Stefan Knapik: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 32: Linia 32:


W latach 60-tych był członkiem Komisji Spraw Bytowych Pracowników i Rady Zakładowej ZNP.  
W latach 60-tych był członkiem Komisji Spraw Bytowych Pracowników i Rady Zakładowej ZNP.  
==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Bibliografia publikacji ====


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 48: Linia 44:
* [Skład Osobowy AGH … 1968/69]. Kraków 1969, s. 104
* [Skład Osobowy AGH … 1968/69]. Kraków 1969, s. 104
* [Skład Osobowy AGH … 1982/83]. Kraków 1983, s. 105, 115
* [Skład Osobowy AGH … 1982/83]. Kraków 1983, s. 105, 115
==== Artykuły ====
*
==== Inne ====
*


{{DEFAULTSORT:Knapik, Stefan}}
{{DEFAULTSORT:Knapik, Stefan}}


[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 08:07, 31 maj 2021

Stefan Knapik
Stefan Knapik.jpg
Nazwisko Knapik
Imię / imiona Stefan
Tytuły / stanowiska Doc. dr inż.
Data urodzenia 11 maja 1932
Miejsce urodzenia Sambor
Data śmierci 25 września 2008
Dyscyplina/specjalności elektromechanika, ergonomia, urządzenia i automatyka w górnictwie
Wydział Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki



Doc. dr inż. Stefan Knapik (1932-2008)

Dyscyplina/specjalności: elektromechanika, ergonomia, urządzenia i automatyka w górnictwie

Nota biograficzna

Urodził się 11 maja 1932 roku w Samborze. Zmarł 25 września 2008 roku.

W 1950 roku ukończył Gimnazjum i Liceum im. J. Matejki w Wieliczce. W latach 1950-1956 studiował na Wydziale Elektromechanicznym, przekształconym w 1952 roku w Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH. W 1954 roku został inżynierem i rozpoczął pracę naukowo-dydaktyczną starszego asystenta w Katedrze i Zakładzie Technologii Mechanicznej Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa. W 1956 roku uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera elektryka i kontynuował pracę w tym samym miejscu.

W 1963 roku na podstawie pracy "Rozwój urządzeń wytwarzających sztuczny dmuch stosowany przy wytopie żelaza" napisanej pod kierunkiem prof. Mieczysława Radwana na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych uzyskał doktorat i został adiunktem.

W roku akademickim 1968/1969 był adiunktem w Międzywydziałowym Instytucie Nauk Społecznych AGH.

W latach 1969-1981 był docentem w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie.

W 1981 roku ponownie rozpoczął pracę w AGH i został kierownikiem Zakładu Ergonomii w Instytucie Mechaniki i Wibroakustyki Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych.

Od 1997 roku na emeryturze.

W latach 60-tych był członkiem Komisji Spraw Bytowych Pracowników i Rady Zakładowej ZNP.

Źródła do biogramu

Książki

  • Duda J.: 141 spotkanie z cyklu "Wieliczka-Wieliczanie" pt. "Związki Wieliczki i Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie w 90. lecie Uczelni (1919-2009)". Wieliczka 2007 (Biblioteczka Wielicka ; z. 86), s. 22
  • Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 73, 215, [foto]
  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 111
  • [Skład Osobowy AGH … 1954/55]. Kraków 1955, s. 218
  • [Skład Osobowy AGH … 1956/57]. Kraków 1957, s. 215
  • [Skład Osobowy AGH … 1968/69]. Kraków 1969, s. 104
  • [Skład Osobowy AGH … 1982/83]. Kraków 1983, s. 105, 115