Jan Wasylak: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 6: Linia 6:
|birth_date=22 października 1946
|birth_date=22 października 1946
|birth_place=Bratkówka
|birth_place=Bratkówka
|fields=technologia chemiczna (technologia szkła)
|fields=technologia chemiczna, technologia szkła, technologia szkła i powłok amorficznych
|function=Kierownik Katedry Technologii Szkła i Powłok Amorficznych od 2001 r.
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|awards=Rektora AGH, Złoty Krzyż Zasługi, odznaczenia regionalne.
|awards=Złoty Krzyż Zasługi
|name=Jan Wasylak
|name=Jan Wasylak
|image_size=11494
|image_size=11494
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Jan Wasylak''' (1946–) '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Prof. dr hab. inż. '''Jan Wasylak''' (1946–)  


 
Dyscyplina/specjalności: technologia chemiczna, technologia szkła, technologia szkła i powłok amorficznych
Dyscyplina/specjalności: technologia chemiczna (technologia szkła)


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Linia 22: Linia 20:
Urodził się 22 października 1946 roku w Bratkówce.
Urodził się 22 października 1946 roku w Bratkówce.


W 1967 roku ukończył Technikum Przemysłu Szklarskiego w Krośnie.


W 1972 r. ukończył studia na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej. Doktor Leningradzkiego Instytutu Technologicznego (1977), doktor habilitowany AGH (1986), profesor (1995).
W 1972 roku ukończył Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH.


Od 1972 r. pracownik Katedry Szkła i Emalii (obecnie Katedry Technologii Szkła i Powłok Amorficznych) Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH. Profesor Katedry od 1993 r., profesor zwyczajny 2000–, kierownik Katedry 2001–.
W 1972 roku rozpoczął pracę na [[Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki|Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki]]  AGH.


Staże: Technische Univ., Clausthal, RFN w 1984 r., Univ. Erlangen — Nürnberg, RFN w 1985 r., Monash Univ., Melbourne, Australia w 1991 r. (wykłady).
W 1977 roku w Leningradzkim Instytucie Technologicznym uzyskał doktorat.
 
W 1986 roku na podstawie rozprawy "Struktura i właściwości bezalkalicznych szkieł fosforanowych" uzyskał tytuł doktora habilitowanego.
 
W 1995 roku uzyskał tytuł profesora nauk technicznych.
 
Był kierownikiem Katedry Technologii Szkła i Powłok Amorficznych.
 
Odbył kilka staży naukowych: w 1984 roku Technische Universität Clausthal, RFN, w 1985 roku University Erlangen-Nürnberg, RFN i w 1991 roku w Monash University Melbourne (wykłady).


Podstawowy kierunek jego badań naukowych dotyczy technologii szkieł specjalnych, ich właściwości i struktury; opracowanie technologii szkieł fosforanowych z metalami ziem alkalicznych — zastosowanie w przemyśle optycznym i technice światłowodowej; opracowanie technologii szkieł fluorkowych — zastosowanie w technice światłowodowej i optyce; opracowanie technologii szkieł chalkogenidkowych — badania strukturalne i aplikacyjne. Prowadzi również badania dotyczące: technologii syntezy szkieł fluorocyrkonowych, ich struktury, właściwości absorpcyjnych i luminescencyjnych pierwiastków ziem rzadkich w tych szkłach; stanu szklistego, struktury szkieł i właściwości nieliniowych szkieł ołowiowo-galowo-bizmutowych.
Podstawowy kierunek jego badań naukowych dotyczy technologii szkieł specjalnych, ich właściwości i struktury; opracowanie technologii szkieł fosforanowych z metalami ziem alkalicznych — zastosowanie w przemyśle optycznym i technice światłowodowej; opracowanie technologii szkieł fluorkowych — zastosowanie w technice światłowodowej i optyce; opracowanie technologii szkieł chalkogenidkowych — badania strukturalne i aplikacyjne. Prowadzi również badania dotyczące: technologii syntezy szkieł fluorocyrkonowych, ich struktury, właściwości absorpcyjnych i luminescencyjnych pierwiastków ziem rzadkich w tych szkłach; stanu szklistego, struktury szkieł i właściwości nieliniowych szkieł ołowiowo-galowo-bizmutowych.


Członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, Polskiego Komitetu Optoelektroniki, The International Society for Optical Engineering; wiceprzewodniczący Rady Programowej czasopisma „Szkło i Ceramika”.
Autor około 160 publikacji, w tym 2 książek i 8 patentów. Autor i współautor kilkunastu prac badawczo-wdrożeniowych i kilkudziesięciu ekspertyz.  


Autor ponad 100 publikacji, w tym 2 książek, 7 patentów, autor i współautor kilkunastu prac badawczo-wdrożeniowych i kilkudziesięciu ekspertyz. Promotor prac doktorskich.
Promotor 12 prac doktorskich.


Członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, Polskiego Komitetu Optoelektroniki, The International Society for Optical Engineering, Komisji Nauk Ceramicznych PAN, Naczelnej Organizacji Technicznej.
Był wiceprzewodniczącym Rady Programowej czasopisma „Szkło i Ceramika”.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Złoty Krzyż Zasługi]]


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
https://bpp.agh.edu.pl/autor/wasylak-jan-03589


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 44: Linia 58:
==== Książki ====
==== Książki ====


* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 230
* Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 140, [foto]
* Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 140, [foto]
    [Skład Osobowy AGH … 1978/79]. Kraków 1979, s. 56
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 387
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 387
 
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 597,
 
 
 
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 597 ??????
 
 
==== Artykuły ====
 
*


==== Inne ====
==== Inne ====


*
* Prof. dr hab. inż. Jan Wasylak - System Wspomagania Wyboru ...  [online] [przeglądany 24.11.2021]. Dostępny w: https://recenzenci.opi.org.pl/sssr-web/site/people-details?personId=a4d759a990dbad57
 
 


{{DEFAULTSORT:Wasylak, Jan }}
{{DEFAULTSORT:Wasylak, Jan }}

Aktualna wersja na dzień 06:44, 30 sie 2022

Jan Wasylak
Jan Wasylak.jpg
Nazwisko Wasylak
Imię / imiona Jan
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 22 października 1946
Miejsce urodzenia Bratkówka


Dyscyplina/specjalności technologia chemiczna, technologia szkła, technologia szkła i powłok amorficznych
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi

Prof. dr hab. inż. Jan Wasylak (1946–)

Dyscyplina/specjalności: technologia chemiczna, technologia szkła, technologia szkła i powłok amorficznych

Nota biograficzna

Urodził się 22 października 1946 roku w Bratkówce.

W 1967 roku ukończył Technikum Przemysłu Szklarskiego w Krośnie.

W 1972 roku ukończył Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH.

W 1972 roku rozpoczął pracę na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH.

W 1977 roku w Leningradzkim Instytucie Technologicznym uzyskał doktorat.

W 1986 roku na podstawie rozprawy "Struktura i właściwości bezalkalicznych szkieł fosforanowych" uzyskał tytuł doktora habilitowanego.

W 1995 roku uzyskał tytuł profesora nauk technicznych.

Był kierownikiem Katedry Technologii Szkła i Powłok Amorficznych.

Odbył kilka staży naukowych: w 1984 roku Technische Universität Clausthal, RFN, w 1985 roku University Erlangen-Nürnberg, RFN i w 1991 roku w Monash University Melbourne (wykłady).

Podstawowy kierunek jego badań naukowych dotyczy technologii szkieł specjalnych, ich właściwości i struktury; opracowanie technologii szkieł fosforanowych z metalami ziem alkalicznych — zastosowanie w przemyśle optycznym i technice światłowodowej; opracowanie technologii szkieł fluorkowych — zastosowanie w technice światłowodowej i optyce; opracowanie technologii szkieł chalkogenidkowych — badania strukturalne i aplikacyjne. Prowadzi również badania dotyczące: technologii syntezy szkieł fluorocyrkonowych, ich struktury, właściwości absorpcyjnych i luminescencyjnych pierwiastków ziem rzadkich w tych szkłach; stanu szklistego, struktury szkieł i właściwości nieliniowych szkieł ołowiowo-galowo-bizmutowych.

Autor około 160 publikacji, w tym 2 książek i 8 patentów. Autor i współautor kilkunastu prac badawczo-wdrożeniowych i kilkudziesięciu ekspertyz.

Promotor 12 prac doktorskich.

Członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, Polskiego Komitetu Optoelektroniki, The International Society for Optical Engineering, Komisji Nauk Ceramicznych PAN, Naczelnej Organizacji Technicznej.

Był wiceprzewodniczącym Rady Programowej czasopisma „Szkło i Ceramika”.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/wasylak-jan-03589

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 230
  • Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 140, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 387
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 597,

Inne

stan na dzień 23.11.2021

Źródło: „http://historiatest.cri.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Jan_Wasylak&oldid=72025”