworzywa żelazonośnego, tj. grudkami metalizowanymi. Był pionierem propagowania tej technologii w Polsce. Wiele jego rozwiązań i ulepszeń znalazło zastosowanie w praktyce, m.in. zmodernizowane urządzenie zasypowe wielkiego pieca.

Członek Komitetu Hutnictwa, Komitetu Metalurgii PAN, członek Komitetu Redakcyjnego czasopisma "Archiwum Hutnictwa".

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal im. Stanisława Staszica, inne.

Źródła do biogramu

Książki

  • Eugeniusz Mazanek. W: Manecki A.: Alfabet wspomnień o ludziach nauki i wydarzeniach lat minionych. Kraków 2015, s. 188
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 115
  • Kto jest kim w Polsce 1984 : informator biograficzny. Red. zespół L. Becela [et al.]. Ed. 1. Warszawa 1984, s. 604
  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 141-142, [foto]
  • Profesor Eugeniusz Mazanek. W: 100 anegdot na stulecie Wydziału 1922-2022 : jubileusz 100-lecia Wydziału Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej AGH. Oprac. I. Suliga. Kraków 2022, s. 86-87, [foto]
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 23. Red. J. Piłatowicz . Warszawa 2012, s. 84-86, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 226, [foto]
  • Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej : Wydział Hutniczy (1922-1951); Wydział Metalurgiczny (1951-1993); Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej (1993-2005) : jubileusz 90-lecia Wydziału 1922-2012. Kraków 2012, s. 91-92, [foto]
  • Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 75-lecia Wydziału 1922-1997. [AGH]. Kraków 1997, s. 43-44, [foto]
  • Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej : jubileusz 80-lecia Wydziału 1922-2002. [AGH]. Kraków 2002, s. 86-87, [foto]
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 625 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)

Artykuły

  • Janowski J.: Dział Informacyjny Wydziału Metalurgicznego AGH za okres 50-lecia Wydziału 1922 - 1972 r. Zeszyty Naukowe AGH ; nr 367. [Seria] Metalurgia i Odlewnictwo 1973, z. 51, s. 277-339
  • Janowski J.: Profesor Eugeniusz Mazanek 1910-1984 : wspomnienie pośmiertne. Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza ; nr 1018. Seria Metalurgia i Odlewnictwo 1984, T. 10, z. 4, s. 337-344, [foto]
  • Janowski J.: Wspomnienie o profesorze Eugeniuszu Mazanku. Hutnik 1984, nr 3, s. 460-461
  • Jubileusz prof. E. Mazanka - wybitnego polskiego uczonego i metalurga. Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza ; nr 825. Seria Metalurgia i Odlewnictwo 1980, T. 6, z. 4, s. 385-390, [foto]
  • Wyderko M., Jasieńska S.: Wspomnienie o Profesorze zwyczajnym dr inż. Eugeniuszu Mazanku 1910-1984. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1997, nr 44/45, s. 20-21
Źródło: „http://historiatest.cri.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Eugeniusz_Mazanek&oldid=70611”