Władysław Rubczyński-Prawdzic: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 54: | Linia 54: | ||
Urodził się 26 kwietnia 1884 r. w Radziechowie, zmarł 5 czerwca 1962 r. w Krakowie. Studiował na Wydziale Budowy Maszyn Cesarsko-Królewskiej Szkoły Politechnicznej we Lwowie. Edukację uzupełniał praktykami zawodowymi w fabrykach samochodów we Francji i Szwajcarii. Początkowo związany z Politechniką Lwowską. | Urodził się 26 kwietnia 1884 r. w Radziechowie, zmarł 5 czerwca 1962 r. w Krakowie. Studiował na Wydziale Budowy Maszyn Cesarsko-Królewskiej Szkoły Politechnicznej we Lwowie. Edukację uzupełniał praktykami zawodowymi w fabrykach samochodów we Francji i Szwajcarii. Początkowo związany z Politechniką Lwowską. | ||
Od 1947 roku do przejścia na emeryturę w 1960 r. zastępca profesora i kierownik Katedry Pojazdów Mechanicznych na Wydziale Komunikacji | Od 1947 roku aż do przejścia na emeryturę w 1960 r., zastępca profesora i kierownik Katedry Pojazdów Mechanicznych na [[Wydział Komunikacji|Wydziale Komunikacji]] Akademii Górniczej w Krakowie (od 1952 r. Katedry Budowy Samochodów i Ciągników). | ||
== Odznaczenia i nagrody == | == Odznaczenia i nagrody == | ||
Wersja z 11:10, 12 wrz 2014
| Władysław Rubczyński-Prawdzic | |
|---|---|
| [[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |
| Nazwisko | Rubczyński-Prawdzic |
| Imię / imiona | Władysław |
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. inż. |
| Data urodzenia | 26 kwietnia 1884 |
| Miejsce urodzenia | Radziechów |
| Data śmierci | 5 czerwca 1962 |
| Miejsce śmierci | Kraków |
| Dyscyplina/specjalności | pojazdy mechaniczne |
| Pełnione funkcje | Kierownik Katedry Pojazdów Mechanicznych AG |
| Wydział | Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Walecznych, Medal X-lecia PRL |
Prof. zw. inż. Władysław Rubczyński-Prawdzic (1884–1962)
Specjalność: pojazdy mechaniczne
Życiorys
Urodził się 26 kwietnia 1884 r. w Radziechowie, zmarł 5 czerwca 1962 r. w Krakowie. Studiował na Wydziale Budowy Maszyn Cesarsko-Królewskiej Szkoły Politechnicznej we Lwowie. Edukację uzupełniał praktykami zawodowymi w fabrykach samochodów we Francji i Szwajcarii. Początkowo związany z Politechniką Lwowską.
Od 1947 roku aż do przejścia na emeryturę w 1960 r., zastępca profesora i kierownik Katedry Pojazdów Mechanicznych na Wydziale Komunikacji Akademii Górniczej w Krakowie (od 1952 r. Katedry Budowy Samochodów i Ciągników).
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Oficerski OOP, Krzyż Walecznych, Medal X-lecia PRL, Krzyż Obrony Lwowa z Mieczami, Odznakę Lotniczą Obrony Lwowa, Odznakę Orląt Lwowskich
Źródło:
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 6. s. 126–127