Adam Siemieniec: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 11: Linia 11:
|faculty=Wydział Odlewnictwa
|faculty=Wydział Odlewnictwa
|awards=Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”,
|awards=Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”,
|name=Adam Siemieniec
}}{{Funkcja
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=10859
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
{{Funkcja
|Stanowisko=Dziekan
|Stanowisko=Dziekan
|Jednostka=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
|Jednostka=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
Linia 60: Linia 25:
Urodził się 18 lutego 1929 roku w Dąbrowie Górniczej. Zmarł 25 kwietnia 2011 roku, pochowany w Krakowie na Cmentarzu Batowickim.
Urodził się 18 lutego 1929 roku w Dąbrowie Górniczej. Zmarł 25 kwietnia 2011 roku, pochowany w Krakowie na Cmentarzu Batowickim.


Absolwent AGH 1954. Doktor nauk technicznych 1962, docent 1968, profesor 1995..
Absolwent AGH 1954. Doktor nauk technicznych 1962, docent 1968, profesor 1995.


Przebieg pracy zawodowej w AGH: pracownik naukowo-techniczny Katedry „Górnictwo II” 1952–1954, starszy asystent Katedry Wytrzymałości Materiałów na [[Wydział Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziale Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa]] 1954–1958, adiunkt 1958–1968, docent 1968–1969, docent w Instytucie Podstaw Budowy Maszyn 1969–1994, dziekan [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]] (obecnie [[Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki|Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki]]) 1969–1975, dyrektor IPBM 1974–1992, profesor nadzwyczajny w Pracowni Konstrukcji Odlewów na [[Wydział Odlewnictwa|Wydziale Odlewnictwa]] 1995–2001.  
Przebieg pracy zawodowej w AGH: pracownik naukowo-techniczny Katedry „Górnictwo II” 1952–1954, starszy asystent Katedry Wytrzymałości Materiałów na [[Wydział Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziale Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa]] 1954–1958, adiunkt 1958–1968, docent 1968–1969, docent w Instytucie Podstaw Budowy Maszyn 1969–1994, dziekan [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]] (obecnie [[Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki|Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki]]) 1969–1975, dyrektor IPBM 1974–1992, profesor nadzwyczajny w Pracowni Konstrukcji Odlewów na [[Wydział Odlewnictwa|Wydziale Odlewnictwa]] 1995–2001.  


Członek Komisji Mechaniki Stosowanej Krakowskiego Oddziału PAN 1975–2002, Sekcja Mechaniki Eksperymentalnej Ciała Stałego Komitetu Mechaniki PAN 1976–2002.
Członek Komisji Mechaniki Stosowanej Krakowskiego Oddziału PAN 1975–2002, Sekcja Mechaniki Eksperymentalnej Ciała Stałego Komitetu Mechaniki PAN 1976–2002.
W roku akademickim 1964/1965 został kierownikiem punktu konsultacyjnego w Olkuszu.


Badania: doświadczalna i teoretyczna analiza naprężeń i odkształceń w elementach maszyn i urządzeń oraz wytrzymałość konstrukcji stalowych, szczególnie dźwigarów suwnic; prace, które zostały wdrożone w przemyśle, np. wieloletnie stosowanie patentu na zwiększenie nośności kratowych dźwigarów suwnic oraz patent i wnioski wynalazcze związane z konstrukcjami nośnymi wielkich pieców.
Badania: doświadczalna i teoretyczna analiza naprężeń i odkształceń w elementach maszyn i urządzeń oraz wytrzymałość konstrukcji stalowych, szczególnie dźwigarów suwnic; prace, które zostały wdrożone w przemyśle, np. wieloletnie stosowanie patentu na zwiększenie nośności kratowych dźwigarów suwnic oraz patent i wnioski wynalazcze związane z konstrukcjami nośnymi wielkich pieców.


Autor 120 prac, w tym 2 książek, 9 skryptów. Autor 2 patentów i 3 wniosków wynalazczych. Promotor 7 prac doktorskich.
Autor 120 prac, w tym 2 książek, 9 skryptów oraz 2 patentów i 3 wniosków wynalazczych. Promotor 7 prac doktorskich.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], [[Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”]], nagrody resortowe
[[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], [[Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”]], nagrody resortowe


==== Bibliografia publikacji ====
https://bpp.agh.edu.pl/autor/siemieniec-adam-03159
== Źródła do biogramu ==


== Bibliografia ==
====Książki====
====Książki====
* Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 57, 61-63, 208, 219, [foto]
* Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003, s. 895
* Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003, s. 895
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 320, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 320, [foto]
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik.  Warszawa 2002, s. 80, [foto]
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik.  Warszawa 2002, s. 80, [foto]
====Artykuły====
====Artykuły====
* ''Dziennik Polski'' 2011, nr 99 [29 IV 2011], s. A16 [nekr.]
* ''Dziennik Polski'' 2011, nr 99 [29 IV 2011], s. A16 [nekr.]
* ''Dziennik Polski'' 2011, nr 100 [30 IV - 1 V 2011], s. A11 [nekr.]
* ''Dziennik Polski'' 2011, nr 100 [30 IV - 1 V 2011], s. A11 [nekr.]

Aktualna wersja na dzień 09:21, 13 mar 2021

Adam Siemieniec
Adam Siemieniec.jpg
Nazwisko Siemieniec
Imię / imiona Adam
Tytuły / stanowiska Prof. dr inż.
Data urodzenia 18 lutego 1929
Miejsce urodzenia Dąbrowa Górnicza
Data śmierci 25 kwietnia 2011
Dyscyplina/specjalności mechanika, mechanika doświadczalna, wytrzymałość materiałów
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH (1969–1975)
Wydział Wydział Odlewnictwa


Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Maszyn Górniczych i Hutniczych19691975

Prof. dr inż. Adam Siemieniec (1929–2011)

Dyscyplina/specjalności: mechanika, mechanika doświadczalna, wytrzymałość materiałów

Nota biograficzna

Urodził się 18 lutego 1929 roku w Dąbrowie Górniczej. Zmarł 25 kwietnia 2011 roku, pochowany w Krakowie na Cmentarzu Batowickim.

Absolwent AGH 1954. Doktor nauk technicznych 1962, docent 1968, profesor 1995.

Przebieg pracy zawodowej w AGH: pracownik naukowo-techniczny Katedry „Górnictwo II” 1952–1954, starszy asystent Katedry Wytrzymałości Materiałów na Wydziale Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa 1954–1958, adiunkt 1958–1968, docent 1968–1969, docent w Instytucie Podstaw Budowy Maszyn 1969–1994, dziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych (obecnie Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki) 1969–1975, dyrektor IPBM 1974–1992, profesor nadzwyczajny w Pracowni Konstrukcji Odlewów na Wydziale Odlewnictwa 1995–2001.

Członek Komisji Mechaniki Stosowanej Krakowskiego Oddziału PAN 1975–2002, Sekcja Mechaniki Eksperymentalnej Ciała Stałego Komitetu Mechaniki PAN 1976–2002.

W roku akademickim 1964/1965 został kierownikiem punktu konsultacyjnego w Olkuszu.

Badania: doświadczalna i teoretyczna analiza naprężeń i odkształceń w elementach maszyn i urządzeń oraz wytrzymałość konstrukcji stalowych, szczególnie dźwigarów suwnic; prace, które zostały wdrożone w przemyśle, np. wieloletnie stosowanie patentu na zwiększenie nośności kratowych dźwigarów suwnic oraz patent i wnioski wynalazcze związane z konstrukcjami nośnymi wielkich pieców.

Autor 120 prac, w tym 2 książek, 9 skryptów oraz 2 patentów i 3 wniosków wynalazczych. Promotor 7 prac doktorskich.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”, nagrody resortowe

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/siemieniec-adam-03159

Źródła do biogramu

Książki

  • Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 57, 61-63, 208, 219, [foto]
  • Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003, s. 895
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 320, [foto]
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 80, [foto]

Artykuły

  • Dziennik Polski 2011, nr 99 [29 IV 2011], s. A16 [nekr.]
  • Dziennik Polski 2011, nr 100 [30 IV - 1 V 2011], s. A11 [nekr.]
  • Dziennik Polski 2011, nr 101 [2 V - 3 V 2011], s. B17 [nekr.]
  • Dziennik Polski 2011, nr 103 [5 V 2011] s. A15 [nekr.]
Źródło: „http://historiatest.cri.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Adam_Siemieniec&oldid=61992”