Kazimierz Korbel: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 30 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Korbel
|family-name=Korbel
|given-name=Kazimierz
|given-name=Kazimierz
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Kazimierz Korbel.jpg
|birth_date=6 luty 1927
|birth_date=6 luty 1927
|birth_place=Kraków
|birth_place=Kraków
|death_date=21 luty 2020
|death_date=21 luty 2020
|fields=fizyka, elektronika jądrowa, techniczna fizyka jądrowa
|function=Wicedyrektor ds Badań Naukowych Instytutu Elektroniki Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki (1983-1985)
|faculty=Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej
|faculty=Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
}}
}}{{Funkcja}}
'''Kazimierz Korbel''' (1927-2020)
Prof. dr hab. inż. '''Kazimierz Korbel''' (1927-2020)
 
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
 


Dyscyplina/specjalności:fizyka, elektronika jądrowa, techniczna fizyka jądrowa
Dyscyplina/specjalności:fizyka, elektronika jądrowa, techniczna fizyka jądrowa
Linia 21: Linia 22:
W 1947 roku rozpoczął studia wyższe na Wydziale Elektromechanicznym Akademii Górniczej, które ukończył w 1952 roku, uzyskując tytuł inżyniera elektromechanika hutniczego i stopień magistra nauk technicznych.  
W 1947 roku rozpoczął studia wyższe na Wydziale Elektromechanicznym Akademii Górniczej, które ukończył w 1952 roku, uzyskując tytuł inżyniera elektromechanika hutniczego i stopień magistra nauk technicznych.  


31 marca 1952 roku rozpoczął pracę na stanowisku asystenta w Zakładzie Fizyki Technicznej Katedry Fizyki [[Wydział Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziału Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa]] AGH. Z dniem 1 stycznia 1960 roku przeniósł się do Katedry Fizyki II Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej| Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej. W 1961 roku odbył dwumiesięczny staż naukowy w Instytucie Geofizyki Jądrowej Akademii Nauk ZSRR w Moskwie.
31 marca 1952 roku rozpoczął pracę na stanowisku asystenta w Zakładzie Fizyki Technicznej Katedry Fizyki [[Wydział Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziału Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa]] AGH. Z dniem 1 stycznia 1960 roku przeniósł się do Katedry Fizyki II [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]]. W 1961 roku odbył dwumiesięczny staż naukowy w Instytucie Geofizyki Jądrowej Akademii Nauk ZSRR w Moskwie.


Z dniem 1 czerwca 1961 roku został oddelegowany do Zespołu Zastosowań Izotopów Promieniotwórczych Zakładu VI Oddziału Krakowskiego Instytutu Badań Jądrowych.
Z dniem 1 czerwca 1961 roku został oddelegowany do Zespołu Zastosowań Izotopów Promieniotwórczych Zakładu VI Oddziału Krakowskiego Instytutu Badań Jądrowych.
Linia 31: Linia 32:
Dnia 15 listopada 1964 został powołany na stanowisko samodzielnego pracownika naukowo-badawczego w Instytucie Badań Jądrowych.  
Dnia 15 listopada 1964 został powołany na stanowisko samodzielnego pracownika naukowo-badawczego w Instytucie Badań Jądrowych.  


W 1967 uzyskał stypendium Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej dla odbycia ośmiomiesięcznego stażu naukowego w Centrum Badań Jądrowych (Centro Studi Nucleari „Casaccia”) we Włoszech k/Rzymu. W 1969 powierzono mu kierownictwo Pracowni Zastosowań Izotopów Promieniotwórczych i Skażeń Radioaktywnych w Zakładzie VI O/K IBJ.  
W 1967 roku uzyskał stypendium Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej dla odbycia ośmiomiesięcznego stażu naukowego w Centrum Badań Jądrowych (Centro Studi Nucleari „Casaccia”) koło Rzymu we Włoszech.  
 
W 1969 roku powierzono mu kierownictwo Pracowni Zastosowań Izotopów Promieniotwórczych i Skażeń Radioaktywnych w Zakładzie VI IBJ.  


W 1970, w związku z reorganizacją Zakładu VI IBJ i przeniesieniem jego Oddziału Krakowskiego do Instytutu Fizyki Jądrowej (IFJ) w Krakowie, powierzono mu kierownictwo Pracowni Zastosowań Geologiczno-Górniczych w IFJ.  
W 1970 roku został kierownikiem Pracowni Zastosowań Geologiczno-Górniczych w IFJ.  


30 sierpnia 1971 roku został powołany na członka Komisji Aparatury i Zastosowań Izotopów w Technice przy Państwowej Radzie ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej.  
30 sierpnia 1971 roku został powołany na członka Komisji Aparatury i Zastosowań Izotopów w Technice przy Państwowej Radzie ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej.  


W 1971 roku, na zasadzie porozumienia między Instytutem Techniki Jądrowej AGH i Instytutem Fizyki Jądrowej, objął funkcję kierownika Zakładu Przemysłowej Aparatury Radiometrycznej ITJ, a także zajęcia dydaktyczne dla Sekcji Technicznej Fizyki Jądrowej.  
W latach 1971-1973 był kierownikiem Zakładu Aparatury Radiometrycznej ITJ. 18 kwietnia 1973 roku uzyskał tam stanowisko docenta.
 
W 1973 roku przeniósł się do [[Międzyresortowy Instytut Fizyki i Techniki Jądrowej|Międzyresortowego Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej]] AGH. 1 listopada 1973 roku objął funkcję kierownika Zakładu Elektroniki Jądrowej w MIFiTJ AGH.


18 kwietnia 1973 roku uzyskał stanowisko docenta w Instytucie Fizyki Jądrowej w Krakowie.  
W latach 1973-1983 był kierownikiem Zakładu Elektroniki Jądrowej [[Międzyresortowy Instytut Fizyki i Techniki Jądrowej|Międzyresortowego Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej]] AGH.


W 1973 roku przeniósł się do [[Międzyresortowy Instytut Fizyki i Techniki Jądrowej|Międzyresortowego Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej]] AGH.  
W roku 1980 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH po przedstawieniu rozprawy "Radioizotopowe badania kinematyki hydromieszanin grubodyspersyjnych".


Przeniesienie takie uzyskał, za obopólną zgodą obu instytutów przy akceptacji właściwych im ministerstw, dnia 1 listopada 1973. Z tym dniem objął funkcję kierownika nowo utworzonego Zakładu Elektroniki Jądrowej w MIFiTJ AGH. W roku 1980 uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH po przedstawieniu rozprawy pt. Radioizotopowe badania kinematyki hydromieszanin grubodyspersyjnych. W lutym tegoż roku przyszła na świat jego jedyna córka – Małgorzata. W latach 1984–1985 pełnił funkcję kierownika Środowiskowego Studium Doktoranckiego w zakresie Fizyki. W okresie od 1 maja 1983 do 30 września 1985 był oddelegowany przez JM Rektora AGH do Instytutu Elektroniki, w którym powierzono mu obowiązki z-cy dyrektora ds. badań naukowych. W dniu 19 czerwca 1989 roku Rada Państwa nadała mu tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego nauk technicznych. Zaś w roku 1993 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego AGH. Od 1 października 1985 do chwili przejścia w stan spoczynku (31 grudnia 1997) pracował wyłącznie w swym macierzystym instytucie przekształconym w Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej, sprawując w nim nadal funkcję kierownika Zakładu Elektroniki Jądrowej.  
W latach 1983-1985 był wicedyrektorem ds. Badań Naukowych Instytutu Elektroniki [[Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki|Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki]] AGH.  


W latach 1985-1997 był kierownikiem Zakładu Elektroniki Jądrowej w Międzyresortowym Instytucie Fizyki i Techniki Jądrowej, w 1991 roku przekształconym w Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej.


W dniu 19 czerwca 1989 roku Rada Państwa nadała mu tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego nauk technicznych, w roku 1993 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego.


31 grudnia 1997 roku przeszedł na emeryturę.
Autor wielu publikacji oraz patentów.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]]
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], Nagroda im. prof. Władysława Taklińskiego, Nagrody Rektora AGH, Nagrody z Funduszu Postępu Technicznego Instytutu Fizyki Jądrowej oraz Instytutu Badań Jądrowych, Nagrody Ministra Energetyki i Energii Atomowej, Nagroda zespołowa II stopnia Ministra Energetyki i Energii Atomowej, Nagrody Państwowej Rady ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej, Nagroda indywidualna III stopnia Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz nagrody państwowe.
   
   
   
==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====


Linia 62: Linia 69:


==== Książki ====
==== Książki ====
* Kronika wydarzeń poprzedzających powstanie Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 1919-1991. Oprac. B. Dziunikowski. Kraków 2001, s. 30, 33, 37, 61, [foto]
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 107
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 107
* [Skład Osobowy AGH … 1952/53]. Kraków 1953, s. 129
* [Skład Osobowy AGH … 1952/53]. Kraków 1953, s. 129
* [Skład Osobowy AGH … 1960/61]. Kraków 1960, s. 141
* [Skład Osobowy AGH … 1960/61]. Kraków 1960, s. 141
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 163
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 163


Linia 73: Linia 79:


* ''Dziennik Polski'' 2020, nr 49 (28 II 2020) s. 24 [nekr.]
* ''Dziennik Polski'' 2020, nr 49 (28 II 2020) s. 24 [nekr.]
* ''Dziennik Polski'' 2020, nr 52 (3 III 2020) s. 17 [nekr.]


==== Inne ====
==== Inne ====
Linia 81: Linia 88:


[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 4.03.2020</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 13:14, 22 gru 2021

Kazimierz Korbel
Kazimierz Korbel.jpg
Nazwisko Korbel
Imię / imiona Kazimierz
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 6 luty 1927
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 21 luty 2020
Dyscyplina/specjalności fizyka, elektronika jądrowa, techniczna fizyka jądrowa
Pełnione funkcje Wicedyrektor ds Badań Naukowych Instytutu Elektroniki Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki (1983-1985)
Wydział Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Prof. dr hab. inż. Kazimierz Korbel (1927-2020)

Dyscyplina/specjalności:fizyka, elektronika jądrowa, techniczna fizyka jądrowa

Nota biograficzna

Urodził się 6 lutego 1927 roku w Krakowie. Zmarł 21 lutego 2020 roku. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1947 roku rozpoczął studia wyższe na Wydziale Elektromechanicznym Akademii Górniczej, które ukończył w 1952 roku, uzyskując tytuł inżyniera elektromechanika hutniczego i stopień magistra nauk technicznych.

31 marca 1952 roku rozpoczął pracę na stanowisku asystenta w Zakładzie Fizyki Technicznej Katedry Fizyki Wydziału Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa AGH. Z dniem 1 stycznia 1960 roku przeniósł się do Katedry Fizyki II Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej. W 1961 roku odbył dwumiesięczny staż naukowy w Instytucie Geofizyki Jądrowej Akademii Nauk ZSRR w Moskwie.

Z dniem 1 czerwca 1961 roku został oddelegowany do Zespołu Zastosowań Izotopów Promieniotwórczych Zakładu VI Oddziału Krakowskiego Instytutu Badań Jądrowych.

W grudniu 1963 roku na podstawie pracy "Radiometryczne badania parametrów fizycznych mieszaniny podsadzkowej w warunkach jej przepływu w rurociągach kopalnianych" Rada Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej nadała mu stopień doktora nauk technicznych.

W 1964 roku awansował na stanowisko adiunkta w Zakładzie VI Instytutu Badań Jądrowych. Dnia 15 listopada 1964 został powołany na stanowisko samodzielnego pracownika naukowo-badawczego w Instytucie Badań Jądrowych.

W 1967 roku uzyskał stypendium Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej dla odbycia ośmiomiesięcznego stażu naukowego w Centrum Badań Jądrowych (Centro Studi Nucleari „Casaccia”) koło Rzymu we Włoszech.

W 1969 roku powierzono mu kierownictwo Pracowni Zastosowań Izotopów Promieniotwórczych i Skażeń Radioaktywnych w Zakładzie VI IBJ.

W 1970 roku został kierownikiem Pracowni Zastosowań Geologiczno-Górniczych w IFJ.

30 sierpnia 1971 roku został powołany na członka Komisji Aparatury i Zastosowań Izotopów w Technice przy Państwowej Radzie ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej.

W latach 1971-1973 był kierownikiem Zakładu Aparatury Radiometrycznej ITJ. 18 kwietnia 1973 roku uzyskał tam stanowisko docenta.

W 1973 roku przeniósł się do Międzyresortowego Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej AGH. 1 listopada 1973 roku objął funkcję kierownika Zakładu Elektroniki Jądrowej w MIFiTJ AGH.

W latach 1973-1983 był kierownikiem Zakładu Elektroniki Jądrowej Międzyresortowego Instytutu Fizyki i Techniki Jądrowej AGH.

W roku 1980 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH po przedstawieniu rozprawy "Radioizotopowe badania kinematyki hydromieszanin grubodyspersyjnych".

W latach 1983-1985 był wicedyrektorem ds. Badań Naukowych Instytutu Elektroniki Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH.

W latach 1985-1997 był kierownikiem Zakładu Elektroniki Jądrowej w Międzyresortowym Instytucie Fizyki i Techniki Jądrowej, w 1991 roku przekształconym w Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej.

W dniu 19 czerwca 1989 roku Rada Państwa nadała mu tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego nauk technicznych, w roku 1993 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego.

31 grudnia 1997 roku przeszedł na emeryturę.

Autor wielu publikacji oraz patentów.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Nagroda im. prof. Władysława Taklińskiego, Nagrody Rektora AGH, Nagrody z Funduszu Postępu Technicznego Instytutu Fizyki Jądrowej oraz Instytutu Badań Jądrowych, Nagrody Ministra Energetyki i Energii Atomowej, Nagroda zespołowa II stopnia Ministra Energetyki i Energii Atomowej, Nagrody Państwowej Rady ds. Pokojowego Wykorzystania Energii Jądrowej, Nagroda indywidualna III stopnia Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki oraz nagrody państwowe.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/korbel-kazimierz-01489

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika wydarzeń poprzedzających powstanie Wydziału Fizyki i Techniki Jądrowej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : 1919-1991. Oprac. B. Dziunikowski. Kraków 2001, s. 30, 33, 37, 61, [foto]
  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 107
  • [Skład Osobowy AGH … 1952/53]. Kraków 1953, s. 129
  • [Skład Osobowy AGH … 1960/61]. Kraków 1960, s. 141
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 163

Artykuły

  • Dziennik Polski 2020, nr 49 (28 II 2020) s. 24 [nekr.]
  • Dziennik Polski 2020, nr 52 (3 III 2020) s. 17 [nekr.]

Inne