Władysław Krukowiecki: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
mNie podano opisu zmian |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = 1902 | | birth_date = 1902 | ||
| birth_place = | | birth_place = Kołaczyce | ||
| death_date = 1980 | | death_date = 1980 | ||
| death_place = | | death_place = | ||
| Linia 60: | Linia 60: | ||
W latach 1950–1963 pełnił różne funkcje w radzie zakładowej ZNP. Pełnił także funkcje zastępcy przewodniczącego SITG przy AGH i przez 4 lata był członkiem zarządu krakowskiego oddziału SITG. Wychowaca wielu pokoleń inżynierów przemysłu wydobywczego. Niezwykle skromny, nie zabiegający o zaszczyty pracownik naukowy. | W latach 1950–1963 pełnił różne funkcje w radzie zakładowej ZNP. Pełnił także funkcje zastępcy przewodniczącego SITG przy AGH i przez 4 lata był członkiem zarządu krakowskiego oddziału SITG. Wychowaca wielu pokoleń inżynierów przemysłu wydobywczego. Niezwykle skromny, nie zabiegający o zaszczyty pracownik naukowy. | ||
Źródło | ==Źródło== | ||
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). S. 93 | * Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). S. 93 | ||
* Inżynieria Mineralna 2001 nr 2. s. 56–57, portr. | * Inżynieria Mineralna 2001 nr 2. s. 56–57, portr. | ||
Wersja z 07:44, 20 lip 2014
| Władysław Krukowiecki | |
|---|---|
| Nazwisko | Krukowiecki |
| Imię / imiona | Władysław |
| Tytuły / stanowiska | Mgr inż. |
| Data urodzenia | 1902 |
| Miejsce urodzenia | Kołaczyce |
| Data śmierci | 1980 |
| Dyscyplina/specjalności | przeróbka węgla, soli rud i surówców mineralnych |
| Wydział | Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP |
Mgr inż. Władysław Krukowiecki (1902–1980)
Specjalność: przeróbka węgla, soli rud i surówców mineralnych
Urodził się 15 lutego 1902 roku w Kołaczycach koło Jasła. Zmarł 31 stycznia 1980 roku. Pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej (dyplom w 1948 r.).
W latach 1933–35 był zastępcą asystenta w Katedrze Geologii Stosowanej, w latach 1933–35 zastępcą asystenta w Katedrze Górnictwa I i Przeróbki Mechanicznej, w latach 1945–48 młodszym asystentem w tej Katedrze, następnie starszym asystentem, adiunktem (1948–55), zastępcą profesora (1955–61), starszym wykładowcą (1961–71). W styczniu 1971 roku odszedł na emeryturę.
Autor wielu opracowań, podręczników, skryptów, artykułów publikowanych w czasopismach branżowych oraz kryteriów bilansowości m.in. złóż magnezytu, barytu, pirytu i soli potasowo-magnezowych. Promotor i recenzent prac inżynierskich z zakresu przeróbki węgla, soli, rud i surowców mineralnych.
W latach 1950–1963 pełnił różne funkcje w radzie zakładowej ZNP. Pełnił także funkcje zastępcy przewodniczącego SITG przy AGH i przez 4 lata był członkiem zarządu krakowskiego oddziału SITG. Wychowaca wielu pokoleń inżynierów przemysłu wydobywczego. Niezwykle skromny, nie zabiegający o zaszczyty pracownik naukowy.
Źródło
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). S. 93
- Inżynieria Mineralna 2001 nr 2. s. 56–57, portr.