Wacław Bolesław Cybulski: Różnice pomiędzy wersjami

Wacław Bolesław Cybulski
Nazwisko	Cybulski
Imię / imiona	Wacław Bolesław
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia	6 października 1901
Miejsce urodzenia	Warszawa
Data śmierci	31 marca 1973
Miejsce śmierci	Mikołów
Dyscyplina/specjalności	bezpieczeństwo pracy w górnictwie
Wydział	Wydział Górniczy ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługi, Order Sztandaru Pracy, Medal X-lecia Polski Ludowej, Śląski Krzyż Powstańczy, Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, nagroda państwowa II stopnia

Wersja z 14:16, 30 gru 2014

Prof. zw. dr hab. inż. Wacław Bolesław Cybulski (1901–1973)

Specjalność: bezpieczeństwo pracy w górnictwie

Życiorys

Urodził się 6 października 1901 w Warszawie. Zmarł 31 marca 1973 w Mikołowie.

Studiował na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej. W r. 1925 uzyskał dyplom inżyniera chemika i rozpoczął pracę w kopalni ,,Barbara” w Mikołowie. W l. 1930-1939 był zastępcą dyrektora tejże kopalni.

Od r. 1931 wykładał bezpieczeństwo i higienę pracy na Akademii Górniczej. W r. 1938 na AGH uzyskał tytuł doktora nauk technicznych. Po klęsce wrześniowej opuścił kraj i powrócił do niego w r. 1946. Został dyrektorem kopalni ,,Barbara. W 1948 r. powrócił na AG, gdzie ponownie wykładał bezpieczeństwo pracy. Był asystentem Katedry Górnictwa i Przeróbki Mechanicznej (1930-1947) oraz wykładowcą Katedry Aerologii i Hydromechaniki Górniczej (1947-1948). Od 1952 związany z Politechniką Śląską w Gliwicach. Habilitował się na AGH w r. 1952. W r. 1954 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1970 profesorem zwyczajnym.

Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, stały członek Państwowej Rady Górnictwa, przewodniczący Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk

Nagrody i odznaczenia

Krzyż Kawalerski Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługii, Order Sztandaru Pracy I i II klasy, Medal X-lecia Polski Ludowej, Śląski Krzyż Powstańczy, Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, nagroda państwowa II stopnia, zespołowe nagrody państwowe, tytuł „Zasłużonego Górnika PRL”, Złota Odznaka Zasłużonego Racjonalizatora Produkcji

Bibliografia

Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 38–41, portr.
BIP 1994 nr 5. s. 11
Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T.1. s. 296–298
Słownik polskich pionierów techniki. s. 44

@@ Linia 4: / Linia 4: @@
 |honorific-prefix=Prof. zw. dr hab. inż.
 |image=Waclaw_Cybulski.jpg
-|birth_date= 6 października 1901
+|birth_date=6 października 1901
 |birth_place=Warszawa
 |death_date=31 marca 1973
@@ Linia 10: / Linia 10: @@
 |fields=bezpieczeństwo pracy w górnictwie
 |faculty=Wydział Górniczy
-|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, Śląski Krzyż Powstańczy, nagrody państwowe I i II stopnia.
+|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Polonia Restituta, Złoty Krzyż Zasługi, Order Sztandaru Pracy, Medal X-lecia Polski Ludowej, Śląski Krzyż Powstańczy, Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP, nagroda państwowa II stopnia
 |name=Wacław Bolesław Cybulski
 |honorific-suffix=
@@ Linia 56: / Linia 56: @@
 Studiował na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej. W r. 1925 uzyskał dyplom inżyniera chemika  i rozpoczął pracę w kopalni ,,Barbara” w Mikołowie. W l. 1930-1939 był zastępcą dyrektora tejże kopalni.
-Od r. 1931 wykładał bezpieczeństwo i higienę pracy na Akademii Górniczej.  W r. 1938 na AGH uzyskał tytuł doktora nauk technicznych. Po klęsce wrześniowej opuścił kraj i powrócił do niego w r. 1946. Został dyrektorem kopalni ,,Barbara''. W 1948 r. powrócił na AG, gdzie wykładał bezpieczeństwo pracy. Był asystentem Katedry Górnictwa i Przeróbki Mechanicznej (1930-1947) oraz wykładowcą Katedry Aerologii i Hydromechaniki Górniczej (1947-1948). Od 1952 związany z Politechniką Śląską w Gliwicach. Habilitował się na AGH w r. 1952. W r. 1954 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1970 profesorem zwyczajnym.
+Od r. 1931 wykładał bezpieczeństwo i higienę pracy na Akademii Górniczej.  W r. 1938 na AGH uzyskał tytuł doktora nauk technicznych. Po klęsce wrześniowej opuścił kraj i powrócił do niego w r. 1946. Został dyrektorem kopalni ,,Barbara''. W 1948 r. powrócił na AG, gdzie ponownie wykładał bezpieczeństwo pracy. Był asystentem Katedry Górnictwa i Przeróbki Mechanicznej (1930-1947) oraz wykładowcą Katedry Aerologii i Hydromechaniki Górniczej (1947-1948). Od 1952 związany z Politechniką Śląską w Gliwicach. Habilitował się na AGH w r. 1952. W r. 1954 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1970 profesorem zwyczajnym.
 Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, stały członek Państwowej Rady Górnictwa, przewodniczący Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk
@@ Linia 64: / Linia 64: @@
 [[Krzyż Kawalerski Orderu Polonia Restituta]], [[Złoty Krzyż Zasługii]], [[Order Sztandaru Pracy]] I i II klasy, [[Medal X-lecia Polski Ludowej]], [[Śląski Krzyż Powstańczy]], [[Krzyż Komandorski z Gwiazdą OOP]], nagroda państwowa II stopnia, zespołowe nagrody państwowe, tytuł „Zasłużonego Górnika PRL”, Złota Odznaka ''Zasłużonego Racjonalizatora Produkcji''
-Źródło:
+== Bibliografia ==
-* Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 38–41
+* Biogramy uczonych polskich. T. 7. s. 38–41, portr.
 * BIP 1994 nr 5. s. 11
 * Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T.1. s. 296–298