Eugeniusz Jan Horoszko: Różnice pomiędzy wersjami

Eugeniusz Jan Horoszko
Nazwisko	Horoszko
Imię / imiona	Eugeniusz Jan
Tytuły / stanowiska	Prof. nadzw. dr inż.
Data urodzenia	20 września 1909
Miejsce urodzenia	Lwów
Data śmierci	8 lutego 1998
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	elektrotermia
Pełnione funkcje	Prodziekan Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH (1964–1969)
Wydział	Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki ;
Odznaczenia i nagrody	Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Aktualna wersja na dzień 11:26, 22 sie 2022

Prof. nadzw. dr inż. Eugeniusz Jan Horoszko (1909–1998)

Dyscyplina/specjalności: elektrotermia

Nota biograficzna

Urodził się 20 września 1909 roku we Lwowie. Zmarł 8 lutego 1998 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Studiował w Politechnice Lwowskiej, w 1936 roku uzyskał dyplom inżyniera elektryka. Po ukończeniu studiów przeniósł się na Górny Śląsk, gdzie pracował w koncernie Wspólnota Interesów Górniczo-Hutniczych oraz w Hucie Laura w Siemianowicach Śląskich. Lata 1939-1945 spędził we Lwowie, pracując jako monter elektryk. Po wojnie wrócił na Śląsk, gdzie pracował kolejno: W Hucie "Kościuszko", w Hajduckich Zakładach Hutniczych w Chorzowie i w Biurze Projektów Przemysłu Hutniczego "Biprohut" w Gliwicach.

Główny projektant ok. 30 prototypów pieców i nagrzewnic. W 1957 roku przy jego współudziale uruchomiono prototyp 30-tonowego stalowniczego pieca łukowego.

W 1955 roku rozpoczął pracę na ówczesnym Wydziale Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa AGH. W 1965 roku uzyskał stopień doktora, w 1973 roku - profesora nadzwyczajnego. W latach 1964–1969 prodziekan Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.

W 1979 roku przeszedł na emeryturę.

Współtwórca elektrotermii w Polsce; założyciel Polskiego Komitetu Elektrotermii. Członek Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Sekcji Elektrotermii przy IV Wydziale Nauk Technicznych Polskiej Akademii Nauk oraz Komisji Elektrotechniki, Automatyki i Informatyki Krakowskiego Oddziału PAN. Autor ok. 60 artykułów. Uzyskał 20 patentów.

Odznaczenia i nagrody

Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złota Odznaka Honorowa SEP, Złota Odznaka Honorowa NOT, wiele innych.

Źródła do biogramu

Książki

Mitkowski W.: Kronika Wydziału Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki AGH. Kraków 2002, s. 65-70
Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 74-75, [foto]
Olesiak Z. S., Engel Z. W.: Maksymilian Tytus Huber : biografia i reprinty dzieł naukowych : Właściwa praca odkształcenia, Ogólna teorya płyt żel.-betonowych i jej praktyczne zastosowanie do płyty prostokątnej podpartej wzdłuż całego obwodu, Albert Einstein i jego teorja, Kryteria wytrzymałościowe w stereomechanice technicznej. Radom 2006 (Biblioteka Polskiej Nauki i Techniki ; 2)
Polacy zasłużeni dla elektryki : początki elektrotechnicznego szkolnictwa wyższego, pionierzy elektryki. Pod red. J. Hickiewicza. Warszawa ; Gliwice ; Opole 2009, 445-447, [foto]
Słownik biograficzny techników polskich. Z. 14. Red. nacz. J. Piłatowicz. Warszawa 2003, s. 48-50
Słownik biograficzny zasłużonych elektryków krakowskich. Cz. 1. Pod red. J. Strzałki. Kraków 2009, s. 66-67, [foto]
Twarze Wydziału w latach 1952-2012. Red. J. Kajdański, M. Czekaj. [Kraków] 2012, s. 53-61, [foto]
Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. i układ albumu J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 294-295, [foto]
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 116

Artykuły

80-lecie prof. dr. inż. Eugeniusza Horoszki. Przegląd Elektrotechniczny 1990, [nr] 6, s. 120, [foto]
Dziekani i Prodziekani Wydziału [EAIiE]. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002, nr 111, s. 18
Pasternak J.: Wspomnienia : profesor dr inż. Eugeniusz Horoszko. Elektrotechnika 1998, t. 17, z. 2, s. 179-180, [foto]
Pasternak J.: Wspomnienie o profesorze Eugeniuszu Horoszko 1909-1998. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1998, nr 51, s. 27, [foto]
Pasternak J.: Wspomnienia pośmiertne : Eugeniusz Horoszko 20.IX.1909 - 8.II.1998 r. Przegląd Elektrotechniczny 1998, [nr] 6, s. 162, [foto]

@@ Linia 13: / Linia 13: @@
 |awards=Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
 |name=Eugeniusz Jan Horoszko
-|honorific-suffix=
-|native_name=
-|native_name_lang=
 |image_size=5334
-|alt=
+}}{{Funkcja
-|caption=
-|resting_place=
-|resting_place_coordinates=
-|other_names=
-|residence=
-|citizenship=
-|nationality=
-|workplaces=
-|alma_mater=
-|thesis_title=
-|thesis_url=
-|thesis_year=
-|doctoral_advisor=
-|academic_advisors=
-|doctoral_students=
-|notable_students=
-|known_for=
-|varia=
-|author_abbrev_bot=
-|author_abbrev_zoo=
-|influences=
-|influenced=
-|signature=
-|signature_alt=
-|website=
-|footnotes=
-|spouse=
-|children=
-}}
-{{Funkcja
 |Stanowisko=Prodziekan
 |Jednostka=Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej
@@ Linia 59: / Linia 26: @@
 == Nota biograficzna ==
-Urodził się 20 września 1909 r. we Lwowie. Zmarł 8 lutego 1998 r. w Krakowie i tam też został pochowany na Cmentarzu Rakowickim. Studiował w Politechnice Lwowskiej, w 1936 r. uzyskał dyplom inżyniera elektryka, po ukończeniu studiów przeniósł się na Górny Śląsk.
+Urodził się 20 września 1909 roku we Lwowie. Zmarł 8 lutego 1998 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
+Studiował w Politechnice Lwowskiej, w 1936 roku uzyskał dyplom inżyniera elektryka. Po ukończeniu studiów przeniósł się na Górny Śląsk, gdzie pracował w koncernie Wspólnota Interesów Górniczo-Hutniczych oraz w Hucie Laura w Siemianowicach Śląskich. Lata 1939-1945 spędził we Lwowie, pracując jako monter elektryk. Po wojnie wrócił na Śląsk, gdzie pracował kolejno: W Hucie "Kościuszko", w Hajduckich Zakładach Hutniczych w Chorzowie i w Biurze Projektów Przemysłu Hutniczego "Biprohut" w Gliwicach.
+Główny projektant ok. 30 prototypów pieców i nagrzewnic. W 1957 roku przy jego współudziale uruchomiono prototyp 30-tonowego stalowniczego pieca łukowego.
-Główny projektant ok. 30 prototypów pieców i nagrzewnic. W 1957 r. przy jego współudziale uruchomiono prototyp 30-tonowego stalowniczego pieca łukowego.
+W 1955 roku rozpoczął pracę na ówczesnym [[Wydział Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziale Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa]] AGH. W 1965 roku uzyskał stopień doktora, w 1973 roku - profesora nadzwyczajnego. W latach 1964–1969 prodziekan [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]] AGH.
-W 1955 r. rozpoczął pracę na ówczesnym [[Wydział Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziale Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa]] AGH. W 1973 r. otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. W latach 1964–1969 prodziekan [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]] AGH. W 1979 r. przeszedł na emeryturę.
+W 1979 roku przeszedł na emeryturę.
-Twórca elektrotermii w Polsce; założyciel Polskiego Komitetu Elektrotermii. Autor ok. 60 artykułów. Uzyskał 20 patentów.
+Współtwórca elektrotermii w Polsce; założyciel Polskiego Komitetu Elektrotermii. Członek Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Sekcji Elektrotermii przy IV Wydziale Nauk Technicznych Polskiej Akademii Nauk oraz Komisji Elektrotechniki, Automatyki i Informatyki Krakowskiego Oddziału PAN. Autor ok. 60 artykułów. Uzyskał 20 patentów.
 ==== Odznaczenia i nagrody ====
 [[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], Złota Odznaka Honorowa SEP, Złota Odznaka Honorowa NOT, wiele innych.
+== Źródła do biogramu ==
-== Bibliografia ==
 ==== Książki ====
+* Mitkowski W.: Kronika Wydziału Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki AGH. Kraków 2002, s. 65-70
+* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2019. Oprac. H. Sieński. Kraków 2019, s. 74-75, [foto]
+* Olesiak Z. S., Engel Z. W.: Maksymilian Tytus Huber : biografia i reprinty dzieł naukowych : Właściwa praca odkształcenia, Ogólna teorya płyt żel.-betonowych i jej praktyczne zastosowanie do płyty prostokątnej podpartej wzdłuż całego obwodu, Albert Einstein i jego teorja, Kryteria wytrzymałościowe w stereomechanice technicznej. Radom 2006 (Biblioteka Polskiej Nauki i Techniki ; 2)
+* Polacy zasłużeni dla elektryki : początki elektrotechnicznego szkolnictwa wyższego, pionierzy elektryki. Pod red. J. Hickiewicza. Warszawa ; Gliwice ; Opole 2009, 445-447, [foto]
 * Słownik biograficzny techników polskich. Z. 14. Red. nacz. J. Piłatowicz. Warszawa 2003, s. 48-50
-* Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH . Red. i układ albumu  J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 294-295, [foto]
+* Słownik biograficzny zasłużonych elektryków krakowskich. Cz. 1. Pod red. J. Strzałki. Kraków 2009, s. 66-67, [foto]
-* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 116
+* Twarze Wydziału w latach 1952-2012. Red. J. Kajdański, M. Czekaj. [Kraków] 2012, s. 53-61, [foto]
+* Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. i układ albumu J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 294-295, [foto]
+* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 116
 ==== Artykuły ====
 * 80-lecie prof. dr. inż. Eugeniusza Horoszki. ''Przegląd Elektrotechniczny'' 1990, [nr] 6, s. 120, [foto]
+* Dziekani i Prodziekani Wydziału [EAIiE]. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2002, nr 111, s. 18
 * Pasternak J.: Wspomnienia : profesor dr inż. Eugeniusz Horoszko. ''Elektrotechnika''  1998, t. 17, z. 2, s. 179-180, [foto]
 * Pasternak J.: Wspomnienie o profesorze Eugeniuszu Horoszko 1909-1998. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1998, nr 51, s. 27, [foto]
 * Pasternak J.: Wspomnienia pośmiertne : Eugeniusz Horoszko 20.IX.1909 - 8.II.1998 r. ''Przegląd Elektrotechniczny'' 1998, [nr] 6, s. 162, [foto]
 {{DEFAULTSORT:Horoszko, Eugeniusz Jan}}
 [[Category:Biogramy]]