Leopolda Nawara: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 3 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Nawara
|family-name=Nawara
|given-name=Leopolda
|given-name=Leopolda
|honorific-prefix=Doc. dr hab.
|image=
|honorific-prefix=Doc. dr
|death_date=17 kwietnia 2017
|death_date=17 kwietnia 2017
|fields=ergonomia, wibroakustyka
|fields=ergonomia, wibroakustyka
|faculty=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
|faculty=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
}}
}}
Doc. dr hab. '''Leopolda Nawara''' (-2017) '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Doc. dr '''Leopolda Nawara''' (-2017)  


Dyscyplina/specjalności:ergonomia, wibroakustyka
Dyscyplina/specjalności:ergonomia, wibroakustyka
Linia 23: Linia 24:
W 1970 roku otrzymała stanowisko docenta i została kierownikiem Zakładu Prawa Pracy i Ochrony Pracy [[Instytut Nauk Społecznych|Instytutu Nauk Społecznych]] AHH. W 1974 roku Zakład zmienił nazwę na Zakład Ergonomii i Ochrony Pracy. Na początku lat 80-tych przestała być kierownikiem.
W 1970 roku otrzymała stanowisko docenta i została kierownikiem Zakładu Prawa Pracy i Ochrony Pracy [[Instytut Nauk Społecznych|Instytutu Nauk Społecznych]] AHH. W 1974 roku Zakład zmienił nazwę na Zakład Ergonomii i Ochrony Pracy. Na początku lat 80-tych przestała być kierownikiem.


W 1981 roku na podstawie rozprawy "Badania przebiegu zjawiska rozprzestrzeniania się płomienia w zawiesinie pyłów palnych w powietrzu" uzyskała stopień doktora habilitowanego.
W 1981 roku na Wydziale Metalurgicznym podstawie rozprawy "Badania przebiegu zjawiska rozprzestrzeniania się płomienia w zawiesinie pyłów palnych w powietrzu" uzyskała stopień doktora habilitowanego, jednakże najprawdopodobniej habilitacja ta nie zyskała zatwierdzenia


W roku akademickim 1986/1987 była docentem w Zakładzie Ergonomii Instytutu Mechaniki i Wibroakustyki [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]].
W roku akademickim 1986/1987 była docentem w Zakładzie Ergonomii Instytutu Mechaniki i Wibroakustyki [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]].
 
 
W 1991 roku po raz ostatni jej nazwisko pojawia się w spisie pracowników AGH.  
W 1991 roku po raz ostatni jej nazwisko pojawia się w spisie pracowników AGH.  
==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Bibliografia publikacji ====


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 58: Linia 55:


[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 22.03.2021</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 11:25, 8 cze 2021

Leopolda Nawara
Nazwisko Nawara
Imię / imiona Leopolda
Tytuły / stanowiska Doc. dr


Data śmierci 17 kwietnia 2017
Dyscyplina/specjalności ergonomia, wibroakustyka
Wydział Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych



Doc. dr Leopolda Nawara (-2017)

Dyscyplina/specjalności:ergonomia, wibroakustyka

Nota biograficzna

Zmarła 17 czerwca 2017 roku. Pochowana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1960 roku rozpoczęła pracę starszego asystenta w Katedrze i Zakładzie Bezpieczeństwa pracy Wydziału Górniczego AGH.

W 1960 roku na podstawie pracy "Zmiana przepuszczalności skał porowatych na skutek przepływu dużych ilości gazu sztucznego" uzyskała doktorat, następnie otrzymała stanowisko adiunkta.

Od 1968 roku pracowała w Zakładzie Ochrony Pracy w Przemyśle Katedry Nauki o Pracy i Ochronie Pracy WG.

W 1970 roku otrzymała stanowisko docenta i została kierownikiem Zakładu Prawa Pracy i Ochrony Pracy Instytutu Nauk Społecznych AHH. W 1974 roku Zakład zmienił nazwę na Zakład Ergonomii i Ochrony Pracy. Na początku lat 80-tych przestała być kierownikiem.

W 1981 roku na Wydziale Metalurgicznym podstawie rozprawy "Badania przebiegu zjawiska rozprzestrzeniania się płomienia w zawiesinie pyłów palnych w powietrzu" uzyskała stopień doktora habilitowanego, jednakże najprawdopodobniej habilitacja ta nie zyskała zatwierdzenia

W roku akademickim 1986/1987 była docentem w Zakładzie Ergonomii Instytutu Mechaniki i Wibroakustyki Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych.

W 1991 roku po raz ostatni jej nazwisko pojawia się w spisie pracowników AGH.

Źródła do biogramu

Książki

  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii 1919-2019. Kraków 2019, s. 84
  • [Skład Osobowy AGH … 1960/61]. Kraków 1960, s. 34
  • [Skład Osobowy AGH … 1961/62]. Kraków 1964, s. 22
  • [Skład Osobowy AGH … 1968/69]. Kraków 1969, s. 42
  • [Skład Osobowy AGH … 1970/71]. Kraków 1971, s. 105
  • [Skład Osobowy AGH … 1971/72]. Kraków 1973, s. 127
  • [Skład Osobowy AGH … 1974/75]. Kraków 1975, s. 118
  • [Skład Osobowy AGH … 1986/87]. Kraków 1986, s. 91, 101
  • [Skład Osobowy AGH … 1991]. Kraków 1991, s. 159

Artykuły

  • Dziennik Polski 2017, nr 97 (27 IV 2017), s. A9 [nekr.]

Inne

  • Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 9.07.2019]. Dostępny w: http://www.rakowice.eu/