Wacław Lesiecki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 37 wersji utworzonych przez 7 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Wacław Lesiecki
|family-name=Lesiecki
| image = Waclaw_Lesiecki.jpg
|given-name=Wacław
| family-name = Lesiecki
|honorific-prefix=Prof. zw. mgr inż.
| given-name = Wacław
|image=Waclaw_Lesiecki.jpg
| additional-name =
|birth_date=16 marca 1905
| honorific-prefix = Prof. zw. mgr inż.
|birth_place=Poryck
| honorific-suffix =
|death_date=1 marca 1962
| native_name =
|fields=maszyny górnicze
| native_name_lang =
|function=Dziekan Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa AGH (1953–1956)
| image = Waclaw_Lesiecki.jpg
|faculty=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
| image_size = 10721
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 10-lecia Polski Ludowej
| alt =
|name=Wacław Lesiecki
| caption =
|image_size=10721
| birth_date = 1905
}}{{Funkcja
| birth_place =  
|Stanowisko=Dziekan
| death_date = 1962
|Jednostka=Wydział Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa
| death_place =
|Rok_od=1953
| resting_place =
|Rok_do=1956
| resting_place_coordinates =
| other_names =
| residence =
| citizenship =
| nationality =
| fields = maszyny górnicze
| function = Dziekan Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa (1953–1956)
| workplaces =
| alma_mater =
| thesis_title =
| thesis_url =
| thesis_year =
| doctoral_advisor =
| academic_advisors =
| doctoral_students =
| notable_students =
| known_for =
| author_abbrev_bot =
| author_abbrev_zoo =
| influences =
| influenced =  
| awards = Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Medal Dziesięciolecia PL
| signature =  
| signature_alt =  
| website =  
| footnotes =  
| spouse =  
| children =  
}}
}}
Prof. zw. mgr inż. '''Wacław Lesiecki''' (1905–1962)
Prof. zw. mgr inż. '''Wacław Lesiecki''' (1905–1962)


Specjalność: maszyny górnicze
Dyscyplina/specjalności: maszyny górnicze


Urodził się 16 marca 1905 roku w Porycku na Wołyniu. Zmarł 1 marca 1962 r., pochowany w Krakowie na cmentarzu Rakowickim. Studiował na Wydziale Górniczym AG. W trakcie studiów pracował jako asystent w Zakładzie Górnictwa I. W 1938 r. ukończył studia i wyjechał na Wołyń. Początkowo pracował w kamieniołomach następnie w różnych przedsiębiorstwach budowlanych i wydobywczych. W 1945 r. powrócił do Krakowa i podjął pracę w macierzystym Zakładzie Górnictwa I w stopniu adiunkta, równocześnie prowadził wykłady z maszyn do urabiania skał. Współpracował przy odbudowie i organizacji AGH. W 1947 r. habilitował się na Wydziale Górniczym AG, uzyskując tytuł docenta maszyn górniczych i eksploatacji kamieniołomów. W 1947 r. otrzymał nominację na zast. profesora i kierownika Zakładu Maszyn Górniczych. Początkowo prowadził wykłady z maszyn górniczych dla Wydz. Górniczego i Geologiczno-Mierniczego oraz transportu dla Wydz. Elektro-Mechanicznego. W 1949 r. został prof. kontraktowym w Zakładzie i Katedrze Maszyn Górniczych. W 1953 r. przeniósł się jako Kierownik Katedry Maszyn i Urządzeń Górniczych na Wydz. Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa. W 1954 r. otrzymał nominację na prof. nadzw., a w 1959 r. prof. zw. W latach 1960–1961 pełnił obowiązki opiekuna Katedry Historii Techniki i Nauk Technicznych AGH.
== Nota biograficzna ==


Opublikował wiele prac związanych z mechanizacją górnictwa i maszynami górniczymi. Wygłosił wiele odczytów na zjazdach, konferencjach i naradach. Miał poważne osiągniecia w dziedzinie konstrukcji maszyn górniczych. Wniósł wielki wkład w utworzenie laboratorium dydaktyczno-naukowego dla maszyn górniczych AGH.
Urodził się 16 marca 1905 roku w Porycku na Wołyniu. Zmarł 1 marca 1962 roku, pochowany w Krakowie na Cmentarzu Rakowickim.


Po śmierci profesora Lesieckiego Jego Imieniem nazwano pawilon B-2, w którego hallu wmurowano tablicę pamiątkową.
W 1927 roku rozpoczął studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej, które kilkakrotnie przerywał podejmując pracę zarobkową. Będąc studentem IV roku, od 15 października 1934 roku został zatrudniony jako asystent w Zakładzie Górnictwa I, prowadzonym przez prof. Witolda Budryka.
W styczniu 1938 roku, na podstawie pracy dyplomowej napisanej u prof. Budryka, uzyskał stopień inżyniera górniczego. W kwietniu 1938 roku wyjechał na Wołyń i zatrudnił się w kamieniołomie granitu w Klesowie, należącym do Związku Powiatów Śląskich. Tam zastała Go II wojna światowa, a tereny te zostały zajęte przez ZSRR. Od kwietnia 1940 roku na polecenie władz objął kierownictwo laboratorium terenowego oraz na obszarze Wołynia prowadził prace poszukiwawcze złóż węgla kamiennego, brunatnego i glin do produkcji cementu. 20 stycznia 1941 roku objął stanowisko zastępcy kierownika kopalni w Krzemieńcu. Na polecenie Ministerstwa Przemysłu Węglowego miał z początkiem roku szkolnego 1942/43 udać się na kurs aspirantów naukowych do Moskiewskiego Instytutu Górniczego. Wybuch wojny radziecko-niemieckiej uniemożliwił realizację tych planów. Chcąc uniknąć wyjazdu na przymusowe roboty na terenie Niemiec, podjął pracę w firmie budowlano-drogowej H. Köhler w Krzemieńcu. Od sierpnia 1941 roku do stycznia 1944 roku zatrudniany był jako pracownik fizyczny. W lutym 1944 roku, po wyzwoleniu Wołynia przez wojska radzieckie, został zatrudniony jako kierownik techniczny kamieniołomu i cementowni w Zdołbunowie.  


Źródło:
W grudniu 1944 roku powrócił do Polski i zgłosił się do dyspozycji PKWN, został przydzielony do grup operacyjnych.  
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1965. Kraków 1965. S. 122–126, portr.
* Vivat Akademia : periodyk Akademii Górniczo-Hutniczej dla Absolwentów AGH 2008 nr 1. s. 21–22
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 15. Warszawa 2004. S. 77–79


W 1945 roku powrócił do Krakowa i podjął pracę w macierzystym Zakładzie Górnictwa I [[ Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] w stopniu adiunkta, równocześnie prowadził wykłady z maszyn do urabiania skał. Współpracował przy odbudowie i organizacji AG. W 1947 roku habilitował się na Wydziale Górniczym AG, uzyskując tytuł docenta maszyn górniczych i eksploatacji kamieniołomów. W 1947 roku otrzymał nominację na zastępce profesora i kierownika Zakładu Maszyn Górniczych. Początkowo prowadził wykłady z maszyn górniczych dla Wydziału Górniczego i Geologiczno-Mierniczego oraz transportu dla Wydz. Elektro-Mechanicznego. W 1949 roku został prof. kontraktowym w Zakładzie i Katedrze Maszyn Górniczych na Wydziale Górniczym. W 1953 roku przeniósł się jako Kierownik Katedry Maszyn i Urządzeń Górniczych początkowo na [[Wydział Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziale Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa]], a później na [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych]]. Dziekan Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa  AGH (1953–1956)  W 1954 roku otrzymał nominację na prof. nadzw., a w 1959 roku prof. zw. W latach 1960–1961 pełnił obowiązki opiekuna Katedry Historii Techniki i Nauk Technicznych AGH. Był też aktywnym członkiem Stowarzyszenia Wychowanków AGH. Wniósł wielki wkład w utworzenie laboratorium dydaktyczno-naukowego dla maszyn górniczych AGH.
Opublikował wiele prac związanych z mechanizacją górnictwa i maszynami górniczymi -
14 opracowań naukowych, 1 skrypt, 17 artykułów fachowych, 22 podręczniki, 4 komunikaty i 4 patenty.
W 1962 roku prof. Wacława Lesieckiego uhonorowano tablicą pamiątkową wmurowaną na parterze pawilonu B-2. Ponadto Senat AGH na posiedzeniu 27 czerwca 1985 roku zaaprobował wniosek Rady Wydziału, by pawilonowi B-2 nadać imię prof. Wacława Lesieckiego.
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal 10-lecia Polski Ludowej]]. Posiadał Stopień Generalnego Dyrektora Górniczego trzeciego stopnia.
== Źródła do biogramu ==
====Książki====
* Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 47,90-91, 207, 216, foto]
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 102
* Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 82
* Materiały konferencji: Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, Kraków, czerwiec 2002 [AGH]. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 224, [foto]
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. [Z. 1]. Oprac. H. Sieński. Kraków 2018, s. 55-56, [foto]
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 15. Red. J. Piłatowicz. Warszawa 2004, s. 77-79, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 196, [foto]
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 624 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 122-127, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo- Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)
====Artykuły====
* Bęben A.: Profesor Wacław Lesiecki (1905-1962). ''Surowce i Maszyny Budowlane'' 2012, [nr] 3, s. 74-76, [foto]
* Bęben A.: Profesor Wacław Lesiecki (1905-1962) : organizator i animator kształcenia w zakresie górnictwa odkrywkowego skalnego. ''Vivat Akademia : AGH'' 2012, nr 9, s. 49-51, [foto]
* Bęben A.: Sylwetka Profesora Wacława Lesieckiego (1905-1962). ''Vivat Akademia : AGH'' 2008, nr 1, s. 21-22
* ''Biuletyn Rektora'' [''AGH''] 1986 styczeń, luty, s. 5
* Nekrolog prof. mgr. inż. Wacława Lesieckiego. ''Przegląd Górniczy'' 1962, nr 4, s. 249
* "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników. ''Przegląd Górniczy'' 1986, T. 42, nr 11-12, s. 396
*[[Media:Tablice - Waclaw Lesiecki. Biuletyn AGH nr 88.pdf|Sieński H.: Profesor Wacław Lesiecki : tablice - pamięć wiecznie żywa - część 22. ''Biuletyn AGH'' 2015, nr 88, s. 24-26, [foto]]]


{{DEFAULTSORT:Lesiecki, Wacław }}
{{DEFAULTSORT:Lesiecki, Wacław }}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 08:53, 17 mar 2021

Wacław Lesiecki
Waclaw Lesiecki.jpg
Nazwisko Lesiecki
Imię / imiona Wacław
Tytuły / stanowiska Prof. zw. mgr inż.
Data urodzenia 16 marca 1905
Miejsce urodzenia Poryck
Data śmierci 1 marca 1962
Dyscyplina/specjalności maszyny górnicze
Pełnione funkcje Dziekan Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa AGH (1953–1956)
Wydział Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 10-lecia Polski Ludowej
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa19531956

Prof. zw. mgr inż. Wacław Lesiecki (1905–1962)

Dyscyplina/specjalności: maszyny górnicze

Nota biograficzna

Urodził się 16 marca 1905 roku w Porycku na Wołyniu. Zmarł 1 marca 1962 roku, pochowany w Krakowie na Cmentarzu Rakowickim.

W 1927 roku rozpoczął studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej, które kilkakrotnie przerywał podejmując pracę zarobkową. Będąc studentem IV roku, od 15 października 1934 roku został zatrudniony jako asystent w Zakładzie Górnictwa I, prowadzonym przez prof. Witolda Budryka. W styczniu 1938 roku, na podstawie pracy dyplomowej napisanej u prof. Budryka, uzyskał stopień inżyniera górniczego. W kwietniu 1938 roku wyjechał na Wołyń i zatrudnił się w kamieniołomie granitu w Klesowie, należącym do Związku Powiatów Śląskich. Tam zastała Go II wojna światowa, a tereny te zostały zajęte przez ZSRR. Od kwietnia 1940 roku na polecenie władz objął kierownictwo laboratorium terenowego oraz na obszarze Wołynia prowadził prace poszukiwawcze złóż węgla kamiennego, brunatnego i glin do produkcji cementu. 20 stycznia 1941 roku objął stanowisko zastępcy kierownika kopalni w Krzemieńcu. Na polecenie Ministerstwa Przemysłu Węglowego miał z początkiem roku szkolnego 1942/43 udać się na kurs aspirantów naukowych do Moskiewskiego Instytutu Górniczego. Wybuch wojny radziecko-niemieckiej uniemożliwił realizację tych planów. Chcąc uniknąć wyjazdu na przymusowe roboty na terenie Niemiec, podjął pracę w firmie budowlano-drogowej H. Köhler w Krzemieńcu. Od sierpnia 1941 roku do stycznia 1944 roku zatrudniany był jako pracownik fizyczny. W lutym 1944 roku, po wyzwoleniu Wołynia przez wojska radzieckie, został zatrudniony jako kierownik techniczny kamieniołomu i cementowni w Zdołbunowie.

W grudniu 1944 roku powrócił do Polski i zgłosił się do dyspozycji PKWN, został przydzielony do grup operacyjnych.

W 1945 roku powrócił do Krakowa i podjął pracę w macierzystym Zakładzie Górnictwa I Wydziału Górniczego w stopniu adiunkta, równocześnie prowadził wykłady z maszyn do urabiania skał. Współpracował przy odbudowie i organizacji AG. W 1947 roku habilitował się na Wydziale Górniczym AG, uzyskując tytuł docenta maszyn górniczych i eksploatacji kamieniołomów. W 1947 roku otrzymał nominację na zastępce profesora i kierownika Zakładu Maszyn Górniczych. Początkowo prowadził wykłady z maszyn górniczych dla Wydziału Górniczego i Geologiczno-Mierniczego oraz transportu dla Wydz. Elektro-Mechanicznego. W 1949 roku został prof. kontraktowym w Zakładzie i Katedrze Maszyn Górniczych na Wydziale Górniczym. W 1953 roku przeniósł się jako Kierownik Katedry Maszyn i Urządzeń Górniczych początkowo na Wydziale Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa, a później na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych. Dziekan Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa AGH (1953–1956) W 1954 roku otrzymał nominację na prof. nadzw., a w 1959 roku prof. zw. W latach 1960–1961 pełnił obowiązki opiekuna Katedry Historii Techniki i Nauk Technicznych AGH. Był też aktywnym członkiem Stowarzyszenia Wychowanków AGH. Wniósł wielki wkład w utworzenie laboratorium dydaktyczno-naukowego dla maszyn górniczych AGH.

Opublikował wiele prac związanych z mechanizacją górnictwa i maszynami górniczymi - 14 opracowań naukowych, 1 skrypt, 17 artykułów fachowych, 22 podręczniki, 4 komunikaty i 4 patenty.

W 1962 roku prof. Wacława Lesieckiego uhonorowano tablicą pamiątkową wmurowaną na parterze pawilonu B-2. Ponadto Senat AGH na posiedzeniu 27 czerwca 1985 roku zaaprobował wniosek Rady Wydziału, by pawilonowi B-2 nadać imię prof. Wacława Lesieckiego.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal 10-lecia Polski Ludowej. Posiadał Stopień Generalnego Dyrektora Górniczego trzeciego stopnia.

Źródła do biogramu

Książki

  • Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 47,90-91, 207, 216, foto]
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 102
  • Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1969, s. 82
  • Materiały konferencji: Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, Kraków, czerwiec 2002 [AGH]. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 224, [foto]
  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. [Z. 1]. Oprac. H. Sieński. Kraków 2018, s. 55-56, [foto]
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 15. Red. J. Piłatowicz. Warszawa 2004, s. 77-79, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 196, [foto]
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 624 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 122-127, [foto] (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo- Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

  • Bęben A.: Profesor Wacław Lesiecki (1905-1962). Surowce i Maszyny Budowlane 2012, [nr] 3, s. 74-76, [foto]
  • Bęben A.: Profesor Wacław Lesiecki (1905-1962) : organizator i animator kształcenia w zakresie górnictwa odkrywkowego skalnego. Vivat Akademia : AGH 2012, nr 9, s. 49-51, [foto]
  • Bęben A.: Sylwetka Profesora Wacława Lesieckiego (1905-1962). Vivat Akademia : AGH 2008, nr 1, s. 21-22
  • Biuletyn Rektora [AGH] 1986 styczeń, luty, s. 5
  • Nekrolog prof. mgr. inż. Wacława Lesieckiego. Przegląd Górniczy 1962, nr 4, s. 249
  • "Salamandra" - pamięci Kolegów Górników. Przegląd Górniczy 1986, T. 42, nr 11-12, s. 396
  • Sieński H.: Profesor Wacław Lesiecki : tablice - pamięć wiecznie żywa - część 22. Biuletyn AGH 2015, nr 88, s. 24-26, [foto]
Źródło: „http://historiatest.cri.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Wacław_Lesiecki&oldid=62178”