Mieczysław Nosowicz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 55: | Linia 55: | ||
Przed II wojną światową pracował zawodowo w przemyśle, a w czasie wojny (1939-1941) wykładał w Lwowskim Instytucie Politechnicznym. W 1944 r. po zbombardowaniu Lwowa przez lotnictwo sowieckie, wyjechał do Krakowa. | Przed II wojną światową pracował zawodowo w przemyśle, a w czasie wojny (1939-1941) wykładał w Lwowskim Instytucie Politechnicznym. W 1944 r. po zbombardowaniu Lwowa przez lotnictwo sowieckie, wyjechał do Krakowa. | ||
W latach 1945-1946 pełnił funkcję starszego asystenta, następnie adiunkta w Katedrze Pojazdów Mechanicznych Politechniki Śląskiej, zorganizowanej wówczas w Krakowie. | W latach 1945-1946 pełnił funkcję starszego asystenta, następnie adiunkta w Katedrze Pojazdów Mechanicznych Politechniki Śląskiej, zorganizowanej wówczas w Krakowie. | ||
Od 1950 r. był adiunktem Katedry Pojazdów Samochodowych na Wydziale Komunikacyjnym [[Wydział Politechniczny|Wydziałów Politechnicznych]] Akademii Górniczej w Krakowie. W tym samym roku utworzono nową Katedrę Pojazdów Mechanicznych, przemianowaną w 1953 r. na Katedrę Technologii i Eksploatacji Samochodów i Ciągników już na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. Kierownictwo obu tych katedr sprawował w charakterze zastępcy profesora. | Od 1950 r. był adiunktem Katedry Pojazdów Samochodowych na Wydziale Komunikacyjnym [[Wydział Politechniczny|Wydziałów Politechnicznych]] Akademii Górniczej w Krakowie. W tym samym roku utworzono nową Katedrę Pojazdów Mechanicznych, przemianowaną w 1953 r. na Katedrę Technologii i Eksploatacji Samochodów i Ciągników już na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. Kierownictwo obu tych katedr sprawował w charakterze zastępcy profesora. | ||
Autor studium: "Problemy zanieczyszczania atmosfery... ruchem pojazdów samochodowych" ("Czasopismo Techniczne" 1966 nr 3), wyprzedzając znacznie inne publikacje w tej tematyce w naszym kraju. Promotor szeregu przewodów doktorskich. | Autor studium: "Problemy zanieczyszczania atmosfery... ruchem pojazdów samochodowych" ("Czasopismo Techniczne" 1966 nr 3), wyprzedzając znacznie inne publikacje w tej tematyce w naszym kraju. Promotor szeregu przewodów doktorskich. | ||
Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników (SIMP) | |||
Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników (SIMP), członek zarządu Oddziału Wojewódzkiego NOT w Krakowie, członek Komisji Gospodarki Komunalnej w Krakowie, zastępca przewodniczącego Kolegium Komunikacyjnego Rady Narodowej miasta Krakowa, przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Transportu Samochodowego w Warszawie (1954-1965). | |||
== Odznaczenia i nagrody == | == Odznaczenia i nagrody == | ||
[[Order Odrodzenia Polski]] V klasy | [[Order Odrodzenia Polski]] V klasy | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Wersja z 12:34, 16 paź 2014
| Mieczysław Nosowicz | |
|---|---|
| [[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]] | |
| Nazwisko | Nosowicz |
| Imię / imiona | Mieczysław |
| Tytuły / stanowiska | Prof. nadzw. mgr inż. |
| Data urodzenia | 18 października 1901 |
| Miejsce urodzenia | Sambor |
| Data śmierci | 25 lutego 1969 |
| Miejsce śmierci | Kraków |
| Dyscyplina/specjalności | eksploatacja samochodów |
| Wydział | Wydziały Politechniczne
|
| Odznaczenia i nagrody | Order Odrodzenia Polski V klasy |
Prof. nadzw. mgr inż. Mieczysław Nosowicz (1901–1969)
Specjalność: eksploatacja samochodów
Życiorys
Urodził się 18 października w Samborze (województwo lwowskie). Zmarł 25 lutego 1969 r. w Krakowie, pochowany został na Cmentarzu Rakowickim.
W 1928 r. ukończył Wydział Mechaniczny Politechniki Lwowskiej i uzyskał akademicki stopień inżyniera mechanika. W 1959 r. otrzymał stanowisko docenta (Politechnika Krakowska), a w 1966 r. uzyskał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego PK.
Przed II wojną światową pracował zawodowo w przemyśle, a w czasie wojny (1939-1941) wykładał w Lwowskim Instytucie Politechnicznym. W 1944 r. po zbombardowaniu Lwowa przez lotnictwo sowieckie, wyjechał do Krakowa.
W latach 1945-1946 pełnił funkcję starszego asystenta, następnie adiunkta w Katedrze Pojazdów Mechanicznych Politechniki Śląskiej, zorganizowanej wówczas w Krakowie.
Od 1950 r. był adiunktem Katedry Pojazdów Samochodowych na Wydziale Komunikacyjnym Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej w Krakowie. W tym samym roku utworzono nową Katedrę Pojazdów Mechanicznych, przemianowaną w 1953 r. na Katedrę Technologii i Eksploatacji Samochodów i Ciągników już na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. Kierownictwo obu tych katedr sprawował w charakterze zastępcy profesora.
Autor studium: "Problemy zanieczyszczania atmosfery... ruchem pojazdów samochodowych" ("Czasopismo Techniczne" 1966 nr 3), wyprzedzając znacznie inne publikacje w tej tematyce w naszym kraju. Promotor szeregu przewodów doktorskich.
Członek Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników (SIMP), członek zarządu Oddziału Wojewódzkiego NOT w Krakowie, członek Komisji Gospodarki Komunalnej w Krakowie, zastępca przewodniczącego Kolegium Komunikacyjnego Rady Narodowej miasta Krakowa, przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Transportu Samochodowego w Warszawie (1954-1965).
Odznaczenia i nagrody
Order Odrodzenia Polski V klasy
Bibliografia
Książki
- Słownik biograficzny techników polskich. Z. 2. s. 128–129