Jan Deja: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 18 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 6: Linia 6:
|birth_date=28 lipca 1955
|birth_date=28 lipca 1955
|birth_place=Strzelce Opolskie
|birth_place=Strzelce Opolskie
|fields=inżynieria chemiczna, technologia chemiczna, technologia betonów, spoiwa żużlowe
|function=Prodziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki (2020-2024)
|function=Prodziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki (2020-2024)
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|name=Jan Deja
|name=Jan Deja
|image_size=10732
|image_size=10732
}}{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|Rok_od=2020
|Rok_do=2024
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Jan Deja''' (1955–) '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Prof. dr hab. inż. '''Jan Deja''' (1955–)  


Dyscyplina/specjalności: inżynieria chemiczna, technologia chemiczna, technologia betonów, spoiwa żużlowe
Dyscyplina/specjalności: inżynieria chemiczna, technologia chemiczna, technologia betonów, spoiwa żużlowe
Linia 25: Linia 31:
Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w Zakładzie Materiałów Wiążących, Betonów i Kompleksowych Metod Wytwarzania Tlenku Glinu Międzyresortowego Instytutu Materiałów Budowlanych i Ogniotrwałych [[Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki|Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki]] AGH.
Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w Zakładzie Materiałów Wiążących, Betonów i Kompleksowych Metod Wytwarzania Tlenku Glinu Międzyresortowego Instytutu Materiałów Budowlanych i Ogniotrwałych [[Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki|Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki]] AGH.


W 1991 roku na podstawie pracy "Wpływ rozwoju surowców krzemionkowych na proces powstawania krzemianu trójwapniowego" uzyskał stopień doktora, następnie został adiunktem.


W 1991 roku na podstawie pracy "Wpływ rozwoju surowców krzemionkowych na proces powstawania krzemianu trójwapniowego" uzyskał stopień doktora., następnie został adiunktem.
Zasadniczym obszarem działalności od wielu lat pozostaje technologia betonów i spoiw żużlowych. W prowadzonych pracach koncentruje się szczególnie na problematyce trwałości korozyjnej spoiw i betonów.


W 2005 roku na podstawie rozprawy "Trwałość zapraw i betonów żużlowo-alkalicznych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.


Od 2012 roku był kierownikiem Katedry Technologii Materiałów Budowlanych WIMiC.
Bardzo blisko współpracuje z polskim i europejskim przemysłem cementowym.  Od 1992 roku był prezesem Zarządu Spółki z o.o. „Polski Cement”.


Zasadniczym obszarem działalności od wielu lat pozostaje technologia betonów i spoiw żużlowych. W prowadzonych pracach koncentruje się szczególnie na problematyce trwałości korozyjnej spoiw i betonów.
W 2013 roku otrzymał tytuł profesora.


W 2020 roku został prodziekanem WIMiC ds. Współpracy.
W 2020 roku został prodziekanem WIMiC ds. Współpracy.
Linia 38: Linia 45:
Zaangażowany we współpracę badawczą z zagranicznymi ośrodkami naukowymi (m.in. w Holandii, Szwecji, Anglii, Japonii i Australii). Od 1993 r. uczestniczy w realizacji dwóch międzynarodowych programów badawczych finansowanych przez Unię Europejską.
Zaangażowany we współpracę badawczą z zagranicznymi ośrodkami naukowymi (m.in. w Holandii, Szwecji, Anglii, Japonii i Australii). Od 1993 r. uczestniczy w realizacji dwóch międzynarodowych programów badawczych finansowanych przez Unię Europejską.


W 2012 roku został powołany przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad (GDDKiA) na przewodniczącego Zespołu ds. Nowych Ogólnych Specyfikacji Technicznych dla betonu.


Autor około 150 publikacji.
Autor i współautor około 150 publikacji z zakresu technologii materiałów budowlanych. Współautor 15 patentów, z których znaczna część została wdrożona do praktyki przemysłowej.  


Członek Stowarzyszenia Producentów Cementu i Wapna. Członek — założyciel Stowarzyszenia Producentów Betonu Towarowego. Członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, International Society for the Environmental and Technical Implications of Construction with Alternative Materials „ISCOWA”.
Członek Zespołu Ekspertów Ministerstwa Infrastruktury.
 
Bardzo blisko współpracuje z polskim i europejskim przemysłem cementowym. Od 1992 roku związany ze Stowarzyszeniem Producentów Cementu i Wapna, od tego samego roku był prezesem Zarządu Spółki z o.o. „Polski Cement”. Członek — założyciel Stowarzyszenia Producentów Betonu Towarowego. Członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, International Society for the Environmental and Technical Implications of Construction with Alternative Materials „ISCOWA”, Polskiej Akademii Nauk.
 
Od 1998 roku redaktor naczelny kwartalnika „Budownictwo, Technologie, Architektura". Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego cyklicznie organizowanych Konferencji „Dni Betonu" (8 edycji).


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
Nagroda Ministra Budownictwa I stopnia, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
Linia 54: Linia 68:


* Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 145, [foto]
* Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 145, [foto]
Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 190
Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 242
*[Skład Osobowy AGH … 1982/83]. Kraków 1983, s. 80
*[Skład Osobowy AGH … 1982/83]. Kraków 1983, s. 80


Linia 63: Linia 77:
==== Inne ====
==== Inne ====


* Dyrektor Biura Stowarzyszenia Producentów Cementu zabierze głos w dyskusji [online] [przeglądany 27.04.2021]. Dostępny w: https://www.kierunekenergetyka.pl/artykul,71283,dyrektor-biura-stowarzyszenia-producentow-cementu-zabierze-glos-w-dyskusji.html
* Jan Deja – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 27.04.2021]. Dostępny w:  https://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Deja
* Jan Deja – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 27.04.2021]. Dostępny w:  https://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Deja


Linia 69: Linia 84:




'''''<span style="color:red;">stan na dzień 23.04.2021</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 28.04.2021</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 11:19, 12 cze 2021

Jan Deja
Jan Deja.jpg
Nazwisko Deja
Imię / imiona Jan
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 28 lipca 1955
Miejsce urodzenia Strzelce Opolskie


Dyscyplina/specjalności inżynieria chemiczna, technologia chemiczna, technologia betonów, spoiwa żużlowe
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki (2020-2024)
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki



FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki20202024

Prof. dr hab. inż. Jan Deja (1955–)

Dyscyplina/specjalności: inżynieria chemiczna, technologia chemiczna, technologia betonów, spoiwa żużlowe

Nota biograficzna

Urodził się 28 lipca 1955 roku w Strzelcach Opolskich.

W 1975 roku ukończył Technikum Materiałów Wiążących w Opolu.

W 1979 roku ukończył studia na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH.

Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w Zakładzie Materiałów Wiążących, Betonów i Kompleksowych Metod Wytwarzania Tlenku Glinu Międzyresortowego Instytutu Materiałów Budowlanych i Ogniotrwałych Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH.

W 1991 roku na podstawie pracy "Wpływ rozwoju surowców krzemionkowych na proces powstawania krzemianu trójwapniowego" uzyskał stopień doktora, następnie został adiunktem.

Zasadniczym obszarem działalności od wielu lat pozostaje technologia betonów i spoiw żużlowych. W prowadzonych pracach koncentruje się szczególnie na problematyce trwałości korozyjnej spoiw i betonów.

W 2005 roku na podstawie rozprawy "Trwałość zapraw i betonów żużlowo-alkalicznych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

Od 2012 roku był kierownikiem Katedry Technologii Materiałów Budowlanych WIMiC.

W 2013 roku otrzymał tytuł profesora.

W 2020 roku został prodziekanem WIMiC ds. Współpracy.

Zaangażowany we współpracę badawczą z zagranicznymi ośrodkami naukowymi (m.in. w Holandii, Szwecji, Anglii, Japonii i Australii). Od 1993 r. uczestniczy w realizacji dwóch międzynarodowych programów badawczych finansowanych przez Unię Europejską.

W 2012 roku został powołany przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad (GDDKiA) na przewodniczącego Zespołu ds. Nowych Ogólnych Specyfikacji Technicznych dla betonu.

Autor i współautor około 150 publikacji z zakresu technologii materiałów budowlanych. Współautor 15 patentów, z których znaczna część została wdrożona do praktyki przemysłowej.

Członek Zespołu Ekspertów Ministerstwa Infrastruktury.

Bardzo blisko współpracuje z polskim i europejskim przemysłem cementowym. Od 1992 roku związany ze Stowarzyszeniem Producentów Cementu i Wapna, od tego samego roku był prezesem Zarządu Spółki z o.o. „Polski Cement”. Członek — założyciel Stowarzyszenia Producentów Betonu Towarowego. Członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, International Society for the Environmental and Technical Implications of Construction with Alternative Materials „ISCOWA”, Polskiej Akademii Nauk.

Od 1998 roku redaktor naczelny kwartalnika „Budownictwo, Technologie, Architektura". Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego cyklicznie organizowanych Konferencji „Dni Betonu" (8 edycji).

Odznaczenia i nagrody

Nagroda Ministra Budownictwa I stopnia, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/deja-jan-02413

Źródła do biogramu

Książki

  • Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 145, [foto]
  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 242
  • [Skład Osobowy AGH … 1982/83]. Kraków 1983, s. 80

Artykuły

  • Dziekani i prodziekani na kadencję 2020-2024. Vivat Akademia 2020, nr 22, s. 3

Inne


stan na dzień 28.04.2021