Franciszek Jopek: Różnice pomiędzy wersjami
LidiaLosko (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 56: | Linia 56: | ||
Absolwent Gimnazjum Klasycznego w Rzeszowie. W 1925 roku ukończył AG w Krakowie. W latach 1922–1926 był asystentem na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]], w Katedrze Górnictwa I, kierowanej przez prof. H. Czeczotta. Później pracował w kopalni „Barbara” w Mikołowie i „Giesche” w Janowie. | Absolwent Gimnazjum Klasycznego w Rzeszowie. W 1925 roku ukończył AG w Krakowie. W latach 1922–1926 był asystentem na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]], w Katedrze Górnictwa I, kierowanej przez prof. H. Czeczotta. Później pracował w kopalni „Barbara” w Mikołowie i „Giesche” w Janowie. | ||
W 1945 roku podjął pracę w Centralnym Zarządzie Przemysłu Węglowego w Katowicach jako dyrektor działu górniczego i zastępca dyr. technicznego. Równocześnie w latach 1946-1947 prowadził wykłady z organizacji podsadzki na AGH. W latach 1950–1952 naczelny dyrektor Chorzowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego. Od lutego 1952 do lutego 1953 był pełnomocnikiem ministra w Dolnośląskim Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego a następnie do 1968 podsekretarzem stanu w Ministerstwie Górnictwa. | W 1945 roku podjął pracę w Centralnym Zarządzie Przemysłu Węglowego w Katowicach jako dyrektor działu górniczego i zastępca dyr. technicznego. | ||
Równocześnie w latach 1946-1947 prowadził wykłady z organizacji podsadzki na AGH. | |||
W latach 1950–1952 naczelny dyrektor Chorzowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego. Od lutego 1952 do lutego 1953 był pełnomocnikiem ministra w Dolnośląskim Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego a następnie do 1968 podsekretarzem stanu w Ministerstwie Górnictwa. | |||
Od 1925 roku zamieszczał artykuły w „Przeglądzie Górniczo-Hutniczym” na tematy techniczne m.in. o urabianiu węgla z wyrębem i o rozwoju techniki ratowniczej w górnictwie. Zajmował się sprawami właściwego podsadzania wyrobisk i opracował na ten temat dwa podręczniki wydane w latach 1950–1951. Jako jeden z pierwszych zwrócił uwagę na potrzebę wyeksploatowania węgla, pozostawionego w filarach ochronnych i granicznych. | Od 1925 roku zamieszczał artykuły w „Przeglądzie Górniczo-Hutniczym” na tematy techniczne m.in. o urabianiu węgla z wyrębem i o rozwoju techniki ratowniczej w górnictwie. Zajmował się sprawami właściwego podsadzania wyrobisk i opracował na ten temat dwa podręczniki wydane w latach 1950–1951. Jako jeden z pierwszych zwrócił uwagę na potrzebę wyeksploatowania węgla, pozostawionego w filarach ochronnych i granicznych. | ||
| Linia 64: | Linia 67: | ||
==== Książki ==== | ==== Książki ==== | ||
* Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1986, s. 92, [foto] | * Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1986, s. 92, [foto] | ||
* Śląski słownik biograficzny. Pod red. J. Kantyki i W. Zielińskiego. Katowice 1979 s. 95-96 | * Śląski słownik biograficzny. Pod red. J. Kantyki i W. Zielińskiego. Katowice 1979, s. 95-96 | ||
{{DEFAULTSORT:Jopek, Franciszek }} | {{DEFAULTSORT:Jopek, Franciszek }} | ||
[[Category:Biogramy]] | [[Category:Biogramy]] | ||
Aktualna wersja na dzień 12:34, 18 gru 2017
| Franciszek Jopek | |
|---|---|
| Nazwisko | Jopek |
| Imię / imiona | Franciszek |
| Tytuły / stanowiska | Inż. |
| Data urodzenia | 8 października 1901 |
| Miejsce urodzenia | Budziwój |
| Data śmierci | 16 lutego 1970 |
| Miejsce śmierci | Katowice |
| Dyscyplina/specjalności | inżynieria górnicza |
| Pełnione funkcje | Asystent w Katedrze Górnictwa (1922-1926) |
| Wydział | Wydział Górniczy
|
Inż. Franciszek Jopek (1901–1970)
Dyscyplina/specjalności: inżynieria górnicza
Nota biograficzna
Urodził się 8 października 1901 roku w Budziwoju k. Rzeszowa, zmarł 16 lutego 1970 roku w Katowicach.
Absolwent Gimnazjum Klasycznego w Rzeszowie. W 1925 roku ukończył AG w Krakowie. W latach 1922–1926 był asystentem na Wydziale Górniczym, w Katedrze Górnictwa I, kierowanej przez prof. H. Czeczotta. Później pracował w kopalni „Barbara” w Mikołowie i „Giesche” w Janowie.
W 1945 roku podjął pracę w Centralnym Zarządzie Przemysłu Węglowego w Katowicach jako dyrektor działu górniczego i zastępca dyr. technicznego. Równocześnie w latach 1946-1947 prowadził wykłady z organizacji podsadzki na AGH.
W latach 1950–1952 naczelny dyrektor Chorzowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego. Od lutego 1952 do lutego 1953 był pełnomocnikiem ministra w Dolnośląskim Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego a następnie do 1968 podsekretarzem stanu w Ministerstwie Górnictwa.
Od 1925 roku zamieszczał artykuły w „Przeglądzie Górniczo-Hutniczym” na tematy techniczne m.in. o urabianiu węgla z wyrębem i o rozwoju techniki ratowniczej w górnictwie. Zajmował się sprawami właściwego podsadzania wyrobisk i opracował na ten temat dwa podręczniki wydane w latach 1950–1951. Jako jeden z pierwszych zwrócił uwagę na potrzebę wyeksploatowania węgla, pozostawionego w filarach ochronnych i granicznych.
Źródła do biogramu
Książki
- Słownik polskich pionierów techniki. Pod red. B. Orłowskiego. Katowice 1986, s. 92, [foto]
- Śląski słownik biograficzny. Pod red. J. Kantyki i W. Zielińskiego. Katowice 1979, s. 95-96