Władysław Pilch: Różnice pomiędzy wersjami
Danuta.Rys (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
Danuta.Rys (dyskusja | edycje) mNie podano opisu zmian |
||
| Linia 60: | Linia 60: | ||
W 1951 roku ukończył Akademię Górniczo-Hutniczą w Krakowie. W 1962 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych, a w 1978 roku stopień doktora habilitowanego. W 1991 roku otrzymał tytuł profesora. | W 1951 roku ukończył Akademię Górniczo-Hutniczą w Krakowie. W 1962 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych, a w 1978 roku stopień doktora habilitowanego. W 1991 roku otrzymał tytuł profesora. | ||
Przebieg pracy zawodowej w AGH: w latach 1962–1982 pełnił funkcję kierownika Zakładu Fizycznych Metod Wzbogacania w Instytucie Przeróbki i Wykorzystania Surowców Mineralnych , prodziekan [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] 1972–1975, wicedyrektor Instytutu 1976–1982; praca za granicą: kierownk Zakładu Mineral Processing na Politechnice Kaduna w Kadunie, Nigeria, 1982–1986. W 1993 roku przeszedł na emeryturę. | Przebieg pracy zawodowej w AGH: w latach 1962–1982 pełnił funkcję kierownika Zakładu Fizycznych Metod Wzbogacania w Instytucie Przeróbki i Wykorzystania Surowców Mineralnych, prodziekan [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] 1972–1975, wicedyrektor Instytutu 1976–1982; praca za granicą: kierownk Zakładu Mineral Processing na Politechnice Kaduna w Kadunie, Nigeria, 1982–1986. W 1993 roku przeszedł na emeryturę. | ||
Staże: Instytut „Mechanobr” w Leningradzie 1963, Uniwersytet Techniczny w Helsinkach 1981. | Staże: Instytut „Mechanobr” w Leningradzie 1963, Uniwersytet Techniczny w Helsinkach 1981. | ||
Wersja z 10:13, 27 paź 2014
| Władysław Pilch | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nazwisko | Pilch | ||||||||
| Imię / imiona | Władysław | ||||||||
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. | ||||||||
| Data urodzenia | 7 lutego 1923 | ||||||||
| Miejsce urodzenia | Wisła | ||||||||
| Data śmierci | 5 lipca 1996 | ||||||||
| Dyscyplina/specjalności | górnictwo (przeróbka surowców mineralnych) | ||||||||
| Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Górniczego AGH (1972–1975) | ||||||||
| Wydział | Wydział Górniczy
| ||||||||
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP | ||||||||
| |||||||||
Prof. dr hab. inż. Władysław Pilch (1923–1996)
Specjalność: górnictwo (przeróbka surowców mineralnych)
Życiorys
Urodził się 7 lutego 1923 roku w Wiśle, zmarł 5 lipca 1996 roku. W 1951 roku ukończył Akademię Górniczo-Hutniczą w Krakowie. W 1962 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych, a w 1978 roku stopień doktora habilitowanego. W 1991 roku otrzymał tytuł profesora.
Przebieg pracy zawodowej w AGH: w latach 1962–1982 pełnił funkcję kierownika Zakładu Fizycznych Metod Wzbogacania w Instytucie Przeróbki i Wykorzystania Surowców Mineralnych, prodziekan Wydziału Górniczego 1972–1975, wicedyrektor Instytutu 1976–1982; praca za granicą: kierownk Zakładu Mineral Processing na Politechnice Kaduna w Kadunie, Nigeria, 1982–1986. W 1993 roku przeszedł na emeryturę.
Staże: Instytut „Mechanobr” w Leningradzie 1963, Uniwersytet Techniczny w Helsinkach 1981.
Był członkiem Sekcji Przeróbki Surowców Mineralnych PAN, Oddział w Krakowie w latach 1974–1993 oraz rad naukowych w wielu instytucjach naukowych.
Prowadził badania z zakresu: separacja surowców mineralnych oraz surowców wtórnych i odpadowych w polach magnetycznych separatorów (separatory niskogradientowe, separatory wysokogradientowe — szczególnie separatory poligradientowe i nadprzewodnikowe), separacja w cieczach para- i ferromagnetycznych; opracowanie metody produkcji cieczy ferromagnetycznej; rozkłady pól magnetycznych w przestrzeniach roboczych separatorów, a także rozkłady sił magnetycznych; konstrukcja nowych typów separatorów, w tym zastosowanie magnesów stałych nowej generacji.
Działalność pozanaukowa: działalność w ZNP, m.in. funkcje sekretarza i prezesa Rady zakładowej ZNP w AGH 1965–1980; jako wicedyrektor Instytutu Profesorskiego zajmował się unowocześnianiem bazy dydaktycznej, organizacją praktyk przemysłowych studentów oraz zorganizował wyprawę studentów do Nigerii; był doradcą Biura Projektów Kopalnictwa Rud Żelaza w Częstochowie 1969–1980.
Był autorem 120 prac polskich i zagranicznych, 15 patentów i 40 ekspertyz, promotor 6 prac doktorskich.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Złota Odznaka ZNP, Złota Odznaka „Za pracę społeczną dla woj. krakowskiego”, Medal KEN, trzykrotnie Min. Szkolnictwa Wyższego, stopień generalnego dyrektora górniczego II stopnia,wielokrotnie Rektora,
Źródło:
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 502, portr.
- Kronika Wydziału Górniczego 1919–1999. Kraków 1999. S. 117