Jerzy Maria Wiktor Mischke: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 30 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 3: | Linia 3: | ||
|given-name=Jerzy Maria Wiktor | |given-name=Jerzy Maria Wiktor | ||
|honorific-prefix=Prof. AGH dr hab. inż. | |honorific-prefix=Prof. AGH dr hab. inż. | ||
|image=Jerzy Mischke.jpg | |||
|birth_date=26 lutego 1933 | |birth_date=26 lutego 1933 | ||
|birth_place=Kraków | |birth_place=Kraków | ||
|fields=budowa i eksploatacja maszyn, maszyny, dynamika maszyn walcowniczych, technologia walcowania, organizacja edukacji, e-edukacja | |||
|function=Dyrektor Ośrodka Edukacji Niestacjonarnej AGH (1996-2002) | |||
|faculty=Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki | |faculty=Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki | ||
|unit=Ośrodek Edukacji Niestacjonarnej | |||
}}{{Funkcja | |||
|Stanowisko=Dyrektor | |||
|Jednostka=Ośrodek Edukacji Niestacjonarnej | |||
|Rok_od=1997 | |||
|Rok_do=2002 | |||
}}{{Funkcja | |||
|Stanowisko=Dyrektor | |||
|Jednostka=Centrum Kształcenia Ustawicznego | |||
|Rok_od=1996 | |||
|Rok_do=1997 | |||
}} | }} | ||
Prof. AGH dr hab. inż. '''Jerzy Maria Wiktor Mischke''' (1933-) | Prof. AGH dr hab. inż. '''Jerzy Maria Wiktor Mischke''' (1933-) | ||
Dyscyplina/specjalności: | Dyscyplina/specjalności: budowa i eksploatacja maszyn, maszyny, dynamika maszyn walcowniczych, technologia walcowania, organizacja edukacji, e-edukacja | ||
== Nota biograficzna == | == Nota biograficzna == | ||
Linia 19: | Linia 33: | ||
Pracując w AGH, w grudniu 1956 roku podjął pracę w Bazie Sprzętowo-Remontowej Krakowskiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Wodno-Inżynieryjnego jako technolog naprawy ciężkich maszyn budowlanych, a potem został tam głównym technologiem. Dwa lata później przeniosł się do Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Doświadczalnego Robotów Przemysłowych „Techna-Robot” na stanowisko konstruktora narzędzi do obróbki plastycznej i obróbki skrawaniem. Od września 1959 roku do grudnia 1963 roku pracował w Hucie im. Lenina (obecnie ArcelorMittal Poland) początkowo jako inspektor nadzoru montażu urządzeń Walcowni Kęsów, a od października 1959 roku jako kierownik działu nadzoru budowy i modernizacji wszystkich 7 walcowni Huty. | Pracując w AGH, w grudniu 1956 roku podjął pracę w Bazie Sprzętowo-Remontowej Krakowskiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Wodno-Inżynieryjnego jako technolog naprawy ciężkich maszyn budowlanych, a potem został tam głównym technologiem. Dwa lata później przeniosł się do Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Doświadczalnego Robotów Przemysłowych „Techna-Robot” na stanowisko konstruktora narzędzi do obróbki plastycznej i obróbki skrawaniem. Od września 1959 roku do grudnia 1963 roku pracował w Hucie im. Lenina (obecnie ArcelorMittal Poland) początkowo jako inspektor nadzoru montażu urządzeń Walcowni Kęsów, a od października 1959 roku jako kierownik działu nadzoru budowy i modernizacji wszystkich 7 walcowni Huty. | ||
1 października 1963 roku wrócił do AGH i jako asystent naukowo-techniczny pracował w Zakładzie Urządzeń Walcowni Katedry Maszyn Hutniczych [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]]. Następnie pracował kolejno jako asystent techniczny, starszy asystent (w 1969 roku uzyskał stopień naukowy doktora), adiunkt (w 1976 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego), docent | 1 października 1963 roku wrócił do AGH i jako asystent naukowo-techniczny pracował w Zakładzie Urządzeń Walcowni Katedry Maszyn Hutniczych [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]]. Następnie pracował kolejno jako asystent techniczny, starszy asystent (w 1969 roku uzyskał stopień naukowy doktora), adiunkt (w 1976 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego), docent i profesor AGH. | ||
W latach 1988 - 1999 kierownik Zakładu Maszyn i Urządzeń do Przeróbki Plastycznej Katedry Urządzeń Technologicznych i Ochrony Środowiska. W | W latach 1988 - 1999 kierownik Zakładu Maszyn i Urządzeń do Przeróbki Plastycznej Katedry Urządzeń Technologicznych i Ochrony Środowiska. | ||
W 1996 roku współorganizował [[Centrum Kształcenia Ustawicznego|Centrum Kształcenia Ustawicznego]] AGH, przemianowane w 1997 roku w [[Ośrodek Edukacji Niestacjonarnej|Ośrodek Edukacji Niestacjonarnej]] AGH , obecnie nazwane [[Centrum e-Learningu]] AGH, stając się jego pierwszym dyrektorem do końca 2002 roku. | |||
Profesor powiedział, "że, nie jest też wykluczone, że do decyzji o powrocie przyczyniły się związki z AGH mojego Ojca górnika – naftowca, studenta Akademii Górniczej z lat 1918–1927, a po II wojnie aktywnego członka Stowarzyszenia Wychowanków, którego nazwisko figuruje na pamiątkowej tablicy w holu głównego budynku Akademii". | Profesor powiedział, "że, nie jest też wykluczone, że do decyzji o powrocie przyczyniły się związki z AGH mojego Ojca górnika – naftowca, studenta Akademii Górniczej z lat 1918–1927, a po II wojnie aktywnego członka Stowarzyszenia Wychowanków, którego nazwisko figuruje na pamiątkowej tablicy w holu głównego budynku Akademii". | ||
Linia 29: | Linia 45: | ||
W 1980 roku pół roku spędził jako „reserch fellow” w Sunderland Polytechnic w Wielkiej Brytanii. | W 1980 roku pół roku spędził jako „reserch fellow” w Sunderland Polytechnic w Wielkiej Brytanii. | ||
Nie przerywając pracy w AGH, w latach 1992–1994 | Nie przerywając pracy w AGH, w latach 1992–1994, pracował jednocześnie jako wiceprezes firmy UNAR Sp. z o.o. zajmującej się produkcją przyrządów do przeróbki plastycznej na rynek niemiecki. | ||
Autor około 120 różnego rodzaju publikacji, referatów, projektów i ekspertyz oraz ponad 30 patentów. | Autor około 120 różnego rodzaju publikacji, referatów, projektów i ekspertyz oraz ponad 30 patentów. | ||
W | W 2005 roku przeszedł na emeryturę. | ||
w | W latach 2005-2009 jako pierwszy dyrektor Ośrodka Nowych Technologii Edukacyjnych w Wyższej Szkole Gospodarki w Bydgoszczy zainicjował systemowe wdrożenie kształcenia komplementarnego (blended learning). | ||
Był też członkiem szeregu towarzystw polskich i zagranicznych, m.in. Komitetu Prezydium PAN „Polska w Zjednoczonej Europie”, w latach 1978-1982 sekretarz Sekcji Teorii Procesów Przeróbki Plastycznej Komitetu Metalurgii PAN, European Association for International Education, członkiem-założycielem Stowarzyszenia e-Learningu Akademickiego. Z ramienia Komitetu Badań Naukowych jako przedstawiciel Polski brał udział w working group „Strengthening the ERA in IST Domains” (EC, Digital Economy and Skills), negocjacjach udziału RP w unijnym programie „e-Content”, The Pan European Regional Ministerial Conference oraz European Ministerial Conference „Information Society Conecting Europe”. | Był też członkiem szeregu towarzystw polskich i zagranicznych, m.in. Komitetu Prezydium PAN „Polska w Zjednoczonej Europie”, w latach 1978-1982 sekretarz Sekcji Teorii Procesów Przeróbki Plastycznej Komitetu Metalurgii PAN, European Association for International Education, członkiem-założycielem Stowarzyszenia e-Learningu Akademickiego. Z ramienia Komitetu Badań Naukowych jako przedstawiciel Polski brał udział w working group „Strengthening the ERA in IST Domains” (EC, Digital Economy and Skills), negocjacjach udziału RP w unijnym programie „e-Content”, The Pan European Regional Ministerial Conference oraz European Ministerial Conference „Information Society Conecting Europe”. | ||
Linia 41: | Linia 57: | ||
Wykorzystaniu technologii w kształceniu akademickiemu oraz badaniu jego efektywności poświęca ostatnie lata. | Wykorzystaniu technologii w kształceniu akademickiemu oraz badaniu jego efektywności poświęca ostatnie lata. | ||
Jako konsultant współpracował m.in. z Uniwersytetem Jagiellońskim, Uniwersytetem Warszawskim, Uniwersytetem Ekonomicznym w Krakowie, Uniwersytetem Przyrodniczym we Wrocławiu, Uniwersytetem Łódzkim, Uniwersytetem Gdańskim, Politechniką Częstochowską i Poznańską, Wyższą Szkołą Humanistyczno-Ekonomiczną w Łodzi (obecnie Akademią Humanistyczno-Ekonomiczną), Wyższą Szkołą Gospodarki w Bydgoszczy, Wyższą Szkołą Biznesu w Dąbrowie Górniczej, Centralnym Ośrodkiem Szkolenia Służby Więziennej, Kuratorium Oświaty w Krakowie. | Jako konsultant współpracował m.in. z Uniwersytetem Jagiellońskim, Uniwersytetem Warszawskim, Uniwersytetem Ekonomicznym w Krakowie, Uniwersytetem Przyrodniczym we Wrocławiu, Uniwersytetem Łódzkim, Uniwersytetem Gdańskim, Politechniką Częstochowską i Poznańską, Wyższą Szkołą Humanistyczno-Ekonomiczną w Łodzi (obecnie Akademią Humanistyczno-Ekonomiczną), Wyższą Szkołą Gospodarki w Bydgoszczy, Wyższą Szkołą Biznesu w Dąbrowie Górniczej, Centralnym Ośrodkiem Szkolenia Służby Więziennej, Kuratorium Oświaty w Krakowie. Od 2006 roku współtworzy Kompendium e-Edukacji i jest jego wydawcą i redaktorem naczelnym. Rozpoczął również działalność w Stowarzyszeniu e-Learningu Akademickiego, jako członek-założyciel oraz przewodniczący Rady Naukowej. Współpracuje z Edukacją-Online.pl | ||
Konsultant ds. e-edukacji w Edukacji-Online.pl | |||
==== Bibliografia publikacji ==== | ==== Bibliografia publikacji ==== | ||
Linia 50: | Linia 69: | ||
==== Książki ==== | ==== Książki ==== | ||
* Pracownicy naukowo-dydaktyczni [Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki AGH]. Pod red. W. P. Kowalskiego. Kraków 2002, s. 12, 97-99, [foto] | |||
* [Skład Osobowy AGH … 1955/56]. Kraków 1956, s. 230 | * [Skład Osobowy AGH … 1955/56]. Kraków 1956, s. 230 | ||
* [Skład Osobowy AGH … 1956/57]. Kraków 1957, s. 214 | * [Skład Osobowy AGH … 1956/57]. Kraków 1957, s. 214 | ||
Linia 55: | Linia 75: | ||
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 234 | * Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 234 | ||
==== Inne ==== | |||
* Centrum e-Learningu AGH. O nas. Kalendarium CeL [online] [przeglądany 13.12.2018]. Dostępny w: https://www.cel.agh.edu.pl/o-nas/ | |||
* Wiedza w światłowodzie [online] [przeglądany 10.12.2018]. Dostępny w: http://www.glos.upwr.edu.pl/aktualnosci/43968/wiedza_w_swiatlowodzie.html | |||
* Wspomnienia Profesorów AGH – Prof. dr hab. Jerzy Mischke [online] [przeglądany 11.12.2018] Dostępny w: https://100lat.agh.edu.pl/wspomnienia-profesorow-agh-dr-hab-inz-jerzy-maria-mischke/ | |||
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 11.12.2018</span>''''' | '''''<span style="color:red;">stan na dzień 11.12.2018</span>''''' |
Aktualna wersja na dzień 08:33, 20 maj 2021
Jerzy Maria Wiktor Mischke | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Mischke | ||||||||||||
Imię / imiona | Jerzy Maria Wiktor | ||||||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. AGH dr hab. inż. | ||||||||||||
Data urodzenia | 26 lutego 1933 | ||||||||||||
Miejsce urodzenia | Kraków
| ||||||||||||
Dyscyplina/specjalności | budowa i eksploatacja maszyn, maszyny, dynamika maszyn walcowniczych, technologia walcowania, organizacja edukacji, e-edukacja | ||||||||||||
Pełnione funkcje | Dyrektor Ośrodka Edukacji Niestacjonarnej AGH (1996-2002) | ||||||||||||
Wydział | Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki | ||||||||||||
Jednostka pozawydziałowa | Ośrodek Edukacji Niestacjonarnej
| ||||||||||||
|
Prof. AGH dr hab. inż. Jerzy Maria Wiktor Mischke (1933-)
Dyscyplina/specjalności: budowa i eksploatacja maszyn, maszyny, dynamika maszyn walcowniczych, technologia walcowania, organizacja edukacji, e-edukacja
Nota biograficzna
Urodził się 26 lutego 1933 roku w Krakowie.
Lata II wojny światowej spędził kolejno w Przemyślu, Brodach, Lwowie oraz Krośnie nad Wisłokiem. Maturę zdał w 1951 roku w I Gimnazjum i Liceum św. Anny im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie. w tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej, który ukończył w 1956 roku. Od stycznia 1955 roku do kwietnia 1957 roku pracował na stanowisku zastępcy asystenta w Katedrze Mechaniki Technicznej Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa AGH.
Pracując w AGH, w grudniu 1956 roku podjął pracę w Bazie Sprzętowo-Remontowej Krakowskiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Wodno-Inżynieryjnego jako technolog naprawy ciężkich maszyn budowlanych, a potem został tam głównym technologiem. Dwa lata później przeniosł się do Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Doświadczalnego Robotów Przemysłowych „Techna-Robot” na stanowisko konstruktora narzędzi do obróbki plastycznej i obróbki skrawaniem. Od września 1959 roku do grudnia 1963 roku pracował w Hucie im. Lenina (obecnie ArcelorMittal Poland) początkowo jako inspektor nadzoru montażu urządzeń Walcowni Kęsów, a od października 1959 roku jako kierownik działu nadzoru budowy i modernizacji wszystkich 7 walcowni Huty.
1 października 1963 roku wrócił do AGH i jako asystent naukowo-techniczny pracował w Zakładzie Urządzeń Walcowni Katedry Maszyn Hutniczych Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych. Następnie pracował kolejno jako asystent techniczny, starszy asystent (w 1969 roku uzyskał stopień naukowy doktora), adiunkt (w 1976 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego), docent i profesor AGH.
W latach 1988 - 1999 kierownik Zakładu Maszyn i Urządzeń do Przeróbki Plastycznej Katedry Urządzeń Technologicznych i Ochrony Środowiska.
W 1996 roku współorganizował Centrum Kształcenia Ustawicznego AGH, przemianowane w 1997 roku w Ośrodek Edukacji Niestacjonarnej AGH , obecnie nazwane Centrum e-Learningu AGH, stając się jego pierwszym dyrektorem do końca 2002 roku.
Profesor powiedział, "że, nie jest też wykluczone, że do decyzji o powrocie przyczyniły się związki z AGH mojego Ojca górnika – naftowca, studenta Akademii Górniczej z lat 1918–1927, a po II wojnie aktywnego członka Stowarzyszenia Wychowanków, którego nazwisko figuruje na pamiątkowej tablicy w holu głównego budynku Akademii".
W 1969 roku jako nieprawomyślny obywatel PRL „zaliczył” 3 lata wojska. Odkomenderowany do Studium Wojskowego AGH służył jako instruktor strzelania z dział, jednocześnie pracując w macierzystej Katedrze.
W 1980 roku pół roku spędził jako „reserch fellow” w Sunderland Polytechnic w Wielkiej Brytanii.
Nie przerywając pracy w AGH, w latach 1992–1994, pracował jednocześnie jako wiceprezes firmy UNAR Sp. z o.o. zajmującej się produkcją przyrządów do przeróbki plastycznej na rynek niemiecki.
Autor około 120 różnego rodzaju publikacji, referatów, projektów i ekspertyz oraz ponad 30 patentów.
W 2005 roku przeszedł na emeryturę.
W latach 2005-2009 jako pierwszy dyrektor Ośrodka Nowych Technologii Edukacyjnych w Wyższej Szkole Gospodarki w Bydgoszczy zainicjował systemowe wdrożenie kształcenia komplementarnego (blended learning).
Był też członkiem szeregu towarzystw polskich i zagranicznych, m.in. Komitetu Prezydium PAN „Polska w Zjednoczonej Europie”, w latach 1978-1982 sekretarz Sekcji Teorii Procesów Przeróbki Plastycznej Komitetu Metalurgii PAN, European Association for International Education, członkiem-założycielem Stowarzyszenia e-Learningu Akademickiego. Z ramienia Komitetu Badań Naukowych jako przedstawiciel Polski brał udział w working group „Strengthening the ERA in IST Domains” (EC, Digital Economy and Skills), negocjacjach udziału RP w unijnym programie „e-Content”, The Pan European Regional Ministerial Conference oraz European Ministerial Conference „Information Society Conecting Europe”.
Wykorzystaniu technologii w kształceniu akademickiemu oraz badaniu jego efektywności poświęca ostatnie lata.
Jako konsultant współpracował m.in. z Uniwersytetem Jagiellońskim, Uniwersytetem Warszawskim, Uniwersytetem Ekonomicznym w Krakowie, Uniwersytetem Przyrodniczym we Wrocławiu, Uniwersytetem Łódzkim, Uniwersytetem Gdańskim, Politechniką Częstochowską i Poznańską, Wyższą Szkołą Humanistyczno-Ekonomiczną w Łodzi (obecnie Akademią Humanistyczno-Ekonomiczną), Wyższą Szkołą Gospodarki w Bydgoszczy, Wyższą Szkołą Biznesu w Dąbrowie Górniczej, Centralnym Ośrodkiem Szkolenia Służby Więziennej, Kuratorium Oświaty w Krakowie. Od 2006 roku współtworzy Kompendium e-Edukacji i jest jego wydawcą i redaktorem naczelnym. Rozpoczął również działalność w Stowarzyszeniu e-Learningu Akademickiego, jako członek-założyciel oraz przewodniczący Rady Naukowej. Współpracuje z Edukacją-Online.pl
Konsultant ds. e-edukacji w Edukacji-Online.pl
Bibliografia publikacji
https://bpp.agh.edu.pl/autor/mischke-jerzy-02697
Źródła do biogramu
Książki
- Pracownicy naukowo-dydaktyczni [Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki AGH]. Pod red. W. P. Kowalskiego. Kraków 2002, s. 12, 97-99, [foto]
- [Skład Osobowy AGH … 1955/56]. Kraków 1956, s. 230
- [Skład Osobowy AGH … 1956/57]. Kraków 1957, s. 214
- [Skład Osobowy AGH … 1963/64]. Kraków 1964, s. 144
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 234
Inne
- Centrum e-Learningu AGH. O nas. Kalendarium CeL [online] [przeglądany 13.12.2018]. Dostępny w: https://www.cel.agh.edu.pl/o-nas/
- Wiedza w światłowodzie [online] [przeglądany 10.12.2018]. Dostępny w: http://www.glos.upwr.edu.pl/aktualnosci/43968/wiedza_w_swiatlowodzie.html
- Wspomnienia Profesorów AGH – Prof. dr hab. Jerzy Mischke [online] [przeglądany 11.12.2018] Dostępny w: https://100lat.agh.edu.pl/wspomnienia-profesorow-agh-dr-hab-inz-jerzy-maria-mischke/
stan na dzień 11.12.2018