Zdzisław Wittek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 8: Linia 8:
|death_place=Kraków, cmentarz Salwatorski
|death_place=Kraków, cmentarz Salwatorski
|fields=odlewnictwo żeliwa
|fields=odlewnictwo żeliwa
|function=Prodziekan Wydziału Odlewnictwa (1972-75)
|faculty=Wydział Odlewnictwa
|faculty=Wydział Odlewnictwa
|awards=Krzyż Kawalerski OOP, odznaki honorowe towarzystw naukowych.
|awards=Krzyż Kawalerski OOP, odznaki honorowe towarzystw naukowych.
Linia 44: Linia 45:
|spouse=
|spouse=
|children=
|children=
}}
{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Jednostka=Wydział Odlewnictwa
|Rok_od=1972
|Rok_do=1975
}}
}}
Doc. dr inż. '''Zdzisław Wittek''' (1917–1983)
Doc. dr inż. '''Zdzisław Wittek''' (1917–1983)

Wersja z 12:31, 7 sie 2014

Zdzisław Wittek
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Wittek
Imię / imiona Zdzisław
Tytuły / stanowiska Doc. dr inż.
Data urodzenia 3 lutego 1917
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 3 grudnia 1983
Miejsce śmierci Kraków, cmentarz Salwatorski
Dyscyplina/specjalności odlewnictwo żeliwa
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Odlewnictwa (1972-75)
Wydział Wydział Odlewnictwa


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP, odznaki honorowe towarzystw naukowych.
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Odlewnictwa19721974


Doc. dr inż. Zdzisław Wittek (1917–1983)

Specjalność: odlewnictwo żeliwa

Życiorys

Urodził się i zmarł w Krakowie.

Studiował na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie. 1 września 1947 roku podjął pracę w charakterze asystenta wolontariusza w Katedrze Odlewnictwa.

W 1948 roku został starszym asystentem, a w 1954 r. adiunktem Zakładu Odlewnictwa Żeliwa w Katedrze Odlewnictwa AGH. Na podstawie rozprawy "Badania nad wpływem napięcia powierzchniowego ciekłego żeliwa na jego lejność" 29 marca 1963 r. uzyskał stopień dr. nauk technicznych. 1 października 1969 roku został powołany na stanowisko docenta w Katedrze Odlewnictwa Żeliwa, gdzie pracował do chwili odejścia na emeryturę w 1980 r. Był jednym ze współorganizatorów Wydziału Odlewnictwa, brał czynny udział w powstaniu i w l. 1956-59 kierował Odlewnią Doświadczalną.

Uczestniczył w pracach nad zagadnieniami nowych technologii, wdrażania żeliwa wysokojakościowego, doboru żeliwa na odlewy aparatury chemicznej, procesów wytapiania żeliwa oraz nowych metod kontroli ciekłego żeliwa i odlewów żeliwnych. Był autorem i współautorem 11 książek i skryptów, a także ponad 20 publikacji zamieszczonych w czasopismach technicznych oraz ponad 30 niepublikowanych prac naukowo-badawczych.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski OOP, Złota Odznaka ZNP, Złota Hon. Odz. STOP

Bibliografia

Książki

  • Słownik biograficzny techników polskich. z. 1 s. 163–164