Zofia Konik: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 21 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Zofia Konik
|family-name=Konik
| image = konikz.jpg
|given-name=Zofia
| family-name = Konik
|honorific-prefix=Dr inż.
| given-name = Zofia
|image=Zofia_Konik.jpg
| additional-name =
|birth_date=28 lutego 1933
| honorific-prefix = Dr inż.
|birth_place=Dąbrowa Tarnowska
| honorific-suffix =
|death_date=4 czerwca 2017
| native_name =
|fields=przemysł aluminiowy, ceramika,
| native_name_lang =
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
| image = konikz.jpg
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda I stopnia,
| image_size = 11370
|name=Zofia Konik
| alt =
|image_size=11370
| caption =
| birth_date = 1933–
| birth_place =  
| death_date =  
| death_place =
| resting_place =
| resting_place_coordinates =
| other_names =
| residence =
| citizenship =
| nationality =
| fields =  
| workplaces =
| alma_mater =
| thesis_title =
| thesis_url =
| thesis_year =
| doctoral_advisor =
| academic_advisors =
| doctoral_students =
| notable_students =
| known_for =
| author_abbrev_bot =
| author_abbrev_zoo =
| influences =
| influenced =  
| awards = W 1974 r. otrzymała Złoty Krzyż Zasługi za całokształt pracy, w 1981 Krzyż Kawalerski OOP i odznakę honorową NOT
| signature =  
| signature_alt =
| website =
| footnotes =
| spouse =
| children =  
}}
}}
Dr inż. '''Zofia Konik''' (1933–)
Dr inż. '''Zofia Konik''' (1933–2017)


Urodziła się w DąbrowieTarnowskiej. W 1955 ukończyła studia na Uniwersytecie Jagiellońskim Wydział Mat.-Fiz.-Chem. i otrzymała stopień magistra chemii.
Dyscyplina/specjalności: przemysł aluminiowy, ceramika


Od 1955 do 1961 r. pracowała w Cementowni Groszowice na stanowisku kolejno: st. asystenta laboratorium, kierownika laboratorium i głównego technologa, w latach 1962–63 w Cementowni Działoszyn zajmując się organizowaniem laboratorium, a od 1963 do 1965 w Lubelskich Zakładach Przemysłu Cementowego na stanowisku kierownika produkcji, w latach 1965–81 w Instytucie Przemysłu Wiążących Materiałów Budowlanych w Opolu z oddelegowaniem do pracy na AGH jako adiunkt naukowo-badawczy.
== Nota biograficzna ==
Urodziła się 28 lutego 1933 roku w Dąbrowie Tarnowskiej. Zmarła 4 czerwca 2017 roku, pochowana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.


Od 1993 r. jest na emeryturze i kontynuuje rozpoczęte wcześniej badania dla holenderskiej firmy Aluminium Hardenberg, dotyczące utylizacji odpadów przemysłu aluminiowego
W 1955 roku ukończyła studia w Uniwersytecie Jagiellońskim Wydział Matematyczno-Fizyczno-Chemiczny i otrzymała stopień magistra chemii.


Uczestniczyła w ponad 70 pracach badawczych, dotyczących otrzymywania tlenku glinu metodą spiekowo-rozpadową prof. J. Grzymka, badań właściwości glinianów wapniowych, badań form przejściowych tlenku glinu w procesie dekarbonizacji i otrzymywania mieszanek i cementów ekspansywnych
Od 1955 do 1961 roku pracowała w Cementowni Groszowice na stanowisku kolejno: starszego asystenta laboratorium, kierownika laboratorium i głównego technologa, w latach 1962–1963 w Cementowni Działoszyn, gdzie zajmowała się organizowaniem laboratorium, a 1963-1965 w Lubelskich Zakładach Przemysłu Cementowego na stanowisku kierownika produkcji, w latach 1965–1981 w Instytucie Przemysłu Wiążących Materiałów Budowlanych w Opolu z oddelegowaniem do pracy w AGH na [[Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki|Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki]] początkowo jako specjalista, następnie jako adiunkt naukowo-badawczy.


Jest współautorem 42 publikacji i 21 patentów
W 1978 roku na podstawie pracy  "Wydajność procesu ługowania Al2O3 ze spieków glino-krzemianowo-wapniowych"  napisanej na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki uzyskała stopień doktora.


Źródło:
W 1993 roku przeszła na emeryturę. Kontynuowała jednak rozpoczęte wcześniej badania dla holenderskiej firmy Aluminium Hardenberg, dotyczące utylizacji odpadów przemysłu aluminiowego.
* Kto jest kim w ceramice. s. 113, portr.
 
Uczestniczka w ponad 70 pracach badawczych, dotyczących otrzymywania tlenku glinu metodą spiekowo-rozpadową prof. J. Grzymka, badań właściwości glinianów wapniowych, badań form przejściowych tlenku glinu w procesie dekarbonizacji oraz otrzymywania mieszanek i cementów ekspansywnych.
 
Współautorka 42 publikacji i 23 patentów.
 
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], Zespołowa [[Państwowa Nagroda I stopnia]], Odznaka Honorowa NOT, Odznaka Honorowa Zasłużony Opolszczyźnie, Złota Odznaka Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych
 
== Źródła do biogramu ==
 
==== Książki ====
* Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 113, [foto]
 
==== Artykuły ====
 
* Dziennik Polski 2017, nr 132 (8 VI 2017), s. A11 [nekr.]
* Dziennik Polski 2017, nr 133 (9 VI 2017), s. A14 [nekr.]
 
* Gazeta Wyborcza 2004, nr 134 (10-11 VI 2017), [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków, s. 7 [nekr.]




{{DEFAULTSORT:Konik, Zofia }}
{{DEFAULTSORT:Konik, Zofia }}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 13:11, 11 gru 2018

Zofia Konik
Zofia Konik.jpg
Nazwisko Konik
Imię / imiona Zofia
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 28 lutego 1933
Miejsce urodzenia Dąbrowa Tarnowska
Data śmierci 4 czerwca 2017
Dyscyplina/specjalności przemysł aluminiowy, ceramika
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda I stopnia

Dr inż. Zofia Konik (1933–2017)

Dyscyplina/specjalności: przemysł aluminiowy, ceramika

Nota biograficzna

Urodziła się 28 lutego 1933 roku w Dąbrowie Tarnowskiej. Zmarła 4 czerwca 2017 roku, pochowana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1955 roku ukończyła studia w Uniwersytecie Jagiellońskim Wydział Matematyczno-Fizyczno-Chemiczny i otrzymała stopień magistra chemii.

Od 1955 do 1961 roku pracowała w Cementowni Groszowice na stanowisku kolejno: starszego asystenta laboratorium, kierownika laboratorium i głównego technologa, w latach 1962–1963 w Cementowni Działoszyn, gdzie zajmowała się organizowaniem laboratorium, a 1963-1965 w Lubelskich Zakładach Przemysłu Cementowego na stanowisku kierownika produkcji, w latach 1965–1981 w Instytucie Przemysłu Wiążących Materiałów Budowlanych w Opolu z oddelegowaniem do pracy w AGH na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki początkowo jako specjalista, następnie jako adiunkt naukowo-badawczy.

W 1978 roku na podstawie pracy "Wydajność procesu ługowania Al2O3 ze spieków glino-krzemianowo-wapniowych" napisanej na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki uzyskała stopień doktora.

W 1993 roku przeszła na emeryturę. Kontynuowała jednak rozpoczęte wcześniej badania dla holenderskiej firmy Aluminium Hardenberg, dotyczące utylizacji odpadów przemysłu aluminiowego.

Uczestniczka w ponad 70 pracach badawczych, dotyczących otrzymywania tlenku glinu metodą spiekowo-rozpadową prof. J. Grzymka, badań właściwości glinianów wapniowych, badań form przejściowych tlenku glinu w procesie dekarbonizacji oraz otrzymywania mieszanek i cementów ekspansywnych.

Współautorka 42 publikacji i 23 patentów.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Zespołowa Państwowa Nagroda I stopnia, Odznaka Honorowa NOT, Odznaka Honorowa Zasłużony Opolszczyźnie, Złota Odznaka Zasłużony dla Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych

Źródła do biogramu

Książki

  • Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 113, [foto]

Artykuły

  • Dziennik Polski 2017, nr 132 (8 VI 2017), s. A11 [nekr.]
  • Dziennik Polski 2017, nr 133 (9 VI 2017), s. A14 [nekr.]
  • Gazeta Wyborcza 2004, nr 134 (10-11 VI 2017), [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków, s. 7 [nekr.]