Józef Machowski: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 9: | Linia 9: | ||
|death_place=Kraków | |death_place=Kraków | ||
|fields=elektrotechnika (napędy elektryczne w trakcji, elektryfikacja górnictwa) | |fields=elektrotechnika (napędy elektryczne w trakcji, elektryfikacja górnictwa) | ||
|function=Prodziekan Wydziału Elektrotechniki, Automatyki | |function=Prodziekan Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki (1981–1987) | ||
|faculty=Wydział Elektrotechniki, Automatyki | |faculty=Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki | ||
|awards=Kawalerski Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Medal KEN, liczne nagrody | |awards=Kawalerski Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Medal KEN, liczne nagrody | ||
|name=Józef Machowski | |name=Józef Machowski | ||
Linia 59: | Linia 59: | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
Urodził się 10 marca 1930 r. w Wierzchosławicach (woj. tarnowskie). Zmarł 17 grudnia 1997 | Urodził się 10 marca 1930 r. w Wierzchosławicach (woj. tarnowskie). Zmarł 17 grudnia 1997 r. w Krakowie. | ||
Absolwent AGH w Krakowie. Dyplom magisterski uzyskał w 1954 r. na Wydziale Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa. Jako wyróżniający się student został asystentem w Katedrze Elektryfikacji Urządzeń Górniczych. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1964 r. Po reorganizacji Wydziału | Absolwent AGH w Krakowie. Dyplom magisterski uzyskał w 1954 r. na Wydziale Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa. Jako wyróżniający się student został asystentem w Katedrze Elektryfikacji Urządzeń Górniczych. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1964 r., tytuł naukowy doktora habilitowanego otrzymał w 1975 r., następnie pracował na stanowisku docenta. Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1988 r. | ||
Po reorganizacji Wydziału w 1972 r. jako starszy asystent podjął pracę w Zakładzie Trakcji Elektrycznej. W latach 1981-1987 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki. W 1982 r. został Kierownikiem Zakładu Trakcji Elektrycznej w Instytucie Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych. | |||
Autor wielu opracowań naukowo-badawczych dla potrzeb modernizacji polskiego górnictwa (90 publikacji, w tym 6 książek, 15 skryptów, 8 patentów, promotor 5 prac doktorskich). Był utalentowanym dydaktykiem, humanistą o szerokich horyzontach myślenia. Był również autentycznym artystą fotografikiem oraz malarzem amatorem wrażliwym na uroki naszego polskiego krajobrazu, szczegóły folklorystyczne i zabytki architektury. | Autor wielu opracowań naukowo-badawczych dla potrzeb modernizacji polskiego górnictwa (90 publikacji, w tym 6 książek, 15 skryptów, 8 patentów, promotor 5 prac doktorskich). Był utalentowanym dydaktykiem, humanistą o szerokich horyzontach myślenia. Był również autentycznym artystą fotografikiem oraz malarzem amatorem wrażliwym na uroki naszego polskiego krajobrazu, szczegóły folklorystyczne i zabytki architektury. | ||
Członek Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej od 1964 r. (w latach 1968–1972 oraz od 1976 r. przewodniczący Krakowskiego Oddziału PTETiS); członek Towarzystwa Sztuk Pięknych w Krakowie. | |||
Członek Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej od 1964 r. (w latach | |||
== Odznaczenia i nagrody == | == Odznaczenia i nagrody == | ||
[[ | [[Złoty Krzyż Zasługi]]; [[Kawalerski Krzyż Zasługi]]; [[Medal KEN]]; Zespołowa Nagroda Ministra Edukacji Narodowej (6 krotnie) | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
* | |||
=== Książki === | |||
* Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Kraków 2002. s. 299–300 | |||
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. s. 28 | * Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. s. 28 | ||
=== Artykuły === | |||
* BIP AGH 2002 nr 111. s. 18 | * BIP AGH 2002 nr 111. s. 18 | ||
* | * BIP AGH 1998 nr 49. s. 35 | ||
* BIP AGH 1998 nr 51. s. 28 | |||
{{DEFAULTSORT:Machowski, Józef }} | {{DEFAULTSORT:Machowski, Józef }} | ||
[[Category:Uczeni]] | [[Category:Uczeni]] |
Wersja z 10:10, 19 wrz 2014
Józef Machowski | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Machowski | ||||||||||||
Imię / imiona | Józef | ||||||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. | ||||||||||||
Data urodzenia | 10 marca 1930 | ||||||||||||
Miejsce urodzenia | Wierzchosławice | ||||||||||||
Data śmierci | 17 grudnia 1997 | ||||||||||||
Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||||||
Dyscyplina/specjalności | elektrotechnika (napędy elektryczne w trakcji, elektryfikacja górnictwa) | ||||||||||||
Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki (1981–1987) | ||||||||||||
Wydział | Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki
| ||||||||||||
Odznaczenia i nagrody | Kawalerski Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Medal KEN, liczne nagrody | ||||||||||||
|
Prof. dr inż. Józef Machowski (1930–1997)
Specjalność: elektrotechnika (napędy elektryczne w trakcji, elektryfikacja górnictwa)
Życiorys
Urodził się 10 marca 1930 r. w Wierzchosławicach (woj. tarnowskie). Zmarł 17 grudnia 1997 r. w Krakowie.
Absolwent AGH w Krakowie. Dyplom magisterski uzyskał w 1954 r. na Wydziale Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa. Jako wyróżniający się student został asystentem w Katedrze Elektryfikacji Urządzeń Górniczych. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1964 r., tytuł naukowy doktora habilitowanego otrzymał w 1975 r., następnie pracował na stanowisku docenta. Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1988 r. Po reorganizacji Wydziału w 1972 r. jako starszy asystent podjął pracę w Zakładzie Trakcji Elektrycznej. W latach 1981-1987 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki. W 1982 r. został Kierownikiem Zakładu Trakcji Elektrycznej w Instytucie Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych.
Autor wielu opracowań naukowo-badawczych dla potrzeb modernizacji polskiego górnictwa (90 publikacji, w tym 6 książek, 15 skryptów, 8 patentów, promotor 5 prac doktorskich). Był utalentowanym dydaktykiem, humanistą o szerokich horyzontach myślenia. Był również autentycznym artystą fotografikiem oraz malarzem amatorem wrażliwym na uroki naszego polskiego krajobrazu, szczegóły folklorystyczne i zabytki architektury.
Członek Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej od 1964 r. (w latach 1968–1972 oraz od 1976 r. przewodniczący Krakowskiego Oddziału PTETiS); członek Towarzystwa Sztuk Pięknych w Krakowie.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi; Kawalerski Krzyż Zasługi; Medal KEN; Zespołowa Nagroda Ministra Edukacji Narodowej (6 krotnie)
Bibliografia
Książki
- Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Kraków 2002. s. 299–300
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. s. 28
Artykuły
- BIP AGH 2002 nr 111. s. 18
- BIP AGH 1998 nr 49. s. 35
- BIP AGH 1998 nr 51. s. 28