Aleksander Lisowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 36 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Aleksander Lisowski
|family-name=Lisowski
| family-name = Lisowski
|given-name=Aleksander
| given-name = Aleksander
|honorific-prefix=Prof. zw. dr inż.
| additional-name =
|image=Aleksander Lisowskii.jpg
| honorific-prefix = Prof. zw. dr inż.
|birth_date=6 marca 1919
| honorific-suffix =
|birth_place=Tuapse
| native_name =
|death_date=25 czerwca 1976
| native_name_lang =
|death_place=Warszawa
| image = Aleksander_Lisowski.jpg
|fields=wytrzymałość materiałów, statyka konstrukcji
| image_size = 16021
|function=Kierownik Katedry Wytrzymałości Materiałów Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa AGH (1952-1962)
| alt =
|faculty=Wydział Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa
| caption =
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
| birth_date = 1919
|name=Aleksander Lisowski
| birth_place =  
|image_size=16021
| death_date = 1976
| death_place =  
| resting_place =
| resting_place_coordinates =
| other_names =
| residence =
| citizenship =
| nationality =
| fields = wytrzymałość materiałów, statyka konstrukcji
| function = kierownik Katedry Wytrzymałości Materiałów
| workplaces =
| alma_mater =
| thesis_title =
| thesis_url =
| thesis_year =
| doctoral_advisor =
| academic_advisors =
| doctoral_students =
| notable_students =
| known_for =
| author_abbrev_bot =
| author_abbrev_zoo =
| influences =
| influenced =  
| awards =  
| signature =  
| signature_alt =
| website =
| footnotes =
| spouse =
| children =  
}}
}}
Prof. zw. dr inż. '''Aleksander Lisowski''' (1919–1976)
Prof. zw. dr inż. '''Aleksander Lisowski''' (1919–1976)


Specjalność: wytrzymałość materiałów, statyka konstrukcji
Dyscyplina/specjalności: wytrzymałość materiałów, statyka konstrukcji


Aleksander Lisowski urodził się 6 marca 1919 r. w Tuapse (Kraj Krasnodarski, Rosja). Od 1920 roku mieszkał wraz z rodzicami w Puławach. Tam uczęszczał do szkoły podstawowej, a następnie do państwowego gimnazjum. W 1936 roku otrzymał świadectwo dojrzałości.
== Nota biograficzna ==
Urodził się 6 marca 1919 roku w Tuapse (Kraj Krasnodarski, Rosja). Zmarł 25 czerwca 1976 roku w Warszawie.


Podczas okupacji pracował jako robotnik, a następnie jako majster w warsztacie rzeźbiarsko-stolarskim w Puławach.
Od 1920 roku mieszkał wraz z rodzicami w Puławach. Podczas okupacji pracował jako robotnik, a następnie jako majster w warsztacie rzeźbiarsko-stolarskim w Puławach.


Po uruchomieniu filli Politechniki Warszawskiej w oswobodzonym Lublinie, wstąpił na Wydział Inżynierii Lądowej. Studia ukończył w 1947 roku uzyskując dyplom inżyniera budownictwa.
Po uruchomieniu filii Politechniki Warszawskiej w oswobodzonym Lublinie, wstąpił na Wydział Inżynierii Lądowej. Studia ukończył w 1947 roku uzyskując dyplom inżyniera budownictwa.
 
Doktoryzował się w 1951 roku, stanowisko docenta uzyskał w 1954 roku. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1957 roku, profesorem zwyczajnym został w 1963 roku.


W latach 1947–1949 pracował jako inspektor budów w Państwowym Przedsiębiorstwie Budowlanym, a następnie jako konstruktor w Biurze Projektów MON.
W latach 1947–1949 pracował jako inspektor budów w Państwowym Przedsiębiorstwie Budowlanym, a następnie jako konstruktor w Biurze Projektów MON.
Linia 60: Linia 32:
We wrześniu 1949 roku rozpoczął pracę w Katedrze Konstrukcji Stalowych, a następnie w Katedrze Wytrzymałości Materiałów Politechniki Warszawskiej na stanowisku starszego asystenta, a następnie adiunkta.
We wrześniu 1949 roku rozpoczął pracę w Katedrze Konstrukcji Stalowych, a następnie w Katedrze Wytrzymałości Materiałów Politechniki Warszawskiej na stanowisku starszego asystenta, a następnie adiunkta.


W 1951 roku obronił pracę doktorską nt. „Wyboczenie kopuł obrotowych na tle wyboczenia płyt kolistych”.
Z AGH związany w latach 1952-1962, gdzie pracował jako docent, następnie zastępca profesora na stanowisku kierownika Katedry Wytrzymałości Materiałów [[Wydział Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa]]. Prowadził wykłady z wytrzymałości materiałów, statyki konstrukcji, teorii sprężystości i plastyczności oraz teorii drgań. Utworzył i był kierownikiem Pracowni Modelowego Badania Powłok IPPT PAN, która działała do lutego 1962 roku.


We wrześniu 1952 roku rozpoczął pracę w Akademii Górniczo-Hutniczej jako zastępca profesora na stanowisku kierownika Katedry Wytrzymałości Materiałów. W 1954 roku uzyskał stopień i stanowisko docenta, następnie 15 grudnia 1957 roku tytuł i stanowisko profesora nadzwyczajnego. Prowadził wykłady z wytrzymałości materiałów, statyki konstrukcji, teorii sprężystości i plastyczności oraz teorii drgań. Utworzył i był kierownikiem Pracowni Modelowego Badania Powłok IPPT PAN, która działała do lutego 1962 roku.
Po dziesięciu latach pracy w AGH, we wrześniu 1962 r. rozpoczął pracę na Politechnice Krakowskiej, gdzie objął kierownictwo Katedry Matematyki.  


Po dziesięciu latach pracy w AGH, we wrześniu 1962 roku, Profesor Aleksander Lisowski rozpoczął pracę na Politechnice Krakowskiej, gdzie objął kierownictwo Katedry Matematyki. W 1963 roku otrzymał tytuł i stanowisko profesora zwyczajnego.
We wrześniu 1973 roku wyjechał z Krakowa do Warszawy, gdzie podjął pracę na Politechnice Warszawskiej. Pracował tam aż do śmierci.


Bardzo aktywna działalność naukowa Profesora obejmowała statykę i dynamikę belek, ram płaskich i przestrzennych oraz płyt i powłok, a także aplikację metod teorii sprężystości do problemów górnictwa.
Jest autorem około 130 pozycji, w tym 13 skryptów i 8 książek. Znaczna część publikacji została zamieszczona w renomowanych czasopismach krajowych i zagranicznych.
Wydał szereg prac naukowych dotyczących podstaw programowania na maszyny matematyczne.
Aktywna działalność naukowa obejmowała statykę i dynamikę belek, ram płaskich i przestrzennych oraz płyt i powłok, a także aplikację metod teorii sprężystości do problemów górnictwa. W końcu lat 50-tych zaczął aktywnie rozwijać metody elektrycznych układów analogowych w zastosowaniu do problemów mechaniki. Według Jego projektu konstruowane są analogi typu AL, do obliczania belek i ram, konstrukcji opartych na sprężystym podłożu, czy też do wyznaczania przemieszczeń górotworu.


W końcu lat 50-tych Profesor Aleksander Lisowski zaczął aktywnie rozwijać metody elektrycznych układów analogowych w zastosowaniu do problemów mechaniki. Według Jego projektu konstruowane są analogi typu AL, do obliczania belek i ram, konstrukcji opartych na sprężystym podłożu, czy też do wyznaczania przemieszczeń górotworu.
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]]


Dorobek naukowy Profesora Aleksandra Lisowskiego wynosi około 130 pozycji, w tym 13 skryptów i 8 książek. Znaczna część publikacji została zamieszczona w renomowanych czasopismach krajowych i zagranicznych.
== Źródła do biogramu ==


Wydał szereg prac naukowych dotyczących podstaw programowania na maszyny matematyczne.
====Książki ====


Profesor Lisowski był nie tylko wielkim uczonym, który wniósł trwały wkład w naukę, ale także wybitnym pedagogiem i przyjacielem młodzieży akademickiej.
* Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 43-44, 216, foto]
* Materiały konferencji: Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, Kraków, czerwiec 2002 [AGH]. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 225-226, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 201, [foto]
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 624 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)


Profesor oddawał się również swojej dodatkowej pasji, którą była rzeźba w drewnie. Miał kilka wystaw.
==== Artykuły ====


We wrześniu 1973 roku wyjechał z Krakowa do Warszawy, gdzie podjął pracę na Politechnice Warszawskiej. Pracował tam aż do śmierci. Profesor Aleksander Lisowski zmarł 25 czerwca 1976 roku w Warszawie.
* Siemieniec A.: Wspomnienie o Profesorze Aleksandrze Lisowskim. ''Mechanika. Kwartalnik AGH'' 2002, T. 21, z. 1. s. 9–11, [foto]


Źródło:
* Mechanika. Kwartalnik AGH 2002 T. 21, z. 1. s. 9–11




{{DEFAULTSORT:Lisowski, Aleksander }}
{{DEFAULTSORT:Lisowski, Aleksander }}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 13:47, 12 mar 2021

Aleksander Lisowski
Aleksander Lisowskii.jpg
Nazwisko Lisowski
Imię / imiona Aleksander
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia 6 marca 1919
Miejsce urodzenia Tuapse
Data śmierci 25 czerwca 1976
Miejsce śmierci Warszawa
Dyscyplina/specjalności wytrzymałość materiałów, statyka konstrukcji
Pełnione funkcje Kierownik Katedry Wytrzymałości Materiałów Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa AGH (1952-1962)
Wydział Wydział Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Prof. zw. dr inż. Aleksander Lisowski (1919–1976)

Dyscyplina/specjalności: wytrzymałość materiałów, statyka konstrukcji

Nota biograficzna

Urodził się 6 marca 1919 roku w Tuapse (Kraj Krasnodarski, Rosja). Zmarł 25 czerwca 1976 roku w Warszawie.

Od 1920 roku mieszkał wraz z rodzicami w Puławach. Podczas okupacji pracował jako robotnik, a następnie jako majster w warsztacie rzeźbiarsko-stolarskim w Puławach.

Po uruchomieniu filii Politechniki Warszawskiej w oswobodzonym Lublinie, wstąpił na Wydział Inżynierii Lądowej. Studia ukończył w 1947 roku uzyskując dyplom inżyniera budownictwa.

Doktoryzował się w 1951 roku, stanowisko docenta uzyskał w 1954 roku. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1957 roku, profesorem zwyczajnym został w 1963 roku.

W latach 1947–1949 pracował jako inspektor budów w Państwowym Przedsiębiorstwie Budowlanym, a następnie jako konstruktor w Biurze Projektów MON.

We wrześniu 1949 roku rozpoczął pracę w Katedrze Konstrukcji Stalowych, a następnie w Katedrze Wytrzymałości Materiałów Politechniki Warszawskiej na stanowisku starszego asystenta, a następnie adiunkta.

Z AGH związany w latach 1952-1962, gdzie pracował jako docent, następnie zastępca profesora na stanowisku kierownika Katedry Wytrzymałości Materiałów Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa. Prowadził wykłady z wytrzymałości materiałów, statyki konstrukcji, teorii sprężystości i plastyczności oraz teorii drgań. Utworzył i był kierownikiem Pracowni Modelowego Badania Powłok IPPT PAN, która działała do lutego 1962 roku.

Po dziesięciu latach pracy w AGH, we wrześniu 1962 r. rozpoczął pracę na Politechnice Krakowskiej, gdzie objął kierownictwo Katedry Matematyki.

We wrześniu 1973 roku wyjechał z Krakowa do Warszawy, gdzie podjął pracę na Politechnice Warszawskiej. Pracował tam aż do śmierci.

Jest autorem około 130 pozycji, w tym 13 skryptów i 8 książek. Znaczna część publikacji została zamieszczona w renomowanych czasopismach krajowych i zagranicznych. Wydał szereg prac naukowych dotyczących podstaw programowania na maszyny matematyczne. Aktywna działalność naukowa obejmowała statykę i dynamikę belek, ram płaskich i przestrzennych oraz płyt i powłok, a także aplikację metod teorii sprężystości do problemów górnictwa. W końcu lat 50-tych zaczął aktywnie rozwijać metody elektrycznych układów analogowych w zastosowaniu do problemów mechaniki. Według Jego projektu konstruowane są analogi typu AL, do obliczania belek i ram, konstrukcji opartych na sprężystym podłożu, czy też do wyznaczania przemieszczeń górotworu.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Źródła do biogramu

Książki

  • Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 43-44, 216, foto]
  • Materiały konferencji: Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, Kraków, czerwiec 2002 [AGH]. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 225-226, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 201, [foto]
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 624 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)

Artykuły

  • Siemieniec A.: Wspomnienie o Profesorze Aleksandrze Lisowskim. Mechanika. Kwartalnik AGH 2002, T. 21, z. 1. s. 9–11, [foto]
Źródło: „http://historiatest.cri.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Aleksander_Lisowski&oldid=61961”