Maria Marcela Wirska-Parachoniak: Różnice pomiędzy wersjami

Maria Marcela Wirska-Parachoniak
Nazwisko	Wirska-Parachoniak
Imię / imiona	Maria Marcela
Tytuły / stanowiska	Prof. dr hab.
Data urodzenia	8 listopada 1928
Miejsce urodzenia	Kraków
Data śmierci	11 marca 2009
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	technologia chemiczna
Pełnione funkcje	Kierownik Ośrodka Historii Techniki z Muzeum AGH (1969–1999)
Jednostka pozawydziałowa	Ośrodek Historii Techniki z Muzeum ;

Aktualna wersja na dzień 08:09, 10 maj 2021

Prof. dr hab. Maria Marcela Wirska-Parachoniak (1928-2009)

Dyscyplina/specjalności: technologia chemiczna

Nota biograficzna

Urodziła się 8 listopada 1928 roku w Krakowie. Zmarła w Krakowie 11 marca 2009 roku. Została pochowana na krakowskim Cmentarzu Rakowickim.

Ukończyła studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1953 roku.

W 1966 roku uzyskała stopień doktora na AGH, a następnie w 1980 roku — dr hab. oraz w 1991 roku — tytuł profesora.

Wieloletni pracownik Akademii Górniczo-Hutniczej. Kierownik Ośrodka Historii Techniki z Muzeum w latach 1969–1999, wychowawca i nauczyciel akademicki wielu pokoleń studentów. W AGH prowadziła dydaktykę z zakresu historii kultury materialnej, historii ceramiki i szkła artystycznego (temu tematowi poświęciła swe badania naukowe w Faenzie we Włoszech w latach 1968/1969).

Za czasów swojej kadencji znacznie poszerzyła i od nowa wyeksponowała już istniejące zbiory w Ośrodku Historii Techniki z Muzeum AGH. W Ośrodku pod jej kierunkiem opracowana została dokumentacja inwentaryzacyjna i fotograficzna licznych zabytków techniki z całej Polski m.in. z rejonu katowickiego (1976-1984), opolskiego (1979-1982), rzeszowskiego (1985-1988), tarnowskiego (1988-1989), krakowskiego (1985-1997). Opracowania te stanowią do dziś jedyne źródło wiedzy na temat nieistniejących już zabytków techniki, jak również podstawę do konserwacji istniejących jeszcze obiektów.

Autorka 45 publikacji (w tym czterech książek).

Członek Naczelnej Organizacji Technicznej oraz Polskiej Akademii Nauk.

Źródła do biogramu

Książki

Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2020. Oprac. H. Sieński. Kraków 2020, s. 81-82, [foto]
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 395

Artykuły

Dziennik Polski 2009 nr 67 (20 III 2009). s. A11 [nekr.]
Korzec M.: Profesor Maria Wirska-Parachoniak (wspomnienie). Biuletyn AGH 2009, nr 16, s. 14, [foto]

@@ Linia 10: / Linia 10: @@
 |fields=technologia chemiczna
 |function=Kierownik Ośrodka Historii Techniki z Muzeum AGH (1969–1999)
-|faculty=Ośrodek Historii Techniki z Muzeum AGH
+|unit=Ośrodek Historii Techniki z Muzeum
 |name=Maria Wirska-Parachoniak
 |image_size=48335
-}}
+}}{{Funkcja
-{{Funkcja
-|Stanowisko=Kierownik
-|Rok_od=1969
-|Rok_do=1982
-}}
-{{Funkcja
 |Stanowisko=Kierownik
 |Jednostka=Ośrodek Badań Historii Techniki wraz z Muzeum Historii Techniki
 |Rok_od=1983
 |Rok_do=1992
-}}
+}}{{Funkcja
-{{Funkcja
 |Stanowisko=Kierownik
-|Jednostka=Ośrodek Historii Techniki z Muzeum AGH
+|Jednostka=Ośrodek Historii Techniki z Muzeum
 |Rok_od=1992
 |Rok_do=2005
@@ Linia 43: / Linia 36: @@
 W 1966 roku uzyskała stopień doktora na AGH, a następnie w 1980 roku — dr hab. oraz w 1991 roku — tytuł profesora.
-Wieloletni pracownik Akademii Górniczo-Hutniczej. Kierownik [[Ośrodek Historii Techniki z Muzeum AGH|Ośrodka Historii Techniki z Muzeum AGH]] w latach 1969–1999, wychowawca i nauczyciel akademicki wielu pokoleń studentów. W AGH prowadziła dydaktykę z zakresu historii kultury materialnej, historii ceramiki i szkła artystycznego (temu tematowi poświęciła swe badania naukowe w Faenzie we Włoszech w latach 1968/1969).
+Wieloletni pracownik Akademii Górniczo-Hutniczej. Kierownik [[Ośrodek Historii Techniki z Muzeum|Ośrodka Historii Techniki z Muzeum]] w latach 1969–1999, wychowawca i nauczyciel akademicki wielu pokoleń studentów. W AGH prowadziła dydaktykę z zakresu historii kultury materialnej, historii ceramiki i szkła artystycznego (temu tematowi poświęciła swe badania naukowe w Faenzie we Włoszech w latach 1968/1969).
 Za czasów swojej kadencji znacznie poszerzyła i od nowa wyeksponowała już istniejące zbiory w Ośrodku Historii Techniki z Muzeum AGH. W Ośrodku pod jej kierunkiem opracowana została dokumentacja inwentaryzacyjna i fotograficzna licznych zabytków techniki z całej Polski m.in. z rejonu katowickiego (1976-1984), opolskiego (1979-1982), rzeszowskiego (1985-1988), tarnowskiego (1988-1989), krakowskiego (1985-1997). Opracowania te stanowią do dziś jedyne źródło wiedzy na temat nieistniejących już zabytków techniki, jak również podstawę do konserwacji istniejących jeszcze obiektów.
@@ Linia 55: / Linia 48: @@
 ====Książki====
+* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2020. Oprac. H. Sieński. Kraków 2020, s. 81-82, [foto]
 * Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 395