Józef Nedoma: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 55: Linia 55:


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Urodził się 9 grudnia 1920 r. w Krakowie. Zmarł 2 lipca 1990 r. w Krakowie, pochowany został na Cmentarzu Podgórskim.
Urodził się 9 grudnia 1920 r. w Krakowie. Zmarł 2 lipca 1990 r. w Krakowie, pochowany w Krakowie na Cmentarzu Podgórskim. W latach wojny i bezpośrednio po niej (1939-1947) był więźniem obozu w Kazachstanie


Pracę magisterską obronił Zakładzie Chemii Fizycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego w 1952 r. i rozpoczął pracę początkowo w Zakładzie Chemii Mineralnej Wydziału Ceramicznego. W 1953 r. podjął pracę w Katedrze Chemii Nieorganicznej AGH jako asystent, starszy asystent i od 1958 r. jako adiunkt. W 1959 r. uzyskał stopień naukowy doktora, w 1967 r. otrzymał tytuł naukowy doktora habilitowanego. Po habilitacji w 1969 r. objął stanowisko docenta, jednocześnie został zastępcą dyrektora ówczesnego Instytutu Inżynierii Materiałowej AGH. W latach 1975-1978 pełnił funkcję Prodziekana [[Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki|Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki]]. W 1976 r. uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. Przez szereg lat pełnił funkcję kierownika Zakładu Krystalografii i Krystalochemii w Instytucie Inżynierii Materiałowej.
Pracę magisterską obronił Zakładzie Chemii Fizycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego w 1952 r. i rozpoczął pracę początkowo w Zakładzie Chemii Mineralnej [[Wydział Ceramiczny|Wydziału Ceramicznego]]. W 1953 r. podjął pracę w Katedrze Chemii Nieorganicznej AGH jako asystent, starszy asystent i od 1958 r. jako adiunkt. W 1959 r. uzyskał stopień naukowy doktora, w 1967 r. otrzymał tytuł naukowy doktora habilitowanego. Po habilitacji w 1969 r. objął stanowisko docenta, jednocześnie został zastępcą dyrektora ówczesnego Instytutu Inżynierii Materiałowej AGH. W latach 1975-1978 pełnił funkcję Prodziekana [[Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki|Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki]]. W 1976 r. uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. Przez szereg lat pełnił funkcję kierownika Zakładu Krystalografii i Krystalochemii w Instytucie Inżynierii Materiałowej.


Był autorem ponad 100 publikacji. Podstawowa tematyka jego prac była związana z krystalochemią i krystalografią.  
Był autorem ponad 100 publikacji. Podstawowa tematyka jego prac była związana z krystalochemią i krystalografią. Biegle władał językami: rosyjskim, niemieckim, francuskim, hiszpańskim, angielskim, a także włoskim i czeskim.




Linia 66: Linia 66:
=== Książki ===
=== Książki ===


* Informator nauki polskiej. Ed. 24 1989/1990. T. 2.Warszawa ; Centrum Informacji Naukowej, Technicznej i Ekonomicznej 1989, s. 1073
* Informator nauki polskiej. Ed. 24 1989/1990. T. 2. Warszawa : Centrum Informacji Naukowej, Technicznej i Ekonomicznej 1989, s. 1073
* Kto jest kim w ceramice. 50 lecie Wydziału 1949-1999, s. 22, 44
* Kto jest kim w ceramice. 50 lecie Wydziału 1949-1999, s. 22, 44



Wersja z 11:17, 30 wrz 2014

Józef Nedoma
Nazwisko Nedoma
Imię / imiona Józef
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw., dr hab.
Data urodzenia 9 grudnia 1920
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 2 lipca 1990
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności krystalochemia i chemia ciała stałego
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki (1975-1978)
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki



FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki19751978


Prof. nadzw., dr hab. Józef Nedoma (1920–1990)

Życiorys

Urodził się 9 grudnia 1920 r. w Krakowie. Zmarł 2 lipca 1990 r. w Krakowie, pochowany w Krakowie na Cmentarzu Podgórskim. W latach wojny i bezpośrednio po niej (1939-1947) był więźniem obozu w Kazachstanie

Pracę magisterską obronił Zakładzie Chemii Fizycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego w 1952 r. i rozpoczął pracę początkowo w Zakładzie Chemii Mineralnej Wydziału Ceramicznego. W 1953 r. podjął pracę w Katedrze Chemii Nieorganicznej AGH jako asystent, starszy asystent i od 1958 r. jako adiunkt. W 1959 r. uzyskał stopień naukowy doktora, w 1967 r. otrzymał tytuł naukowy doktora habilitowanego. Po habilitacji w 1969 r. objął stanowisko docenta, jednocześnie został zastępcą dyrektora ówczesnego Instytutu Inżynierii Materiałowej AGH. W latach 1975-1978 pełnił funkcję Prodziekana Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki. W 1976 r. uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. Przez szereg lat pełnił funkcję kierownika Zakładu Krystalografii i Krystalochemii w Instytucie Inżynierii Materiałowej.

Był autorem ponad 100 publikacji. Podstawowa tematyka jego prac była związana z krystalochemią i krystalografią. Biegle władał językami: rosyjskim, niemieckim, francuskim, hiszpańskim, angielskim, a także włoskim i czeskim.


Bibliografia

Książki

  • Informator nauki polskiej. Ed. 24 1989/1990. T. 2. Warszawa : Centrum Informacji Naukowej, Technicznej i Ekonomicznej 1989, s. 1073
  • Kto jest kim w ceramice. 50 lecie Wydziału 1949-1999, s. 22, 44