Michał Bogumił Stopyra: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 13 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 3: | Linia 3: | ||
|given-name=Michał Bogumił | |given-name=Michał Bogumił | ||
|honorific-prefix=Dr inż. | |honorific-prefix=Dr inż. | ||
|image=Michał Stopyra.jpg | |||
|birth_date=13 lutego 1941 | |birth_date=13 lutego 1941 | ||
|birth_place=Łódź | |birth_place=Łódź | ||
|fields=górnictwo i geologia inżynierska, podziemna eksploatacja złóż, systemy eksploatacji węgla, obudowa wyrobisk korytarzowych, metody badań szczelinowatości skał, monitoring obudowy kotwiowej | |||
|faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii | |faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii | ||
|awards=Złoty Krzyż Zasługi | |||
}} | }} | ||
Dr inż. '''Michał Bogumił Stopyra''' (1941-) | Dr inż. '''Michał Bogumił Stopyra''' (1941-) | ||
Dyscyplina/specjalności: | Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, podziemna eksploatacja złóż, systemy eksploatacji węgla, obudowa wyrobisk korytarzowych, metody badań szczelinowatości skał, monitoring obudowy kotwiowej | ||
== Nota biograficzna == | == Nota biograficzna == | ||
Linia 23: | Linia 26: | ||
W 1969 roku, przez 5 miesięcy, pracował jako górnik strzałowy w kopalniach norweskich. | W 1969 roku, przez 5 miesięcy, pracował jako górnik strzałowy w kopalniach norweskich. | ||
W 1969 roku rozpoczął pracę w | W 1969 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Eksploatacji w Warunkach Szczególnych Zagrożeń Naturalnych Instytutu Górnictwa Podziemnego [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] AGH. | ||
W 1973 roku na podstawie pracy "Określenie stanu zruszenia w ociosach wyrobisk przygotowawczych" uzyskał doktorat. | |||
W okresie 1976-1977 - przez 18 miesięcy - w ramach stypendium Humboldta odbył staż naukowy w Instytucie Górniczym w Essen w Niemczech. | W okresie 1976-1977 - przez 18 miesięcy - w ramach stypendium Humboldta odbył staż naukowy w Instytucie Górniczym w Essen w Niemczech. | ||
Linia 29: | Linia 34: | ||
W 1985 roku był na stażu naukowym w Moskiewskim Instytucie Górniczym. | W 1985 roku był na stażu naukowym w Moskiewskim Instytucie Górniczym. | ||
W latach 1989-1990, przez 22 miesiące, w kopalniach australijskich | W latach 1989-1990, przez 22 miesiące, prowadził badania naukowe w kopalniach australijskich, na temat bezpiecznego stosowania obudowy kotwowej. | ||
Autor około 70 publikacji i około 30 patentów. | |||
Bardzo ściśle współpracował z przemysłem górniczym. | Bardzo ściśle współpracował z przemysłem górniczym. | ||
Linia 50: | Linia 56: | ||
W 2009-2011 był doradcą naukowym do spraw obudowy kotwowej w polskiej firmie HILTI. | W 2009-2011 był doradcą naukowym do spraw obudowy kotwowej w polskiej firmie HILTI. | ||
Był członkiem Rad Naukowych: Techniczno-Górniczej S.A. TEGONA w Katowicach i Lubelskiego Węgla "Bogdanka" S.A. | |||
W 2007 roku przeszedł na emeryturę. | |||
W latach 2008-2012 zajmował się projektowaniem obudowy podporowej i kotwowej dla wyrobisk korytarzowych w kopalniach węglowych Górnego Śląska. | |||
Członek Naczelnej Organizacji Technicznej, Stowarzyszeni Inżynierów i Techników Górniczych, Związku Nauczycielstwa Polskiego, NSZZ "Solidarność". | |||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
[[Złoty Krzyż Zasługi]], Stypendium A von Humboldta | |||
==== Bibliografia publikacji ==== | ==== Bibliografia publikacji ==== | ||
https://bpp.agh.edu.pl/autor/stopyra-michal-01726 | |||
== Źródła do biogramu == | == Źródła do biogramu == | ||
Linia 60: | Linia 76: | ||
==== Książki ==== | ==== Książki ==== | ||
* | * Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 145 | ||
* Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 71, 243 | |||
* [Skład Osobowy AGH … 1969/70]. Kraków 1970, s. 41 | |||
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii 1919-2019. Kraków 2019, s. 105, 117 | |||
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 342, [foto] | |||
==== Inne ==== | ==== Inne ==== | ||
Linia 79: | Linia 91: | ||
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 22.02.2021</span>''''' | |||
'''''<span style="color:red;">stan na dzień |
Aktualna wersja na dzień 12:23, 14 cze 2021
Michał Bogumił Stopyra | |
---|---|
Nazwisko | Stopyra |
Imię / imiona | Michał Bogumił |
Tytuły / stanowiska | Dr inż. |
Data urodzenia | 13 lutego 1941 |
Miejsce urodzenia | Łódź
|
Dyscyplina/specjalności | górnictwo i geologia inżynierska, podziemna eksploatacja złóż, systemy eksploatacji węgla, obudowa wyrobisk korytarzowych, metody badań szczelinowatości skał, monitoring obudowy kotwiowej |
Wydział | Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|
Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi |
Dr inż. Michał Bogumił Stopyra (1941-)
Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, podziemna eksploatacja złóż, systemy eksploatacji węgla, obudowa wyrobisk korytarzowych, metody badań szczelinowatości skał, monitoring obudowy kotwiowej
Nota biograficzna
Urodził się 13 lutego 1941 roku w Łodzi.
W latach 1957-1962 uczył się w Technikum Chemicznym w Zegrzu.
W latach 1962-1963 był pracownikiem dołowym w Kopalni Węgla Kamiennego "Polska" w Świętochłowicach.
W latach 1963-1968 studiował na Wydziale Górniczym AGH, uzyskując dyplom magistra inżyniera w specjalizacji eksploatacja podziemna złóż.
W 1969 roku, przez 5 miesięcy, pracował jako górnik strzałowy w kopalniach norweskich.
W 1969 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Eksploatacji w Warunkach Szczególnych Zagrożeń Naturalnych Instytutu Górnictwa Podziemnego Wydziału Górniczego AGH.
W 1973 roku na podstawie pracy "Określenie stanu zruszenia w ociosach wyrobisk przygotowawczych" uzyskał doktorat.
W okresie 1976-1977 - przez 18 miesięcy - w ramach stypendium Humboldta odbył staż naukowy w Instytucie Górniczym w Essen w Niemczech.
W 1985 roku był na stażu naukowym w Moskiewskim Instytucie Górniczym.
W latach 1989-1990, przez 22 miesiące, prowadził badania naukowe w kopalniach australijskich, na temat bezpiecznego stosowania obudowy kotwowej.
Autor około 70 publikacji i około 30 patentów.
Bardzo ściśle współpracował z przemysłem górniczym.
W latach 1993-2012 był rzeczoznawcą Wyższego Urzędu Górniczego do spraw projektowania obudowy kotwowej i podporowej chodników w kopalniach węgla kamiennego.
W latach 2003-2005 był konsultantem w niemieckiej firmie BWZ w Bottgrop produkującej kotwy.
W latach 2003-2005 był kierownikiem projektu robót udostępniających i przygotowawczych dla kopalń czeskiego rejonu Dul "OKD", kopalnie "9-kveteń", "Żory", "Łazy".
W okresie 2004-2005 był kierownikiem kompleksowego projektu koncepcyjnego kopalni podziemnej sepiolitu pod lotniskiem w Madrycie na zlecenie "Minersa group".
W latach 2005-2010 był członkiem Komisji WUG do spraw "Tupań, obudowy i kierowania stropem w Zakładach Górniczych Rudy Miedzi.
W latach 2007-2008 był kierownikiem projektu udostępniania złoża i rozbudowy kopalni Carbonar w Hiszpanii.
Od 2009 roku był kierownikiem obudowy kotwowej wyrobisk chodnikowych dla kopalni rosyjskiej "Novaja 2".
W 2009-2011 był doradcą naukowym do spraw obudowy kotwowej w polskiej firmie HILTI.
Był członkiem Rad Naukowych: Techniczno-Górniczej S.A. TEGONA w Katowicach i Lubelskiego Węgla "Bogdanka" S.A.
W 2007 roku przeszedł na emeryturę.
W latach 2008-2012 zajmował się projektowaniem obudowy podporowej i kotwowej dla wyrobisk korytarzowych w kopalniach węglowych Górnego Śląska.
Członek Naczelnej Organizacji Technicznej, Stowarzyszeni Inżynierów i Techników Górniczych, Związku Nauczycielstwa Polskiego, NSZZ "Solidarność".
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Stypendium A von Humboldta
Bibliografia publikacji
https://bpp.agh.edu.pl/autor/stopyra-michal-01726
Źródła do biogramu
Książki
- Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 145
- Mazurkiewicz M.: Jak zostałem profesorem czyli pół wieku w AGH. Kraków 2016, s. 71, 243
- [Skład Osobowy AGH … 1969/70]. Kraków 1970, s. 41
- Wacławik J.: Kronika Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii 1919-2019. Kraków 2019, s. 105, 117
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 342, [foto]
Inne
- Untitled - Parkiet.com [online] [przeglądany 19.02.2021]. Dostępny w: http://grafika.parkiet.com/gparkiet/474154
stan na dzień 22.02.2021