Edward Bolesław Leja: Różnice pomiędzy wersjami

Edward Bolesław Leja
Nazwisko	Leja
Imię / imiona	Edward
Tytuły / stanowiska	Dr hab., prof. AGH
Data urodzenia	22 luty 1937
Miejsce urodzenia	Rakszawa
Data śmierci	2009
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	elektronika, fizyka, inżynieria materiałowa, (fizyka ciała stałego, technologia elektronowa, technologie próżniowe)
Pełnione funkcje	kierownik Zakładu Fizyki i Technologii Elektronowej w Katedrze Elektroniki w latach 1984–1998
Wydział	Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki ;
Odznaczenia i nagrody	Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi — 1979, 1980; Medal 40-lecia PL — 1984, Złota Odznaka za Prace Społeczne dla Miasta Krakowa — 1986, Medal Komisji Edukacji Narodowej — 2003

Wersja z 13:13, 27 sty 2015

Dr hab., prof. AGH Edward Bolesław Leja (1937–2009)

Życiorys

Specjalność: elektronika, fizyka, inżynieria materiałowa, (fizyka ciała stałego, technologia elektronowa, technologie próżniowe)

Urodził się 22 lutego 1937 r. w Rakszawie, pow. Łańcut. Zmarł 5 października 2009 r. w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim. W r. 1959 ukończył studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu na Wydziale Matematyczno-Fizycznym. W 1964 r. rozpoczął pracę na AGH. W r. 1969 otrzymał tytuł doktora w Akademii Górniczo-Hutniczej, a w r. 1982 dr hab. w Wojskowej Akademii Technicznej. W latach 1984–1998 pełnił funkcję kierownika Zakładu Fizyki i Technologii Elektronowej w Katedrze Elektroniki na Wydziale EAIE.

Autor 108 publikacji, w tym 14 patentów, promotor 4 Był członkiem NOT (SITPH, SITPG, SEP), Polskiego Towarzystwa Fizycznego, Polskiego Towarzystwa Próżniowego, IMAPS, Towarzystwa Przyjaciół Bronowic oraz Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Malował obrazy. Swoją twórczość prezentował na kilkunastu wystawach. Znany jako orędownik przywrócenia Bronowicom dawnej rangi ośrodka kulturalnego.

Źródło:

Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 194
Dziennik Polski 2009 nr 237 (9 X 2009). s. A15 [nekrologi]
Edward Leja [portret], http://physics.uwb.edu.pl/ptf/wykladowcy/leja.html [23.10.2009]
Who is who elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Kraków 2002. S. 170

@@ Linia 5: / Linia 5: @@
 |honorific-prefix=Dr hab., prof. AGH
 |image=Edward_Leja.jpg
-|birth_date=1937
+|birth_date=22 luty 1937
-|birth_place=Łańcut
+|birth_place=Rakszawa
 |death_date=2009
 |death_place=Kraków
@@ Linia 49: / Linia 49: @@
 }}
 Dr hab., prof. AGH '''Edward Bolesław Leja''' (1937–2009)
+== Życiorys ==
 Specjalność: elektronika, fizyka, inżynieria materiałowa, (fizyka ciała stałego, technologia elektronowa, technologie próżniowe)
-Urodził się 22 lutego 1937 r. w Rakszawie, pow. Łańcut. Zmarł 5 października 2009 r. w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim. W r. 1959 ukończył studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu na Wydziale Matematyczno-Fizycznym. W 1964 r. rozpoczął pracę na AGH. W r. 1969 otrzymał tytuł doktora na Akademii Górniczo-Hutniczej, a w r. 1982 dr hab. na Wojskowej Akademii Technicznej. W latach 1984–1998 pełnił funkcję kierownika Zakładu Fizyki i Technologii Elektronowej w Katedrze Elektroniki. Autor i współautor wielu publikacji, patentów, opracowań oraz realizacji przemysłowych urządzeń technologicznych.
+Urodził się 22 lutego 1937 r. w Rakszawie, pow. Łańcut. Zmarł 5 października 2009 r. w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim. W r. 1959 ukończył studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu na Wydziale Matematyczno-Fizycznym. W 1964 r. rozpoczął pracę na AGH. W r. 1969 otrzymał tytuł doktora w Akademii Górniczo-Hutniczej, a w r. 1982 dr hab. w Wojskowej Akademii Technicznej. W latach 1984–1998 pełnił funkcję kierownika Zakładu Fizyki i Technologii Elektronowej w Katedrze Elektroniki na Wydziale EAIE.
+Autor 108 publikacji, w tym 14 patentów, promotor 4
 Był członkiem NOT (SITPH, SITPG, SEP), Polskiego Towarzystwa Fizycznego, Polskiego Towarzystwa Próżniowego, IMAPS, Towarzystwa Przyjaciół Bronowic oraz Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Malował obrazy. Swoją twórczość prezentował na kilkunastu wystawach. Znany jako orędownik przywrócenia Bronowicom dawnej rangi ośrodka kulturalnego.