Władysław Ptak: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Władysław Ptak | image = ptakw.jpg | family-name = Ptak | given-name = Władysław | additional-name = | honorific-prefix = Pro...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1920
| birth_date = 1920–1990
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date = 1990
| death_date =  
| death_place =  
| death_place =  
| resting_place =  
| resting_place =  
Linia 38: Linia 38:
| influences =  
| influences =  
| influenced =  
| influenced =  
| awards = Krzyż Kawalerski OOP (1973), nagroda państw. II stopnia za osiągnięcia w dziedzinie termodynamicznej teorii roztworów metali i inne.
| awards = Krzyż Kawalerski OOP (1973), nagroda państwowa II stopnia za osiągnięcia w dziedzinie termodynamicznej teorii roztworów metali i inne.
| signature =  
| signature =  
| signature_alt =  
| signature_alt =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Prof. zw. dr inż. '''Władysław Ptak''' (1920-1990)
Prof. zw. dr inż. '''Władysław Ptak''' (1920–1990)


Specjalność: metalurgia
Specjalność: metalurgia


Urodził sie w Wieliczce. Ukończył studia na Wydziale Hutniczym AGH (1948). Związany z uczelnią od 1946 r. Pracę rozpoczął jako asystent w Katedrze Metalurgii Metali Nieżelaznych. Tutaj uzyskał stopnie i tytuły naukowe: doktor (1954), docent (1955), prof. nadzw. (1959) , prof. zwycz. (1969). W czasie wojny był żołnierzem AK.
Urodził sie w Wieliczce. Ukończył studia na Wydziale Hutniczym AGH (1948). Związany z uczelnią od 1946 r. Pracę rozpoczął jako asystent w Katedrze Metalurgii Metali Nieżelaznych. Tutaj uzyskał stopnie i tytuły naukowe: doktor (1954), docent (1955), prof. nadzw. (1959) , prof. zwycz. (1969). W czasie wojny był żołnierzem AK.


Współorganizator Wydziału Metali Nieżelaznych, w l. 1969-1974 Dyrektor Instytutu Metali Nieżelaznych. Pełnił jeszcze funkcję Kierownika Zakładu, później Katedry Procesów Metalurgicznych do 1960 r.
Współorganizator Wydziału Metali Nieżelaznych, w latach 1969–1974 Dyrektor Instytutu Metali Nieżelaznych. Pełnił jeszcze funkcję Kierownika Zakładu, później Katedry Procesów Metalurgicznych do 1960 r.


Członek, a od 1972 r. przewodniczący Sekcji Teorii Procesów Metalurgicznych Komitetu Metalurgii PAN. W 1969 r. został wybrany członkiem korespondentem PAN, w 1989 r. członkiem rzeczywistym PAN.
Członek, a od 1972 r. przewodniczący Sekcji Teorii Procesów Metalurgicznych Komitetu Metalurgii PAN. W 1969 r. został wybrany członkiem korespondentem PAN, w 1989 r. członkiem rzeczywistym PAN.


Jego działalność naukowa skupiała się wokół metalurgii praktycznej. Interesował się zwłaszcza termodynamiczną teorią roztworów metali, stopionych soli i żużli metalurgicznych oraz kinetyki i równowagi reakcji metalurgicznych. Opublikował ponad 80 prac badawczych. Był zamiłowanym dydaktykiem, przez wiele lat prowadził wykłady z teorii procesów metalurgicznych.
Jego działalność naukowa skupiała się wokół metalurgii praktycznej. Interesował się zwłaszcza termodynamiczną teorią roztworów metali, stopionych soli i żużli metalurgicznych oraz kinetyki i równowagi reakcji metalurgicznych. Opublikował ponad 80 prac badawczych. Był zamiłowanym dydaktykiem, przez wiele lat prowadził wykłady z teorii procesów metalurgicznych.


Źródło:
Źródło:
* BIP 1995 nr 18. s. 24-25
* BIP 1995 nr 18. s. 24–25
* Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 3. s. 504-505
* Uczeni Polscy XIX–XX stulecia. T. 3. s. 504–505




{{DEFAULTSORT:Ptak, Władysław }}
{{DEFAULTSORT:Ptak, Władysław }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 16:19, 16 gru 2013

Władysław Ptak
Nazwisko Ptak
Imię / imiona Władysław
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia 1920–1990


Dyscyplina/specjalności metalurgia



Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski OOP (1973), nagroda państwowa II stopnia za osiągnięcia w dziedzinie termodynamicznej teorii roztworów metali i inne.
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Metali Nieżelaznych19621966

Prof. zw. dr inż. Władysław Ptak (1920–1990)

Specjalność: metalurgia

Urodził sie w Wieliczce. Ukończył studia na Wydziale Hutniczym AGH (1948). Związany z uczelnią od 1946 r. Pracę rozpoczął jako asystent w Katedrze Metalurgii Metali Nieżelaznych. Tutaj uzyskał stopnie i tytuły naukowe: doktor (1954), docent (1955), prof. nadzw. (1959) , prof. zwycz. (1969). W czasie wojny był żołnierzem AK.

Współorganizator Wydziału Metali Nieżelaznych, w latach 1969–1974 Dyrektor Instytutu Metali Nieżelaznych. Pełnił jeszcze funkcję Kierownika Zakładu, później Katedry Procesów Metalurgicznych do 1960 r.

Członek, a od 1972 r. przewodniczący Sekcji Teorii Procesów Metalurgicznych Komitetu Metalurgii PAN. W 1969 r. został wybrany członkiem korespondentem PAN, w 1989 r. członkiem rzeczywistym PAN.

Jego działalność naukowa skupiała się wokół metalurgii praktycznej. Interesował się zwłaszcza termodynamiczną teorią roztworów metali, stopionych soli i żużli metalurgicznych oraz kinetyki i równowagi reakcji metalurgicznych. Opublikował ponad 80 prac badawczych. Był zamiłowanym dydaktykiem, przez wiele lat prowadził wykłady z teorii procesów metalurgicznych.

Źródło:

  • BIP 1995 nr 18. s. 24–25
  • Uczeni Polscy XIX–XX stulecia. T. 3. s. 504–505