Czesław Kuźniar: Różnice pomiędzy wersjami

Czesław Kuźniar
Nazwisko	Kuźniar
Imię / imiona	Czesław
Tytuły / stanowiska	Doc. dr
Data urodzenia	15 lutego 1889
Miejsce urodzenia	Sucha Podhalańska
Data śmierci	26 sierpnia 1955
Dyscyplina/specjalności	geologia, petrografia skał osadowych, zagadnienia tektoniczne
Wydział	Wydział Górniczy ; ;

Wersja z 10:17, 28 sty 2015

Doc. dr Czesław Kuźniar (1889–1955)

Specjalność: geologia, petrografia skał osadowych, zagadnienia tektoniczne

Życiorys

Urodził się 15 lutego 1889 r. w Suchej Podhalańskiej. Zmarł 26 sierpnia 1955 r.

Szkołę średnią ukończył w Krakowie. Studiował geologię na UJ (1907-1912) oraz w Ecole Nationale Superieure des Mines w Paryżu (1912). W 1913 r. wydał pracę „Skały osadowe tatrzańskie”, za którą uzyskał stopień doktora filozofii z zakresu geologii i mineralogii. W 1913 r. wyjechał na Kaukaz i do wybuchu pierwszej wojny światowej pozostał w Rosji jako ekspert geologiczny. Po wojnie przeniósł się do Warszawy i objął kierownictwo Wydziału Kruszcowego PIG-u. Równocześnie prowadził wykłady na wyższych uczelniach.

W 1926 r. habilitował się na AG na Wydziale Górniczym. W latach 1926–1934 wykładał geologię ogólną dla studentów Wydziału Górniczego, wykładał również geologię złóż rud na PW.

Większość wyników badań ogłaszał w postaci komunikatów jako sprawozdania z posiedzeń naukowych PIG. Zakres jego badań był szeroki, początkowo zajmował się petrografią skał osadowych, później zagadnieniami tektonicznymi, był autorem hipotezy o płaszczowinowej budowie Gór Świętokrzyskich. Prowadził prace kartograficzne na arkuszach Wieliczka i Myślenice. Prowadził również badania nad złożami soli, zwłaszcza soli potasowych.

Źródło:

Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 121–122

@@ Linia 50: / Linia 50: @@
 == Życiorys ==
-Urodził się 15 lutego 1889 roku w Suchej Podhalańskiej. Zmarł 26 sierpnia 1955 roku.   Szkołę średnią ukończył w Krakowie. Studiował geologię na UJ (1907-1912) oraz w Ecole Nationale Superieure des Mines w Paryżu (1912). W 1913 r. wydał pracę „Skały osadowe tatrzańskie”, za którą uzyskał stopień doktora filozofii z zakresu geologii i mineralogii. W 1913 r. wyjechał na Kaukaz i do wybuchu pierwszej wojny światowej pozostał w Rosji jako ekspert geologiczny. Po wojnie przeniósł się do Warszawy i objął kierownictwo Wydziału Kruszcowego PIG-u. Równocześnie prowadził wykłady na wyższych uczelniach.
+Urodził się 15 lutego 1889 r. w Suchej Podhalańskiej. Zmarł 26 sierpnia 1955 r.
+Szkołę średnią ukończył w Krakowie. Studiował geologię na UJ (1907-1912) oraz w Ecole Nationale Superieure des Mines w Paryżu (1912). W 1913 r. wydał pracę „Skały osadowe tatrzańskie”, za którą uzyskał stopień doktora filozofii z zakresu geologii i mineralogii. W 1913 r. wyjechał na Kaukaz i do wybuchu pierwszej wojny światowej pozostał w Rosji jako ekspert geologiczny. Po wojnie przeniósł się do Warszawy i objął kierownictwo Wydziału Kruszcowego PIG-u. Równocześnie prowadził wykłady na wyższych uczelniach.
 W 1926 r. habilitował się na AG na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]]. W latach 1926–1934 wykładał geologię ogólną dla studentów Wydziału Górniczego, wykładał również geologię złóż rud na PW.