Kazimierz Przybylski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 58: Linia 58:
Działalność naukowa obejmuje badania kinetyki oraz mechanizmu utleniania i siarkowania metali i stopów, dyfuzji i struktury defektów w tlenkach i siarczkach metali przejściowych oraz badania wysokotemperaturowych nadprzewodników ceramicznych w aspekcie ich syntezy i właściwości fizykochemicznych. W dziedzinie korozji wysokotemperaturowej metali do nowatorskich badań należy określenie wpływu pierwiastków aktywnych i ziem rzadkich na właściwości żaroodporne wybranych stopów metalicznych z wykorzystaniem metody implantacji jonowej. Autor ok. 170 publikacji. Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, International Society for Hybrid Microelectronics, Materials Research Society.
Działalność naukowa obejmuje badania kinetyki oraz mechanizmu utleniania i siarkowania metali i stopów, dyfuzji i struktury defektów w tlenkach i siarczkach metali przejściowych oraz badania wysokotemperaturowych nadprzewodników ceramicznych w aspekcie ich syntezy i właściwości fizykochemicznych. W dziedzinie korozji wysokotemperaturowej metali do nowatorskich badań należy określenie wpływu pierwiastków aktywnych i ziem rzadkich na właściwości żaroodporne wybranych stopów metalicznych z wykorzystaniem metody implantacji jonowej. Autor ok. 170 publikacji. Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, International Society for Hybrid Microelectronics, Materials Research Society.


Źródło:
* Kto jest kim w ceramice. s. 133




{{DEFAULTSORT:Przybylski, Kazimierz }}
{{DEFAULTSORT:Przybylski, Kazimierz }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 23:34, 10 gru 2013

Kazimierz Przybylski
Nazwisko Przybylski
Imię / imiona Kazimierz
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 1945


Dyscyplina/specjalności kinetyka




Prof. dr hab. inż. Kazimierz Przybylski (1945-)

Specjalność: kinetyka

Urodził się w Łukowie. W 1970 r. ukończył studia na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH (specjalność: chemik-ceramik).

Od 1970 r. nauczyciel akademicki na WIMiC AGH, w Katedrze Fizykochemii Ciała Stałego; stopień doktora nauk chemicznych uzyskał w 1976 r., doktora habilitowanego w 1989 r.; od 1993 r. profesor nadzwyczajny AGH. Tytuł profesora nauk technicznych w zakresie inżynierii materiałowej otrzymał w 1995 r.

Odbył staże w McMaster University, Kanada (1978-80); Massachusetts Institute of Technology, USA (1984-87). Jako profesor wizytujący wykładał w: Max-Planck Institut (Niemcy), McMaster University (Kanada), Tokyo Institute of Technology (Japonia), Universite de Bourgogne (Francja), Johannes Kepler Universitaet (Austria). Współorganizator i wykładowca Międzynarodowej Szkoły Nadprzewodnictwa Wysokotemperaturowego w Eger (Węgry).

Działalność naukowa obejmuje badania kinetyki oraz mechanizmu utleniania i siarkowania metali i stopów, dyfuzji i struktury defektów w tlenkach i siarczkach metali przejściowych oraz badania wysokotemperaturowych nadprzewodników ceramicznych w aspekcie ich syntezy i właściwości fizykochemicznych. W dziedzinie korozji wysokotemperaturowej metali do nowatorskich badań należy określenie wpływu pierwiastków aktywnych i ziem rzadkich na właściwości żaroodporne wybranych stopów metalicznych z wykorzystaniem metody implantacji jonowej. Autor ok. 170 publikacji. Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, International Society for Hybrid Microelectronics, Materials Research Society.

Źródło:

  • Kto jest kim w ceramice. s. 133