Tadeusz Julian Banachiewicz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 54: | Linia 54: | ||
== Życiorys == | == Życiorys == | ||
Urodził się 13 lutego 1882 r. w Warszawie, zmarł 18 listopada 1954 r. w Krakowie. Jego prochy przeniesiono na Skałkę do Krypty Zasłużonych. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim nauki matematyczno-fizyczne. W 1904 r. otrzymał tytuł kandydata nauk matematycznych na Uniwersytecie Warszawskim i złoty medal za pracę konkursową z dziedziny astronomii obserwacyjnej. Studia uzupełniające odbył w Getyndze oraz w Centralnym Obserwatorium Astronomicznym w Pułkowie k. Petersburga. W latach 1915–1918 był w Dorpacie (Tartu) kolejno: asystentem, docentem etatowym, prof. nadzw. oraz dyrektorem obserwatorium. W r. 1918 powołany został na docenta geodezji na Politechnice Warszawskiej, w r. 1919 został profesorem astronomii i dyrektorem Obserwatorium w Krakowie, stanowisko to — z przerwą w latach okupacji — piastował do końca życia. | Urodził się 13 lutego 1882 r. w Warszawie, zmarł 18 listopada 1954 r. w Krakowie. Jego prochy przeniesiono na Skałkę do Krypty Zasłużonych. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim nauki matematyczno-fizyczne. W 1904 r. otrzymał tytuł kandydata nauk matematycznych na Uniwersytecie Warszawskim i złoty medal za pracę konkursową z dziedziny astronomii obserwacyjnej. Studia uzupełniające odbył w Getyndze oraz w Centralnym Obserwatorium Astronomicznym w Pułkowie k. Petersburga. W latach 1915–1918 był w Dorpacie (Tartu) kolejno: asystentem, docentem etatowym, prof. nadzw. oraz dyrektorem obserwatorium. W r. 1918 powołany został na docenta geodezji na Politechnice Warszawskiej, w r. 1919 został profesorem astronomii i dyrektorem Obserwatorium w Krakowie, stanowisko to — z przerwą w latach okupacji — piastował do końca życia. Przez wiele lat był przedstawicielem Polski w Bałtyckiej Komisji Geodezyjnej. | ||
W latach 1945-1951 był kierownikiem Katedry Geodezji Wyższej i Astronomii [[Wydział Inżynierii|Wydziału Inżynierii]] Akademii Górniczo-Hutniczej. | W latach 1945-1951 był kierownikiem Katedry Geodezji Wyższej i Astronomii [[Wydział Inżynierii|Wydziału Inżynierii]] Akademii Górniczo-Hutniczej. | ||
| Linia 72: | Linia 72: | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* Biogramy uczonych polskich. Cz. 3. Wrocław 1986. S. 25–30 | * Biogramy uczonych polskich. Cz. 3. Wrocław 1986. S. 25–30 | ||
* Nauka Polska 1954 nr 4 (8) | * Nauka Polska 1954 nr 4 (8) s. 250–254 | ||
* Słowniik biograficzny matematyków polskich. Tarnobrzeg 2003. S. 12–13, portr. | * Słowniik biograficzny matematyków polskich. Tarnobrzeg 2003. S. 12–13, portr. | ||
* Złota księga Wydziału Matematyki i Fizyki. Kraków 2000. S. 162-179 | * Złota księga Wydziału Matematyki i Fizyki. Kraków 2000. S. 162-179 | ||
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Kraków 1970. S. 527 | * Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Kraków 1970. S. 527 | ||
* Zeszyty Naukowe AGH 1959 nr 17 Geodezja z.2 s. 3-6 | |||
{{DEFAULTSORT:Banachiewicz, Tadeusz Julian}} | {{DEFAULTSORT:Banachiewicz, Tadeusz Julian}} | ||
[[Category:Uczeni]] | [[Category:Uczeni]] | ||
Wersja z 12:15, 26 wrz 2014
| Tadeusz Julian Banachiewicz | |
|---|---|
| Nazwisko | Banachiewicz |
| Imię / imiona | Tadeusz |
| Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw. dr |
| Data urodzenia | 13 lutego 1882 |
| Miejsce urodzenia | Warszawa |
| Data śmierci | 18 listopada 1954 |
| Miejsce śmierci | Kraków |
| Dyscyplina/specjalności | astrometria, teoria macierzy, mechanika nieba, geodezja |
| Pełnione funkcje | Kierownik Katedry Geodezji Wyższej i Astronomii |
| Wydział | Wydział Inżynierii
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Komandorski Polonia Restituta, Order Sztandaru Pracy, Order Białej Róży. |
Prof. nadzw. dr Tadeusz Julian Banachiewicz (1882–1954)
Specjalność: astrometria, teoria macierzy, mechanika nieba, geodezja
Życiorys
Urodził się 13 lutego 1882 r. w Warszawie, zmarł 18 listopada 1954 r. w Krakowie. Jego prochy przeniesiono na Skałkę do Krypty Zasłużonych. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim nauki matematyczno-fizyczne. W 1904 r. otrzymał tytuł kandydata nauk matematycznych na Uniwersytecie Warszawskim i złoty medal za pracę konkursową z dziedziny astronomii obserwacyjnej. Studia uzupełniające odbył w Getyndze oraz w Centralnym Obserwatorium Astronomicznym w Pułkowie k. Petersburga. W latach 1915–1918 był w Dorpacie (Tartu) kolejno: asystentem, docentem etatowym, prof. nadzw. oraz dyrektorem obserwatorium. W r. 1918 powołany został na docenta geodezji na Politechnice Warszawskiej, w r. 1919 został profesorem astronomii i dyrektorem Obserwatorium w Krakowie, stanowisko to — z przerwą w latach okupacji — piastował do końca życia. Przez wiele lat był przedstawicielem Polski w Bałtyckiej Komisji Geodezyjnej.
W latach 1945-1951 był kierownikiem Katedry Geodezji Wyższej i Astronomii Wydziału Inżynierii Akademii Górniczo-Hutniczej.
Autor ponad 230 prac z astronomii, matematyki, mechaniki, geodezji i geofizyki. Ważnym jego osiągnięciem było wydanie prawie 12 tomów czasopisma „Acta Astronomica” oraz 25 zeszytów efemeryd gwiazd zaciemnionych.
Członek Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego w Londynie, Akademii w Padwie, Polskiej Akademii Nauk, Polskiej Akademii Umiejętności, Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Wiceprezes Międzynarodowej Unii Astronomicznej.
Doktor honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego, Poznańskiego i Uniwersytetu w Sofii.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Komandorski Polonia Restituta, Order Sztandaru PracyI klasy, Order Białej Róży III klasy
Bibliografia
Źródło:
- Biogramy uczonych polskich. Cz. 3. Wrocław 1986. S. 25–30
- Nauka Polska 1954 nr 4 (8) s. 250–254
- Słowniik biograficzny matematyków polskich. Tarnobrzeg 2003. S. 12–13, portr.
- Złota księga Wydziału Matematyki i Fizyki. Kraków 2000. S. 162-179
- Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Kraków 1970. S. 527
- Zeszyty Naukowe AGH 1959 nr 17 Geodezja z.2 s. 3-6