Czesław Kuźniar: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 7: | Linia 7: | ||
|birth_place=Sucha Podhalańska | |birth_place=Sucha Podhalańska | ||
|death_date=26 sierpnia 1955 | |death_date=26 sierpnia 1955 | ||
|fields=geologia | |fields=geologia, petrografia skał osadowych, zagadnienia tektoniczne | ||
|faculty=Wydział | |faculty=Wydział Górniczy | ||
|name=Czesław Kuźniar | |name=Czesław Kuźniar | ||
|honorific-suffix= | |honorific-suffix= | ||
Linia 55: | Linia 55: | ||
Większość wyników badań ogłaszał w postaci komunikatów jako sprawozdania z posiedzeń naukowych PIG. Zakres jego badań był szeroki, początkowo zajmował się petrografią skał osadowych, później zagadnieniami tektonicznymi, był autorem hipotezy o płaszczowinowej budowie Gór Świętokrzyskich. Prowadził prace kartograficzne na arkuszach Wieliczka i Myślenice. Prowadził również badania nad złożami soli, zwłaszcza soli potasowych. | Większość wyników badań ogłaszał w postaci komunikatów jako sprawozdania z posiedzeń naukowych PIG. Zakres jego badań był szeroki, początkowo zajmował się petrografią skał osadowych, później zagadnieniami tektonicznymi, był autorem hipotezy o płaszczowinowej budowie Gór Świętokrzyskich. Prowadził prace kartograficzne na arkuszach Wieliczka i Myślenice. Prowadził również badania nad złożami soli, zwłaszcza soli potasowych. | ||
Źródło: | Źródło: |
Wersja z 09:20, 19 sty 2015
Czesław Kuźniar | |
---|---|
Nazwisko | Kuźniar |
Imię / imiona | Czesław |
Tytuły / stanowiska | Doc. dr |
Data urodzenia | 15 lutego 1889 |
Miejsce urodzenia | Sucha Podhalańska |
Data śmierci | 26 sierpnia 1955 |
Dyscyplina/specjalności | geologia, petrografia skał osadowych, zagadnienia tektoniczne |
Wydział | Wydział Górniczy
|
Doc. dr Czesław Kuźniar (1889–1955)
Specjalność: geologia, petrografia skał osadowych, zagadnienia tektoniczne
Życiorys
Urodził się 15 lutego 1889 roku w Suchej Podhalańskiej. Zmarł 26 sierpnia 1955 roku. Szkołę średnią ukończył w Krakowie. Studiował geologię na UJ (1907-1912) oraz w Ecole Nationale Superieure des Mines w Paryżu (1912). W 1913 r. wydał pracę „Skały osadowe tatrzańskie”, za którą uzyskał stopień doktora filozofii z zakresu geologii i mineralogii. W 1913 r. wyjechał na Kaukaz i do wybuchu pierwszej wojny światowej pozostał w Rosji jako ekspert geologiczny. Po wojnie przeniósł się do Warszawy i objął kierownictwo Wydziału Kruszcowego PIG-u. Równocześnie prowadził wykłady na wyższych uczelniach.
W 1926 r. habilitował się na AG na Wydziale Górniczym. W latach 1926–1934 wykładał geologię ogólną dla studentów Wydziału Górniczego, wykładał również geologię złóż rud na PW.
Większość wyników badań ogłaszał w postaci komunikatów jako sprawozdania z posiedzeń naukowych PIG. Zakres jego badań był szeroki, początkowo zajmował się petrografią skał osadowych, później zagadnieniami tektonicznymi, był autorem hipotezy o płaszczowinowej budowie Gór Świętokrzyskich. Prowadził prace kartograficzne na arkuszach Wieliczka i Myślenice. Prowadził również badania nad złożami soli, zwłaszcza soli potasowych.
Źródło:
- Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 121–122