Stanisław Mazurkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Stanisław Mazurkiewicz
[[File:{{{image}}}\|thumb\|center\|300px]]
Nazwisko	Mazurkiewicz
Imię / imiona	Stanisław
Tytuły / stanowiska	Mgr inż.
Data urodzenia	15 lipca 1892
Miejsce urodzenia	Łanczyn
Data śmierci	25 września 1964
Miejsce śmierci	Kraków ;
Wydział	Wydział Górniczy ; ;

Wersja z 09:51, 15 sty 2015

Mgr inż. Stanisław Mazurkiewicz (1892–1964)

Specjalność: górnictwo

Życiorys

Urodził się 15 lipca 1892 r. w Łanczynie. Zmarł 25 września 1964 r. w Krakowie.

Studia wyższe ukończył w 1924 r. na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie. W latach 1920-1924 pracował jako asystent w Katedrze Geodezji i Miernictwa Górniczego AG.

Pracował w przemyśle na stanowisku mierniczego w kopalni "Mortimer" Zagórze (1924), następnie w latach 1924-1930 w kopalni "Grodziec II" jako inżynier ruchu i w kopalni "Siemianowice" jako zastępca zawiadowcy (1930-1938). W latach 1938-1939 podjął pracę w koncernie górniczo-hutniczym "Wspólnota Interesów" w Katowicach na stanowisku mierniczego górniczego.

Brał udział w kampanii wrześniowej (21 Dywizja Podhalańska), następnie trafił do niewoli niemieckiej: Oflag XI B Braunschweig (1939-1940); Oflag II C Woldenberg (1940-1945).

Po wojnie powrócił do pracy w przemyśle jako: dyrektor kopalni "Bolesław Śmiały" (Łaziska Średnie)(1945-1956); inspektor górniczy Jaworznicko-Mikołowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego (1947-1948); dyrektor kopalń "Bolesław Śmiały" i "Waleska" (1949-1950). Był ponadto pracownikiem Dyrekcji Kopalń Soli w Warszawie na stanowisku szefa działu produkcji (1950) oraz Zarządu Przemysłu Solnego w Wieliczce jako dyrektor techniczny (1956–1960). W 1961 r. przeszedł na emeryturę.

Bibliografia

Książki

Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949) / oprac. Julian Sulima-Samujłło ; kom. red. Henryk Filcek [et al.] ; Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. - Kraków : AGH, 1979. - S. 116

@@ Linia 54: / Linia 54: @@
 Pracował w przemyśle na stanowisku mierniczego w kopalni "Mortimer" Zagórze (1924), następnie w latach 1924-1930 w kopalni "Grodziec II" jako inżynier ruchu i w kopalni "Siemianowice" jako zastępca zawiadowcy (1930-1938). W latach 1938-1939 podjął pracę w koncernie górniczo-hutniczym "Wspólnota Interesów" w Katowicach na stanowisku mierniczego górniczego.
 Brał udział w kampanii wrześniowej (21 Dywizja Podhalańska), następnie trafił do niewoli niemieckiej: Oflag XI B Braunschweig (1939-1940); Oflag II C Woldenberg (1940-1945).
 Po wojnie powrócił do pracy w przemyśle jako: dyrektor kopalni "Bolesław Śmiały" (Łaziska Średnie)(1945-1956); inspektor górniczy Jaworznicko-Mikołowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego (1947-1948); dyrektor kopalń "Bolesław Śmiały" i "Waleska" (1949-1950). Był ponadto pracownikiem Dyrekcji Kopalń Soli w Warszawie na stanowisku szefa działu produkcji (1950) oraz Zarządu Przemysłu Solnego w Wieliczce jako dyrektor techniczny (1956–1960). W 1961 r. przeszedł na emeryturę.
@@ Linia 65: / Linia 63: @@
 === Książki ===
-* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). Kraków 1979, s. 116.
+* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949) / oprac. Julian Sulima-Samujłło ; kom. red. Henryk Filcek [et al.] ; Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. - Kraków : AGH, 1979. - S. 116
 {{DEFAULTSORT:Mazurkiewicz, Stanisław }}
 [[Category:Uczeni]]