Tadeusz Karol Czechowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
mNie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 50: Linia 50:


Specjalność: ekonomika i organizacja górnictwa
Specjalność: ekonomika i organizacja górnictwa
== Życiorys ==


Urodził się 12 października 1898 r. w Tarnobrzegu. Zmarł 25 kwietnia 1960 r. w Krakowie, tam też pochowany na cmentarzu Rakowickim. W 1919 r. rozpoczął studia na Wydziale Górniczym AG w Krakowie, które ukończył w 1924 r. Już w czasie studiów pracował jako mł. asystent w Katedrze Maszynoznawstwa II. Następnie pracował w przemyśle, po wojnie w Gliwickim Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego. W 1946 r. rozpoczął pracę na AGH w Katedrze Górnictwa III jako asystent wolontariusz, następnie jako asystent. W 1950 r. został mianowany adiunktem, w 1954 r. zastępcą profesora i kierownikiem zakładu organizacji i planowania w górnictwie, w Katedrze Ekonomiki i Organizacji. W 1955 r. obronił doktorat, w 1956 r. otrzymał nominację na docenta, a w 1958 r. na prof. nadzw. Przyczynił się do powstania Katedry Ekonomiki i Organizacji, był jednym z założycieli nowej specjalności z zakresu ekonomiki górnictwa, którą silnie związał z nowoczesną techniką.
Urodził się 12 października 1898 r. w Tarnobrzegu. Zmarł 25 kwietnia 1960 r. w Krakowie, tam też pochowany na cmentarzu Rakowickim. W 1919 r. rozpoczął studia na Wydziale Górniczym AG w Krakowie, które ukończył w 1924 r. Już w czasie studiów pracował jako mł. asystent w Katedrze Maszynoznawstwa II. Następnie pracował w przemyśle, po wojnie w Gliwickim Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego. W 1946 r. rozpoczął pracę na AGH w Katedrze Górnictwa III jako asystent wolontariusz, następnie jako asystent. W 1950 r. został mianowany adiunktem, w 1954 r. zastępcą profesora i kierownikiem zakładu organizacji i planowania w górnictwie, w Katedrze Ekonomiki i Organizacji. W 1955 r. obronił doktorat, w 1956 r. otrzymał nominację na docenta, a w 1958 r. na prof. nadzw. Przyczynił się do powstania Katedry Ekonomiki i Organizacji, był jednym z założycieli nowej specjalności z zakresu ekonomiki górnictwa, którą silnie związał z nowoczesną techniką.
Linia 55: Linia 57:
Wykonał wiele ekspertyz i projektów dla przemysłu węglowego i przyczyniał się do wdrażania w praktyce naukowych podstaw w dziedzinie organizacji. Był autorem dwóch książek z zakresu organizacji robót górniczych i transportu oraz kilkunastu artykułów fachowych.
Wykonał wiele ekspertyz i projektów dla przemysłu węglowego i przyczyniał się do wdrażania w praktyce naukowych podstaw w dziedzinie organizacji. Był autorem dwóch książek z zakresu organizacji robót górniczych i transportu oraz kilkunastu artykułów fachowych.


Źródło:
== Bibliografia ==
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 47–49
 
* Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 47–49, portr.
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 13. Warszawa 2002. S. 44–45
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 13. Warszawa 2002. S. 44–45



Wersja z 15:08, 27 sty 2015

Tadeusz Karol Czechowicz
Tadeusz Czechowicz.jpg
Nazwisko Czechowicz
Imię / imiona Tadeusz
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. dr inż.
Data urodzenia 1898
Miejsce urodzenia Tarnobrzeg
Data śmierci 1960
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności ekonomika i organizacja górnictwa
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Górniczego w latach 1956–1958
Wydział Wydział Zarządzania



FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Górniczy19561958

Prof. nadzw. dr inż. Tadeusz Karol Czechowicz (1898–1960)

Specjalność: ekonomika i organizacja górnictwa

Życiorys

Urodził się 12 października 1898 r. w Tarnobrzegu. Zmarł 25 kwietnia 1960 r. w Krakowie, tam też pochowany na cmentarzu Rakowickim. W 1919 r. rozpoczął studia na Wydziale Górniczym AG w Krakowie, które ukończył w 1924 r. Już w czasie studiów pracował jako mł. asystent w Katedrze Maszynoznawstwa II. Następnie pracował w przemyśle, po wojnie w Gliwickim Zjednoczeniu Przemysłu Węglowego. W 1946 r. rozpoczął pracę na AGH w Katedrze Górnictwa III jako asystent wolontariusz, następnie jako asystent. W 1950 r. został mianowany adiunktem, w 1954 r. zastępcą profesora i kierownikiem zakładu organizacji i planowania w górnictwie, w Katedrze Ekonomiki i Organizacji. W 1955 r. obronił doktorat, w 1956 r. otrzymał nominację na docenta, a w 1958 r. na prof. nadzw. Przyczynił się do powstania Katedry Ekonomiki i Organizacji, był jednym z założycieli nowej specjalności z zakresu ekonomiki górnictwa, którą silnie związał z nowoczesną techniką.

Wykonał wiele ekspertyz i projektów dla przemysłu węglowego i przyczyniał się do wdrażania w praktyce naukowych podstaw w dziedzinie organizacji. Był autorem dwóch książek z zakresu organizacji robót górniczych i transportu oraz kilkunastu artykułów fachowych.

Bibliografia

  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). Kraków 1965. S. 47–49, portr.
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 13. Warszawa 2002. S. 44–45