Andrzej Józef Świątoniowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 27: Linia 27:
W 1992 roku na podstawie rozprawy "Analiza współzależności pomiędzy drganiami walcarki a przebiegiem procesu" uzyskał stopień doktora habilitowanego.
W 1992 roku na podstawie rozprawy "Analiza współzależności pomiędzy drganiami walcarki a przebiegiem procesu" uzyskał stopień doktora habilitowanego.


W 1997 roku został profesorem nadzwyczajnym AGH. W 2007 roku otrzymał tytuł profesora nauk technicznych, a od 2013 roku był zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego.
W 1997 roku został profesorem nadzwyczajnym AGH.  
 
W 2007 roku otrzymał tytuł profesora nauk technicznych, a od 2013 roku był zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego.


W początkowym okresie pracy zajmował się zjawiskami dynamicznymi związanymi z procesami walcowania. Sformułował zasady doboru parametrów konstrukcji i metod eksploatacji urządzeń walcowniczych. W wyniku dalszych badań i dogłębnej analizy zjawisk dynamicznych opracował uogólniony model stanu konstrukcji walcarki oraz procesu plastycznego płynięcia metalu. W ostatnich latach zajmował się zagadnieniami związanymi z przeróbką plastyczną (tłoczenie blach) nowych materiałów konstrukcyjnych o wysokich właściwościach wytrzymałościowych na potrzeby przemysłu lotniczego i samochodowego (we współpracy m.in. z Instytutem Metalurgii Żelaza w Gliwicach i Kirhchoff Automotive Polska w Mielcu).  
W początkowym okresie pracy zajmował się zjawiskami dynamicznymi związanymi z procesami walcowania. Sformułował zasady doboru parametrów konstrukcji i metod eksploatacji urządzeń walcowniczych. W wyniku dalszych badań i dogłębnej analizy zjawisk dynamicznych opracował uogólniony model stanu konstrukcji walcarki oraz procesu plastycznego płynięcia metalu. W ostatnich latach zajmował się zagadnieniami związanymi z przeróbką plastyczną (tłoczenie blach) nowych materiałów konstrukcyjnych o wysokich właściwościach wytrzymałościowych na potrzeby przemysłu lotniczego i samochodowego (we współpracy m.in. z Instytutem Metalurgii Żelaza w Gliwicach i Kirhchoff Automotive Polska w Mielcu).  
Linia 49: Linia 51:
==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], Złota Odznaka Związku Nauczycielstwa Polskiego, Złoty Medal za długoletnią służbę, Zasłużony dla dla Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH, trzykrotnie Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Nagroda Przewodniczącego Komitetu do Spraw Nauki i Postępu Technicznego, Nagroda Prezydium Komitetu do Spraw Nauki i Postępu Technicznego przy Radzie Ministrów, wielokrotnie Nagroda Rektora PWSZ w Krośnie i wielokrotnie Nagroda Rektora AGH
[[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], Złota Odznaka Związku Nauczycielstwa Polskiego, Złoty Medal za długoletnią służbę, Zasłużony dla Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH, trzykrotnie Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Nagroda Przewodniczącego Komitetu do Spraw Nauki i Postępu Technicznego, Nagroda Prezydium Komitetu do Spraw Nauki i Postępu Technicznego przy Radzie Ministrów, wielokrotnie Nagroda Rektora PWSZ w Krośnie i wielokrotnie Nagroda Rektora AGH


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
Linia 60: Linia 62:


* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 190
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 190
* Pracownicy naukowo-dydaktyczni WIMIR : 1952-2002 50-lecie Wydziału. Red. W. P. Kowalski ; oprac. M. Banaś, K. Kołodziejczyk, T. Zacharz. Kraków 2002, s. 102-104, [foto]
* [Skład Osobowy AGH … 1973/74]. Kraków 1975, s. 102
* [Skład Osobowy AGH … 1973/74]. Kraków 1975, s. 102
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 366, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 366, [foto]

Aktualna wersja na dzień 07:20, 26 lip 2022

Andrzej Józef Świątoniowski
Andrzej Swiatoniowski.jpg
Nazwisko Świątoniowski
Imię / imiona Andrzej Józef
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 3 sierpnia 1948
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 14 kwietnia 2021
Dyscyplina/specjalności budowa i eksploatacja maszyn, mechanika, technologia, maszyny i urządzenia przeróbki plastycznej, inżynieria mechaniczna, obróbka plastyczna
Wydział Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki


Odznaczenia i nagrody Medal Komisji Edukacji Narodowej

Prof. dr hab. inż. Andrzej Józef Świątoniowski (1948-2021)

Dyscyplina/specjalności: budowa i eksploatacja maszyn, mechanika, technologia, maszyny i urządzenia przeróbki plastycznej, inżynieria mechaniczna, obróbka plastyczna

Nota biograficzna

Urodził się 3 sierpnia 1948 roku w Krakowie. Zmarł 14 kwietnia 2021 roku. Pochowany na na Cmentarzu na Bielanach w Krakowie.

W 1972 roku ukończył z wyróżnieniem studia na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH

W tym samym roku rozpoczął pracę na stanowisku asystenta stażysty w Zakładzie Urządzeń Obróbki Plastycznej i Przetwórstwa Metali Instytutu Maszyn Hutniczych i Automatyki Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.

W 1977 roku na podstawie pracy "Zjawiska dynamiczne w konwencjonalnych klatkach walcowniczych" uzyskał doktorat.

W 1992 roku na podstawie rozprawy "Analiza współzależności pomiędzy drganiami walcarki a przebiegiem procesu" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1997 roku został profesorem nadzwyczajnym AGH.

W 2007 roku otrzymał tytuł profesora nauk technicznych, a od 2013 roku był zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego.

W początkowym okresie pracy zajmował się zjawiskami dynamicznymi związanymi z procesami walcowania. Sformułował zasady doboru parametrów konstrukcji i metod eksploatacji urządzeń walcowniczych. W wyniku dalszych badań i dogłębnej analizy zjawisk dynamicznych opracował uogólniony model stanu konstrukcji walcarki oraz procesu plastycznego płynięcia metalu. W ostatnich latach zajmował się zagadnieniami związanymi z przeróbką plastyczną (tłoczenie blach) nowych materiałów konstrukcyjnych o wysokich właściwościach wytrzymałościowych na potrzeby przemysłu lotniczego i samochodowego (we współpracy m.in. z Instytutem Metalurgii Żelaza w Gliwicach i Kirhchoff Automotive Polska w Mielcu).

Jego zainteresowania naukowe koncentrowały się wokół poznania zjawisk związanych z procesami plastycznej przeróbki metali oraz ich sprzężeniu z dynamiką pracy urządzeń technologicznych ze szczególnym uwzględnieniem pras i walcarek. Zagadnienia te łączą się ściśle z problemami konstrukcji i eksploatacji urządzeń ukierunkowanych na ograniczenie energochłonności procesów oraz podniesienia jakości wyrobów poprzez zawężenie przedziałów tolerancji wymiarów i kształtów.

Doświadczenie zawodowe zdobywał podczas wielu staży krajowych i zagranicznych. Odbył m.in. staż w Biurze Studiów i Projektów BIPROSTAL, trzymiesięczny w Pilźnie (Czechy), naukowy w Miskolcu (Węgry), a także w Firmie Jlliana Steel (Hammond, Indiana USA). Pracował jako Visting Research Professor w Department of Materials Engineering Monash University Melbourne (Australia).

Był kierownikiem Zakładu Technologii i Urządzeń Przeróbki Plastycznej Metali i Tworzyw Sztucznych Katedry Systemów Wytwarzania WIMiR.

Autor i współautor około 250 publikacji, w tym 3 pozycji książkowych i 7 monografii, a także 148 zrealizowanych projektów naukowo-badawczych na potrzeby przemysłu.

Uczestniczył w realizacji 12 projektów badawczych.

Wypromował kilkudziesięciu dyplomantów oraz kilku doktorów. Wielokrotnie recenzował prace doktorskie, habilitacyjne oraz publikacje naukowe.

Od 2000 roku pracował w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej im. Stanisława Pigonia, a następnie w Karpackiej Państwowej Uczelni w Krośnie. W latach 2004-2008 był kierownikiem Zakładu Eksploatacji i Konstrukcji Maszyn, a w latach 2012-2020 kierownikiem Zakładu Mechaniki i Budowy Maszyn.

Aktywnie uczestniczył w pracach różnych organizacji i stowarzyszeń. Był członkiem Sekcji Teorii Procesów Przeróbki Plastycznej Komitetu Metalurgii PAN, prezydium Komisji Mechaniki Stosowanej Krakowskiego Oddziału PAN, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego, Związku Nauczycielstwa Polskiego, Stowarzyszenia New York Academy od Science, American Association for the Advanced of Science, Naczelnej Organizacji Technicznej, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Hutniczego w Polsce.

Odznaczenia i nagrody

Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złota Odznaka Związku Nauczycielstwa Polskiego, Złoty Medal za długoletnią służbę, Zasłużony dla Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH, trzykrotnie Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Nagroda Przewodniczącego Komitetu do Spraw Nauki i Postępu Technicznego, Nagroda Prezydium Komitetu do Spraw Nauki i Postępu Technicznego przy Radzie Ministrów, wielokrotnie Nagroda Rektora PWSZ w Krośnie i wielokrotnie Nagroda Rektora AGH

Bibliografia publikacji

https://bpp.agh.edu.pl/autor/swiatoniowski-andrzej-02708

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 190
  • Pracownicy naukowo-dydaktyczni WIMIR : 1952-2002 50-lecie Wydziału. Red. W. P. Kowalski ; oprac. M. Banaś, K. Kołodziejczyk, T. Zacharz. Kraków 2002, s. 102-104, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1973/74]. Kraków 1975, s. 102
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 366, [foto]

Inne

Źródło: „http://historiatest.cri.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Andrzej_Józef_Świątoniowski&oldid=71632”