Janusz Adam Blaschke: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 18: Linia 18:
Urodził się 14 września 1942 roku w Siemieniu.
Urodził się 14 września 1942 roku w Siemieniu.


W 1965 roku ukończył z wynikiem bardzo dobrym Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.  
W 1965 roku z wynikiem bardzo dobrym ukończył Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.  


W 1965 roku rozpoczął pracę asystenta w Katedrze i Zakładzie Maszyn Przeróbki Kopalin [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]] AGH.
W 1965 roku rozpoczął pracę asystenta w Katedrze i Zakładzie Maszyn Przeróbki Kopalin [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]] AGH.
Linia 34: Linia 34:
Współpracował ściśle z przemysłem górniczym, czego efektem jest udział w ponad 80-ciu pracach naukowo-badawczych opracowywanych na zlecenie przemysłu.  
Współpracował ściśle z przemysłem górniczym, czego efektem jest udział w ponad 80-ciu pracach naukowo-badawczych opracowywanych na zlecenie przemysłu.  


Współuczestniczył bardzo aktywnie w zorganizowaniu Instytutowego Centrum Elektronicznej Techniki Obliczeniowej.  
Bardzo aktywnie współuczestniczył w zorganizowaniu Instytutowego Centrum Elektronicznej Techniki Obliczeniowej.  


W latach 1975-1989 opracował wiele programów dla minikomputera WANG-2200, które wykorzystywane były przez niego i innych pracowników Instytutu w procesie dydaktycznym oraz zostały wykorzystane w kilkunastu pracach doktorskich, umożliwiając w niektórych przypadkach terminowe ich zakończenie.  
W latach 1975-1989 opracował wiele programów dla minikomputera WANG-2200, które wykorzystywane były przez niego i innych pracowników Instytutu w procesie dydaktycznym oraz zostały wykorzystane w kilkunastu pracach doktorskich, umożliwiając w niektórych przypadkach terminowe ich zakończenie.  
Linia 68: Linia 68:


* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3 . Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 173
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3 . Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 173
* Pracownicy naukowo-dydaktyczni [Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki AGH]. Red. W. P. Kowalski. Kraków 2002, s. 61-62, [foto]
* [Skład Osobowy AGH … 1965/66]. Kraków 1967, s. 148
* [Skład Osobowy AGH … 1965/66]. Kraków 1967, s. 148
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 28, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 28, [foto]
Linia 85: Linia 86:




 
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 18.03.2021</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 3.03.2021</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 12:35, 14 cze 2021

Janusz Adam Blaschke
Janusz A. Blaschke.jpg
Nazwisko Blaschke
Imię / imiona Janusz Adam
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 14 września 1942
Miejsce urodzenia Siemień


Dyscyplina/specjalności budowa i eksploatacja maszyn, maszyny górnicze, maszyny przeróbcze, obudowy ścianowe, organy urabiające maszyn górniczych, informatyka stosowana, maszyny i urządzenia hydromechaniczne
Wydział Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi

Dr inż. Janusz Adam Blaschke (1942-)

Dyscyplina/specjalności: budowa i eksploatacja maszyn, maszyny górnicze, maszyny przeróbcze, obudowy ścianowe, organy urabiające maszyn górniczych, informatyka stosowana, maszyny i urządzenia hydromechaniczne

Nota biograficzna

Urodził się 14 września 1942 roku w Siemieniu.

W 1965 roku z wynikiem bardzo dobrym ukończył Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.

W 1965 roku rozpoczął pracę asystenta w Katedrze i Zakładzie Maszyn Przeróbki Kopalin Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.

W 1973 roku na podstawie pracy „Wpływ parametrów działania sprężonego powietrza na skuteczność odrywania placka z tarczy filtra próżniowego” napisanej w Zakładzie Maszyn Przeróbczych i Urządzeń Powierzchniowych Instytutu Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Automatyki uzyskał doktorat.

Specjalizował się głównie w problematyce maszyn i urządzeń hydromechanicznych.

Prowadził zajęcia dla studentów Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych oraz Wydziału Górniczego AGH z przedmiotów „Maszyny i urządzenia hydromechaniczne”, „Maszyny przeróbcze” oraz „Projektowanie zakładów przeróbczych” na studiach dziennych, wieczorowych i zaocznych.

Przez wiele lat prowadził wykłady w punktach konsultacyjnych Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych w Katowicach, Olkuszu, Jaworznie i Zgorzelcu.

Autor około 50 publikacji, w tym skryptu oraz kilku patentów i dwóch wzorów użytkowych. Jest współautorem Małej Encyklopedii Inżynierii Mineralnej, (wykonał także wszystkie rysunki i schematy), wydanej, jako zeszyt specjalny czasopisma "Inżynieria Mineralna" w 2006 roku.

Współpracował ściśle z przemysłem górniczym, czego efektem jest udział w ponad 80-ciu pracach naukowo-badawczych opracowywanych na zlecenie przemysłu.

Bardzo aktywnie współuczestniczył w zorganizowaniu Instytutowego Centrum Elektronicznej Techniki Obliczeniowej.

W latach 1975-1989 opracował wiele programów dla minikomputera WANG-2200, które wykorzystywane były przez niego i innych pracowników Instytutu w procesie dydaktycznym oraz zostały wykorzystane w kilkunastu pracach doktorskich, umożliwiając w niektórych przypadkach terminowe ich zakończenie.

Prowadził również dla pracowników Instytutu i studentów szereg seminariów na temat struktury i elementów składowych języka BASIC. Przez kilkanaście lat był kierownikiem Centrum Analityczno-Pomiarowego Katedry Maszyn Górniczych i Urządzeń Utylizacji Odpadów Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki (dawniej Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych) AGH, przygotowując programy obliczeniowe oraz opracowując metody pomiarowe i analityczne do prac naukowo-badawczych z zakresu maszyn górniczych, prowadzonych głównie na zlecenie przemysłu górniczego.

Począwszy od roku 1989 opracował programy obliczeniowe (na komputery PC IBM) z zakresu obliczeń, konstrukcji i analizy zmechanizowanych obudów ścianowych oraz kombajnów ścianowych. Jest autorem programu do analizy podpornościowo-kinematycznej obudów ścianowych oraz programu do doboru obudowy osłonowej z zawieszeniem lemniskatowym do określonych warunków górniczych. Opracował również szereg programów służących do projektowania ślimakowych organów urabiających kombajnów ścianowych oraz do wyznaczania, na drodze analityczno-empirycznej, obciążeń wszystkich podzespołów wybranego kombajnu ścianowego.

Programy te wykorzystane zostały praktycznie do analizy kilkunastu obudów zmechanizowanych produkowanych przez Fabryki Maszyn Górniczych „Fazos”, „Tagor” i „Glinik”. Programy do obliczeń kombajnów ścianowych zostały natomiast zakupione przez Zabrzańskie Zakłady Naprawcze PW celem wspomożenia procesu projektowania kombajnów ścianowych.

W latach 1971-1978 był członkiem, z ramienia Instytutu, Komitetów Organizacyjnych Sesji Naukowych AGH z okazji Dnia Górnika.

Był członkiem Zespołu Rzeczoznawców SITG opracowując szereg ekspertyz. Przez szereg lat był również członkiem Wydziałowej Komisji Rekrutacyjnej Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych.

W latach 2001-2007 był Redaktorem Technicznym czasopisma PTPK Inżynieria Mineralna.

Był uczestnikiem międzynarodowych kongresów o tematyce przeróbki węgla i surowców mineralnych w San Francisco, Brisbane (współautor referatu), Pekinie, Krakowie, Acapulco i w Arequipie.

Był organizatorem (sekretarzem) dwóch międzynarodowych konferencji dotyczących problematyki maszyn górniczych i przeróbczych. W latach 1976-1980 był sekretarzem Komisji Energomechanicznej Krakowskiego Oddziału SITG. W tym samym okresie był członkiem Komitetu Naukowo-Technicznego d/s Eksploatacji Maszyn Krakowskiego Oddziału NOT. W latach 1967-1978 był sekretarzem Rady Dyskusyjnego Klubu Filmowego Studentów w Krakowie. W roku 1994 był członkiem Komitetu Wydawniczego (Editorial Committee) XII International Coal Preparation Congress obradujący w Krakowie. Opracował edytorsko i przygotował do druku w wydawnictwie Gordon and Breach Science Publisher, USA, wszystkie (156) referaty głoszone na Kongresie.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Stopień Dyrektor Górniczy III stopnia, Brązowa Odznaka „Zasłużony dla Górnictwa RP”, Odznaką „Za pracę społeczną i zawodową dla górnictwa Ziemi Krakowskiej”, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH, zespołową Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Nagroda Komitetu Nauki i Techniki.

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/blaschke-janusz-02494

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3 . Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 173
  • Pracownicy naukowo-dydaktyczni [Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki AGH]. Red. W. P. Kowalski. Kraków 2002, s. 61-62, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1965/66]. Kraków 1967, s. 148
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 28, [foto]

Artykuły

  • Blaschke B.: Historia rodu Blaschke : mgr inż.Stanisław K.Blaschke. Czasopismo Techniczne KTT. Kwartalnik Krakowskiego Towarzystwa Technicznego 2015, nr 162-165 (styczeń - grudzień), s. 16-17, [foto]

Inne


stan na dzień 18.03.2021