Zdzisław Skupień: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 18: Linia 18:
== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 27 listopada 1938 r. w Świlczy. Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego 1961, doktor 1965 (UJ), doktor habilitowany Politechniki Warszawskiej 1982, profesor nadzwyczajny 1987, profesor zwyczajny 1990.
Urodził się 27 listopada 1938 roku w Świlczy.  


Przebieg pracy zawodowej:
Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego 1961, doktor 1965 (UJ), doktor habilitowany Politechniki Warszawskiej 1982, profesor nadzwyczajny 1987, profesor zwyczajny 1990.


W AGH zatrudniony w l. 1961-2009: asystent 1961–1962, starszy asystent 1962–1965, adiunkt 1965–1971, docent 1971-1987, profesor AGH 1987–1990, profesor nadzwyczajny 1990–1993, profesor zwyczajny 1994–2009.
W AGH zatrudniony w latach 1961-2009: asystent na [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]] w latach 1961–1962, starszy asystent 1962–1965, adiunkt 1965–1971, docent 1971-1987, profesor AGH 1987–1990, profesor nadzwyczajny 1990–1993, profesor zwyczajny 1994–2009.


Zastępca dyrektora ds. nauki Instytutu Matematyki 1975-1978, 1988-1993, kierownik zakładów: Funkcji Analitycznej 1971–1974, Analizy Kombinatorycznej 1974–1978, 1984–1992, Matematyki Dyskretnej 1992/1993 oraz 1999-2007, kierownik Katedry Matematyki Dyskretnej na Wydziale Matematyki Stosowanej 2007/2008. Przewodniczący Komisji Dydaktyki Wydziału Matematyki Stosowanej AGH 2007/2008. Członek: Komisji Rektorskiej Bada Naukowych 1975-1978, Komisji Dyscyplinarnej dla Nauczycieli 1987, zastępca przewodniczącego Komisji Dyscyplinarnej dla Studentów 1987-1990. Członek rektorskiego Zespołu do Odbioru Projektów Badawczych AGH: 1991-1993, 1995, 1998.
Zastępca dyrektora ds. nauki Instytutu Matematyki 1975-1978, 1988-1993, kierownik zakładów: Funkcji Analitycznej 1971–1974, Analizy Kombinatorycznej 1974–1978, 1984–1992, Matematyki Dyskretnej 1992/1993 oraz 1999-2007, kierownik Katedry Matematyki Dyskretnej na Wydziale Matematyki Stosowanej 2007/2008.  


UJ: profesor 1988-1993, Kuwait University: assisatant prof. 1978-1980, full prof. 1981-1982, WSI w Zielonej Górze: profesor zwyczajny 1993–1994. Visiting professor: TH Ilmenau, NRD 1987; Uniwersytet w Koszycach, Słowacja 1993; Tech. Univ. Ostrava, Czechy 1997.
Przewodniczący Komisji Dydaktyki Wydziału Matematyki Stosowanej AGH 2007/2008. Członek: Komisji Rektorskiej Bada Naukowych 1975-1978, Komisji Dyscyplinarnej dla Nauczycieli 1987, zastępca przewodniczącego Komisji Dyscyplinarnej dla Studentów 1987-1990.


Staże: 34 krótkoterminowe zagraniczne; Uniwersytet Moskiewski 1973–1974; Centrum Matematyczne im. S. Banacha, Warszawa 1977, 1987–1988 (org. semestru Combinatorics Graph Theory).
Członek rektorskiego Zespołu do Odbioru Projektów Badawczych AGH: 1991-1993, 1995, 1998.


Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego 1965– (członek Zarządu Oddziału Krakowskiego 1975–1977, wiceprezes 1995–1997); American Mathematical Society 1983–1987. Organizator 11 międzynarodowych konferencji naukowych w Polsce 1976–2000. Udział w około 90 konferencjach międzynarodowych, w tym ponad 50 za granicą.
Praca poza AGH: UJ - profesor 1988-1993, Kuwait University - assisatant prof. 1978-1980, full prof. 1981-1982, WSI w Zielonej Górze - profesor zwyczajny 1993–1994. Visiting professor - Technische Universitat Ilmenau, NRD 1987, Uniwersytet w Koszycach, Słowacja 1993, Tech. Univ. Ostrava, Czechy 1997.


Badania: zapoczątkowanie badania grafów „lokalnie hamiltonowskich” (1964–1966) — główny wynik to minimaksowa charakteryzacja: spójne grafy lokalnie hamiltonowskie o minimalnych rozmiarach — to dokładnie grafy prostych triangulacyj sfery (a zatem grafy maksymalne wśród spłaszczalnych); zapoczątkowanie badania grafów jednorodnie trasowalnych (homogeneously traceable) — 1976 (trzy (w jednym) najmniejsze z możliwych minimalne przykłady niehamiltonowskie stanowią logo corocznych minikonferencji '3in1' GRAPHS); wprowadzenie teorioliczbowych funkcji spód (lub parkiet) i pułap (floor i ceiling) do dekompozycji grafów (1993); w zakresie addytywnej teorii liczb zapoczątkowanie i zaawansowane rozwiązanie problemu modularnego rozmieniania.
Uczestnik 39 zagranicznych staży naukowych (m. in. Technische Universitat Ilmenau, uniwersytety w Koszycach i Ostravie.


Działalność pozanaukowa: członek (1967–1971) i przewodniczący Komitetu Okręgowego Olimpiady Matematycznej w Krakowie (1973–1977).
Badania: zapoczątkowanie badania grafów „lokalnie hamiltonowskich” (1964–1966) — główny wynik to minimaksowa charakteryzacja: spójne grafy lokalnie hamiltonowskie o minimalnych rozmiarach — to dokładnie grafy prostych triangulacyj sfery (a zatem grafy maksymalne wśród spłaszczalnych); zapoczątkowanie badania grafów jednorodnie trasowalnych (homogeneously traceable) — 1976 (trzy (w jednym) najmniejsze z możliwych minimalne przykłady niehamiltonowskie stanowią logo corocznych minikonferencji '3in1' GRAPHS); wprowadzenie teorioliczbowych funkcji spód (lub parkiet) i pułap (floor i ceiling) do dekompozycji grafów (1993); w zakresie addytywnej teorii liczb zapoczątkowanie i zaawansowane rozwiązanie problemu modularnego rozmieniania.


Autor ponad 110 publikacji, w tym współredaktor kilku tomów, współautor tłumaczeń monografii oraz kilkudziesięciu artykułów naukowych. Promotor kilku prac doktorskich.
Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego od 1965 r. (członek Zarządu Oddziału Krakowskiego 1975–1977, wiceprezes 1995–1997), American Mathematical Society 1983–1987, Związku Nauczycielstwa Polskiego do 1978. Członek 1967-1971 i przewodniczący 1973-1977 Komitetu Okręgowego Olimpiady Matematycznej w Krakowie.  


Źródło:
Od 2009 roku na emeryturze.
 
Organizator 20 konferencji naukowych w Polsce 1976–2007. Udział w  156 konferencjach naukowych, w tym 82 zagranicznych. Inicjator konferencji 3in1, odbywającej się corocznie w latach 1994-2018.
 
Autor 155 publikacji naukowych. Tłumacz z języka rosyjskiego monografii B. P. Demidowicz ''Matematyczna teoria stabilności''.
 
Promotor 8 doktoratów, 44 prac magisterskich i 1 pracy inżynierskiej. Opiniował 7 prac habilitacyjnych, 23 doktorskie. Wydał 15 opinii w sprawie uzyskania tytułów lub stanowisk profesora.
 
=== Odznaczenia i nagrody ===
[[Złoty Krzyż Zasługi]] (1983), [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]] (1988), [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]] (1998), nagrody Ministerstwa Nauki, nagrody Rektora AGH: dydaktyczne 9 razy i naukowe 27 razy, medale 30-lecia oraz 50-lecia Olimpiady Matematycznej (1979 i 1999), mała złota Górska Odznaka Turystyczna PTTK
 
==== Bibliografia publikacji ====
https://bpp.agh.edu.pl/autor/skupien-zdzislaw-03077
 
== Źródła do biogramu ==
 
====Książki====
* Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 914
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 131–132, portr.
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 131–132, portr.
* Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 914
 
====Inne====
* Informacje od prof. dr. hab. Zdzisława Skupienia


'''''<span style="color:red;">stan na dzień 29.08.2018</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 29.08.2018</span>'''''


'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
 


{{DEFAULTSORT:Skupień, Zdzisław }}
{{DEFAULTSORT:Skupień, Zdzisław }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 12:03, 26 wrz 2018

Zdzisław Skupień
Zdzisław Skupień.jpg
Nazwisko Skupień
Imię / imiona Zdzisław
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab.
Data urodzenia 27 listopada 1938
Miejsce urodzenia Świlcza


Dyscyplina/specjalności matematyka/funkcje zespolone, teoria grafów, matematyka dyskretna, algorytmy, addytywna teoria liczb, kody
Wydział Wydział Matematyki Stosowanej


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Prof. dr hab. Zdzisław Skupień (1938–)

Dyscyplina/specjalności: matematyka/funkcje zespolone, teoria grafów, matematyka dyskretna, algorytmy, addytywna teoria liczb, kody

Nota biograficzna

Urodził się 27 listopada 1938 roku w Świlczy.

Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego 1961, doktor 1965 (UJ), doktor habilitowany Politechniki Warszawskiej 1982, profesor nadzwyczajny 1987, profesor zwyczajny 1990.

W AGH zatrudniony w latach 1961-2009: asystent na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej w latach 1961–1962, starszy asystent 1962–1965, adiunkt 1965–1971, docent 1971-1987, profesor AGH 1987–1990, profesor nadzwyczajny 1990–1993, profesor zwyczajny 1994–2009.

Zastępca dyrektora ds. nauki Instytutu Matematyki 1975-1978, 1988-1993, kierownik zakładów: Funkcji Analitycznej 1971–1974, Analizy Kombinatorycznej 1974–1978, 1984–1992, Matematyki Dyskretnej 1992/1993 oraz 1999-2007, kierownik Katedry Matematyki Dyskretnej na Wydziale Matematyki Stosowanej 2007/2008.

Przewodniczący Komisji Dydaktyki Wydziału Matematyki Stosowanej AGH 2007/2008. Członek: Komisji Rektorskiej Bada Naukowych 1975-1978, Komisji Dyscyplinarnej dla Nauczycieli 1987, zastępca przewodniczącego Komisji Dyscyplinarnej dla Studentów 1987-1990.

Członek rektorskiego Zespołu do Odbioru Projektów Badawczych AGH: 1991-1993, 1995, 1998.

Praca poza AGH: UJ - profesor 1988-1993, Kuwait University - assisatant prof. 1978-1980, full prof. 1981-1982, WSI w Zielonej Górze - profesor zwyczajny 1993–1994. Visiting professor - Technische Universitat Ilmenau, NRD 1987, Uniwersytet w Koszycach, Słowacja 1993, Tech. Univ. Ostrava, Czechy 1997.

Uczestnik 39 zagranicznych staży naukowych (m. in. Technische Universitat Ilmenau, uniwersytety w Koszycach i Ostravie.

Badania: zapoczątkowanie badania grafów „lokalnie hamiltonowskich” (1964–1966) — główny wynik to minimaksowa charakteryzacja: spójne grafy lokalnie hamiltonowskie o minimalnych rozmiarach — to dokładnie grafy prostych triangulacyj sfery (a zatem grafy maksymalne wśród spłaszczalnych); zapoczątkowanie badania grafów jednorodnie trasowalnych (homogeneously traceable) — 1976 (trzy (w jednym) najmniejsze z możliwych minimalne przykłady niehamiltonowskie stanowią logo corocznych minikonferencji '3in1' GRAPHS); wprowadzenie teorioliczbowych funkcji spód (lub parkiet) i pułap (floor i ceiling) do dekompozycji grafów (1993); w zakresie addytywnej teorii liczb zapoczątkowanie i zaawansowane rozwiązanie problemu modularnego rozmieniania.

Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego od 1965 r. (członek Zarządu Oddziału Krakowskiego 1975–1977, wiceprezes 1995–1997), American Mathematical Society 1983–1987, Związku Nauczycielstwa Polskiego do 1978. Członek 1967-1971 i przewodniczący 1973-1977 Komitetu Okręgowego Olimpiady Matematycznej w Krakowie.

Od 2009 roku na emeryturze.

Organizator 20 konferencji naukowych w Polsce 1976–2007. Udział w  156 konferencjach naukowych, w tym 82 zagranicznych. Inicjator konferencji 3in1, odbywającej się corocznie w latach 1994-2018.

Autor 155 publikacji naukowych. Tłumacz z języka rosyjskiego monografii B. P. Demidowicz Matematyczna teoria stabilności.

Promotor 8 doktoratów, 44 prac magisterskich i 1 pracy inżynierskiej. Opiniował 7 prac habilitacyjnych, 23 doktorskie. Wydał 15 opinii w sprawie uzyskania tytułów lub stanowisk profesora.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi (1983), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1988), Medal Komisji Edukacji Narodowej (1998), nagrody Ministerstwa Nauki, nagrody Rektora AGH: dydaktyczne 9 razy i naukowe 27 razy, medale 30-lecia oraz 50-lecia Olimpiady Matematycznej (1979 i 1999), mała złota Górska Odznaka Turystyczna PTTK

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/skupien-zdzislaw-03077

Źródła do biogramu

Książki

  • Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 914
  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 131–132, portr.

Inne

  • Informacje od prof. dr. hab. Zdzisława Skupienia

stan na dzień 29.08.2018