Andrzej Tomasz Paulo: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 18 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 3: Linia 3:
|given-name=Andrzej Tomasz
|given-name=Andrzej Tomasz
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Andrzej Paulo.jpg
|birth_date=20 maja 1937
|birth_date=20 maja 1937
|birth_place=Pionki
|birth_place=Pionki
|fields=górnictwo i geologia inżynierska, geologia złóż, geologia gospodarcza, gospodarka surowcami mineralnymi
|fields=górnictwo i geologia inżynierska, geologia złóż, geologia gospodarcza, gospodarka surowcami mineralnymi
|faculty=Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
|faculty=Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Andrzej Tomasz Paulo''' (1937-)   '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Prof. dr hab. inż. '''Andrzej Tomasz Paulo''' (1937-)  


Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, geologia złóż, geologia gospodarcza, gospodarka surowcami mineralnymi
Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, geologia złóż, geologia gospodarcza, gospodarka surowcami mineralnymi
Linia 18: Linia 20:
W 1960 roku ukończył Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy AGH uzyskując tytuł magistra inżyniera. Następnie rozpoczął pracę w Przedsiębiorstwie Hydrogeologicznym w Krakowie.
W 1960 roku ukończył Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy AGH uzyskując tytuł magistra inżyniera. Następnie rozpoczął pracę w Przedsiębiorstwie Hydrogeologicznym w Krakowie.


W 1962 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Geologii Złóż Rud w Katedrze Złóż Rud [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego]] AGH. W 1970 roku na podstawie pracy "Złoże barytu w Stanisławowie na tle przejawów mineralizacji w północno-wschodniej części Gór Kaczawskich"  uzyskał doktorat. W 1983 roku został doktorem habilitowanym. W 19993 roku uzyskał tytuł profesora. Jest twórca i wieloletnim kierownikiem Katedry Geologii Gospodarczej i Ochrony Złóż oraz studium podyplomowego AGH „Ochrona Środowiska Przyrodniczego i Zasobów Mineralnych”.  
W 1962 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Geologii Złóż Rud w Katedrze Złóż Rud [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego]] AGH. W 1970 roku na podstawie pracy "Złoże barytu w Stanisławowie na tle przejawów mineralizacji w północno-wschodniej części Gór Kaczawskich"  uzyskał doktorat. W 1983 roku został doktorem habilitowanym. W 19993 roku uzyskał tytuł profesora. Jest twórcą i wieloletnim kierownikiem Katedry Geologii Gospodarczej i Ochrony Złóż oraz kierownikiem studium podyplomowego AGH „Ochrona Środowiska Przyrodniczego i Zasobów Mineralnych”. Wykładał ponad 20 przedmiotów.


Doświadczenie zawodowe zdobywał prowadząc poszukiwania geologiczne i badania złóż w ponad 20 wypraw naukowo-eksploratorskich i alpinistyczno-naukowych w Polsce, Mongolii, Algierii, byłej Jugosławii, Ekwadorze, Antarktyce, a także wizytując kopalnie w większości krajów europejskich, Turcji, Peru, Chile i na Alasce. Biegły w zakresie ocen oddziaływania na środowisko. Wykładał w ośrodkach akademickich ZSRR, Ekwadoru, Chile, Hiszpanii.


W przeszłości wiceprzewodniczący Komisji Zasobów Kopalin, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Geologicznego oraz członek Rady Geologicznej przy Ministrze Środowiska.  
Jest znanym podróżnikiem, alpinistą, poliglotą, popularyzatorem nauki i działaczem społecznym. Organizator kilku konferencji sozologicznych oraz kierownik Polskiej Wyprawy Naukowej do Peru.  


Organizator kilku konferencji sozologicznych oraz kierownik Polskiej Wyprawy Naukowej do Peru.  
Dzięki Jego staraniom sali posiedzeń Rady Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska AGH nadano imię Ignacego Domeyki oraz odsłonięto popiersie.


Doświadczenie zawodowe zdobywał prowadząc poszukiwania geologiczne i badania złóż w Polsce, Mongolii, Algierii, byłej Jugosławii, Ekwadorze, Antarktyce, a także wizytując kopalnie w większości krajów europejskich, Turcji, Peru, Chile i na Alasce. Biegły w zakresie ocen oddziaływania na środowisko. Wykładał w ośrodkach akademickich ZSRR, Ekwadoru, Chile, Hiszpanii.  
Autor ponad 350 publikacji naukowych, 20 podręczników lub skryptów, w tym 60 na temat złóż kopalin oraz licznych artykułów i rozdziałów w czasopismach i dziełach alpinistycznych. Promotor kilku prac doktorskich.
 
Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego. ratownik Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. Był wiceprezesem Klubu Wysokogórskiego w Krakowie i delegatem PZA do Komisji Ochrony Gór UIAA. Działacz „Solidarności” w okresie 1981-2008. Członek honorowy Polskiego Towarzystwa Geologicznego, członek korespondent Sociedad Geográfica de Lima, członek Rady Geologicznej przy Ministrze Środowiska, i wiceprzewodniczący Komisji Zasobów Kopalin.
 
Kapituła Alei Podróżników, Odkrywców i Zdobywców w Krakowie przyznała prof. Andrzejowi Paulo wraz z ekipą Polskiej Wyprawy Naukowej do Peru nominację do  uhonorowania w Alei Podróżników, Odkrywców i Zdobywców przy ul. Lema w Krakowie i 10 października 2020 roku został zasadzony dedykowany im dedykowany dąb oraz pamiątkowa tablica.  


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]],  Brązowy Medal za wybitne osiągnięcia sportowe, Odznaka Honorowa Departamentu de Ingenieria de Minas Univ. de La Serena  w Chile, laureat kilku Nagród Ministra, w tym Nagrody Indywidualnej Ministra Środowiska I stopnia. Członek Honorowy Polskiego Towarzystwa Geologicznego.


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
https://bpp.agh.edu.pl/autor/paulo-andrzej-01995


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==


==== Książki ====
==== Książki ====
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 198
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 198
* [Skład Osobowy AGH … 1962/63]. Kraków 1963, s. 47
* [Skład Osobowy AGH … 1962/63]. Kraków 1963, s. 47
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 269, [foto]


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====


* Bojakowska I., Wołkowicz S.: Obchody 40-lecia pracy naukowo-dydaktycznej i 70-lecia urodzin Profesora Andrzeja Paulo. ''Przegląd Geologiczny'' 2008, vol. 56, nr 6, s. 427-428, [foto]
* Kicki J.: Deby Pamięci o wychowankach AGH na Alei Podróżników. ''Vivat Akademia : AGH'' 2021, nr 23, s. 24, [foto]
* Matyszkiewicz J.: Jubileusz Profesora Andrzeja Paulo. ''Biuletyn AGH'' 2008, nr 5, s. 5-6, [foto]
* Matyszkiewicz J.: Jubileusz Profesora Andrzeja Paulo. ''Biuletyn AGH'' 2008, nr 5, s. 5-6, [foto]
 
* Profesor Paulo z ekipą Polskiej Wyprawy Naukowej nagrodzeni. ''Biuletyn AGH'' 2020, nr 152, s.34, [foto]


==== Inne ====
==== Inne ====


* Prof. Andrzej Paulo z ekipą Polskiej Wyprawy Naukowej do Peru uhonorowani w Alei Podróżników, Odkrywców i Zdobywców [online] [przeglądany 13.10. 2020]. Dostępny w: https://www.agh.edu.pl/osiagniecia/info/article/prof-andrzej-paulo-z-ekipa-polskiej-wyprawy-naukowej-do-peru-uhonorowani-w-alei-podroznikow-odkryw/




Linia 51: Linia 66:




'''''<span style="color:red;">stan na dzień 12.10.2020</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 13.10.2020</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 09:34, 12 lip 2021

Andrzej Tomasz Paulo
Andrzej Paulo.jpg
Nazwisko Paulo
Imię / imiona Andrzej Tomasz
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 20 maja 1937
Miejsce urodzenia Pionki


Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia inżynierska, geologia złóż, geologia gospodarcza, gospodarka surowcami mineralnymi
Wydział Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Prof. dr hab. inż. Andrzej Tomasz Paulo (1937-)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, geologia złóż, geologia gospodarcza, gospodarka surowcami mineralnymi

Nota biograficzna

Urodził się 20 maja 1937 roku w Pionkach koło Radomia.

W 1960 roku ukończył Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy AGH uzyskując tytuł magistra inżyniera. Następnie rozpoczął pracę w Przedsiębiorstwie Hydrogeologicznym w Krakowie.

W 1962 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Geologii Złóż Rud w Katedrze Złóż Rud Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH. W 1970 roku na podstawie pracy "Złoże barytu w Stanisławowie na tle przejawów mineralizacji w północno-wschodniej części Gór Kaczawskich" uzyskał doktorat. W 1983 roku został doktorem habilitowanym. W 19993 roku uzyskał tytuł profesora. Jest twórcą i wieloletnim kierownikiem Katedry Geologii Gospodarczej i Ochrony Złóż oraz kierownikiem studium podyplomowego AGH „Ochrona Środowiska Przyrodniczego i Zasobów Mineralnych”. Wykładał ponad 20 przedmiotów.

Doświadczenie zawodowe zdobywał prowadząc poszukiwania geologiczne i badania złóż w ponad 20 wypraw naukowo-eksploratorskich i alpinistyczno-naukowych w Polsce, Mongolii, Algierii, byłej Jugosławii, Ekwadorze, Antarktyce, a także wizytując kopalnie w większości krajów europejskich, Turcji, Peru, Chile i na Alasce. Biegły w zakresie ocen oddziaływania na środowisko. Wykładał w ośrodkach akademickich ZSRR, Ekwadoru, Chile, Hiszpanii.

Jest znanym podróżnikiem, alpinistą, poliglotą, popularyzatorem nauki i działaczem społecznym. Organizator kilku konferencji sozologicznych oraz kierownik Polskiej Wyprawy Naukowej do Peru.

Dzięki Jego staraniom sali posiedzeń Rady Wydziału Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska AGH nadano imię Ignacego Domeyki oraz odsłonięto popiersie.

Autor ponad 350 publikacji naukowych, 20 podręczników lub skryptów, w tym 60 na temat złóż kopalin oraz licznych artykułów i rozdziałów w czasopismach i dziełach alpinistycznych. Promotor kilku prac doktorskich.

Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego. ratownik Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. Był wiceprezesem Klubu Wysokogórskiego w Krakowie i delegatem PZA do Komisji Ochrony Gór UIAA. Działacz „Solidarności” w okresie 1981-2008. Członek honorowy Polskiego Towarzystwa Geologicznego, członek korespondent Sociedad Geográfica de Lima, członek Rady Geologicznej przy Ministrze Środowiska, i wiceprzewodniczący Komisji Zasobów Kopalin.

Kapituła Alei Podróżników, Odkrywców i Zdobywców w Krakowie przyznała prof. Andrzejowi Paulo wraz z ekipą Polskiej Wyprawy Naukowej do Peru nominację do uhonorowania w Alei Podróżników, Odkrywców i Zdobywców przy ul. Lema w Krakowie i 10 października 2020 roku został zasadzony dedykowany im dedykowany dąb oraz pamiątkowa tablica.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Brązowy Medal za wybitne osiągnięcia sportowe, Odznaka Honorowa Departamentu de Ingenieria de Minas Univ. de La Serena w Chile, laureat kilku Nagród Ministra, w tym Nagrody Indywidualnej Ministra Środowiska I stopnia. Członek Honorowy Polskiego Towarzystwa Geologicznego.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/paulo-andrzej-01995

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 198
  • [Skład Osobowy AGH … 1962/63]. Kraków 1963, s. 47
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 269, [foto]

Artykuły

  • Bojakowska I., Wołkowicz S.: Obchody 40-lecia pracy naukowo-dydaktycznej i 70-lecia urodzin Profesora Andrzeja Paulo. Przegląd Geologiczny 2008, vol. 56, nr 6, s. 427-428, [foto]
  • Kicki J.: Deby Pamięci o wychowankach AGH na Alei Podróżników. Vivat Akademia : AGH 2021, nr 23, s. 24, [foto]
  • Matyszkiewicz J.: Jubileusz Profesora Andrzeja Paulo. Biuletyn AGH 2008, nr 5, s. 5-6, [foto]
  • Profesor Paulo z ekipą Polskiej Wyprawy Naukowej nagrodzeni. Biuletyn AGH 2020, nr 152, s.34, [foto]

Inne


stan na dzień 13.10.2020