Anna Przybyłek-Boraczyńska: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 13: Linia 13:
|image_size=15194
|image_size=15194
}}
}}
Dr inż. '''Anna Przybyłek-Boraczyńska''' (1930–)  
Dr inż. '''Anna Przybyłek-Boraczyńska''' (1929–)  


Dyscyplina/specjalności: organizacja i zarządzanie, technologia chemiczna, ekonomika przedsiębiorstwa i przemysłu, organizacja pracy, organizacja produkcji, zarządzanie w przedsiębiorstwie, programowanie rozwoju przemysłu
Dyscyplina/specjalności: organizacja i zarządzanie, technologia chemiczna, ekonomika przedsiębiorstwa i przemysłu, organizacja pracy, organizacja produkcji, zarządzanie w przedsiębiorstwie, programowanie rozwoju przemysłu
Linia 19: Linia 19:
== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodziła się 30 czerwca 1930 roku w Krakowie.
Urodziła się 30 czerwca 1930 roku w Kraków.


W 1950 roku ukończyła Liceum Ogólnokształcące im. Jana Długosza w Nowym Sączu.
W 1950 roku ukończyła Liceum Ogólnokształcące im. Jana Długosza w Nowym Sączu.


W 1954 roku po uzyskaniu dyplomu inżyniera na Wydziale Ceramicznym AGH i następnie  podjęła pracę asystenta w Zakładzie i Katedrze Ekonomiki i Organizacji Hutnictwa [[Wydział Ceramiczny|Wydziału Ceramicznego]] AGH.  
W 1954 roku po uzyskaniu dyplomu inżyniera na Wydziale Ceramicznym AGH podjęła pracę asystenta w Zakładzie i Katedrze Ekonomiki i Organizacji Hutnictwa [[Wydział Ceramiczny|Wydziału Ceramicznego]] AGH.  


W 1956 roku ukończyła studia na Wydziale Ceramicznym AGH.
W 1956 roku ukończyła studia na Wydziale Ceramicznym AGH.
Linia 29: Linia 29:
W 1965 roku na podstawie pracy "Techniczne normy pracy jako pochodna określenia mocy produkcyjnej urządzeń w przemyśle ceramiki budowlanej na przykładzie pieca tunelowego" uzyskała doktorat.
W 1965 roku na podstawie pracy "Techniczne normy pracy jako pochodna określenia mocy produkcyjnej urządzeń w przemyśle ceramiki budowlanej na przykładzie pieca tunelowego" uzyskała doktorat.


W 1968 roku została docentem
W 1968 roku została docentem.


W latach 1969-1991 była kierownikiem Zakładu Ekonomiki i Organizacji Produkcji, w latach 1969-1970 w strukturach Instytutu Technologii Materiałów Budowlanych i Ceramiki Wydziału Ceramicznego, a od 1971 roku w Międzyresortowego Instytut Materiałów Budowlanych i Ogniotrwałych WIMiC.
W latach 1969–1991 była kierownikiem Zakładu Ekonomiki i Organizacji Produkcji, w latach 1969–1970 w strukturach Instytutu Technologii Materiałów Budowlanych i Ceramiki Wydziału Ceramicznego, a od 1971 roku w Międzyresortowym Instytucie Materiałów Budowlanych i Ogniotrwałych WIMiC.


W latach 1974-1982 zastępca dyrektora Międzyresortowego Instytutu Materiałów Budowlanych i Ogniotrwałych.
W latach 1974–1982 zastępca dyrektora Międzyresortowego Instytutu Materiałów Budowlanych i Ogniotrwałych.


W latach 1987-1990 była prodziekanem Wydziału.
W latach 1987–1990 prodziekan Wydziału.


Przez cały okres pracy zawodowej prowadziła szeroką działalność popularyzatorską w Polskiej Akademii Nauk — przez 2 kadencje, do 1991 r. była wiceprzewodniczącą Komisji Nauk Organizacji i Zarządzania Oddziału PAN w Krakowie oraz członkiem Komitetu Nauk Organizacji i Zarządzania PAN w Warszawie. Członek licznych towarzystw naukowych. Od 1988 r. prezes Zarządu Głównego Towarzystwa Chorób Kości i Stawów, którego jest współzałożycielem.
Przez cały okres pracy zawodowej prowadziła szeroką działalność popularyzatorską w Polskiej Akademii Nauk — przez 2 kadencje, do 1991 roku, była wiceprzewodniczącą Komisji Nauk Organizacji i Zarządzania Oddziału PAN w Krakowie oraz członkiem Komitetu Nauk Organizacji i Zarządzania PAN w Warszawie. Członek licznych towarzystw naukowych. Od 1988 roku prezes Zarządu Głównego Towarzystwa Chorób Kości i Stawów, którego była współzałożycielem.


Autorka i współautorka około prac naukowo-badawczych, w tym 15 wdrożonych w przemyśle materiałów budowlanych, około 30 ekspertyz dla przemysłu, 55 prac studialnych i artykułów i 2 skryptów. Promotor 5 doktoratów oraz ponad 300 prac magisterskich.
Autorka i współautorka około 60 prac naukowo-badawczych, w tym 15 wdrożonych w przemyśle materiałów budowlanych, około 30 ekspertyz dla przemysłu, 55 prac studialnych i artykułów oraz 2 skryptów. Promotor 5 doktoratów oraz ponad 300 prac magisterskich.


Wygłosiła 32 referaty na konferencyjnych krajowych i międzynarodowych.
Wygłosiła 32 referaty na konferencjach krajowych i międzynarodowych.


W 1991 roku przeszła na emeryturę.
W 1991 roku przeszła na emeryturę.
Linia 49: Linia 49:
Członek Komitetu Nauk Organizacji i Zarządzania PAN, Komitetu Doskonalenia Kadr Technicznych NOT, TNOiK, SITPMB.
Członek Komitetu Nauk Organizacji i Zarządzania PAN, Komitetu Doskonalenia Kadr Technicznych NOT, TNOiK, SITPMB.


Była członkiem licznych Rad Naukowych Ośrodków Badawczo-Rozwojowych, redakcji "Ceramika Budowlana". Rzeczoznawca NOT i TNOiK w specjalności organizacji zarządzania w przemyśle materiałów budowlanych.
Była członkiem licznych Rad Naukowych Ośrodków Badawczo-Rozwojowych. Członek redakcji czasopisma "Ceramika Budowlana". Rzeczoznawca NOT i TNOiK w specjalności organizacji zarządzania w przemyśle materiałów budowlanych.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], Złota Odznaka Honorowa NOT, Złota Odznaka Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa, Złota Odznaka "Zasłużony dla Budownictwa i i Przemysłu Materiałów Budowlanych",  Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego, Nauki i Techniki, Nagroda Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych. Honorowy Prezes Towarzystwa Zwalczania Chorób Kości i Stawów
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], Złota Odznaka Honorowa NOT, Złota Odznaka Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa, Złota Odznaka "Zasłużony dla Budownictwa i i Przemysłu Materiałów Budowlanych",  Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego, Nauki i Techniki, Nagroda Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, Honorowy Prezes Towarzystwa Zwalczania Chorób Kości i Stawów


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 60: Linia 60:


* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 212
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 212
* Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków : 1999, s. 115, [foto]
* Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 115, [foto]
* [Skład Osobowy AGH … 1955/56]. Kraków 1956, s. 155
* [Skład Osobowy AGH … 1955/56]. Kraków 1956, s. 155
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 290, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 290, [foto]
Linia 67: Linia 67:


* ANNA PRZYBYŁEK-BORACZYŃSKA Pomagając sobie ... [online] [przeglądany 26.05.2021]. Dostępny w: https://glosseniora.pl/wp-content/uploads/46_OGS.pdf
* ANNA PRZYBYŁEK-BORACZYŃSKA Pomagając sobie ... [online] [przeglądany 26.05.2021]. Dostępny w: https://glosseniora.pl/wp-content/uploads/46_OGS.pdf
* Informacja od p. Anny Przybyłek-Boraczyńskiej [inf. z dnia 20.07.2021]


{{DEFAULTSORT:Przybyłek-Boraczyńska, Anna }}
{{DEFAULTSORT:Przybyłek-Boraczyńska, Anna }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]


'''''<span style="color:red;">stan na dzień 28.05.2021</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 20.07.2021</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 13:22, 22 lip 2021

Anna Przybyłek-Boraczyńska
Anna Przybylek-Boraczynska.jpg
Nazwisko Przybyłek-Boraczyńska
Imię / imiona Anna
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 30 czerwca 1930
Miejsce urodzenia Kraków


Dyscyplina/specjalności organizacja i zarządzanie, technologia chemiczna, ekonomika przedsiębiorstwa i przemysłu, organizacja pracy, organizacja produkcji, zarządzanie w przedsiębiorstwie, programowanie rozwoju przemysłu
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki (1987-1990)
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Dr inż. Anna Przybyłek-Boraczyńska (1929–)

Dyscyplina/specjalności: organizacja i zarządzanie, technologia chemiczna, ekonomika przedsiębiorstwa i przemysłu, organizacja pracy, organizacja produkcji, zarządzanie w przedsiębiorstwie, programowanie rozwoju przemysłu

Nota biograficzna

Urodziła się 30 czerwca 1930 roku w Kraków.

W 1950 roku ukończyła Liceum Ogólnokształcące im. Jana Długosza w Nowym Sączu.

W 1954 roku po uzyskaniu dyplomu inżyniera na Wydziale Ceramicznym AGH podjęła pracę asystenta w Zakładzie i Katedrze Ekonomiki i Organizacji Hutnictwa Wydziału Ceramicznego AGH.

W 1956 roku ukończyła studia na Wydziale Ceramicznym AGH.

W 1965 roku na podstawie pracy "Techniczne normy pracy jako pochodna określenia mocy produkcyjnej urządzeń w przemyśle ceramiki budowlanej na przykładzie pieca tunelowego" uzyskała doktorat.

W 1968 roku została docentem.

W latach 1969–1991 była kierownikiem Zakładu Ekonomiki i Organizacji Produkcji, w latach 1969–1970 w strukturach Instytutu Technologii Materiałów Budowlanych i Ceramiki Wydziału Ceramicznego, a od 1971 roku w Międzyresortowym Instytucie Materiałów Budowlanych i Ogniotrwałych WIMiC.

W latach 1974–1982 zastępca dyrektora Międzyresortowego Instytutu Materiałów Budowlanych i Ogniotrwałych.

W latach 1987–1990 prodziekan Wydziału.

Przez cały okres pracy zawodowej prowadziła szeroką działalność popularyzatorską w Polskiej Akademii Nauk — przez 2 kadencje, do 1991 roku, była wiceprzewodniczącą Komisji Nauk Organizacji i Zarządzania Oddziału PAN w Krakowie oraz członkiem Komitetu Nauk Organizacji i Zarządzania PAN w Warszawie. Członek licznych towarzystw naukowych. Od 1988 roku prezes Zarządu Głównego Towarzystwa Chorób Kości i Stawów, którego była współzałożycielem.

Autorka i współautorka około 60 prac naukowo-badawczych, w tym 15 wdrożonych w przemyśle materiałów budowlanych, około 30 ekspertyz dla przemysłu, 55 prac studialnych i artykułów oraz 2 skryptów. Promotor 5 doktoratów oraz ponad 300 prac magisterskich.

Wygłosiła 32 referaty na konferencjach krajowych i międzynarodowych.

W 1991 roku przeszła na emeryturę.

W 1992 roku została dyrektorem Ośrodka Doskonalenia Kadr Technicznych ZG SITPMB.

Członek Komitetu Nauk Organizacji i Zarządzania PAN, Komitetu Doskonalenia Kadr Technicznych NOT, TNOiK, SITPMB.

Była członkiem licznych Rad Naukowych Ośrodków Badawczo-Rozwojowych. Członek redakcji czasopisma "Ceramika Budowlana". Rzeczoznawca NOT i TNOiK w specjalności organizacji zarządzania w przemyśle materiałów budowlanych.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złota Odznaka Honorowa NOT, Złota Odznaka Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa, Złota Odznaka "Zasłużony dla Budownictwa i i Przemysłu Materiałów Budowlanych", Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego, Nauki i Techniki, Nagroda Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, Honorowy Prezes Towarzystwa Zwalczania Chorób Kości i Stawów

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 212
  • Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 115, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1955/56]. Kraków 1956, s. 155
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 290, [foto]

Inne

stan na dzień 20.07.2021