Adam Stanisław Jagiełło: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 32 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 3: Linia 3:
|given-name=Adam Stanisław
|given-name=Adam Stanisław
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Adam Jagiełło.jpg
|birth_date=23 sierpnia 1946
|birth_date=23 sierpnia 1946
|birth_place=Trzebinia
|birth_place=Trzebinia
|fields=elektryka, elektromechanika, modelowanie i analiza systemów elektromechanicznych, elektromechaniczne przetwarzanie energii, maszyny elektryczne i układy wielomaszynowe, systemy elektromechaniczne, inżynieria materiałów ferromagnetycznych
|faculty=Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki
|awards=Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Adam Stanisław Jagiełło'''   '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Prof. dr hab. inż. '''Adam Stanisław Jagiełło''' (1946-) 


Dyscyplina/specjalności:
Dyscyplina/specjalności: elektryka, elektromechanika, modelowanie i analiza systemów elektromechanicznych, elektromechaniczne przetwarzanie energii, maszyny elektryczne i układy wielomaszynowe, systemy elektromechaniczne, inżynieria materiałów ferromagnetycznych


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Linia 14: Linia 18:
Urodził się 23 sierpnia 1946 roku w Trzebini.  
Urodził się 23 sierpnia 1946 roku w Trzebini.  


Urodził się w 1946 r. w Trzebini. Po ukończeniu w 1964 r. Liceum Ogólnokształcącego im St. Staszica w Chrzanowie, w latach 1964 - 1970 studiował na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie na kierunku elektrotechnika, który ukończył z wynikiem bardzo dobrym. Bezpośrednio po ukończeniu studiów podjął pracę w Zakładzie Maszyn i Układów Elektromechanicznych w Instytucie Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych ówczesnego Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej. W roku 1976 uzyskał stopień doktora nauk technicznych na podstawie rozprawy Dynamiczne własności maszyn prądu stałego w wybranych przypadkach niesymetrii wewnętrznej. Z dniem 1 X 1976 objął stanowisko adiunkta w tym samym instytucie.
W 1964 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące im St. Staszica w Chrzanowie.


  W latach 1977 - 1986 kontynuował swoje prace badawcze poświęcone problematyce dynamiki układów z więzami nieholonomicznymi. Przystosowanie teorii dynamiki układów nieholonomicznych do opisu niesymetrycznych maszyn komutatorowych (zapoczątkowane jeszcze w pracy doktorskiej) oraz zastosowanie jej do analizy pracy maszyn elektrycznych o cyklicznie przełączanych uzwojeniach jest jego niewątpliwym sukcesem naukowym, a uzyskane wyniki stanowią istotny wkład w rozwój teorii maszyn elektrycznych i systemów elektromechanicznych. Ich uwieńczeniem była rozprawa habilitacyjna pt. Metoda opisu matematycznego układów elektromechanicznych o cyklicznie przełączanych uzwojeniach, opublikowana w 1986 r., zatwierdzona 31 III 1988 r. przez Centralną Komisję Kwalifikacyjną ds. Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych. Rozprawa została wyróżniona przez ministra edukacji narodowej nagrodą indywidualną III stopnia. Z dniem 1 kwietnia 1989 r. minister edukacji narodowej, na wniosek Rady Wydziału Elektrotechniki Automatyki i Elektroniki AGH, powołał go na stanowisko docenta w Instytucie Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych AGH. W roku 1991 profesor Adam Jagiełło wygrał konkurs JM Rektora Politechniki Krakowskiej na stanowisko profesora nadzwyczajnego w dyscyplinie elektrotechnika, specjalność: maszyny elektryczne i z dniem 1 marca 1992 r. rozpoczął pracę na tym stanowisku, mianowany na okres pięciu lat, a od 1 paĽdziernika 1997 r. na czas nie określony.
W latach 1964-1970 studiował elektrotechnikę na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH, gdzie w 1970 roku uzyskał dyplom magistra inżyniera elektryka.


  Dorobek publikacyjny profesora Adama St. Jagiełły obejmuje 58 pozycji - 10 publikacji zagranicznych i 48 publikacji krajowych, w tym 2 samodzielne książki. Dorobek ten obejmuje dwa zasadnicze nurty jego naukowych dokonań. Pierwszy z nich to przystosowanie teorii dynamiki układów nieholonomicznych do opisu i analizy pracy maszyn o cyklicznie przełączanych uzwojeniach. Najistotniejszym osiągnięciem jest monografia pt. Przekształcenia niecałkowalne w teorii maszyn elektrycznych, wydana przez PWN w 2002 r. Drugi nurt jego badań dotyczy modelowania matematycznego zjawiska magnesowania materiałów ferromagnetycznych anizotropowych miękkich i twardych. Na szczególne wyróżnienie zasługuje samodzielna praca Mathematical Modelling of Transformer Sheet Steel Magnetisation, opublikowana w czasopiśmie Journal of Magnetism and Magnetic Materials (160/1996 91-93. Editor: A. J. Freeman, Dept. of Physics and Astronomy, Northwestern University, Evanston, IL 60208-3112, USA).
W 1970 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty w Zakładzie Maszyn i Układów Elektromechanicznych Instytutu Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]] AGH.


  Za swoją działalność naukową i badawczą był wyróżniany Nagrodami Rektora: AGH dwukrotnie (1984 i 1987) i Politechniki Krakowskiej (2003). Dorobek naukowo-badawczy (udział w programach badawczych) prof. dr. hab. inż. Adama St. Jagiełły jest znaczący. Od roku 1981 do chwili obecnej brał udział w 5 różnych programach badawczych (CPBP i CPBR) oraz projektach badawczych MEN i KBN. W swoich pracach badawczych prof. dr hab. inż. Adam St. Jagiełło wykazywał się nie tylko dużą oryginalnością i intuicją, ale także dał się poznać jako dobry organizator badań naukowych. W swoim dorobku posiada też, jako współautor, 3 patenty.
W roku 1976 roku na podstawie rozprawy "Analiza dynamicznych własności maszyn prądu stałego w wybranych przypadkach niesymetrii wewnętrznej" uzyskał stopień doktora nauk technicznych. Z dniem 1 października 1976 roku objął stanowisko adiunkta.  


  Prof. dr hab. inż. Adam St. Jagiełło jest promotorem 2 rozpraw doktorskich, jest także recenzentem 1 rozprawy habilitacyjnej, 5 rozpraw doktorskich.
W latach 1990-1992 członek Senaty AGH i przewodniczący Senackiej Komisji Dyscyplinarnej.


  Jest wieloletnim członkiem Komitetu Naukowego Konferencji SEMTRAK, która odbywa się w dwuletnim cyklu, był także trzykrotnie członkiem Komitetu Naukowego Konferencji MET (1997, 1999 i 2003) oraz Chairman Oral Session 8 on 7th International Power Electronics & Motion Control Conference, Exhibition, Tutorials 1996. W tym też roku został wybrany na członka Sekcji Trakcji Komitetu Elektrotechniki Polskiej Akademii Nauk.
W latach 1977-1986 kontynuował swoje prace badawcze poświęcone problematyce dynamiki układów z więzami nieholonomicznymi. Przystosowanie teorii dynamiki układów nieholonomicznych do opisu niesymetrycznych maszyn komutatorowych (zapoczątkowane jeszcze w pracy doktorskiej) oraz zastosowanie jej do analizy pracy maszyn elektrycznych o cyklicznie przełączanych uzwojeniach jest jego niewątpliwym sukcesem naukowym, a uzyskane wyniki stanowią istotny wkład w rozwój teorii maszyn elektrycznych i systemów elektromechanicznych. Ich uwieńczeniem była rozprawa habilitacyjna "Metoda opisu matematycznego układów elektromechanicznych o cyklicznie przełączanych uzwojeniach", na podstawie której w 1987 roku został doktorem habilitowanym. Za pracę tą otrzymał indywidualną Nagrodę Ministra Edukacji Narodowej III stopnia. Następnie został powołany na stanowisko docenta w Instytucie Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych AGH.


  Jako uznany przez środowisko naukowe specjalista był powoływany na recenzenta projektów badawczych zgłaszanych do KBN (1996, 2000), wykonał też kilkanaście recenzji dla Serii Wydawniczej Postępy Napędu Elektrycznego i Energoelektroniki, sygnowanej przez Komitet Elektrotechniki PAN, Czasopisma Technicznego seria "E", jako recenzent wydawniczy dla Zeszytów Naukowych Politechniki Warszawskiej - seria Rozprawy oraz dla konferencji MET i SEMTRAK.
W 1991 roku wygrał konkurs na stanowisko profesora nadzwyczajnego Politechniki Krakowskiej w dyscyplinie elektrotechnika. 1 marca 1992 roku rozpoczął pracę na tym stanowisku, mianowany na okres pięciu lat, a od 1 października 1997 roku na czas nieokreślony.
  Prof. dr hab. inż. Adam St. Jagiełło pełnił następujące funkcje:


    W latach 1980 - 1983 i 1992 - 1998 był członkiem Zarządu Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej - Oddział Kraków.
W latach 1992-1993 był kierownikiem Zakładu Maszyn i Napędów Elektrycznych w Instytucie Elektromechanicznych Przemian Energii PK, następnie w latach 1993-1999 dyrektorem Instytutu Elektromechanicznych Przemian Energii PK.
    W latach 1984 - 1992 oraz od 1998 do chwili obecnej jest wiceprzewodniczącym Zarządu Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej - Oddział Kraków.
    W latach 1992 - 1993 był kierownikiem Zakładu Maszyn i Napędów Elektrycznych w Instytucie Elektromechanicznych Przemian Energii PK.
    W latach 1993 - 1999 był dyrektorem Instytutu Elektromechanicznych Przemian Energii PK.
    Członek Rady Redakcyjnej Serii Wydawniczej Postępy Napędu Elektrycznego i Energoelektroniki sygnowanej przez Komitet Elektrotechniki PAN, w kadencji 1999 - 2002 i 2003 - 2005.
    Prof. dr hab. inż. Adam Stanisław Jagiełło był członkiem Komitetu Organizacyjnego XXXII Międzynarodowego Sympozjum Maszyn Elektrycznych (26 - 29 czerwiec 1996).
    Od 15 IX 1999 do chwili obecnej dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej (druga kadencja).


  Profesor Adam Jagiełło jest (lub był) członkiem wielu komisji senackich i rektorskich.
W 1999-2002 i 2002-2005 dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej PK, ponownie jest dziekanem w latach 2020-2024. Członek wielu komisji senackich i rektorskich PK.


  Należy zaznaczyć, że mimo rozlicznych obowiązków nie stroni również od działalności organizacyjnej na innych polach, m.in. w "Solidarności" i jako przewodniczący Rady Miasta Trzebini. Za zasługi dla tego miasta otrzymał jego Honorowe Obywatelstwo.
Autor ponad 60 publikacji, w tym 2 samodzielne książki. Dorobek ten obejmuje dwa zasadnicze nurty jego naukowych dokonań. Pierwszy z nich to przystosowanie teorii dynamiki układów nieholonomicznych do opisu i analizy pracy maszyn o cyklicznie przełączanych uzwojeniach. Najistotniejszym osiągnięciem jest monografia "Przekształcenia niecałkowalne w teorii maszyn elektrycznych" (2002). Drugi nurt jego badań dotyczy modelowania matematycznego zjawiska magnesowania materiałów ferromagnetycznych anizotropowych miękkich i twardych. Na szczególne wyróżnienie zasługuje samodzielna praca "Mathematical Modelling of Transformer Sheet Steel Magnetisation", opublikowana w czasopiśmie "Journal of Magnetism and Magnetic Materials" (160/1996 91-93. Autor i współautor kilku patentów.


  W czasie swojej pracy zawodowej nauczyciela akademickiego, obok podstawowej działalności dydaktycznej, prof. dr hab. inż. Adam Jagiełło napisał, jako współautor, dwa skrypty. Jest też promotorem wielu prac dyplomowych magisterskich i inżynierskich
Promotor rozpraw doktorskich oraz recenzent rozpraw habilitacyjnych i doktorskich. Recenzent projektów badawczych zgłaszanych do KBN oraz w czasopismach naukowych.


  Za swoją działalność dydaktyczną był trzykrotnie wyróżniany przez Rektora AGH: Dyplomem Uznania w 1977, 1983 i Nagrodą Rektora w 1986 r. oraz odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Honorową Odznaką PK.  
Brał udział w różnych programach badawczych (CPBP i CPBR) oraz projektach badawczych MEN i KBN.  W 1996 roku był członkiem Komitetu Organizacyjnego XXXII Międzynarodowego Sympozjum Maszyn Elektrycznych. Członek Rady Redakcyjnej Serii Wydawniczej "Postępy Napędu Elektrycznego i Energoelektroniki".
Członek Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej, Sekcji Trakcji Komitetu Elektrotechniki Polskiej Akademii Nauk. Jest też członkiem Komitetu Naukowego Konferencji SEMTRAK, która odbywa się w dwuletnim cyklu, był także trzykrotnie członkiem Komitetu Naukowego Konferencji MET (1997, 1999 i 2003) oraz Chairman Oral Session 8 on 7th International Power Electronics & Motion Control Conference, Exhibition, Tutorials 1996 roku, NSZZ "Solidarność". Był przewodniczącym Rady Miasta Trzebini. Za zasługi dla tego miasta otrzymał jego Honorowe Obywatelstwo. Członek rzeczywisty Towarzystwa Inżynierów Elektryków Rosyjskiej Akademii Nauk.
==== Odznaczenia i nagrody ====


==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], [[Srebrny Krzyż Zasługi]], dwukrotnie Nagroda Rektora AGH, Nagroda Rektora Politechniki Krakowskiej, Honorowa Odznaka PK. Honorowy Obywatel Trzebini.


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
Linia 53: Linia 54:
==== Książki ====
==== Książki ====


*
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 131
* [Skład Osobowy AGH … 1970/71]. Kraków 1971, s. 89
* [Skład Osobowy AGH … 1971/72]. Kraków 1973, s. 108
* Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki [AGH] : [w 45 lecie Wydziału 1952-1997]. Kraków 1999, s. 83, [foto]
* Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego [AGH]. Red. i układ albumu J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 83, [foto]


==== Artykuły ====
==== Inne ====
 
*


==== Inne ====
* Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki [online] [przeglądany 14.01.2021]. Dostępny w: https://www.pk.edu.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=78:wydzial-inzynierii-elektrycznej-i-komputerowej&catid=12&Itemid=151&lang=pl
* Poszerzone kolegium rektorskie - bip@pk.edu.pl [online] [przeglądany 14.01.2021]. Dostępny w: https://bip.pk.edu.pl/index.php?Upprz=344
* WŁADZE DZIEKAŃSKIE [online] [przeglądany 14.01.2021]. Dostępny w: https://mail.pk.edu.pl/~naszapol/archiwum/NR34/TEXT/16_18.htm
* Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej - Nasza ...  [online] [przeglądany 14.01.2021]. Dostępny w: https://riad.pk.edu.pl/~naszapol/np43/astr10_11.shtml


* Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej - Nasza ...    https://riad.pk.edu.pl/~naszapol/np43/astr10_11.shtml


{{DEFAULTSORT:Jagiełło, Adam Stanisław}}
{{DEFAULTSORT:Jagiełło, Adam Stanisław}}
Linia 67: Linia 72:
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]


 
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 15.01.2021</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 14.01.2021</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 07:07, 15 cze 2021

Adam Stanisław Jagiełło
Adam Jagiełło.jpg
Nazwisko Jagiełło
Imię / imiona Adam Stanisław
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 23 sierpnia 1946
Miejsce urodzenia Trzebinia


Dyscyplina/specjalności elektryka, elektromechanika, modelowanie i analiza systemów elektromechanicznych, elektromechaniczne przetwarzanie energii, maszyny elektryczne i układy wielomaszynowe, systemy elektromechaniczne, inżynieria materiałów ferromagnetycznych
Wydział Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki


Odznaczenia i nagrody Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi

Prof. dr hab. inż. Adam Stanisław Jagiełło (1946-)

Dyscyplina/specjalności: elektryka, elektromechanika, modelowanie i analiza systemów elektromechanicznych, elektromechaniczne przetwarzanie energii, maszyny elektryczne i układy wielomaszynowe, systemy elektromechaniczne, inżynieria materiałów ferromagnetycznych

Nota biograficzna

Urodził się 23 sierpnia 1946 roku w Trzebini.

W 1964 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące im St. Staszica w Chrzanowie.

W latach 1964-1970 studiował elektrotechnikę na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH, gdzie w 1970 roku uzyskał dyplom magistra inżyniera elektryka.

W 1970 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty w Zakładzie Maszyn i Układów Elektromechanicznych Instytutu Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.

W roku 1976 roku na podstawie rozprawy "Analiza dynamicznych własności maszyn prądu stałego w wybranych przypadkach niesymetrii wewnętrznej" uzyskał stopień doktora nauk technicznych. Z dniem 1 października 1976 roku objął stanowisko adiunkta.

W latach 1990-1992 członek Senaty AGH i przewodniczący Senackiej Komisji Dyscyplinarnej.

W latach 1977-1986 kontynuował swoje prace badawcze poświęcone problematyce dynamiki układów z więzami nieholonomicznymi. Przystosowanie teorii dynamiki układów nieholonomicznych do opisu niesymetrycznych maszyn komutatorowych (zapoczątkowane jeszcze w pracy doktorskiej) oraz zastosowanie jej do analizy pracy maszyn elektrycznych o cyklicznie przełączanych uzwojeniach jest jego niewątpliwym sukcesem naukowym, a uzyskane wyniki stanowią istotny wkład w rozwój teorii maszyn elektrycznych i systemów elektromechanicznych. Ich uwieńczeniem była rozprawa habilitacyjna "Metoda opisu matematycznego układów elektromechanicznych o cyklicznie przełączanych uzwojeniach", na podstawie której w 1987 roku został doktorem habilitowanym. Za pracę tą otrzymał indywidualną Nagrodę Ministra Edukacji Narodowej III stopnia. Następnie został powołany na stanowisko docenta w Instytucie Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych AGH.

W 1991 roku wygrał konkurs na stanowisko profesora nadzwyczajnego Politechniki Krakowskiej w dyscyplinie elektrotechnika. 1 marca 1992 roku rozpoczął pracę na tym stanowisku, mianowany na okres pięciu lat, a od 1 października 1997 roku na czas nieokreślony.

W latach 1992-1993 był kierownikiem Zakładu Maszyn i Napędów Elektrycznych w Instytucie Elektromechanicznych Przemian Energii PK, następnie w latach 1993-1999 dyrektorem Instytutu Elektromechanicznych Przemian Energii PK.

W 1999-2002 i 2002-2005 dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej PK, ponownie jest dziekanem w latach 2020-2024. Członek wielu komisji senackich i rektorskich PK.

Autor ponad 60 publikacji, w tym 2 samodzielne książki. Dorobek ten obejmuje dwa zasadnicze nurty jego naukowych dokonań. Pierwszy z nich to przystosowanie teorii dynamiki układów nieholonomicznych do opisu i analizy pracy maszyn o cyklicznie przełączanych uzwojeniach. Najistotniejszym osiągnięciem jest monografia "Przekształcenia niecałkowalne w teorii maszyn elektrycznych" (2002). Drugi nurt jego badań dotyczy modelowania matematycznego zjawiska magnesowania materiałów ferromagnetycznych anizotropowych miękkich i twardych. Na szczególne wyróżnienie zasługuje samodzielna praca "Mathematical Modelling of Transformer Sheet Steel Magnetisation", opublikowana w czasopiśmie "Journal of Magnetism and Magnetic Materials" (160/1996 91-93. Autor i współautor kilku patentów.

Promotor rozpraw doktorskich oraz recenzent rozpraw habilitacyjnych i doktorskich. Recenzent projektów badawczych zgłaszanych do KBN oraz w czasopismach naukowych.

Brał udział w różnych programach badawczych (CPBP i CPBR) oraz projektach badawczych MEN i KBN. W 1996 roku był członkiem Komitetu Organizacyjnego XXXII Międzynarodowego Sympozjum Maszyn Elektrycznych. Członek Rady Redakcyjnej Serii Wydawniczej "Postępy Napędu Elektrycznego i Energoelektroniki".

Członek Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej, Sekcji Trakcji Komitetu Elektrotechniki Polskiej Akademii Nauk. Jest też członkiem Komitetu Naukowego Konferencji SEMTRAK, która odbywa się w dwuletnim cyklu, był także trzykrotnie członkiem Komitetu Naukowego Konferencji MET (1997, 1999 i 2003) oraz Chairman Oral Session 8 on 7th International Power Electronics & Motion Control Conference, Exhibition, Tutorials 1996 roku, NSZZ "Solidarność". Był przewodniczącym Rady Miasta Trzebini. Za zasługi dla tego miasta otrzymał jego Honorowe Obywatelstwo. Członek rzeczywisty Towarzystwa Inżynierów Elektryków Rosyjskiej Akademii Nauk.

Odznaczenia i nagrody

Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi, dwukrotnie Nagroda Rektora AGH, Nagroda Rektora Politechniki Krakowskiej, Honorowa Odznaka PK. Honorowy Obywatel Trzebini.

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 131
  • [Skład Osobowy AGH … 1970/71]. Kraków 1971, s. 89
  • [Skład Osobowy AGH … 1971/72]. Kraków 1973, s. 108
  • Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki [AGH] : [w 45 lecie Wydziału 1952-1997]. Kraków 1999, s. 83, [foto]
  • Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego [AGH]. Red. i układ albumu J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 83, [foto]

Inne

stan na dzień 15.01.2021

Źródło: „http://historiatest.cri.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Adam_Stanisław_Jagiełło&oldid=65736”