Romuald Karol Rosłoński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
mNie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1880
| birth_date = 1880
| birth_place =  
| birth_place = Bednarów k. Kałuszy
| death_date = 1956
| death_date = 1956
| death_place =  
| death_place = Kraków
| resting_place =  
| resting_place =  
| resting_place_coordinates =  
| resting_place_coordinates =  
Linia 60: Linia 60:
Członek zw. TNW, Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek korespondent Akademii Nauk Technicznych. Laureat nagrody państwowej II st. za prace naukowe w dziedzinie hydrologii (1951).
Członek zw. TNW, Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek korespondent Akademii Nauk Technicznych. Laureat nagrody państwowej II st. za prace naukowe w dziedzinie hydrologii (1951).


Źródło:
==Źródło==
* Biogramy uczonych polskich. Cz. 7. S. 178–180
* Biogramy uczonych polskich. Cz. 7. S. 178–180
* Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 3. s. 555–556
* Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 3. s. 555–556

Wersja z 07:46, 20 lip 2014

Romuald Karol Rosłoński
Romuald Roslonski.jpg
Nazwisko Rosłoński
Imię / imiona Romuald
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 1880
Miejsce urodzenia Bednarów k. Kałuszy
Data śmierci 1956
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności hydrologia dróg śródlądowych, hydrometria, hydrogeologia
Pełnione funkcje Kierownik II Katedry Budownictwa Wodnego
Wydział Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska


Odznaczenia i nagrody Nagrody państwowe.

Prof. zw. dr hab. inż. Romuald Karol Rosłoński (1880–1956)

Specjalność: hydrologia dróg śródlądowych, hydrometria, hydrogeologia

Urodził się w Bednarowie k. Kałuszy, zmarł w Krakowie. Studia inżynierskie w Szkole Politechnicznej we Lwowie i hydrobudowlane w politechnice w Charlottenburgu, studia uzupełniające w Columbia University w Nowym Jorku i w Uniwersytecie Jagiellońskim.

Dr nauk technicznych Szkoły Politechnicznej we Lwowie, doc. budownictwa wodnego Politechniki Lwowskiej. W AGH od 1945 r., w latach 1954–56 kierownik Katedry Budowy Zapór i Siłowni Wodnych. Tutaj prowadził wykłady z melioracji rolnych, kultury torfowisk, budowy stawów rybnych, hydrologii, hydrogeologii w latach 1945–56.

Autor ok. 70 prac z zakresu hydrologii dróg śródlądowych, regulacji dróg wodnych, hydrometrii, hydrogeologii. Przeprowadził m.in. pionierskie w Polsce badania nad radioatywnością wód, przedstawił pełne wyniki badań nad bilansem wodnym rzek polskich, opracował wytyczne do planowania sieci kanalizacyjnej w miastach w sposób maksymalnie racjonalny i tani, zbadał i opisał wody gruntowe. Kierował budowami wodociągów i kanalizacji wielu miast polskich, wykonał ekspertyzy geologiczne dla zbiorników wodnych w Rożnowie, Czchowie i Porąbce. Był inżynierem przy budowie metra w Brooklynie i przy budowie Centr. Wodociągu w Nowym Jorku.

Członek zw. TNW, Towarzystwa Naukowego we Lwowie, członek korespondent Akademii Nauk Technicznych. Laureat nagrody państwowej II st. za prace naukowe w dziedzinie hydrologii (1951).

Źródło

  • Biogramy uczonych polskich. Cz. 7. S. 178–180
  • Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 3. s. 555–556
  • Akademia Nauk Technicznych 1933–1937. s. 51–53