Piotr Paweł Wyszomirski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 19 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
|family-name=Wyszomirski
|family-name=Wyszomirski
|given-name=Piotr
|given-name=Piotr Paweł
|honorific-prefix=Prof. nadzw. dr hab. inż.
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Piotr_Wyszomirski.jpg
|image=Piotr_Wyszomirski.jpg
|birth_date=1940
|birth_date=20 grudnia 1940
|birth_place=Chorzów
|birth_place=Chorzów
|fields=geochemia surowców mineralnych
|fields=technologia chemiczna, nauki o surowcach mineralnych, mineralogia, geochemia, geochemia surowców mineralnych, inżynieria chemiczna, nauki o Ziemi i środowisku, surowce mineralne, technologia surowców ceramicznych
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Medal 40-lecia Polski Ludowej, Medal Komisji Edukacji Narodowej
|name=Piotr Wyszomirski
|name=Piotr Wyszomirski
|image_size=11735
|image_size=11735
}}
}}
Prof. nadzw. dr hab. inż. '''Piotr Wyszomirski''' (1940–)  '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Prof. dr hab. inż. '''Piotr Paweł Wyszomirski''' (1940–)   


Dyscyplina/specjalności: technologia chemiczna, nauki o surowcach mineralnych, mineralogia, geochemia, geochemia surowców mineralnych, inżynieria chemiczna, nauki o Ziemi i środowisku, surowce mineralne, technologia surowców ceramicznych


Dyscyplina/specjalności: geochemia surowców mineralnych
== Nota biograficzna ==
 
Urodził się 20 grudnia 1940 roku w Chorzowie.
 
W 1958 roku ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Batorego w Chorzowie.
 
W 1963 roku uzyskał dyplom na Wydziale Ceramicznym AGH.


== Nota biograficzna ==
W latach 1964-1965 odbył staże inżynierskie w Katedrze Chemii Ogólnej Wyższej Szkoły Rolniczej w Krakowie i w Zakładzie Badań i Doświadczeń Przemysłu Szklarskiego w Krakowie.
 
W 1965 roku rozpoczął pracę inżyniera stażysty w Zakładzie Surowców Niemetalicznych Katedry Surowców Mineralnych [[Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy|Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego]] AGH.
 
W 1973 roku na podstawie pracy "Bazalty krajowe jako surowiec do produkcji leizny kamiennej", napisanej pod kierunkiem profesora Leszka Stocha, uzyskał stopień doktora.
 
W 1993 roku na podstawie rozprawy "Geochemia wybranych pierwiastków śladowych w kaolinach dolnośląskich" uzyskał stopień doktora habilitowanego.
 
W 2012 roku otrzymał tytuł profesora nauk technicznych.


W 1996 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Materiałów Budowlanych [[Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki|Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki]] jako profesor nadzwyczajny.


Urodził się w Chorzowie. W roku 1963 uzyskał dyplom na Wydziale Ceramicznym AGH.
Od 1996 roku pracuje również w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Tarnowie.


W latach 1965–96 zatrudniony w Katedrze Surowców Mineralnych AGH. Od 1996 pracuje w Zakładzie Materiałów Budowlanych WIMiC jako profesor nadzwyczajny.
Od 2011 roku na emeryturze.  


Współautor książki „Surowce Ceramiczne”; współautor czterotomowej „Encyklopedii Surowców Mineralnych” wydanej w latach 1991–94; współautor książki „Metodyka badań kopalin ilastych”; autor i współautor 140 opublikowanych prac i komunikatów naukowych oraz 17 publikacji o charakterze kronikarskim.
Autor i współautor ponad 300 publikacji, w tym 2 książek i 1 patentu.


Od 1975 roku członek Komisji Nauk Mineralogicznych O/PAN w Krakowie; 1980–94 sekretarz Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego; 1988–90 przewodniczący Komisji Koordynacyjnej Wystaw, Giełd i Aukcji Minerałów, Skał i Skamieniałości Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk o Ziemi; od 1991 redaktor czasopisma „Polskie Towarzystwo Mineralogiczne — Prace Specjalne”; 1992–97 członek Komisji Rewizyjnej Polskiego Towarzystwa Ceramicznego; od 1995 członek komitetu redakcyjnego czasopisma „Prace Mineralogiczne”; od 1996 roku sekretarz Komisji Nauk Ceramicznych Ceramicznych O/PAN w Krakowie; od 1996 członek Komisji Gospodarki Surowcami Mineralnymi PAN; od 1997 sekretarz Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Ceramicznego; od 1998 wiceprezes ZG Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego.
Promotor 5 rozpraw doktorskich.


Źródło:
Redaktor czasopisma "Polskie Towarzystwo Mineralogiczne — Prace Specjalne", członek komitetu redakcyjnego czasopisma "Prace Mineralogiczne".
* Kto jest kim w ceramice. s. 123


Członek Komisji Nauk Mineralogicznych PAN, Komisji Gospodarki Surowcami Mineralnymi PAN, Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego, Komisji Koordynacyjnej Wystaw, Giełd i Aukcji Minerałów, Skał i Skamieniałości Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk o Ziemi, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego.


Podczas 12. Konferencji Polskiego Towarzystwa Ceramicznego w Zakopanem (12-15.09.2019) został uhonorowany nagrodą naukową im. Profesora Leszka Stocha.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal 40-lecia Polski Ludowej]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], Złota Odznaka "Zasłużony dla Polskiej Geologii", Złota Odznaka "Za Pracę Społeczną dla Miasta Krakowa", Złota Odznaka Związku Nauczycielstwa Polskiego, Odznaka "Zasłużony dla Województwa Tarnobrzeskiego", Honorowa Odznaka "Zasłużony dla Huty Szkła Okiennego Sandomierz", Nagroda Naukowa im. Profesora Leszka Stocha


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
Linia 44: Linia 64:
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 219
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 219
* Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 123, [foto]
* Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 123, [foto]
* [Skład Osobowy AGH … 1965/66]. Kraków 1967, s. 67
* Złota Księga Nauki Polskiej : w 100 rocznicę odzyskania niepodległości. T. 2, M-Ż. Red. nacz. K. Pikoń. Gliwice 2020, s. 734
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 408
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 408
==== Artykuły ====
*


==== Inne ====
==== Inne ====


*
* Nagroda dla profesora Piotra Wyszomirskiego - ANS w Tarnowie [online] [przeglądany 30.08.2022]. Dostępny w: https://anstar.edu.pl/nagroda-dla-profesora-piotra-wyszomirskiego/
 
 
 
 
 


 
{{DEFAULTSORT:Wyszomirski, Piotr Paweł}}
 
 
{{DEFAULTSORT:Wyszomirski, Piotr }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]


 
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 26.11.2021</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 25.11.2021</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 13:08, 20 paź 2022

Piotr Paweł Wyszomirski
Piotr Wyszomirski.jpg
Nazwisko Wyszomirski
Imię / imiona Piotr Paweł
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 20 grudnia 1940
Miejsce urodzenia Chorzów


Dyscyplina/specjalności technologia chemiczna, nauki o surowcach mineralnych, mineralogia, geochemia, geochemia surowców mineralnych, inżynieria chemiczna, nauki o Ziemi i środowisku, surowce mineralne, technologia surowców ceramicznych
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Medal 40-lecia Polski Ludowej, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Prof. dr hab. inż. Piotr Paweł Wyszomirski (1940–)

Dyscyplina/specjalności: technologia chemiczna, nauki o surowcach mineralnych, mineralogia, geochemia, geochemia surowców mineralnych, inżynieria chemiczna, nauki o Ziemi i środowisku, surowce mineralne, technologia surowców ceramicznych

Nota biograficzna

Urodził się 20 grudnia 1940 roku w Chorzowie.

W 1958 roku ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Batorego w Chorzowie.

W 1963 roku uzyskał dyplom na Wydziale Ceramicznym AGH.

W latach 1964-1965 odbył staże inżynierskie w Katedrze Chemii Ogólnej Wyższej Szkoły Rolniczej w Krakowie i w Zakładzie Badań i Doświadczeń Przemysłu Szklarskiego w Krakowie.

W 1965 roku rozpoczął pracę inżyniera stażysty w Zakładzie Surowców Niemetalicznych Katedry Surowców Mineralnych Wydziału Geologiczno-Poszukiwawczego AGH.

W 1973 roku na podstawie pracy "Bazalty krajowe jako surowiec do produkcji leizny kamiennej", napisanej pod kierunkiem profesora Leszka Stocha, uzyskał stopień doktora.

W 1993 roku na podstawie rozprawy "Geochemia wybranych pierwiastków śladowych w kaolinach dolnośląskich" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 2012 roku otrzymał tytuł profesora nauk technicznych.

W 1996 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Materiałów Budowlanych Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki jako profesor nadzwyczajny.

Od 1996 roku pracuje również w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Tarnowie.

Od 2011 roku na emeryturze.

Autor i współautor ponad 300 publikacji, w tym 2 książek i 1 patentu.

Promotor 5 rozpraw doktorskich.

Redaktor czasopisma "Polskie Towarzystwo Mineralogiczne — Prace Specjalne", członek komitetu redakcyjnego czasopisma "Prace Mineralogiczne".

Członek Komisji Nauk Mineralogicznych PAN, Komisji Gospodarki Surowcami Mineralnymi PAN, Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego, Komisji Koordynacyjnej Wystaw, Giełd i Aukcji Minerałów, Skał i Skamieniałości Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk o Ziemi, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego.

Podczas 12. Konferencji Polskiego Towarzystwa Ceramicznego w Zakopanem (12-15.09.2019) został uhonorowany nagrodą naukową im. Profesora Leszka Stocha.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Medal 40-lecia Polski Ludowej, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złota Odznaka "Zasłużony dla Polskiej Geologii", Złota Odznaka "Za Pracę Społeczną dla Miasta Krakowa", Złota Odznaka Związku Nauczycielstwa Polskiego, Odznaka "Zasłużony dla Województwa Tarnobrzeskiego", Honorowa Odznaka "Zasłużony dla Huty Szkła Okiennego Sandomierz", Nagroda Naukowa im. Profesora Leszka Stocha

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/wyszomirski-piotr-03469

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 219
  • Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 123, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1965/66]. Kraków 1967, s. 67
  • Złota Księga Nauki Polskiej : w 100 rocznicę odzyskania niepodległości. T. 2, M-Ż. Red. nacz. K. Pikoń. Gliwice 2020, s. 734
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 408

Inne

stan na dzień 26.11.2021

Źródło: „http://historiatest.cri.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Piotr_Paweł_Wyszomirski&oldid=72888”