Bronisław Jan Barchański: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 16 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
|family-name=Barchański
|family-name=Barchański
|given-name=Bronisław
|given-name=Bronisław Jan
|additional-name=Jan
|honorific-prefix=Prof. zw. dr hab. inż.
|honorific-prefix=Prof. zw. dr hab. inż.
|image=Bronisław Jan Barchański.jpg
|image=Bronisław Jan Barchański.jpg
Linia 11: Linia 10:
|faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej,
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej,
}}
}}{{Funkcja
{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Górniczy
|Jednostka=Wydział Górniczy
|Rok_od=1990
|Rok_od=1990
|Rok_do=1993
|Rok_do=1993
}}
}}{{Funkcja
{{Funkcja
|Stanowisko=Prorektor ds. Kształcenia
|Stanowisko=Prorektor ds. Kształcenia
|Jednostka=AGH
|Jednostka=AGH
Linia 32: Linia 29:
Urodził się 20 kwietnia 1941 roku w Orzegowie.
Urodził się 20 kwietnia 1941 roku w Orzegowie.


W 1968 roku ukończył studia na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AGH.
W 1966 roku ukończył studia na Wydziale Górniczym AGH.
Po ukończeniu studiów 1 października 1968 r. został zatrudniony na stanowisku asystenta, a następnie starszego asystenta w Katedrze Głębienia Szybów i Obudowy Górniczej. Pracę doktorską obronił w 1975 r.  Po reorganizacji Wydziału Górniczego kontynuował pracę w Instytucie Projektowania i Budowy Kopalń. W 1989 r. obronił rozprawę habilitacyjną. W 1990 r. powołany na stanowisko docenta a w 1992 r. na stanowisko profesora nadzwyczajnego AGH.  W 1997 r. został mianowany profesorem tytularnym, by w roku 2003 zostać profesorem zwyczajnym.
Po ukończeniu studiów i odbytym stażu przemysłowym w kraju i za granicą 1 października 1968 roku został zatrudniony na stanowisku asystenta, a następnie starszego asystenta w Katedrze Głębienia Szybów i Obudowy Górniczej [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]].  
 


Pełnił m.in. funkcję Kierownika Katedry Ekonomiki i Zarządzania w Przemyśle, Prodziekana Wydziału Górniczego (1990-1993) oraz Prorektora ds. Kształcenia AGH (1996-2002). Był pełnomocnikiem Rektora ds. Praktyk Zagranicznych, członkiem Senatu AGH oraz członkiem Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych w Polsce.
Pracę doktorską obronił w 1975 roku. Po reorganizacji Wydziału Górniczego kontynuował pracę w Instytucie Projektowania i Budowy Kopalń. W 1989 roku obronił rozprawę habilitacyjną. W 1990 roku powołany na stanowisko docenta, a w 1992 roku na stanowisko profesora nadzwyczajnego AGH. W 1997 roku został mianowany profesorem tytularnym, by w 2003 roku zostać profesorem zwyczajnym.


Pełnił m.in. funkcję Kierownika Katedry Ekonomiki i Zarządzania w Przemyśle (2004-2005), Prodziekana Wydziału Górniczego (1990-1993) oraz Prorektora ds. Kształcenia AGH (1996-2002). Był pełnomocnikiem Rektora ds. Praktyk Zagranicznych, członkiem Senatu AGH oraz członkiem Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych w Polsce.


Staże naukowo-przemysłowe odbył m.in. w TU Bergakademie Freiberg, TU Berlin, Uniwersytet Tokio, Montauniversität Leoben, RWTH Aachen, DMT Essen, ETH Zurych, Koncern „Preussag”, Koncern Kali und Salz, Deilman-Haniel, DSK Kerpen, Heitkamp, Thyssen-Schachtbau, Koncern „Wismut”, GSES Sondershausen, Südwestdeutsche Salzwerke, Koncern Voest Alpine, DAAD, Wirtschaftvereinigung Bergbau, RWE, Rheinbraun. W w/w instytucjach łącznie odbył ok. 60 miesięcy staży i pobytów studyjnych.
Staże naukowo-przemysłowe odbył m.in. w TU Bergakademie Freiberg, TU Berlin, Uniwersytet Tokio, Montauniversität Leoben, RWTH Aachen, DMT Essen, ETH Zurych, Koncern „Preussag”, Koncern Kali und Salz, Deilman-Haniel, DSK Kerpen, Heitkamp, Thyssen-Schachtbau, Koncern „Wismut”, GSES Sondershausen, Südwestdeutsche Salzwerke, Koncern Voest Alpine, DAAD, Wirtschaftvereinigung Bergbau, RWE, Rheinbraun. W w/w instytucjach łącznie odbył ok. 60 miesięcy staży i pobytów studyjnych.


Członek wielu organizacji i stowarzyszeń m.in. członek Zarządu Głównego SiTG w Katowicach (1975 – 1990) oraz v-ce Prezes ZO SiTG w Krakowie (1992 – 2002). Od 1990 roku członek sekcji „Projektowania i Budowy Kopalń” Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk. W latach 1998 – 2004 członek Polsko-Amerykańskiego Stowarzyszenia na rzecz Bezpieczeństwa i Higieny Pracy oraz Bezpieczeństwa Środowiskowego. Od 1999 roku członek Narodowego Komitetu Organizacyjnego Światowych Kongresów Górniczych a od 1980 jest członkiem Komisji Budownictwa Górniczego ZGSiTG – Katowice.
W latach 1996 – 2010 i od 2017 jest przewodniczącym Komisji ds. Szkoleń Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach. Członek - założyciel Stowarzyszenia Rodzin Katolickich w Archidiecezji Krakowskiej oraz członek Rycerstwa Orderu Jasnogórskiej Bogarodzicy. 15 października 2016 r został powołany przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę do Narodowej Rady Rozwoju (sekcja „gospodarka, praca, przedsiębiorczość”). Ponadto członek zagranicznych organizacji naukowo-badawchych m.in. Gesellschaft Fur Bergbau, Metalurgie, Rohstoff und Umweltechnik – GDMB – RFN  (od 1990 roku),  Bergmannischer Verband Osterreichs – BVO- Austria (od 1991 roku), International Society for Rock Mechanichs – Portugalia (od 1992 roku), European Association of Mining Professors – W. Brytania (od 1998 roku).


Członek wielu organizacji i stowarzyszeń m.in. w latach 1975 – 1990 był członkiem Zarządu Głównego SiTG w Katowicach oraz v-ce Prezesem ZO SiTG w Krakowie (1992 – 2002). Od 1990 roku członek sekcji „Projektowania i Budowy Kopalń” Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk. W latach 1998 – 2004 członek Polsko-Amerykańskiego Stowarzyszenia na rzecz Bezpieczeństwa i Higieny Pracy oraz Bezpieczeństwa Środowiskowego. Od 1999 roku członek Narodowego Komitetu Organizacyjnego Światowych Kongresów Górniczych a od 1980 jest członkiem Komisji Budownictwa Górniczego ZGSiTG – Katowice.
Jego dorobek naukowy obejmuje łącznie 126 prac opublikowanych w krajowych i zagranicznych wydawnictwach oraz 72 prac niepublikowanych (opracowania, projekty i ekspertyzy). Dorobek ten wielokrotnie przedstawiał na konferencjach, sympozjach krajowych i zagranicznych. Uczestniczył w prestiżowych Światowych Kongresach Górniczych (Düsseldorf, Belgrad, Sofia, Sztokholm, Istambuł, Acapulco, Kraków). W trakcie w/w konferencji prowadził wielokrotnie obrady plenarne i w sekcjach. Na szczególne wyróżnienie zasługuje referat wygłoszony w roku 2015 z okazji 250-lecia TUB Freiberg (był jedynym zagranicznym uczestnikiem jubileuszu 200-lecia).
W latach 1996 – 2010 i od 2017 jest przewodniczącym Komisji ds. Szkoleń Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach. Ponadto Członek zagranicznych organizacji naukowo-badawchych m.in. Gesellschaft Fur Bergbau, Metalurgie, Rohstoff und Umweltechnik – GDMB – RFN  (od 1990 r.),  Bergmannischer Verband Osterreichs – BVO- Austria (od 1991 r.), International Society for Rock Mechanichs – Portugalia (od 1992 r.), European Association of Mining Professors – W. Brytania (od 1998 r.).


Jego dorobek naukowy obejmuje łącznie 126 prac opublikowanych w krajowych i zagranicznych wydawnictwach oraz 72 prac niepublikowanych (opracowania, projekty i ekspertyzy). Dorobek ten wielokrotnie przedstawiał na konferencjach, sympozjach krajowych i zagranicznych. Uczestniczył w prestiżowych Światowych Kongresach Górniczych (Düsseldorf, Belgrad, Sofia, Sztokholm, Istambuł, Kraków). W trakcie w/w konferencji prowadził wielokrotnie obrady plenarne i w sekcjach. Na szczególne wyróżnienie zasługuje referat wygłoszony w roku 2015 z okazji 250-lecia TUB Freiberg (był jedynym zagranicznym uczestnikiem jubileuszu 250-lecia).
Promotor i recenzent 145 prac dyplomowych magisterskich i inżynierskich oraz opiekun 12 studentów indywidualnych (w tym 5 obcokrajowców).  
Promotor i recenzent 145 prac dyplomowych magisterskich i inżynierskich oraz opiekun 12 studentów indywidualnych (w tym 5 obcokrajowców).  
Promotor 4 przewodów doktorskich (w tym jeden obcokrajowiec z RFN). Recenzent 7 przewodów doktorskich oraz 3 przewodów habilitacyjnych (1 w TU Clausthal-Zellerfeld RFN). Wykładał gościnnie na zagranicznych Uczelniach (TU Bergakademie Freiberg – RFN, Montanuniversität Leoben – Austria, TU Berlin – RFN, RWTH Aachen – RFN, ETH Zurich – Szwajcaria, TFH Bochum –RFN, DMT Essen - RFN
Promotor 4 przewodów doktorskich (w tym jeden obcokrajowiec z RFN). Recenzent 7 przewodów doktorskich oraz 3 przewodów habilitacyjnych (1 w TU Clausthal-Zellerfeld RFN). Wykładał gościnnie na zagranicznych uczelniach (TU Bergakademie Freiberg – RFN, Montanuniversität Leoben – Austria, TU Berlin – RFN, RWTH Aachen – RFN, ETH Zurich – Szwajcaria, TFH Bochum –RFN, DMT Essen - RFN).


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Srebrny Krzyż Zasługi]] (1976), [[Złoty Krzyż Zasługi]] (1984), [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]] (2000), [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]] (2002), 3 nagrody Ministra Edukacji Narodowej oraz kilkanaście nagród Rektora AGH. Ponadto Honorowe Obywatelstwo m. Ruda Śl. (2008), Silberne Georg Agricola - medal nadany za zasługi dla górnictwa europejskiego przez Kapitułę GDMB – (RFN) (2015), Ehrenbürger der TU Bergakademie Freiberg – najwyższe odznaczenie nadawane obcokrajowcom przez Senat TU Bergakademie Freiberg (2005) oraz odznaki i wyróżnienia Górnicze (15). Posiada I, II, III stopień Generalnego Dyrektora Górniczego.  
[[Srebrny Krzyż Zasługi]] (1976), [[Złoty Krzyż Zasługi]] (1984), [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]] (2000), [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]] (2002), 3 nagrody Ministra Edukacji Narodowej oraz kilkanaście nagród Rektora AGH. Ponadto Honorowe Obywatelstwo m. Ruda Śl. (2008), Silberne Georg Agricola - medal nadany za zasługi dla górnictwa europejskiego przez Kapitułę GDMB – (RFN) (2015), Ehrenbürger der TU Bergakademie Freiberg – najwyższe odznaczenie nadawane obcokrajowcom przez Senat TU Bergakademie Freiberg (2005) oraz odznaki i wyróżnienia Górnicze (15). Posiada I, II, III stopień Generalnego Dyrektora Górniczego.  


Linia 59: Linia 56:


==== Książki ====
==== Książki ====
* Polski górnik został Świętym : 27 kwietnia 2014 [Wiktor Skworc et al.] Poczet Gwarków Śląskich. Zeszyt 8. Katowice 2014
* Barchański B.: Symbioza Ojca Świętego Jana Pawła II ze społecznością górniczą Małopolski. W: Polski górnik został świętym : 27 kwietnia 2014. Gwarek Karol Wojtyła Poczet Gwarków Śląskich. Z. 8. Katowice 2014, s. 15-136, [foto]
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 5 : Suplement A-Ż. red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2006
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 5 : Suplement A-Ż. red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2006
Linia 67: Linia 64:
* Ludzie Wydziału Górniczego Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie AD 2001. Red T. Szponder, J. Płoszaj. Kraków 2001, s. 138-139
* Ludzie Wydziału Górniczego Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie AD 2001. Red T. Szponder, J. Płoszaj. Kraków 2001, s. 138-139
* Mamy komplet prorektorów : Prorektor ds Kształcenia dr hab. inż. Bronisław Barchański - prof. nadzw., Prorektor ds Ogólnych - prof. dr hab. inż. Andrzej Gołaś, Prorektor ds Nauki - prof. dr hab. inż. Ryszard Tadeusiewicz. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1997, nr 37, s. 17, [foto]
* Mamy komplet prorektorów : Prorektor ds Kształcenia dr hab. inż. Bronisław Barchański - prof. nadzw., Prorektor ds Ogólnych - prof. dr hab. inż. Andrzej Gołaś, Prorektor ds Nauki - prof. dr hab. inż. Ryszard Tadeusiewicz. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1997, nr 37, s. 17, [foto]
* Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 134-277
* Nowe władze AGH na kadencję 1999-2002. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 1999, nr 69, s. 2, 35 [foto]
* Pierzchała H., Barchański B.: Profesorowie Akademii Górniczej w „Sonderaktion Krakau” – „Akcji Specjalnej Kraków” : oryginalny tekst wystąpienia Prof. H. Pierzchały do studentów 4 czerwca 2013 r. ''Biuletyn AGH'' 2013, nr 70, s. 31-37
* Pierzchała H., Barchański B.: Profesorowie Akademii Górniczej w „Sonderaktion Krakau” – „Akcji Specjalnej Kraków” : oryginalny tekst wystąpienia Prof. H. Pierzchały do studentów 4 czerwca 2013 r. ''Biuletyn AGH'' 2013, nr 70, s. 31-37
* Profesor Bronisław Barchański wyróżniony medalem G. Agricoli. ''Vivat Akademia : AGH'' 2016, nr 15, s. 10-11 [foto]
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999
* Wiktor-Sułkowska A.: Profesor Bronisław Barchański wyróżniony medalem G. Agricoli. ''Biuletyn AGH'' 2015, nr 96, s. 14
* Wiktor-Sułkowska A.: Profesor Bronisław Barchański wyróżniony medalem G. Agricoli. ''Biuletyn AGH'' 2015, nr 96, s. 14
Linia 73: Linia 73:


====Inne====
====Inne====
* Informacje od prof. dr hab. inż. Bronisława Barchańskiego [foto]
 
* Informacje od prof. dr. hab. inż. Bronisława Barchańskiego [foto]
 
* Wspomnienia Profesorów AGH – Prof. dr hab. inż. Bronisław Barchański [online] [przeglądany 5.12.2018]. Dostępny w: https://100lat.agh.edu.pl/wspomnienia-profesorow-agh-prof-dr-hab-inz-bronislaw-barchanski/




Aktualna wersja na dzień 14:32, 15 sty 2021

Bronisław Jan Barchański
Bronisław Jan Barchański.jpg
Nazwisko Barchański
Imię / imiona Bronisław Jan
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 20 kwietnia 1941
Miejsce urodzenia Orzegów


Dyscyplina/specjalności górnictwo, projektowanie i budowa kopalń, budownictwo podziemne, ekologia zasobów naturalnych
Pełnione funkcje Prorektor ds. Kształcenia AGH (1996-2002)
Wydział Wydział Górnictwa i Geoinżynierii


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Górniczy19901993
Prorektor ds. KształceniaAGH19962002

Prof. zw. dr hab. inż. Bronisław Jan Barchański (1941–)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo, projektowanie i budowa kopalń, budownictwo podziemne, ekologia zasobów naturalnych

Nota biograficzna

Urodził się 20 kwietnia 1941 roku w Orzegowie.

W 1966 roku ukończył studia na Wydziale Górniczym AGH. Po ukończeniu studiów i odbytym stażu przemysłowym w kraju i za granicą 1 października 1968 roku został zatrudniony na stanowisku asystenta, a następnie starszego asystenta w Katedrze Głębienia Szybów i Obudowy Górniczej Wydziału Górniczego.

Pracę doktorską obronił w 1975 roku. Po reorganizacji Wydziału Górniczego kontynuował pracę w Instytucie Projektowania i Budowy Kopalń. W 1989 roku obronił rozprawę habilitacyjną. W 1990 roku powołany na stanowisko docenta, a w 1992 roku na stanowisko profesora nadzwyczajnego AGH. W 1997 roku został mianowany profesorem tytularnym, by w 2003 roku zostać profesorem zwyczajnym.

Pełnił m.in. funkcję Kierownika Katedry Ekonomiki i Zarządzania w Przemyśle (2004-2005), Prodziekana Wydziału Górniczego (1990-1993) oraz Prorektora ds. Kształcenia AGH (1996-2002). Był pełnomocnikiem Rektora ds. Praktyk Zagranicznych, członkiem Senatu AGH oraz członkiem Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych w Polsce.

Staże naukowo-przemysłowe odbył m.in. w TU Bergakademie Freiberg, TU Berlin, Uniwersytet Tokio, Montauniversität Leoben, RWTH Aachen, DMT Essen, ETH Zurych, Koncern „Preussag”, Koncern Kali und Salz, Deilman-Haniel, DSK Kerpen, Heitkamp, Thyssen-Schachtbau, Koncern „Wismut”, GSES Sondershausen, Südwestdeutsche Salzwerke, Koncern Voest Alpine, DAAD, Wirtschaftvereinigung Bergbau, RWE, Rheinbraun. W w/w instytucjach łącznie odbył ok. 60 miesięcy staży i pobytów studyjnych.

Członek wielu organizacji i stowarzyszeń m.in. członek Zarządu Głównego SiTG w Katowicach (1975 – 1990) oraz v-ce Prezes ZO SiTG w Krakowie (1992 – 2002). Od 1990 roku członek sekcji „Projektowania i Budowy Kopalń” Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk. W latach 1998 – 2004 członek Polsko-Amerykańskiego Stowarzyszenia na rzecz Bezpieczeństwa i Higieny Pracy oraz Bezpieczeństwa Środowiskowego. Od 1999 roku członek Narodowego Komitetu Organizacyjnego Światowych Kongresów Górniczych a od 1980 jest członkiem Komisji Budownictwa Górniczego ZGSiTG – Katowice. W latach 1996 – 2010 i od 2017 jest przewodniczącym Komisji ds. Szkoleń Wyższego Urzędu Górniczego w Katowicach. Członek - założyciel Stowarzyszenia Rodzin Katolickich w Archidiecezji Krakowskiej oraz członek Rycerstwa Orderu Jasnogórskiej Bogarodzicy. 15 października 2016 r został powołany przez Prezydenta RP Andrzeja Dudę do Narodowej Rady Rozwoju (sekcja „gospodarka, praca, przedsiębiorczość”). Ponadto członek zagranicznych organizacji naukowo-badawchych m.in. Gesellschaft Fur Bergbau, Metalurgie, Rohstoff und Umweltechnik – GDMB – RFN (od 1990 roku), Bergmannischer Verband Osterreichs – BVO- Austria (od 1991 roku), International Society for Rock Mechanichs – Portugalia (od 1992 roku), European Association of Mining Professors – W. Brytania (od 1998 roku).

Jego dorobek naukowy obejmuje łącznie 126 prac opublikowanych w krajowych i zagranicznych wydawnictwach oraz 72 prac niepublikowanych (opracowania, projekty i ekspertyzy). Dorobek ten wielokrotnie przedstawiał na konferencjach, sympozjach krajowych i zagranicznych. Uczestniczył w prestiżowych Światowych Kongresach Górniczych (Düsseldorf, Belgrad, Sofia, Sztokholm, Istambuł, Acapulco, Kraków). W trakcie w/w konferencji prowadził wielokrotnie obrady plenarne i w sekcjach. Na szczególne wyróżnienie zasługuje referat wygłoszony w roku 2015 z okazji 250-lecia TUB Freiberg (był jedynym zagranicznym uczestnikiem jubileuszu 200-lecia).

Promotor i recenzent 145 prac dyplomowych magisterskich i inżynierskich oraz opiekun 12 studentów indywidualnych (w tym 5 obcokrajowców). Promotor 4 przewodów doktorskich (w tym jeden obcokrajowiec z RFN). Recenzent 7 przewodów doktorskich oraz 3 przewodów habilitacyjnych (1 w TU Clausthal-Zellerfeld RFN). Wykładał gościnnie na zagranicznych uczelniach (TU Bergakademie Freiberg – RFN, Montanuniversität Leoben – Austria, TU Berlin – RFN, RWTH Aachen – RFN, ETH Zurich – Szwajcaria, TFH Bochum –RFN, DMT Essen - RFN).

Odznaczenia i nagrody

Srebrny Krzyż Zasługi (1976), Złoty Krzyż Zasługi (1984), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2000), Medal Komisji Edukacji Narodowej (2002), 3 nagrody Ministra Edukacji Narodowej oraz kilkanaście nagród Rektora AGH. Ponadto Honorowe Obywatelstwo m. Ruda Śl. (2008), Silberne Georg Agricola - medal nadany za zasługi dla górnictwa europejskiego przez Kapitułę GDMB – (RFN) (2015), Ehrenbürger der TU Bergakademie Freiberg – najwyższe odznaczenie nadawane obcokrajowcom przez Senat TU Bergakademie Freiberg (2005) oraz odznaki i wyróżnienia Górnicze (15). Posiada I, II, III stopień Generalnego Dyrektora Górniczego.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/barchanski-bronislaw-01735

Źródła do biogramu

Książki

  • Barchański B.: Symbioza Ojca Świętego Jana Pawła II ze społecznością górniczą Małopolski. W: Polski górnik został świętym : 27 kwietnia 2014. Gwarek Karol Wojtyła Poczet Gwarków Śląskich. Z. 8. Katowice 2014, s. 15-136, [foto]
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 5 : Suplement A-Ż. red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2006

Artykuły

  • Barchański B.: Odnowienie immatrykulacji po 50 latach dla rocznika 1960/61 w dniu 17 września 2010. Biuletyn AGH 2010, nr 34, s. 15-16
  • Ludzie AGH : rozm. z prof. Bronisławem Barchańskim, prorektorem AGH do Spraw Kształcenia Studentów. Rozm. E. Konieczna. Miesiąc w Krakowie 1998, nr 3, s. 70-74, [foto]
  • Ludzie Wydziału Górniczego Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie AD 2001. Red T. Szponder, J. Płoszaj. Kraków 2001, s. 138-139
  • Mamy komplet prorektorów : Prorektor ds Kształcenia dr hab. inż. Bronisław Barchański - prof. nadzw., Prorektor ds Ogólnych - prof. dr hab. inż. Andrzej Gołaś, Prorektor ds Nauki - prof. dr hab. inż. Ryszard Tadeusiewicz. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1997, nr 37, s. 17, [foto]
  • Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 134-277
  • Nowe władze AGH na kadencję 1999-2002. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1999, nr 69, s. 2, 35 [foto]
  • Pierzchała H., Barchański B.: Profesorowie Akademii Górniczej w „Sonderaktion Krakau” – „Akcji Specjalnej Kraków” : oryginalny tekst wystąpienia Prof. H. Pierzchały do studentów 4 czerwca 2013 r. Biuletyn AGH 2013, nr 70, s. 31-37
  • Profesor Bronisław Barchański wyróżniony medalem G. Agricoli. Vivat Akademia : AGH 2016, nr 15, s. 10-11 [foto]
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górniczego 1919-1999. Kraków 1999
  • Wiktor-Sułkowska A.: Profesor Bronisław Barchański wyróżniony medalem G. Agricoli. Biuletyn AGH 2015, nr 96, s. 14


Inne

  • Informacje od prof. dr. hab. inż. Bronisława Barchańskiego [foto]


stan na dzień 03.07.2018

Źródło: „http://historiatest.cri.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Bronisław_Jan_Barchański&oldid=59462”