Kazimierz Jacek Szpunar: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 33 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Kazimierz Jacek Szpunar
|family-name=Szpunar
| image = szpunarkj.jpg
|given-name=Kazimierz Jacek
| family-name = Szpunar
|honorific-prefix=Dr hab. inż., prof. AGH
| given-name = Kazimierz
|image=Kazimierz_Szpunar.jpg
| additional-name = Jacek
|birth_date=17 sierpnia 1918
| honorific-prefix = Prof. dr hab. inż.
|birth_place=Kraków
| honorific-suffix =
|fields=: matematyka, mechanika, Górnictwo i geologia inżynierska
| native_name =
|faculty=Instytut Matematyki
| native_name_lang =
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Odznaka tytułu honorowego "Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej"
| image = szpunarkj.jpg
|name=Kazimierz Jacek Szpunar
| image_size = 9900
|image_size=9900
| alt =
| caption =
| birth_date = 1918–
| birth_place =  
| death_date =
| death_place =
| resting_place =
| resting_place_coordinates =
| other_names =
| residence =
| citizenship =
| nationality =
| fields = matematyka (zastosowania matematyki w mechanice i naukach przyrodniczych)
| workplaces =
| alma_mater =
| thesis_title =
| thesis_url =
| thesis_year =
| doctoral_advisor =
| academic_advisors =
| doctoral_students =
| notable_students =
| known_for =
| author_abbrev_bot =
| author_abbrev_zoo =
| influences =
| influenced =  
| awards = Ministra Szkolnictwa Wyższego, Rektora AGH; Zasłużony Nauczyciel PRL 1982, Krzyż Kawalerski OOP 1973.
| signature =  
| signature_alt =
| website =
| footnotes =
| spouse =
| children =  
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Kazimierz Jacek Szpunar''' (1918–)
Dr hab. inż., prof. AGH '''Kazimierz Jacek Szpunar''' (1918–)  


Specjalność: matematyka (zastosowania matematyki w mechanice i naukach przyrodniczych)
Dyscyplina/specjalności: matematyka, mechanika, górnictwo i geologia inżynierska


Urodził się 17 (19?) sierpnia 1918 roku w Krakowie. Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej (dyplom w 1949 r.). Pracę doktorską obronił w 1958 r., habilitował się w 1961 r., tytuł profesora uzyskał w 1971 r.
== Nota biograficzna ==


Był młodszym asystentem w Katedrze Mechaniki Teoretycznej AG w 1946 r., młodszym asystentem Katedry Matematyki w latach 1946–49, starszym asystentem w latach 1949–53, adiunktem w latach 1953–56, zastępcą profesora w latach 1956–61. W latach 1961(1962?)-69 pełnił funkcję kierownika Katedry Matematyki. Pracownik naukowy Instytutu Matematyki w latach 1969–1988, kierownik Zakładu Metod Optymalizacyjnych w latach 1969–1988, profesor od 1971 r.
Urodził się 17 sierpnia 1918 roku w Krakowie.  


Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego, Oddział w Krakowie 1960–, PTMTiS (Zarząd Oddziału w Krakowie 1962–), Komisji Nauk Technicznych Oddziału PAN w Krakowie 1960–, Sekcji Mechaniki Teoretycznej Komitetu Fizyki i Mechaniki Ośrodków Ciągłych PAN 1977–.
W 1937 roku ukończył IV Gimnazjum Państwowe im. Henryka Sienkiewicza w Krakowie.


Badania: konstruowanie modeli matematycznych opisu pewnych zagadnień mechaniki górotworu, czasem z wykorzystaniem teorii sprężystości; badania jakościowe i ilościowe równań różniczkowych występujących w teorii drgań nieliniowych; podanie nowej definicji stabilności dla układów opisanych wektorowym równaniem różniczkowym w Rn z uwagi na obszary Omegao, Omega i przedział czasu [0, T] i pewne jej uogólnienia na układy ogólniejsze.
W 1949 roku ukończył Wydział Hutniczy AGH. Jako student II roku podjął w 1946 roku pracę młodszego asystenta w Katedrze Matematyki [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] AG. W związku z reorganizacją struktury AGH, od 1952 roku pracował jako starszy asystent w Zakładzie i Katedrze Matematyki I [[Wydział Geodezji Górniczej|Wydziału Geodezji Górniczej]] AGH


Autor 60 prac oryginalnych. Autor 20 ekspertyz. Promotor 2 prac doktorskich.
W 1958 roku na podstawie pracy "O pewnym równaniu różniczkowym charakteryzującym drgania tłumione", której promotorem był profesor Stanisław Gołąb, uzyskał stopień doktora.


Źródło:
W 1961 roku na podstawie rozprawy "Ujęcie stropu wyrobiska chodnikowego jako funkcja czasu" uzyskał stopień doktora habilitowanego. Następnie został docentem etatowym.
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). S. 182
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 366, portr.
* Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 998


W latach 1962-1969 był kierownikiem Katedry Matematyki I WGG.
W latach 1970-1973 był kierownikiem Zakład Zastosowań Metod Matematycznych w Technice, a w latach 1974-1987 kierownikiem Zakładu Metod Optymalizacyjnych Optymalizacji [[instytut Matematyki|Instytutu Matematyki]] AGH.
W latach 1974-1980 był opiekunem studiów na specjalności matematyka stosowana.
W 1971 roku został profesorem AGH.
W latach 1970-1974 był członkiem Rady Naukowej Instytutu Matematyki.
W latach 1969-1984 był redaktorem działu "Matematyka-Fizyka-Chemia" Zeszytów Naukowych AGH.
W 1988 roku przeszedł na emeryturę.
Autor około 80 publikacji i 20 ekspertyz.
Promotor 2 prac doktorskich.
Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego, Polskiego Towarzystwo Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, Komisji Nauk Technicznych PAN, Sekcji Mechaniki Teoretycznej Komitetu Fizyki i Mechaniki Ośrodków Ciągłych PAN,
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Odznaka tytułu honorowego "Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej"]], Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH
== Źródła do biogramu ==
==== Książki ====
* Choczewski B.: Z dziejów Instytutu Matematyki i Wydziału Matematyki Stosowanej Akademii Górniczo-Hutniczej. Kraków 2007, s. 24, 26, 33-36, 40-43, 73, 91, 92, 111
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 110
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 182
* [Skład Osobowy AGH … 1946/47]. Kraków 1946, s.32, 33
* [Skład Osobowy AGH … 1951/52]. Kraków 1952, s. 43, 47
* [Skład Osobowy AGH … 1971/72]. Kraków 1973, s. 130
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 357, [foto]
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 366, [foto]
==== Artykuły ====
* Choczewski B., Cięciwa Z.: Od redakcji: ''Opuscula Mathematica''. ''Zeszyty Naukowe'' [wyd. AGH] ;  nr 1154. [Seria] ''Opuscula Mathematica'' nr 1988, z. 4,  s. 13-14, [foto]


{{DEFAULTSORT:Szpunar, Kazimierz Jacek}}
{{DEFAULTSORT:Szpunar, Kazimierz Jacek}}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]
 
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 19.10.2022</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 06:43, 19 paź 2022

Kazimierz Jacek Szpunar
Kazimierz Szpunar.jpg
Nazwisko Szpunar
Imię / imiona Kazimierz Jacek
Tytuły / stanowiska Dr hab. inż., prof. AGH
Data urodzenia 17 sierpnia 1918
Miejsce urodzenia Kraków


Dyscyplina/specjalności matematyka, mechanika, Górnictwo i geologia inżynierska
Wydział Instytut Matematyki


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Odznaka tytułu honorowego "Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej"

Dr hab. inż., prof. AGH Kazimierz Jacek Szpunar (1918–)

Dyscyplina/specjalności: matematyka, mechanika, górnictwo i geologia inżynierska

Nota biograficzna

Urodził się 17 sierpnia 1918 roku w Krakowie.

W 1937 roku ukończył IV Gimnazjum Państwowe im. Henryka Sienkiewicza w Krakowie.

W 1949 roku ukończył Wydział Hutniczy AGH. Jako student II roku podjął w 1946 roku pracę młodszego asystenta w Katedrze Matematyki Wydziału Górniczego AG. W związku z reorganizacją struktury AGH, od 1952 roku pracował jako starszy asystent w Zakładzie i Katedrze Matematyki I Wydziału Geodezji Górniczej AGH

W 1958 roku na podstawie pracy "O pewnym równaniu różniczkowym charakteryzującym drgania tłumione", której promotorem był profesor Stanisław Gołąb, uzyskał stopień doktora.

W 1961 roku na podstawie rozprawy "Ujęcie stropu wyrobiska chodnikowego jako funkcja czasu" uzyskał stopień doktora habilitowanego. Następnie został docentem etatowym.

W latach 1962-1969 był kierownikiem Katedry Matematyki I WGG.

W latach 1970-1973 był kierownikiem Zakład Zastosowań Metod Matematycznych w Technice, a w latach 1974-1987 kierownikiem Zakładu Metod Optymalizacyjnych Optymalizacji Instytutu Matematyki AGH.

W latach 1974-1980 był opiekunem studiów na specjalności matematyka stosowana.

W 1971 roku został profesorem AGH.

W latach 1970-1974 był członkiem Rady Naukowej Instytutu Matematyki.

W latach 1969-1984 był redaktorem działu "Matematyka-Fizyka-Chemia" Zeszytów Naukowych AGH.

W 1988 roku przeszedł na emeryturę.

Autor około 80 publikacji i 20 ekspertyz.

Promotor 2 prac doktorskich.

Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego, Polskiego Towarzystwo Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, Komisji Nauk Technicznych PAN, Sekcji Mechaniki Teoretycznej Komitetu Fizyki i Mechaniki Ośrodków Ciągłych PAN,

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Odznaka tytułu honorowego "Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej", Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH

Źródła do biogramu

Książki

  • Choczewski B.: Z dziejów Instytutu Matematyki i Wydziału Matematyki Stosowanej Akademii Górniczo-Hutniczej. Kraków 2007, s. 24, 26, 33-36, 40-43, 73, 91, 92, 111
  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 110
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 182
  • [Skład Osobowy AGH … 1946/47]. Kraków 1946, s.32, 33
  • [Skład Osobowy AGH … 1951/52]. Kraków 1952, s. 43, 47
  • [Skład Osobowy AGH … 1971/72]. Kraków 1973, s. 130
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 357, [foto]
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 366, [foto]

Artykuły

  • Choczewski B., Cięciwa Z.: Od redakcji: Opuscula Mathematica. Zeszyty Naukowe [wyd. AGH] ; nr 1154. [Seria] Opuscula Mathematica nr 1988, z. 4, s. 13-14, [foto]

stan na dzień 19.10.2022