Maria Marcela Wirska-Parachoniak: Różnice pomiędzy wersjami
AnnaChadaj (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
AnnaChadaj (dyskusja | edycje) m (AnnaChadaj przeniósł stronę Maria Wirska-Parachoniak do Maria Marcela Wirska-Parachoniak) |
(Brak różnic)
| |
Wersja z 11:53, 25 paź 2014
| Maria Marcela Wirska-Parachoniak | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Wirska-Parachoniak | ||||||||||||
| Imię / imiona | Maria Marcela | ||||||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. | ||||||||||||
| Data urodzenia | 8 listopada 1928 | ||||||||||||
| Miejsce urodzenia | Kraków | ||||||||||||
| Data śmierci | 11 marca 2009 | ||||||||||||
| Miejsce śmierci | Kraków | ||||||||||||
| Dyscyplina/specjalności | technologia chemiczna | ||||||||||||
| Pełnione funkcje | Kierownik Ośrodka Historii Techniki z Muzeum AGH (1969–1999) | ||||||||||||
| Wydział | Ośrodek Historii Techniki z Muzeum AGH
| ||||||||||||
| |||||||||||||
Prof. dr hab. Maria Marcela Wirska-Parachoniak
Specjalność: technologia chemiczna
Życiorys
Urodziła się 8 listopada 1928 roku w Krakowie. Zmarła w Krakowie 11 marca 2009 roku, po długiej i ciężkiej chorobie. Została pochowana na krakowskim Cmentarzu Rakowickim. Absolwentka UJ (1953). W latach 1968/1969 przez 4 miesiące przebywała na stypendium naukowym Rzym — Faenza.
W 1966 roku uzyskała stopień doktora na AGH, a następnie w 1980 — dr hab. oraz w 1991 — tytuł profesora.
Wieloletni pracownik Akademii Górniczo-Hutniczej. Kierownik Ośrodka Historii Techniki z Muzeum AGH w latach 1969–1999, wychowawca i nauczyciel akademicki wielu pokoleń studentów. W AGH prowadziła dydaktykę z zakresu historii kultury materialnej, historii ceramiki i szkła artystycznego (temu tematowi poświęciła swe badania naukowe w Faenzie we Włoszech).
Za czasów swojej kadencji znacznie poszerzyła i od nowa wyeksponowała już istniejące zbiory w Ośrodku Historii Techniki z Muzeum AGH. W Ośrodku pod jej kierunkiem opracowana została dokumentacja inwentaryzacyjna i fotograficzna licznych zabytków techniki z całej Polski m.in. z rejonu katowickiego (1976-1984), opolskiego (1979-1982), rzeszowskiego (1985-1988), tarnowskiego (1988-1989), krakowskiego (1985-1997). Opracowania te stanowią do dziś jedyne źródło wiedzy na temat nieistniejących już zabytków techniki, jak również podstawę do konserwacji istniejących jeszcze obiektów.
Członkostwa
Członek Naczelnej Organizacji Technicznej oraz Polskiej Akademii Nauk.
Autorka 45 publikacji (w tym czterech książek).
Bibliografia
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. s. 395
- Dziennik Polski 2009 nr 67 (20 III 2009). s. A11
- Ośrodek Historii Techniki z Muzeum [dokument elektroniczny]
http://www.oht.agh.edu.pl/?/osrodek#hist_osrodka[odczyt. 06.08.2014]
- Biuletyn AGH : magazyn informacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej 2009 nr 16. s. 14, portr.